(ฟรี)ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน ตอนที่ 416 เต๋าสูงสุด(1)
ข้าอยู่บ้านร้อยปีก็เข้าสู่วิถีไร้เทียมทาน ตอนที่ 416 เต๋าสูงสุด(1)
กลุ่มแชทมหาเต๋ามีชีวิตชีวาขึ้นมาทันที
“มือสังหารจักรพรรดิถูกปิดล้อม?”
“เขาตายแล้วหรือ”
“คราวนี้เขาทำอะไรลงไป”
ผู้คนในกลุ่มดูเหมือนจะย่ามใจ
อิ้งคงพูดไม่ออก มือสังหารจักรพรรดิไม่ได้เป็นที่นิยมมากนัก ไม่เหมือนเขาที่เอาแต่เลียรองเท้าของคนอื่น
หากเขาเดือดร้อน ผู้ยิ่งใหญ่ในกลุ่มคงจะช่วยเขาใช่หรือไม่?
“พี่ชายมือสังหารจักรพรรดิกำลังยืนหยัดเพื่อเต๋าสูงสุด เขาทำให้บางคนไม่พอใจและเริ่มต่อสู้” อิ้งคงอธิบาย
“มีผู้อาวุโสคนใดสามารถแทรกแซงได้หรือไม่” เขาถาม
ในบรรดาคนในกลุ่มนี้ ไม่มีใครที่มีความแค้นต่อมือสังหารจักรพรรดิ
หลัวซินไป๋เป็นคนเดียวที่ไม่พอใจมือสังหารจักรพรรดิ และต้องการสอนบทเรียนให้เขา
ท้ายที่สุด ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นจักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์ และมือสังหารจักรพรรดิได้สังหารเฟิงคง
นี่เป็นลักษณะพิเศษของเผ่าพันธุ์มนุษย์
อย่างไรก็ตาม จักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์บางคนไม่ได้มาจากภูมิหลังที่แข็งแกร่ง หากไม่มีผู้สนับสนุน พวกเขาจะตกเป็นเป้าหมายได้ง่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากเข้าสู่ขอบเขตเต๋า
เนื่องจากจักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์ทุกคนมีพรสวรรค์ที่โดดเด่นในรุ่นของพวกเขา จึงเกิดความเข้าใจโดยปริยายระหว่างจักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์
จักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์ในรุ่นก่อนจะเป็นผู้หนุนหลังจักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์ในรุ่นต่อมา
หากยอดฝีมือโจมตีจักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์ จักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์ในอดีตจะเข้าไปยุ่งแน่นอน
เมื่อเวลาผ่านไป มันก็กลายเป็นเรื่องต้องห้ามสำหรับใครก็ตามที่จะโจมตีจักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์
เราต้องรู้ว่าในประวัติศาสตร์อันยาวนานของเผ่าพันธุ์มนุษย์ ไม่มีใครรู้แน่ชัดว่ามีจักรพรรดิมาแล้วกี่คน
หงหยวนชิวเป็นหนึ่งในยอดฝีมือขอบเขตเต๋านิรมิต ซึ่งเคยเป็นจักรพรรดิแห่งมวลมนุษย์ เช่นนี้ เขาก็ถือว่าเป็นผู้หนุนหลังได้เช่นกัน
“มันสายเกินไปแล้วใช่หรือไม่”
“มีใครบ้างที่เข้าไปในเก้าดินแดน?”
“แม้ว่าเราจะเข้าไปตอนนี้ ข้ากลัวว่ามือสังหารจักรพรรดิคงจะตายเมื่อเราไปถึง”
“ขอไว้อาลัยให้กับเขา”
หลายคนในกลุ่มเต็มใจที่จะช่วยเหลือ
อย่างไรก็ตาม หลายคนไม่ได้ออกจากแผ่นดินบรรพกาลและเข้าสู่ภัยพิบัติ
อิ้งคงมองดูการต่อสู้ที่กำลังดำเนินอยู่และพูดว่า “ยังไม่มีผู้ชนะที่ชัดเจน พี่ชายมือสังหารจักรพรรดิดูเหมือนจะไม่ได้เสียเปรียบ”
“แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยหรือ”
“แปดคนนั้นกึ่งพิการหรือไม่”
หลายคนในกลุ่มตกใจ
พวกเขาถามตัวเองในใจว่าพวกเขาสามารถสู้หนึ่งต่อแปดกับผู้ฝึกยุทธ์ในขอบเขตเดียวกันได้หรือไม่
คำตอบคือไม่
“เขาเป็นผู้ฝึกยุทธ์เต๋าสูงสุด” คุนเหอกล่าว
“หากความเข้าใจในเต๋าสูงสุดของเขาล้ำลึกพอ เขาเกือบจะอยู่ยงคงกระพันในขอบเขตเดียวกัน”
“แม้ว่าเขาจะถูกปิดล้อม แม้ว่าเขาจะชนะไม่ได้ เขาก็ยังหลบหนีได้” เขากล่าวเสริมหลังจากหยุดชั่วคราว
“เต๋าสูงสุดทรงพลังเพียงนี้เลยรึ?”
ยอดฝีมือขอบเขตเต๋าหลายคนตกใจ
แม้ว่าพวกเขาจะรู้อยู่เสมอว่าผู้ฝึกยุทธ์เต๋าสูงสุดนั้นทรงพลัง แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่ามันจะทรงพลังเท่าใด
“ครั้งหนึ่งข้าเคยปกป้องผู้ฝึกยุทธ์เต๋าสูงสุด แต่น่าเสียดายที่เขาเสียชีวิตก่อนที่เขาจะสามารถเติบโตและพัฒนาได้”
คุนเหอตะคอกอย่างหัวเวีย
“เขาถูกล้อมรอบโดยเผ่าพันธุ์มารสารเลว ในเวลานั้นมีคนมากกว่าสามสิบคนที่อยู่ในฐานพลังยุทธ์เดียวกันปิดล้อมเขา!”
“เจ้ากำลังพูดเรื่องไร้สาระ!”
“เราทำสิ่งนั้นได้อย่างไร” ม่อถูพูดด้วยความโกรธว่า
“อาจมีพวกหน้าซื่อใจคดจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่แสร้งเป็นมาร”
หากพวกเขายอมรับ มันก็ไม่เท่ากับการยอมรับว่าเผ่าพันธุ์มารนั้นด้อยกว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์หรือ?
คนกว่าสามสิบคนปิดล้อมเพียงคนเดียว นั่นจะไม่ทำให้พวกเขากลายเป็นขยะเลยหรือ?
“น่าขัน! หากไม่ใช่เพราะเผ่าพันธุ์มารของเจ้าขัดขวางข้าในตอนนั้น เขาจะล้มลงได้อย่างไร”
“คนที่หยุดเจ้าอาจจะเป็นมาร แต่มันไม่ได้พิสูจน์ว่าคนที่ฆ่าผู้ฝึกยุทธ์เต๋าสูงสุดเป็นมาร”
“ข้าเดาว่าอาจเป็นเผ่ามนุษย์ของเจ้าที่วางแผน และขอให้เผ่าพันธุ์มารขัดขวางเจ้าในขณะที่พวกเขาฆ่าเจ้าเด็กนั่น”
คุนเหอและม่อถูเริ่มทะเลาะกัน
หลัวซินไป๋ถามด้วยความสงสัยว่า “อาจารย์ เหตุใดผู้ฝึกยุทธ์เต๋าสูงสุดถึงตกเป็นเป้าหมายอยู่เสมอ? เหตุใดเต๋าสูงสุดจึงไม่ได้รับอนุญาตให้มีอยู่ในเก้าดินแดน”
ไม่ใช่เขาคนเดียวที่อยากรู้อยากเห็น ผู้ฝึกยุทธ์ขอบเขตเต๋าคนอื่น ๆ ในกลุ่มก็อยากรู้อยากเห็นเช่นกัน
เหตุใดทุกคนในเก้าดินแดนจึงมุ่งเป้าไปที่ผู้ฝึกยุทธ์เต๋าสูงสุด
ฉู่เซวียนก็แอบดูการสนทนากลุ่มเช่นกัน เขายังสงสัยด้วยว่าเหตุใดเต๋าสูงสุดจึงไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ในเก้าดินแดน
เขารู้สึกว่าเหตุผลที่ผู้ฝึกยุทธ์เต๋าสูงสุดเบี่ยงเบนไปจากเส้นทางนั้นเป็นเรื่องง่ายอย่างมาก เนื่องจากสภาพแวดล้อมของพวกเขาถูกตามล่าอย่างต่อเนื่อง พูดง่าย ๆ ก็คือพวกเขาถูกบังคับให้จนมุม และต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด
