ตอนที่แล้วตอนที่ 98 โอบิโตะกำลังตามหาคนปริศนาที่มีเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 100 วันนี้ซึนาเดะไม่ค่อยสบาย

(ฟรี) ตอนที่ 99 เสียหน้าไม่ได้


ปั้มลูกฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ ตอนที่ 99 เสียหน้าไม่ได้

แคว้นแห่งน้ำ หมู่บ้านคิริ

หญิงสาวที่มีพราวเสน่ห์และเต็มไปด้วยความเป็นผู้ใหญ่ กำลังจ้องมองผู้คนที่อยู่ตรงหน้าด้วยจิตสังหารทั่วร่าง

"ตอนนี้หมู่บ้านคิริได้ประกาศคุกคามหมู่บ้านโคโนฮะ แถมทั้งสองหมู่บ้านกำลังเจรจาโต้เถียงกันอยู่ แต่ฉัน มิซึคาเงะกลับเป็นคนสุดท้ายที่รู้เนี่ยนะ?"

“เชื่อเหอะ ต่อให้บอกว่าฉันไม่ได้ทำ ไม่มีใครในโลกนินจาเชื่อข่าวนี้หรอก!

“บอกฉันทีว่าใครสร้างเรื่องตลกนี้!”

เทรุมิ เมย์เต็มโกรธจัด

ใช่ ครั้งนี้ การประกาศด้วยท่าทีแข็งกร้าวของหมู่บ้านคิริ ไม่ได้ผ่านการเห็นชอบจากมิซึคาเงะอย่างเธอแม้แต่นิด

มีคนใช้ชื่อมิซึคาเงะของเธอป่าวประกาศไปยังหมู่บ้านโคโนฮะ

"ทำไมพวกเวรนั่นไม่นั่งมิซึคาเงะของฉันซะเลยละ"

เทรุมิ เมย์มีสีหน้าโกรธจัด ความเซ็กซี่หายไป แทนที่ด้วยจิตสังหาร

เรื่องตลกอะไรกันเนี่ย!

แก่นแท้ของหมู่บ้านนินจานั้นเป็นองค์กรทางการทหาร ที่นินจาต้องเชื่อฟังคำสั่งของผู้บังคับบัญชาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

แล้วตอนนี้ มิซึคาเงะอย่างเธอกลับควบคุมการทูตของหมู่บ้านไม่ได้ซะอย่างงั้น?

ไม่มีใครกล้าปริปากต่อหน้าเธอ พวกเขาจึงได้แต่ก้มหน้าเงอะงะ

“ท่านมิซึคาเงะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมาโกรธครับ” โจจูโร่สูดหายใจเข้าลึกๆ: "คนของเราไม่ได้ทำเรื่องนี้แน่ สำหรับพวกแบ่งแยกอำนาจ พวกเขาก็คงจะทำไม่ได้เหมือนกัน”

"ผมคิดว่ามันอาจมือมืดของบุคคลที่สาม"

เมื่อได้ยิน เทรุมิ เมย์ก็หายโกรธทันที ดวงตาของเธอก็หดแคบลง

"เจ้าคนที่ควบคุมมิซึคาเงะรุ่นที่สี่..."

เธอไม่ได้พูดต่อ แต่ทุกคนก็เข้าใจ

แม้นว่าขัดแย้งภายในหมู่บ้านคิริจะมีความรุนแรง ต่อให้เป็นศัตรูทางการเมืองของระบอบแบ่งแยกอำนาจ แต่ก็ไม่มีวันก่อเรื่องในระดับทางการทูตอย่างไม่คิดหน้าคิดหลัง!

ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาไม่ได้มีความแข็งแกร่งที่จะทำอะไรขนาดนั้น!

มีเพียงชายที่แอบควบคุมมิซึคาเงะรุ่นที่สี่หลายปีเท่านั้นที่จะมีความแข็งแกร่งบงการให้โคโนฮะและคิริต่อสู้กัน...

และแน่นอน อันที่ความจริง เมย์ก็รู้ปัญหานี้

เหตุผลที่เธอโกรธจริงๆ คือ...

“ถึงเขาจะยุยงเรื่องนี้ แต่ทำไมคนของเราถึงไม่รู้?”

เมย์หน้าบึ้ง: "นี่แหละปัญหาที่แท้จริง!"

การมีศัตรูเป็นเรื่องปกติ ยิ่งศัตรูทางการเมืองแล้วยิ่งเป็นเรื่องปกติ

แต่เรื่องเลยเถิดขนาดนี้แล้ว หมู่บ้านใหญ่อย่างคิริจะไม่รู้และแก้ปัญหาไม่ได้ยังไง? ต่อให้ศัตรูเก่งด้านการสะกดจิตก็เถอะ

ในฐานะหนึ่งในห้าหมู่บ้านใหญ่ พวกเขามีการตรวจจับและการป้องกันเหตุร้ายล่วงหน้า เพื่อป้องกันไม่ให้หมู่บ้านล่มสลายลงในชั่วข้ามคืน

แต่หมู่บ้านคิริกลับไม่มีความสามารถนี้ หรือหมู่บ้านคิริในอดีตควรจะมี แต่ตอนนี้หมู่บ้านคิริที่อยู่ท่ามกลางสงครามกลางเมืองมาเป็นเวลานาน ได้ค่อยๆ สูญเสียความสามารถปกป้องตนเอง

"เราต้องปฎิรูปหมู่บ้านใหม่ในทันที เราต้องไม่ปล่อยให้คนที่ทำเรื่องนี้หนีรอดออกไป!"

"ครับ ท่านมิซึคาเงะ!"

ทุกคนเห็นพ้องต้องกันด้วยสีหน้าแน่วแน่

คราวนี้หมู่บ้านคิริเสียหน้าครั้งใหญ่

ใหญ่เสียจนพวกเขาละอายใจ

"ท่านมิซึคาเงะ การเจรจากับโคโนฮะ..." อาโอะลังเล

เมย์เม้มกัดริมฝีปากแล้วถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้: "ฉันจะทำอะไรได้อีก ตอนนี้ทั้งโลกนินจารู้ว่าหมู่บ้านคิริได้ออกข้อกล่าวหากับโคโนฮะ เราจะยังพูดได้อีกเหรอว่า 'ฉันขอโทษ มีปลอมตัวเป็นฉัน ฉันไม่ได้ทำ 'ขอเลิกแล้วต่อกันได้ไหม' แบบนี้เหรอ”

เมย์ดูทำอะไรไม่ถูก แล้วโกรธขึ้นหน้า

แต่ทำอะไรไม่ได้

ห้าหมู่บ้านใหญ่ไม่ใช่หมู่บ้านเล็กๆ พวกเขาล้วนต้องการใบหน้า

หมู่บ้านอิวะสูญเสียสัตว์หาง ผู้ต้องสงสัยนั้นคือแสงอุษาที่ทิ้งหลักฐานเอาไว้อย่างโจ๋งครึ่ม

แต่สึจิคาเงะรุ่นที่ 2 โอโนกิกลับเลือกที่จะระงับข่าวโดยไม่ลังเล——เพราะเขาไม่อยากเสียหน้า!

ต่อให้โลกถล่มก็เสียหน้าไม่ได้!

สถานการณ์ที่คล้ายกันนี้ก็เกิดขึ้นที่หมู่บ้านคิริเหมือนกัน มิซึคาเงะรุ่นที่ 4 ของพวกเขาถูกโอบิโตะควบคุม ทำให้เกิดการต่อสู้ภายในนับครั้งไม่ถ้วน แม้แต่ตอนนี้ที่เทรุมิ เมย์ขึ้นสู่อำนาจ เธอก็ไม่ยอมรับต่อสาธารณชนว่า "มิซึคาเงะของเราเคยถูกควบคุม”

เธอเสียหน้าไม่ได้!

เพราะเหตุนี้ เธอทำได้เพียงกดกลั้นฝืนทน...

"ไม่แค่นั้นนะ เราต้องพยายามทำการแสดงให้ดี" เทรุมิ เมอิยิ้มอย่างมีเลศนัย: "ถึงยังไง ริงโกะก็หายตัวไปในโคโนฮะจริงๆ พวกเราต้องทวงถามความยุติธรรมให้นินจาหมู่บ้านของเรา..."

เธอมองลอดออกไปนอกหน้าต่างของห้องทำงานมิซึคาเงะ แสงแดดยามเย็นส่องกระทบใบหน้า ชวนให้รู้สึกไร้เรี่ยวแรง

“ไม่งั้นจะรวมนินจาในหมู่บ้านได้ยังไง จะรักษาศักดิ์ศรีของหมู่บ้านคิริได้ยังไง”

เมย์ไม่อยากต่อสู้ฆ่าฟันเช่นกัน เธอทำได้เพียงต้องยืนหยัดสู้

เธอจึงส่งอาโอนำทีมไปยังโคโนฮะ อาโอเดินทางไปในฐานะทูต

แต่ใครจะไปรู้ว่าเหตุผลที่เธอเลือกอาโอ แท้จริงแล้วเพราะเธอกังวลว่าคนอื่นจะทำผิดพลาดอย่างถูกชายลึกลับสะกดจิตอีกครั้ง

แน่นอนว่าโฮคาเงะรุ่นที่ 3 ก็ไม่รู้ แต่เขารู้ว่าโคโนฮะกำลังตกต่ำในเวลานี้

จิไรยะออกไปข้างนอกแล้วหายตัวไป แม้นว่าจะพบซึนาเดะแล้ว แต่อาการกลัวเลือดของเธอก็ยังไม่ดีขึ้น คาคาชิก็หลบอยู่ในเงามานานเกินไป ทำให้ไม่แข็งแกร่งพอที่จะสนับสนุน

พลังต่อสู้ระดับคาเงะของทั้งหมู่บ้าน มีเพียงเขาและดันโซเท่านั้น...

แต่ในสงครามโลกนินจาทุกครั้ง สี่หมู่บ้านจะรุมแต่โคโนฮะ!

ทีนี้จะต่อสู้ได้ยังไง?

เหมือนกับเทรุมิ เมย์ ฮิรุเซ็นก็ไม่สามารถเสียหน้าได้เพราะตำแหน่งโฮคาเงะรุ่นที่ 3 เช่นกัน

โฮคาเงะเป็นผู้นำหมู่บ้านนินจาที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกนินจา ในช่วงปกติจะยังมีที่ว่างให้ก้าวถอย แต่ตอนนี้เป็นช่วงที่โลกนินจาอาจแตกแยกได้ทุกเมื่อ เขาไม่อาจเปิดเผยตัวตนออกสู่สายตาชาวโลกได้โดยง่าย!

มิฉะนั้น ฝูงหมาป่าที่อยู่รอบๆ จะรู้ว่าโคโนฮะอ่อนแอ พวกมันจะรีบรุมทึ้งโคโนฮะ!

เพราะงั้น เขาจึงเปลี่ยนจากที่อ่อนข้อแอบบเดิมมาเป็นแข็งกร้าว ท่าทีที่ตรงไปตรงมา และไม่ยอมใคร ทำให้ได้รับการสนับสนุนจากนินจาโคโนฮะจำนวนมาก

แต่ในการปฏิบัติการจริง ฮิวงะ ฮิอาชิ ผู้นำตระกูลฮิวงะกลับกดดันยื่นคำขอ "ขอเนตรสีขาวที่อยู่ในหมู่บ้านคิริ"

ว่ากันว่าคืนนั้น ฮิวงะ ฮิอาชิก่นด่าโฮคาเงะรุ่นที่ 3 ซะยกใหญ่

แน่นอน ด้านเมย์ก็ไม่ต่างกัน สิ่งที่หมู่บ้านคิริที่เพิ่งออกมาจากความขัดแย้งกลางเมืองต้องการที่สุดคือการฟื้นฟู ไม่ใช่สงครามครั้งใหม่

ก่อนที่เธอจะส่งอาโอไปทำภารกิจ เธอยังบอกเขาว่าในช่วงเวลาวิกฤต เขาอาจต้องเสียสละเพื่อหมู่บ้าน

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือเธอพร้อมที่จะมอบเนตรสีขาวให้แก่โคโนฮะแล้ว

อาจเป็นไปได้ว่าโคโนฮะขอเรียกร้องค่าเสียหายมหาศาล หรืออาจจะกลับคำแล้วลอบสังหารทูต

เธอต้องอดทน!

โฮคาเงะรุ่นที่ 3 และเทรุมิ เมย์ต่างกลัวที่จะถูกหมาป่ารุมทึ้ง แต่ด้านผู้เจรจา แต่ละฝ่ายกลับแข็งกร้าวไม่ยอดใคร วันนี้ฝ่ายนี้ขู่ทำสงคราม พรุ่งนี้ฝ่ายโน้นบอกว่าไม่สนว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม

ทั้งสองฝ่ายขู่กันอยู่นาน แต่คำกว่าการประกาศสงครามกลับติดอยู่ที่ริมฝีปาก

แม้แต่ริงโกะก็ไม่รู้เรื่องราวภายในของหมู่บ้านคิริ และยังคิดว่าเมย์อาจจะต้องการสานต่อสถานการณ์ปัจจุบันของโลกนินจา แบล็กเมล์โฮคาเงะรุ่นที่ 3 เพื่อขอผลประโยชน์

ต้องไม่ลืมว่า จดหมายของเธอถูกส่งกลับไปยังหมู่บ้านแล้ว หากอีกฝ่ายต้องการเธอ หมู่บ้านคงจะติดต่อมาแล้ว!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด