บทที่ 39 พลังลึกลับ!
บทที่ 39 พลังลึกลับ!
สำนักชางเต๋าแดนเหนือ
เจี้ยน เจาเมี่ยน ได้รับการยกย่องจาก โถงดาบ หลังจากเข้าสำนักเป็นเวลาหนึ่งปี ในเวลาเดียวกัน เขายังเป็นที่รู้จักในฐานะนักดาบอันดับหนึ่งของ ภูมิภาคแดนเหนือ
ถึงตอนนี้ ได้แตะขอบของเจตจำนงดาบแล้ว
นี่มันพรสวรรค์ประเภทไหนกันนะ?
แม้แต่ราชนิกูลของราชวงศ์หลัวอี้ก็ไม่กล้าทำตัวเสมอเขา เมื่อพบเห็น เจี้ยน เจาเมี่ยน!
ครั้งหนึ่งจักรพรรดิผู้ปกครองของ ราชวงศ์หลัวอี้ ได้เชิญ เจี้ยน เจาเมี่ยน ให้เข้าร่วม ราชวงศ์หลัวอี้ เป็นการส่วนตัวและพร้อมที่จะจัดหาทรัพยากรมากมายให้เขาฝึกฝน!
แต่ เจี้ยน เจาเมี่ยน ทุ่มเทให้กับการฝึกดาบและไม่ต้องการเข้าร่วมราชวงศ์
นี่คือความทะนงของนักดาบ.
เจี้ยน เจาเมี่ยน สีหน้าไร้ความรู้สึก ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นความเศร้าหรือความสุข เขามองไปที่ เย่ ชิวไป่ และพูดว่า "ศิษย์น้อง เมิ่งเซิง หัวใจดาบ ไม่เข้มแข็งพอ ทำให้เขาหลงทางผิด แสดงความอัปลักษณ์ต่อเจ้าแล้ว"
เย่ ชิวไป่ มองไปที่ เจี้ยน เจาเมี่ยน เป็นไปได้ไหมที่คนผู้นี้จะเป็นเบี้ยของฝ่ายตรงข้ามด้วย?
เจี้ยน เจาเมี่ยน ดูเหมือนจะเห็นความคิดของ เย่ ชิวไป่ เขาส่ายหัวและพูดว่า "อย่ากังวล ไม่มีใครสั่งข้าได้ และข้าจะไม่ถูกสั่งจากคนอื่น"
น้ำเสียงเฉยเมย
แต่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ!
นี่ไม่ใช่ความภาคภูมิใจที่มาจากการเสแสร้ง
เป็นความภาคภูมิใจของเขาในฐานะปรมาจารย์ดาบ!
หลังจากพูดจบ เขาก็ออกจากสถานที่นี้ไป
เย่ ชิวไป่ มองไปที่ เจี้ยน เจาเมี่ยน อย่างครุ่นคิด
อีกด้านหนึ่ง.
มีคนสองคนกำลังดูฉากนี้
"โอ้? ดูเหมือนว่าเย่ ชิวไป่พอมีพละกำลังอยู่บ้าง"
"ความสามารถในการเอาชนะ เหลียว เมิ่งเซิง นั้นทรงพลังมากทีเดียว"
“แล้วเจ้าจะจัดการเมื่อไหร่ล่ะ”
ชายในชุดคลุมหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า "เขาไม่ต้องให้ข้าจัดการ มีคนที่จะจัดการกับเขาเองเมื่อถึงเวลา"
"วันนี้เป็นเพียงการทดสอบ"
หลังจากพูดจบ เงาดำก็หายไปจากความมืด
ในเวลาเดียวกัน.
เย่ ชิวไป่ และพรรคพวกกลับไปที่ที่พักของพวกเขา
ฮ่งหยวน มองไปที่ เย่ ชิวไป่ และถามว่า "เย่ ชิวไป่ ทำไมเจ้าถึงหุนหันพลันแล่นเช่นนี้ เป็นเรื่องสนุกหรือที่ได้อวดพลัง มันทำให้ไพ่ตายของเจ้าถูกเปิดเผย!"
เย่ ชิวไป่ มองไปที่ ฮ่งหยวน และเข้าใจอารมณ์ของเขา
ท้ายที่สุด ฮ่งหยวน เป็นศิษย์ของ ฉินเทียนหนาน
ระดับของสำนักชางเต๋าแดนใต้ตกต่ำมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ถ้าครั้งนี้กลายเป็นระดับล่างสุดอีกครั้งในสี่ภูมิภาค
จะมีเจ้าสำนักคนใหม่มาแทนที่ฉินเทียนหนาน
นี่คือสิ่งที่ศิษย์ในสำนักไม่ต้องการเห็น
ดังนั้น เย่ ชิวไป่ จึงไม่โกรธ และพูดอย่างใจเย็น: "ปัญหาไม่ใหญ่เกินไป ไม่ต้องกังวล"
ท้ายที่สุด เขาไม่เพียงแค่มีไพ่ตายของ เก้าดาบอสูรสวรรค์เท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้น ทักษะเก้าดาบอสูรสวรรค์ ไม่สามารถนับเป็นไพ่ตายได้...
ฮ่งหยวน พูดอย่างเย็นชา: "ข้าก็หวังอย่างนั้น"
หลังจากพูดจบ ฮ่งหยวน ก็เดินเข้าไปในห้องและเริ่มฝึกฝน
จงหวู่ตบไหล่เย่ ชิวไป่และเกลี้ยกล่อม: "อย่าโกรธเลย งานประลองแลกเปลี่ยนนี้สำคัญเกินไปสำหรับฮ่ง หยวน"
เย่ ชิวไป่ พยักหน้า แล้วเอ่ยว่าเขาไม่ได้โกรธ
ในเวลาเดียวกัน.
อีกด้านหนึ่งของแดนเหนือ ดินแดนเหนือสุดขั้ว
หญิงสาวถือหอกยาวกำลังเดินบนแผ่นน้ำแข็งที่เย็นสุดขั้ว
ฝ่าลมและหิมะ
จนกระทั่งมาถึงหุบเขาแยกขนาดใหญ่
หุบเขาที่เป็นเหมือนเหว
ลึก!
ข้างล่าง มีกระแสน้ำเย็นไหลอย่างต่อเนื่อง!
ในกลางอากาศนั้นมีหมอกที่มองเห็นได้จางๆ
หมอกนั้นเหมือนไม่มีอำนาจ แต่มันทำให้ผู้คนไม่สามารถบินได้
กระแสน้ำเย็นดูเหมือนจะเพิกเฉยต่อการปกป้องของปราณทางจิตวิญญาณ มันสามารถเจาะผิวหนังและตรงเข้าไปในไขกระดูกได้!
มีหินก้อนหนึ่งกลิ้งลงมาและถูกกระแสน้ำเย็นตัดเป็นผงโดยตรง
หญิงสาวผู้นั้นไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย และกระโดดลงไปทันที!
ความหนาวเย็นกระทบหญิงสาว
อย่างไรก็ตาม เพียงแค่สัมผัสร่างกายก็ถูกเปลวเพลิงสีแดงละลาย!
เปลวเพลิงเที่ยงแท้(หัวเย่ยี่จิง)!
หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อกำลังจะตกลงไปด้านล่าง หญิงสาวผู้นั้นก็หยิบหอกของนางออกมาแล้วเหวี่ยงมันลงไป!
ทันใดนั้นเสียงหอกก็ดังขึ้น!
เมื่อกระทบกับชั้นน้ำแข็ง แรงถีบกลับทำให้ความเร็วในการตกของหญิงสาวช้าลง
จากนั้นหอกก็ฟันน้ำแข็งทั้งสองด้าน
ปล่อยให้ร่างของนางตกลงไปที่ด้านล่างอย่างช้าๆ!
หญิงสาวผู้นั้นมองไปรอบ ๆ และมีโซ่อยู่ข้างหน้านาง
โซ่เป็นเหมือนเหล็กเย็น
ตะปูตอกแน่นในน้ำแข็งข้างๆ!
และโซ่มีไว้เพื่อล่ามชายคนหนึ่ง
ผมยาวของชายคนนั้นกระจัดกระจายอยู่บนพื้น และศีรษะของเขาห้อยอยู่บนพื้น
หญิงสาวผู้นั้นอดไม่ได้ที่จะโกรธเมื่อเห็นฉากนี้
ชายคนนั้นดูเหมือนจะรู้สึกถึงลมหายใจของหญิงสาวที่อยู่ข้างหน้าเขา เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย และดูอ่อนแรง
“ฝ่า...ฝ่าบาท?”
หงหยิง พยักหน้า ก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า "เจ้าต้องทนทุกข์ทรมานแล้ว"
ชายผู้นั้นส่ายศีรษะ และมีเปลวไฟลุกโชนในดวงตาที่หมองคล้ำของเขา และพูดอย่างตื่นเต้นเล็กน้อย: "ฝ่าบาททรงค้นพบล้ว พิสูจน์ว่าวิธีการฝึกฝนนั้นประสบความสำเร็จใช่หรือไม่?"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หงหยิงก็พยักหน้า
เมื่อเห็นสิ่งนี้ แม้ว่าชายคนนั้นจะอ่อนแอมาก แต่เขาก็ยังยิ้มอย่างตื่นเต้น: "เทพหวง(ฟีนิกซ์)อวยพรข้า ผู้แซ่หยุน!"
หงหยิง กระตุกมุมปากของเธอและพูดว่า "หยุนหมิง ข้าจะทำลายผนึกของเจ้าเดี๋ยวนี้"
ตอนนี้ ผนึกที่นี่ควบคุมปราณของหงหยิง นอกจากนี้ ด้วยทักษะเก้าวัฏจักร มันไม่ยากมากที่จะทำลายโซ่ตรวนที่เริ่มอ่อนแรงลง
สำหรับกรงขังของแดนลับคุกโลหิต เป็นเพราะข้อจำกัดภายในนั้นไม่ได้หายไปตามกาลเวลา ซึ่งทำให้หงหยิงต้องออกไปก่อน
หยุนหมิงพยักหน้า
หงหยิง หยิบหอกออกมา
ปราณวัฏจักรปะทุขึ้นจากร่างกาย!
ในเวลาเดียวกัน หอกไม่ได้มีเพียงปราณวัฏจักรเท่านั้น แต่ยังมีเปลวไฟเหมือนงูไฟที่พันรอบหอกด้วย!
เมื่อ ปราณวัฏจักรถึงจุดสูงสุด
หงหยิงส่งพลังออกไปเพียงครั้งเดียว!
หนึ่งวัฏจักรทะลวงดับ!
บูม!
ปราณวัฏจักรระเบิด!
พุ่งตรงสู่ท้องฟ้า!
ปลายหอกยาวแทงเข้าที่โซ่
เพียงเสี้ยววินาที โซ่ก็เริ่มสั่นอย่างรุนแรง!
เหล็กลั่นดังกราว!
และชั้นน้ำแข็งก็เริ่มมีรอยแตกขยายออกไปยังบริเวณโดยรอบ!
หยุนหมิงมองไปที่ฉากนี้ และอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจในสายตาของเขา
ทักษะหอกนี้นี้แข็งแกร่งกว่าทักษะหอกครั้งก่อนๆ ของพระองค์!
ทรงพลังยิ่งขึ้น!
เรียกได้ว่าถ้าเทียบกับครั้งก่อนๆ นี่ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย!
หงหยิง เห็นว่าชั้นน้ำแข็งเริ่มสลาย และโซ่ตรวนก็แตก!
จากนั้นหอกที่สองก็กวาดออกมาเป็นแนวนอน!
แรงของหอกกระทบพื้นที่ทำให้เกิดแรงกระเพื่อม!
ทักษะที่สองของหอกวัฏจักร!
สองวัฏจักรทลายสิ้น!
ปราณหอกโดนโซ่!
บูม!
โซ่ขาด!
รอยแตกในน้ำแข็งร้าว!
และยังขยายตัว!
บนร่างกายของ หยุนหมิงเกิด ปราณจางๆ ของการบ่มเพาะ!
เห็นได้ชัดว่าการสยบปราณเริ่มคลายแล้ว
ทันใดนั้น หงหยิงก็สูดลมหายใจเข้าลึก!
ใช้ทักษะหอกวัฏจักรรูปแบบที่สาม!
สามวัฏจักรแปรผัน!
ปราณหอกกวาดทับโซ่อย่างแรง!
คลิก คลิก คลิก!
โซ่ขาดหมดแล้ว!
ชั้นน้ำแข็งก็เริ่มแตกออกทีละชั้น!
หงหยิง คว้าเสื้อผ้าของ หยุนหมิง และดึงเขาขึ้นไปบนหุบเขา!
ทันทีที่ก้าวออกไป หุบเขาน้ำแข็งก็พังทลายลงอย่างสมบูรณ์!
หุบเขาแยกขนาดใหญ่ที่ถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง หายไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา!
หยุนหมิง ยืนอยู่ข้างหน้า หงหยิง และทันใดนั้นก็คุกเข่าลงข้างหนึ่ง!
กล่าวด้วยความเคารพ: "กองพลเก้าสวรรค์หยุนหมิง ยินดีที่จะร่วมต่อสู้กับสวรรค์ ด้วยกันกับฝ่าบาทอีกครั้ง!"
หงหยิง พยักหน้าและพูดว่า: "ตอนนี้เจ้ายังอ่อนแอมาก ดังนั้นตามข้ามาและค่อยๆฟื้นตัว"
“ผู้ใต้บังคับบัญชาเข้าใจแล้ว!”
และในขณะนี้ อีกด้านหนึ่งของมิตินี้
ร่างสองสามร่างที่มีปราณที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้กำลังสังเกตการณ์ภูมิภาคทั้งสี่อยู่!
