บทที่ 310: ต่อสู้อีกครั้ง(ฟรี)

บทที่ 310: ต่อสู้อีกครั้ง(ฟรี)

อะไรจะน่าสิ้นหวังไปกว่าการทำงานหนักเป็นเวลานานเพียงเพื่อตระหนักว่าสิ่งที่คุณฆ่าไปเป็นเพียงร่างอวตารหุ่นเชิด?

แม้ว่า โจวเฉียง จะรู้สึกว่าผู้ชายที่เหมือนภูเขาเนื้อขนาดใหญ่นั้นไม่ง่ายเหมือนอวตาร แต่เขาไม่มีเวลาคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ในตอนนี้

คนขายเนื้อ ในร่างที่แท้จริงโจมตีอย่างไม่เลือกหน้า ฆ่าซอมบี้ทุกตัวที่เข้ามาใกล้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ในไม่ช้า ซอมบี้รอบตัวมันก็ถูกล้างให้สะอาด จากนั้นมันก็เดินไปหา โจวเฉียง อย่างช้าๆ

สีหน้าของผู้ชายคนนี้ควรจะแสดงออกมากที่สุดในบรรดาซอมบี้ทั้งหมดที่เขาเห็น

บางครั้งมันก็คำรามอย่างดุร้าย เผยให้เห็นรอยยิ้มแปลกๆ ทำให้สงสัยว่าชายผู้นี้มีสติปัญญาสูงหรือไม่?

ขณะที่มันเข้ามาใกล้อย่างสบาย ๆ มือของมันก็ไม่หยุด หนวดค่อยๆ ขยายออกและคลุมซอมบี้ ทำให้พวกมันละลายหายไปอย่างรวดเร็ว

รัศมีของ คนขายเนื้อ ดูเหมือนจะรุนแรงขึ้นเล็กน้อย มันสามารถแข็งแกร่งขึ้นได้ด้วยการกลืนกินเผ่าพันธุ์ของเขาเอง

ซอมบี้ที่เพิ่งพุ่งเข้ามาถูก คนขายเนื้อ ปราบและเริ่มรู้สึกหวาดกลัว ส่งเสียงแปลกๆ และเริ่มถอยหนี

อย่างไรก็ตาม พวกมันถูกควบคุมอย่างรวดเร็วและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ กลายเป็นลูกแกะที่รอการเชือด

คนขายเนื้อซอมบี้ลำดับที่หกนั้นแข็งแกร่งมากจริงๆ

โจวเฉียง คิดว่า อเวจี นั้นแข็งแกร่งมากแล้ว

แต่เมื่อเทียบกับผู้ชายคนนี้ อเวจี นั้นอ่อนแอไปเลย

แม้แต่ซอมบี้มังกรบินก็ยังด้อยกว่าคนขายเนื้อมาก

จุดอ่อนของมันคืออะไร?

โจวเฉียง ออกคำสั่งให้ซอมบี้ที่เหลือรอบๆ ตัวเขาทุ่มทักษะต่างๆ ลงไปอย่างเดือดดาล เพียงเพื่อจะพบว่าเพลิงชำระล้างของ ไร้หน้า อาจส่งผลต่อคนขายเนื้อเล็กน้อย

ตามคาด คนขายเนื้อมีจุดอ่อน นั่นก็คือพลังจิต

อย่างไรก็ตาม การรู้สิ่งนี้ไม่ได้มีประโยชน์อะไรมากนัก มีความแตกต่างของระดับ ดังนั้นอิทธิพลจึงจำกัดจริงๆ

ถ้ามีไร้หน้ามากเป็นสองเท่า เขาอาจพยายามใช้การโจมตีทางจิตกับคนขายเนื้อพร้อมกับไร้หน้า

แต่ภายใต้สถานการณ์ปัจจุบัน การกระทำจะไร้ประโยชน์

นอกจากนั้น คนขายเนื้อไม่มีจุดอ่อนที่ชัดเจน และเขาไม่สามารถฆ่าเขาได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

"อา!"

คนขายเนื้อส่งเสียงคำราม และปากที่แตกเป็นเสี่ยงๆ ของเขากลืนกินซอมบี้ที่ละลายไปแล้ว

นี่คือทักษะโดยกำเนิดของคนขายเนื้อ - ความตะกละ

ความปรารถนาภายในนั้นแข็งแกร่งเกินไป ดังนั้นแม้หลังจากความตาย มันก็ไม่สามารถลืมมันได้ มันสามารถเพิ่มความสามารถของตัวเองได้ด้วยการกินอย่างต่อเนื่อง

บางทีคนขายเนื้ออาจจะเป็นพ่อครัวก่อนที่เขาจะเสียชีวิต?

โจวเฉียง มองไปที่สัตว์ประหลาดตรงหน้าเขาและกัดฟัน จากนั้นเขาก็โบกมืออย่างไม่เต็มใจ

"ไป!"

แม้ว่าตอนนี้เขาจะใช้ทุกวิธีของเขา แต่เขาก็คงไม่มีโอกาสที่จะเอาชนะคนขายเนื้อคนนี้

ดังนั้นจึงเป็นการดีกว่าที่จะหาที่พักและปล่อยให้ซอมบี้เหล่านี้ฟื้นฟูความสามารถของมัน

ซอมบี้มังกรบินคำรามใส่เคนขายเนื้อ ทำให้คนขายเนื้อหยุดได้สำเร็จ

แม้ว่าพลังจิตของซอมบี้มังกรบินจะไม่ดีเท่าปกติ แต่ก็เป็นลำดับที่หกที่แข็งแกร่ง

หลังจากรวบรวมซอมบี้ที่เหลือเข้าไปในช่องเก็บซอมบี้แล้ว โจวเฉียงก็กระโดดขึ้นไปบนหลังของมังกรบินและบินออกไป

คนขายเนื้อที่อยู่ข้างหลังเขามองดูซอมบี้มังกรบินที่จากไปด้วยสายตาเย็นชาและว่างเปล่า ใบหน้าของเขาดุร้าย และเขาปล่อยเสียงคำรามออกมาแต่ไม่ได้ไล่ตาม เขายืนอยู่กับที่และเฝ้าดู โจวเฉียง จากไป

แท้จริงแล้วเขาไม่ได้ตั้งใจจะจากไป

สถานที่นี้?

โรงงานแห่งนี้อาจมีอะไรพิเศษหรือไม่?

เบื้องหลัง คนขายเนื้อ โดยไม่รู้ตัว

ร่างบางสีเขียวเข้มลอบตามคนขายเนื้อไป ร่างของมันสั่นไหวไปมาจนมองไม่เห็น

นี่คือ ผู้กลืนชีวิต ที่ โจวเฉียง ทิ้งไว้เบื้องหลัง

แน่นอนว่าจุดประสงค์ก็เพื่อจับตาดูสถานการณ์ของ คนขายเนื้อ

ประการแรก เพื่อไม่ให้มันหนีไปได้

ประการที่สองเพื่อค้นหาความลับเพิ่มเติมเกี่ยวกับ คนขายเนื้อ

ตั้งแต่ที่เขาสร้างซอมบี้ได้ โจวเฉียงไม่เคยสะดุดต่อหน้าซอมบี้เลย

กำจัดพวกมันได้เสมอ

แต่ คนขายเนื้อ ทำให้ โจวเฉียง สูญเสียอย่างหนัก บังคับให้เขาต้องหลบ

การตายของ หมอแห่งความตาย และ ไร้หน้า เป็นเรื่องที่น่าปวดหัวเมื่อคำนวณรวมกัน

ในแง่ของความสามารถ ผู้กลืนชีวิต ไม่เหมาะอย่างยิ่งสำหรับการต่อสู้เดี่ยว แต่เอฟเฟกต์การพรางตัวนั้นยอดเยี่ยม

การล่องหนของ โกสท์ เป็นไปอย่างต่อเนื่อง

ผู้กลืนชีวิต เป็นพักๆ

ดูเหมือนว่าการล่องหนของ โกสท์จะแข็งแกร่งกว่า แต่การล่องหนของ ผู้กลืนชีวิต นั้นไม่ถูกตรวจจับแม้แต่โดย คนขายเนื้อ

ดังนั้นในแง่ของการตรวจจับไม่ได้เมื่อล่องหน ผู้กลืนชีวิต จึงแข็งแกร่งกว่า

มังกรบินลอยอยู่กลางอากาศ มุ่งหน้าไปยังมู่เสี่ยวหยูและคนอื่นๆ

เนื่องจากลมหายใจของคนที่มีชีวิตดึงดูดซอมบี้จำนวนมาก โชคดีที่ไม่มีซอมบี้ที่มีลำดับสูงปรากฏขึ้น

หลังจากกำจัดซอมบี้เหล่านี้แล้ว ทุกคนก็จัดกลุ่มใหม่และเริ่มเดินทางกลับ

แม้ว่า โจวเฉียง จะไม่ได้บอกว่าผลลัพธ์ของปฏิบัติการนี้เป็นอย่างไร แต่จากใบหน้าที่ไม่ค่อยดีของเขา มู่เสี่ยวหยูและคนอื่นๆ ก็รู้ว่าสิ่งต่างๆ นั้นไม่ราบรื่น

สุดท้ายก็ไม่มีใครกล้าถามอะไร และทุกอย่างก็สงบลง

ในไม่ช้าพวกเธอก็กลับไปที่ค่าย หลังจากจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว โจวเฉียงก็กลับไปที่ห้องของเขา

ตามปกติ เขาปล่อยโกสท์ออกมาเพื่อป้องกัน จากนั้นเขาก็กลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง

ไม่มีทางเลือก เขาเหนื่อยนิดหน่อยจากการต่อสู้และต้องการพักผ่อนสักหน่อย

เขาพาคู่รักสูงอายุไปเดินเล่นรอบเมืองไห่ตงและ นาหลันหนิงก็โน้มน้าวให้พวกเขาเริ่มยอมรับเธอ พวกเขาไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเธอนอกจากสิ่งดีๆ และเสนอว่าโจวเฉียงควรแต่งงานกับเธอเร็วๆ นี้

เขาทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย มองไปที่ นาหลันหนิงซึ่งแอบสังเกตอยู่ และเขาก็ส่ายหัว

ปัจจุบันเขาไม่อยู่ในสถานะที่เหมาะแก่การแต่งงาน

แม้ว่าเขาจะชอบผู้หญิงที่มีเสน่ห์คนนี้จริงๆ แต่ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป

นาหลันหนิงเข้าใจบางสิ่งบางอย่างอย่างรวดเร็วจากการจ้องมองของโจวเฉียง และหลังจากพยักหน้าเล็กน้อย เธอก็เบี่ยงเบนความสนใจของการสนทนา

“ลุงครับป้า ยังเร็วอยู่ ฉันยังต้องดูว่าเขาจะสนใจฉันจริงหรือเปล่า”

สาวสวยที่พูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนนั้นให้ความรู้สึกที่น่าพึงพอใจและน่ายินดี

คู่สามีภรรยาสูงอายุรู้สึกขบขันและหัวเราะอย่างรวดเร็ว

เห็นแบบนี้ก็อดยิ้มไม่ได้

ถ้าการแต่งงานสามารถทำให้พวกเขามีความสุขได้ ทำไมจะไม่ทำล่ะ?

ไม่มีเหตุการณ์สำคัญใด ๆ ในโลกแห่งความเป็นจริงมาระยะหนึ่งแล้ว แมมมอธ เฮฟวี อินดัสทรีส์ ยังคงทำตามคำสั่งของโจวเฉียง และสิบสองสาวกก็มาถึงจุดหมายปลายทางแล้ว

สิ่งเดียวที่อาจถือว่าน่าประหลาดใจก็คือสหรัฐอเมริกาได้เริ่มสำรวจที่ตั้งขององค์กรสิบสองสาวกอย่างลับๆ โจงเฉียงสงสัยว่าพวกเขากำลังวางแผนอะไร

อย่างไรก็ตาม กับคนเหล่านี้ โจวเฉียงไม่กลัวกลลวงใด ๆ ที่สหรัฐอเมริกาอาจดึงออกมา

พวกเขาสนุกกันต่อจนถึงบ่าย เมื่อคู่รักสูงอายุเริ่มรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อยพวกเขาก็กลับไปที่วิลล่าริมทะเล

หลังจากทานอาหารกับคู่สามีภรรยาสูงอายุแล้ว เขาก็พร้อมที่จะกลับไปยังโลกหายนะ

แต่ในขณะที่เขากำลังจะยืนขึ้น เขาก็ถูกหยุด

"อาเฉียง เราไม่รู้ว่าลูกกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้ แต่เราหวังว่าลูกจะดูแลตัวเองให้ดี อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป เรายอมรับชีวิตปกติได้"

แม่ของโจวเฉียงดูกังวลเล็กน้อย และแม้ว่าพ่อของเขาจะไม่ได้พูดอะไร แต่เขาก็เห็นความกังวลบนใบหน้าของเขา

ใจโจวเฉียงอ่อนลงทันที

ไม่ว่าจะเจออะไรหรือผ่านอะไรมาก็ยังมีคนคอยอยู่ข้างหลังเสมอ

แต่บางอย่างก็ยังไม่สามารถอธิบายให้พวกเขาเข้าใจได้

“ไม่ต้องห่วงครับพ่อแม่ ผมจะดูแลตัวเองอย่างดี ไม่ต้องห่วงผม”

ตอนนี้โจวเฉียงไม่มีอะไรจะอธิบายให้พวกเขาฟัง เพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าเขาเดินทางในอวกาศได้ จริงไหม?

หลังจากได้ยินคำตอบยืนยันของโจวเฉียง สีหน้าของพวกเขาก็ค่อยๆ ผ่อนคลายลง

นาหลันหนิงแนะนำให้พาพวกเขาไปที่ดาดฟ้าเพื่อดูดาว

โจวเฉียงยิ้มและส่ายหัว

นี่สินะที่เขาเรียกว่าภรรยาที่ดี?

เดิมทีเขาวางแผนที่จะกลับไปที่โลกหายนะทันที แต่ นาหลันหนิงส่งท่าทางเพื่อบอกเขาให้รอเธอก่อนเธอ เมื่อเธอกลับมา พวกเขาร่วมคืนอันเร่าร้อน

พอออกจากโลกสมัยใหม่ก็อิ่มเอมใจ

ไม่มีอะไรน่าประหลาดใจในโลกหายนะ โกสท์ปกป้องโจวเฉียงอย่างซื่อสัตย์และไม่มีใครมารบกวน

เขาเต็มไปด้วยพลังและหลังจากประเมินสถานการณ์ปัจจุบันของเขาอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตั้งเป้าหมายต่อไป

ในระหว่างการต่อสู้กับ คนขายเนื้อ เขาสูญเสีย หมอแห่งความตาย ไปสอง ผีเสื้อพายุมรณะสาม ได้รับบาดเจ็บ และ ไร้หน้า ได้รับบาดเจ็บสาหัส

เนื่องจากความสูญเสียเหล่านี้ ทำให้เขามีเพียง หมอแห่งความตาย สิบเอ็ด ไร้หน้า สิบเก้า ผีเสื้อพายุมรณะ ยี่สิบ ซอมบี้มังกรบิน หนึ่งตัวและ ผู้กลืนชีวิต หนึ่งตัว

บางตัวได้รับบาดเจ็บและต้องการการพักผ่อน และบางตัวไม่สามารถเข้าร่วมการต่อสู้ได้ เช่นดวงตาปีศาจ โกสท์ และเสี่ยวเล่ย

อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาว่ามันอยู่กับเขามานานแล้ว โจวเฉียงไม่ได้รู้สึกอะไรมากนัก

หาก 【เพลิงชำระล้าง】 ใช้ได้ผลกับ คนขายเนื้อเขาควรพยายามใช้ ไร้หน้าให้มากขึ้น

สถานการณ์ที่แย่ที่สุดคือพื้นที่เก็บซอมบี้เต็ม

แต่ด้วยซอมบี้มังกรบิน จะไม่มีปัญหาใด ๆ ในการขนส่ง

ดังนั้นในช่วงเวลาต่อไป โจวเฉียงก็เริ่มเก็บเกี่ยวคะแนนการสร้าง คะแนนยีน และคะแนนการกลายพันธุ์อย่างบ้าคลั่ง!

ทีมรวบรวมยุ่งตลอดเวลา ติดตามเขาไปทุกที่เพื่อรวบรวมของเหลวยีน

สถานที่ทุกแห่งไม่ว่าใหญ่หรือเล็กรอบเมืองเทียนเว่ยได้รับการทำความสะอาดอีกครั้ง และโจวเฉียงได้ปรับปรุงสถานะอันศักดิ์สิทธิ์ของเขาในหมู่คนทั่วไปอย่างละเอียด จนถึงจุดที่บางคนเริ่มเรียกเขาว่าผู้กอบกู้ของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้จนกระทั่งภายหลัง

ตอนนี้เขาตื่นเต้นมากเพราะเขาได้ค้นพบ อเวจีอีกตัวหนึ่งแล้ว

ด้วยประสบการณ์จากการต่อสู้ครั้งที่แล้ว การต่อสู้ครั้งนี้ไม่ยากเท่าไหร่ อเวจีที่ทรงพลังนี้เสียชีวิตด้วยน้ำมือของเขา

【คุณได้รับชิ้นส่วนอเวจีซอมบี้กลายพันธุ์ลำดับที่ 6 สองชิ้น!】

【คุณได้รับ 50 คะแนนยีน!】

【คุณได้รับชิ้นส่วนซอมบี้กลายพันธุ์พิเศษลำดับที่ 5 หนึ่งชิ้น!】

แม้ว่ารางวัลจะน้อยกว่าชิ้นส่วนซอมบี้กลายพันธุ์ลำดับที่ 6 หนึ่งชิ้นและคะแนนยีน 50 คะแนนเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน แต่จำนวนชิ้นส่วน อเวจีก็เพิ่มขึ้น

“แปลกจัง สำหรับซอมบี้กลายพันธุ์ลำดับที่ 6 ขึ้นไป แม้แต่ชิ้นส่วนก็ไม่ได้ถูกจำกัดไว้เพียงชิ้นเดียวอีกต่อไป?”

คราวนี้ดรอปออกมาสองชิ้น ซึ่งทำให้ โจวเฉียงประหลาดใจเล็กน้อย

แต่เป็นสิ่งที่ดี

ขณะนี้เขามีชิ้นส่วนอเวจีสามชิ้นอยู่ในมือ และเขาสามารถเรียกสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังนี้ด้วยความพยายามอีกเล็กน้อย!

โจวเฉียงรู้สึกอิจฉามานานแล้วกับความสามารถของมันที่สามารถเพิ่มความสามารถของซอมบี้ทั่วไปได้ในทันที

ท้ายที่สุด ลองนึกภาพว่าใช้ความสามารถนี้กับคนที่อยู่รอบตัวเขา พลังการต่อสู้ของพวกเขาคงไม่ง่ายเหมือนหนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับสองอย่างแน่นอน

มีการสูญเสียบางอย่างในหมู่ซอมบี้ธรรมดา หมอแห่งความตายสองคนเสียชีวิตในสนามรบ เหลือเพียงเก้าคน

จำนวนของ ไร้หน้ายังคงเท่าเดิม แต่ ผีเสื้อพายุมรณะสองตัวตาย

หลังจากเพิ่มซอมบี้เหล่านี้เป็น 20 อย่างฟุ่มเฟือยและได้รับ ไร้หน้า อีก 10 คะแนนยีนและคะแนนการกลายพันธุ์ที่หามาอย่างยากลำบากของ โจวเฉียงก็แทบจะหมดลง

ความรู้สึกมั่งคั่งอย่างกะทันหันตามมาด้วยความตระหนักว่ามันเป็นเพียงความฝัน ตื่นเต้นจนโจวเฉียงไม่สามารถทนมองดูความสมดุลของเขาได้

เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์แล้วนับตั้งแต่การเยือนเมืองรุ่งอรุณครั้งล่าสุดของเขา

จากมุมมองของ ผู้กลืนชีวิตคนขายเนื้อไม่ได้ออกจากสถานที่นั้น ร่างกายของมันยิ่งอ้วนขึ้นกว่าเดิม แต่โดยรวมแล้วการเปลี่ยนแปลงไม่ได้ใหญ่โตอะไร

ในขณะเดียวกัน ซอมบี้บางตัวก็พุ่งเข้าหาความตายราวกับแมลงเม่ากับเปลวไฟ ซึ่งเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ โจวเฉียงไม่ต้องการรออีกต่อไป

หาก คนขายเนื้อเลื่อนขั้นเป็นลำดับที่ 7 ในช่วงเวลานี้ เขาคงไม่มีที่ให้ร้องไห้จริงๆ

ครั้งนี้เขาปล่อยให้ มู่เสี่ยวหยูและคนอื่น ๆ อยู่ในค่าย และเขาก็ขี่ซอมบี้มังกรบินคนเดียวไปที่ เมืองรุ่งอรุณ

และคราวนี้เขายังคงผยองปล่อยให้มังกรบินหยุดตรงเหนือโรงงาน

เนื่องจากขนาดที่เล็กกว่า ร่างของ คนขายเนื้อจึงมองเห็นได้ไม่ง่ายนัก และ โจวเฉียงจะพบมันหลังจากที่ ผู้กลืนชีวิต ชี้ไปในทิศทางเดียวเท่านั้น

ร่างกายซึ่งแต่เดิมดูเหมือนไทแรนส์ไม่อยู่แล้ว ถูกแทนที่ด้วยร่างกายที่อ้วนท้วนอีกครั้ง

และในขณะที่ซอมบี้มังกรบินเข้ามาใกล้ คนขายเนื้อก็สังเกตเห็นแล้วและเงยหน้าขึ้น

เมื่อเผชิญหน้ากัน ความเกลียดชังระหว่างศัตรูทวีความรุนแรงขึ้น

คนขายเนื้อลุกขึ้นอย่างกระสับกระส่าย ใบมีดขนาดใหญ่ของเขาดูกระตือรือร้นที่จะถูกเหวี่ยงขึ้น

เมื่อพิจารณาจากครั้งที่แล้ว โจวเฉียงไม่มั่นใจว่าเขาจะไม่เจอสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด

ดังนั้นเขาจึงออกคำสั่งโดยตรง

“ผู้กลืนชีวิต!”

การมาที่นี่ครั้งนี้มีขึ้นเพื่อการต่อสู้ที่รวดเร็ว เขาจะไม่ให้โอกาสอีกฝ่ายในการรวบรวมซอมบี้ทั่วไปเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของมัน!

ผู้กลืนชีวิต ซึ่งซ่อนตัวอยู่ในเงามืด ไม่ลังเลที่จะทำตามคำสั่งของเขาและเปิดการโจมตี คนขายเนื้อ

ในชั่วพริบตา คนขายเนื้อที่ค่อนข้างอวบเริ่มเหี่ยวเฉา ผิวหนังของเขาเริ่มเหี่ยวย่น

การโจมตีประเภทนี้ซึ่งละเลยระดับและการป้องกันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

จากนั้น แสงสีเขียวก็ยิงไปที่ ซอมบี้มังกรบิน ถ่ายทอดพลังงานชีวิตให้กับมัน

"โฮก!"

ซอมบี้มังกรบิน ส่งเสียงคำรามอย่างตื่นเต้น รู้สึกถึงความผันผวนของพลังงานอันทรงพลังภายในร่างกายของมัน!

พลังของมันเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ในขณะเดียวกัน คนขายเนื้อถอยไปหนึ่งก้าวโดยไม่ได้ตั้งใจ และด้วยการก้าวนั้น มันก็เริ่มถอยอย่างต่อเนื่อง!

"ไป! โจมตี!"

ซอมบี้ประเภทต่าง ๆ ปรากฏขึ้นข้างเขา

ส่วนประกอบชุดเกราะสีทองโผล่ออกมาจาก โจวเฉียงทำให้เขากลายเป็นเทพเจ้าสงครามในพริบตา

ครั้งนี้เขาจะเข้าร่วมการต่อสู้เป็นการส่วนตัว!

เขากระโดดลงจาก ซอมบี้มังกรบิน ลงมาราวกับสายฟ้าสีทองมุ่งสู่พื้น

"บูม!"

ด้วยเสียงระเบิด พื้นดินแตกเป็นเสี่ยงๆ

โจวเฉียงยืดขาที่โค้งของเขาให้ตรง โดยไม่สนใจรอยร้าวที่อยู่บนพื้น และด้วยการโบกมือของเขา ผีเสื้อ พายุมรณะ ก็ปรากฏขึ้นรอบตัวเขา

หมอแห่งความตายยิงหนวดจากด้านหลังของ ซอมบี้มังกรบิน ทีละตัว ปล่อยพวกมันลงสู่พื้น และอุ้มไร้หน้าที่อยู่ในมือ พวกมันกระโดดลงมาจากความสูงหลายสิบเมตรในอากาศ

ด้วยหนวดของพวกมันที่ทำหน้าที่เป็นเกราะป้องกัน หมอแห่งความตายและ ไร้หน้า ลงมาบนพื้นอย่างเงียบ ๆ

ไร้หน้าถูกวางลงและย้ายไปประจำตำแหน่ง ล้อมรอบคนขายเนื้อ

จากนั้นการโจมตีจำนวนนับไม่ถ้วนก็ถูกปลดปล่อยออกมา

พายุมรณะ มาถึงตามที่คาดไว้ เปลวไฟรูปพัดแผ่กว้างปกคลุมทุกพื้นที่รอบ ๆ คนขายเนื้อทำให้มันไม่มีที่ให้ถอย

หมอแห่งความตายก็เริ่มใช้หนามหนวดของพวกมันเพื่อก่อกวนคนขายเนื้ออย่างไม่ลดละ

ไร้หน้าซึ่ง โจวเฉียงตั้งความหวังไว้สูงก็เปิดการโจมตีเช่นกัน

ไร้หน้าสามสิบคนพร้อมกันใช้ "เพลิงชำระล้าง"!"