ตอนที่ 219 คำเตือน (ฟรี)

ตอนที่ 219 คำเตือน

"นอกจากนี้!"

การแสดงออกของ ฉินซู่เจียนนั้นเคร่งขรึม และน้ำเสียงของเขาก็เย็นชาขณะที่เขาพูดว่า “ในอนาคต หากศิษย์ของนิกายคนใดเข้าไปพัวพันกับคนอื่นเนื่องจากความแค้นส่วนตัวของพวกเขา และท้ายที่สุดทำให้เกิดสถานการณ์ที่ไม่อาจแก้ไขได้ พวกเขาจะถูกขับออกจากนิกายโดยตรง หากสถานการณ์ร้ายแรง คนๆ นั้นจะถูกฆ่าตายทันที และมันจะไม่หยุดจนกว่าจะตายจริงๆ!”

เมื่เขาพูดจบ หัวใจของทุกคนสั่นสะท้าน

เรื่องนี้ทำให้เจ้านิกายของพวกเขาโกรธมาก

สำหรับเงื่อนไขสุดท้าย เห็นได้ชัดว่าเป้าหมายคือคนนอก

คนนอกเป็นอมตะ

ฆ่าครั้งเดียว และพวกเขาสามารถฟื้นขึ้นมาได้อีกครั้ง

หากปฏิบัติตามคำสั่งนี้ แม้ว่าพวกเขาจะฟื้นคืนชีพได้อย่างต่อเนื่อง ยังสามารถฆ่าจนกว่าจิตใจของอีกฝ่ายจะพังทลาย

ฉินซู่เจียนไม่มีความตั้งใจที่จะตรวจสอบเรื่องนี้อีกต่อไป

เหตุผลหลักคือมีผู้เล่นเข้าร่วมการต่อสู้มากเกินไป มันไม่ง่ายเลยที่จะคัดพวกมันออกมาทีละคน

ดังนั้น เขาทำได้แค่เตือนผู้เล่นเท่านั้น

เขาคาดว่าจะมีสถานการณ์เช่นนี้อยู่แล้ว

ท้ายที่สุด ผู้เล่นเป็นปัจจัยที่ไม่แน่นอน

หากเขาต้องการใช้ประโยชน์จากผู้เล่นเพื่อหาค่าชีวิตสำหรับตัวเขาเอง เขาต้องแบกรับความเสี่ยงที่ไม่แน่นอนนี้

เว้นแต่เขาจะหยุดใช้ผู้เล่นได้

อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นไปไม่ได้

เมื่ออิทธิพลของนิกายหยวนเติบโตขึ้น ฉินซู่เจียนก็เข้าใจเช่นกันว่าจำนวนผู้เล่นในโลกนี้ถึงระดับที่น่ากลัวอย่างยิ่ง

ด้วยอัตราการเติบโตของผู้เล่น ย่อมมีผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อโลกนี้ในอนาคตแน่นอน

มันไม่ฉลาดเลยที่นิกายจะปฏิเสธผู้เล่น และรับแต่คนท้องถิ่น

และอีกอย่าง ในแง่ของการเติบโต คนท้องถิ่นส่วนใหญ่ไม่ดีเท่าผู้เล่น

อย่างไรก็ตาม ตามการประเมินของฉินซู่เจียน …

อัจฉริยะบางคนอาจเติบโตได้เร็วกว่าผู้เล่นส่วนใหญ่

นี่เป็นเพราะฉินซู่เจียน ได้ค้นพบบางสิ่ง

เมื่อผู้เล่นเติบโตขึ้น ความก้าวหน้าของพวกเขาก็ช้าลง

หลังจากนั้น เพื่อเพิ่มระดับของพวกเขา พวกเขาต้องฝึกฝนทีละขั้น หรือฆ่ามอนสเตอร์เพื่อรับค่าประสบการณ์

อย่างไรก็ตาม เมื่อผู้เล่นเติบโต และไปถึงระดับที่สูงขึ้น พวกเขาก็จะแข็งแกร่งขึ้น

จำนวนค่าประสบการณ์ที่มอนสเตอร์ทั่วไปสามารถให้ได้นั้นน้อยมาก อย่างไรก็ตาม การจู่โจมมอนสเตอร์ที่ทรงพลัง ไม่ต้องพูดถึงจำนวนมอนสเตอร์ที่ต้องจำกัด แค่ความยากนั้นไม่ง่ายเลย

สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ…

มอนสเตอร์และ NPC ที่สามารถไปถึงขอบเขตเหนือธรรมชาติล้วนมีขุมพลังที่สอดคล้องกันอยู่เบื้องหลังพวกมัน

การฆ่าหนึ่งในนั้นอาจดึงดูดผู้เชี่ยวชาญระดับบอสที่อยู่ข้างหลัง

ชั่วขณะของความเลินเล่อ พวกเขาทั้งหมดจะถูกทำลาย

ด้วยเหตุนี้ ความเร็วในการเพิ่มเลเวลของผู้เล่นจึงลดลงไปในระดับที่ค่อนข้างช้า

แต่พวกเขาจะยังคงเร็วกว่าคนท้องถิ่นมาก

อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้ยกระดับอย่างรวดเร็วเหมือนตอนที่เขาอยู่ในขอบเขตนักสู้ฝึกหัดที่ในเวลาเพียงไม่กี่วัน พวกเขาก็ยกระดับจากศูนย์ไปสู่นักสู้ฝึกหัดระดับสามหรือสี่

อย่างไรก็ตาม ความจริงที่ว่าผู้เล่นจะไม่มีวันตายนั้นถูกกำหนดไว้แล้ว ในอนาคต ผู้เล่นจะเป็นหนึ่งในกระแสหลักในโลกนี้อย่างแน่นอน หรือแม้แต่เป็นกระแสหลักเพียงอย่างเดียว

เว้นเสียแต่ว่า … ผู้เล่นสามารถตายได้อย่างสมบูรณ์

ฉินซู่เจียน รู้สึกตกตะลึงในขณะที่ความคิดนี้ปรากฏขึ้นในใจของเขา

ถ้าผู้เล่นอยู่ในเกม พวกเขาจะตาย

เช่นนั้นเกม

มันเป็นแค่เกมจริงๆ เหรอ?

ณ ตอนนี้

คนของนิกายหยวน รู้เกี่ยวกับการทำลายล้างของนิกายซื่อฟางแล้ว

มันเป็นครั้งแรก

ผู้เล่นรู้สึกถึงประโยชน์ของการพึ่งพาฝ่ายที่ทรงพลัง

…

อีกฝ่ายคือหัวหน้าฐานที่มั่นเหลียงซาน ซึ่งก่อนหน้านี้ได้ฆ่าผู้เล่นจำนวนมากจนพวเขาตัวสั่นด้วยความกลัว

ตอนนี้อีกฝ่ายกลายเป็นตัวตนที่พวกเขาพึ่งพา

อย่างไรก็ตาม …

หลังจากคำสั่งของฉินซู่เจียนถูกประกาศ ผู้เล่นหลายคนรู้สึกเย็นเยียบในใจ

จากข่าวชิ้นนี้ จะเห็นได้ว่าเรื่องนี้ทำให้อีกฝ่ายโกรธมาก

แม้ว่านิกายซื่อฟางจะถูกทำลาย

มันไม่สามารถปล่อยให้อีกฝ่ายสงบลงได้

สำหรับซูไค และคนอื่นๆ …

ตอนนี้พวกเขานิ่งเงียบอย่างสมบูรณ์

ที่สิ่งต่างๆ ที่พัฒนาไปถึงระดับนี้เป็นเพราะพวกเขา และผู้เล่นจากนิกายซื่อฟาง

…

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ผิดก็ตาม

อย่างไรก็ตาม NPC ของนิกายหยวนถูกดึงเข้ามาเกี่ยวข้อง และท้ายที่สุด อีกฝ่ายก็เสียชีวิต

นี่คือผลที่ตามมา

ซูไค และคนอื่น ๆ รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะสลัดสิ่งนี้ได้อย่างสมบูรณ์

สิ่งนี้ทำให้ผู้เล่นคนอื่นเข้าใจ

ในอนาคต หากเขาต้องขัดแย้งกับกองกำลังอื่น เขาจะต้องพิจารณาว่าเขาสามารถแบกรับผลที่ตามมาได้หรือไม่ก่อนที่จะเกี่ยวข้องกับผู้เชี่ยวชาญของนิกายของเขาเอง

มิฉะนั้น …

มันจะดีกว่าที่จะจัดการกันเอง

ในเรื่องนี ผู้เล่นคนอื่นไม่ได้คัดค้านสิ่งนี้มากนัก

ครั้งนี้หากผู้เล่นจากนิกายซื่อฟาง ไม่ทำผิดกฎก่อน และไปหาผู้เชี่ยวชาญในนิกายเพื่อขอความช่วยเหลือ พวกเขาคงไม่ทำเช่นนี้

หลังจากที่นิกายซื่อฟางถูกทำลาย…

นิกายอื่นๆ ของดินแดนชี่หันความสนใจไปที่ดินแดนชี่เหลียงซาน

อย่างไรก็ตามไม่มีการเคลื่อนไหวจากนิกายหยวนอีกต่อไป

นิกายอื่นๆ ก็ค่อยๆ โล่งใจเช่นกัน

ตราบใดที่นิกายหยวนไม่เคลื่อนไหวมากเกินไป และเหวี่ยงดาบใส่พวกเขาก็พอแล้ว

ในเวลาต่อมา

ผู้เล่นของนิกายหยวนยังคงสำรวจพื้นที่อื่นๆ เพื่อหาผนึกปีศาจร้าย

เวลานี้

นิกายอื่นๆ ของดินแดนชี่ได้รับการเตือนว่าอย่าขัดแย้งกับผู้คนจากนิกายหยวน

แม้ว่าจะมีความขัดแย้งระหว่างคนนอก

พวกเขาไม่สามารถใช้พลังของผู้เชี่ยวชาญของนิกายเพื่อแทรกแซงข้อพิพาทระหว่างทั้งสองฝ่ายได้

ท้ายที่สุดนี่เป็นบทเรียนที่นองเลือด

นิกายซื่อฟางที่เคยทำสิ่งนี้มาก่อนไม่มีอยู่อีกต่อไป

ไม่มีใครอยากเป็นนิกายซื่อฟางที่สอง

มันเป็นช่วงเวลานี้ด้วย

เซียวฮงกลับมาเยี่ยมนิกายหยวนอีกครั้ง

ในลานบ้านเดิม

พวกเขายังเป็นสองคนที่เผชิญหน้ากัน

อย่างไรก็ตามในครั้งนี้

การแสดงออกแปลกๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ เซียวฮง สายตาจับจ้องไปที่โต๊ะหินตรงหน้า ใบหน้าเหี่ยวย่นกระตุกเล็กน้อย

“ถ้าข้าจำไม่ผิด โต๊ะหินนี้มีรูนของช่างตีเหล็กสลักอยู่หรือเปล่า”

“ข้าทำไปโดยไม่ได้ตั้งใจ”

“มันมาจากฝีมือของเจ้านิกายฉินจริงๆ มันไม่ธรรมดาเลย!”

เซียวฮงส่ายหัวเล็กน้อย กระพริบตาด้วยความประหลาดใจ

ด้วยสายตาของเขา…

เขาสามารถเห็นอักษรรูนจำนวนมากที่แกะสลักไว้บนโต๊ะหิน แม้ว่าพวกมันจะถูกซ่อนไว้ก็ตาม

จากการคาดคะเนด้วยสายตาของ เซียวฮง

โต๊ะหินที่ดูเหมือนธรรมดาตรงหน้าเขาอย่างน้อยที่สุดก็เข้าสู่ระดับสามหรือสูงกว่านั้น

นี่หมายความว่า…

ฉินซู่เจียน ยังเป็นช่างตีเหล็กระดับกลางอีกด้วย

เดิมทีอีกฝ่ายยังอายุน้อย และมาถึงการบ่มเพาะระดับนี้ถือเป็นพรสวรรค์ที่น่าตกใจอยู่แล้ว

ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าว

เขายังมีเวลาว่างในการเรียนรู้เทคนิคการตีเหล็ก และยังไปถึงระดับช่างตีเหล็กระดับกลางอีกด้วย สิ่งนี้น่าทึ่งยิ่งกว่า

จากการจารึกบนโต๊ะหิน เกรงว่าไม่เรียบง่ายเหมือนช่างตีเหล็กระดับกลางทั่วไป

คิดเรื่องนี้…

เซียวฮงอดไม่ได้ที่จะอุทาน "เจ้านิกายฉินช่างคาดเดาไม่ได้จริงๆ ข้าสงสัยว่าเจ้าความลับที่น่าตกใจไว้อีกมากเท่าใด”

“คำพูดของพ่อบ้านเซียวจริงจังเกินไป เทคนิคการตีเหล็กเล็กน้อยเหล่านี้ไม่สามารถแม้แต่จะถือว่าได้เข้าสู่ระดับสูงได้เลย”

“ด้วยอายุในปัจจุบันของเจ้านิกายฉิน ไม่ใช่เรื่องเป็นไปไม่ได้ที่จะกลายเป็นช่างตีเหล็กระดับปรมาจารย์ในอนาคต” เซียวฮงส่ายหัวและพูดว่า "มีช่างตีเหล็กระดับปรมาจารย์ไม่มากนักในมณฑลเป่ยหยุนทั้งหมด"

“ในอนาคต หากเจ้านิกายฉิน สามารถเป็นช่างตีเหล็กระดับปรมาจารย์ได้ แม้แต่ผู้ฝึกฝนขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ก็จะต้องโค้งคำนับ และเรียกเจ้าว่าปรมาจารย์!”

แต่ที่จริงแล้ว… ในใจของเขา เขารู้สึกว่าความเป็นไปได้ที่ฉินซู่เจียนจะกลายเป็นช่างตีเหล็กระดับปรมาจารย์นั้นต่ำมาก

ท้ายที่สุด ช่างตีเหล็กระดับปรมาจารย์ มีเพียงไม่กี่คนในมณฑลเป่ยหยุนทั้งหมด

แม้แต่ในสิบสามมณฑลของอาณาจักรต้าจ้าว แต่ก็มีไม่มากนัก

อย่างไรก็ตาม ในครั้งนี้ เขาได้ค้นพบความสามารถอีกอย่างของฉินซู่เจียน และมันทำให้เซียวฮง ตกตะลึงอย่างแท้จริง

เมื่อได้ยินดังนั้น

ฉินซู่เจียน อารมณ์ดีอย่างเห็นได้ชัด ท้ายที่สุดหากไม่มีใครยอมรับความสามารถของเขา เขาจะรู้สึกราวกับว่าเขาขาดอะไรบางอย่าง

“ผ่านมาครึ่งเดือนแล้วที่เราพบกันครั้งล่าสุด” เขาถาม “ข้าสงสัยว่าคราวนี้อะไรทำให้เจ้ามาที่นี่อีกครั้ง พ่อบ้านเซียว”

“เมื่อท่านลอร์ดได้ยินเกี่ยวกับความปราถนาดีของเจ้านิกายฉินเกี่ยวกับมณฑลเป่ยหยุน เขาก็ยินดีเป็นอย่างยิ่ง นั่นเป็นเหตุผลที่เขาสั่งให้ข้ามาที่นี่เป็นพิเศษ และมอบบางสิ่งให้กับเจ้านิกายฉิน!”

ขณะที่เขาพูด เซียวฮงหยิบม้วนของบางอย่างออกมาและมอบให้กับฉินซู่เจียน

เขาเอื้อมมือไปหยิบมัน

ฉินซู่เจียนไม่ได้เปิดทันที เขากลับถามว่า “สิ่งใดอยู่ในนี้งั้นรึ”

“เจ้านิกายฉินจะรู้ได้เองเมื่อเจ้าเปิดมัน!”

เมื่อได้ยินดังนั้น

ฉินซู่เจียน มองไปที่รอยยิ้มจางๆ ของ เซียวฮง เขาอดไม่ได้ที่จะมองสิ่งของในมือ จากนั้นเขาก็ค่อยๆ เปิดมันออก

“มณฑลเป่ยหยุนมีแดนมรณะทั้งหมด 1,396 แห่ง โดย 79 แห่งยังมีปีศาจที่ถูกผนึกอยู่ภายใน เมื่อยะเว้นสถานที่หายปีศาจเคยปรากฏ รวมถึงแดนมรณะหลิงฉวน และแดนมรณะเทียนชิง”

“ปัจจุบัน มีผนึกหกสิบหกอันที่ไม่บุบสลายในมณฑลเป่ยหยุน และผนึกทั้งหมดถูกทำเครื่องหมายไว้บนนั้น สำหรับผนึกของดินแดนชี่ ท่านลอร์ดแนะนำว่าเจ้านิกายฉิน อย่าแตะต้องมันในขณะนี้ เมื่อหายนะปีศาจที่เกิดขึ้นในดินแดนชี่ มันจะไม่ใช่สิ่งที่คนๆ เดียวจะต่อต้านได้”

เมื่อเสียงของเซียวฮงดังขึ้น ฉินซู่เจียน ก็อ่านเนื้อหาของแผ่นกระดาษในมือเสร็จแล้ว

มันไม่ใช่กระดาษธรรมดา แต่เป็นแผนที่

จุดสีแดงทุกจุดบนนั้นแสดงถึงชื่อของแดนมรณะ และมันเกือบจะระบุตำแหน่งเฉพาะของผนึกปีศาจร้าย

สิ่งนั้น มันเป็นสิ่งที่เขาต้องการในตอนนี้

ฉินซู่เจียน เก็บแผนที่ลงในแหวนเก็บของ และระงับความตื่นเต้นในใจของเขา เขายิ้มและพูดว่า “ข้าจะไม่ปฏิเสธความหวังดีของท่านลอร์ด นิกายหยวนยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้ช่วยเหลือมณฑลเป่ยหยุน”

แม้ว่าเขาจะออกภารกิจได้ในตอนนี้ และขอให้ผู้เล่นช่วยตามหาผนึกปีศาจร้ายแทน เขาก็หาผนึกได้ไม่มากนัก

ไม่ต้องพูดถึงอาณาจักรต้าจ้าว

แค่มณฑลเป่ยหยุนเพียงอย่างเดียวก็กว้างใหญ่เกินไป

แน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคนธรรมดาที่จะเดินทางผ่านมณฑล และเวลาที่ใช้ก็คำนวณเป็นปี

สำหรับตำแหน่งของนิกายหยวนในดินแดนชี่เหลียงซาน …

นี่หมายความว่าไม่ว่าจะมีผู้เล่นกี่คน พวกเขาก็ไม่สามารถอยู่ห่างจากดินแดนชี่เหลียงซานได้มากนัก

ท้ายที่สุดแล้ว พวกบางคนเป็นผู้เล่นที่เต็มใจที่จะสำรวจ ท้ายที่สุดก็ยังเป็นคนกลุ่มน้อย

ไม่เพียงแต่ค่าเทเลพอร์ตจะสูงมากเท่านั้น แต่ยังต้องมีข้อมูลระบุตัวตนบางอย่างด้วย ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะข้ามไปไกลเกินไป

ดังนั้นเซียวฮงจึงส่งแผนที่นี้มาให้

สำหรับฉินซู่เจียน สิ่งนี้สามารถแก้ปัญหาการค่าโชคในระยะสั้นได้อย่างสมบูรณ์

ดังนั้น เมื่อเซียวหงอำลาและจากไป

เขาเริ่มเตรียมการเพื่อตามล่าปีศาจร้ายตัวอื่นๆ ตามบันทึกบนแผนที่แล้ว