ย้อนเวลาเขย่าจักรวาล 2005 ตอนที่ 44 ตัดสินใจ

ตอนที่ 44 ตัดสินใจ

ฟูม!!!

ประตูยานอวกาศเปิดออก จากนั้นหุ่นยนต์หลายร้อยตัวก็กระโดดลงจากยานอวกาศของหยางเฟย ในมือของพวกหุ่นยนต์มีอุปกรณ์อยู่หลายชนิด บ้างก็ถือจอบ บ้างก็ถือค้อนขนาดใหญ่ บ้างก็ถือลูกเหล็กที่เอาไว้ใช้ปรับพื้นที่ และเนื่องจากพวกหุ่นยนต์คือหุ่นยนต์ พวกมันไม่ใช่สิ่งมีชีวิตพวกมันเลยไม่ต้องการอากาศหายใจ พวกมันกระโดดลงจากยานด้วยชุดธรรมดาของพวกมัน พวกมันไม่สวมชุดอวกาศ

ตุ๊บ!!!

ตุ๊บ!!!

ตุ๊บ!!!

หุ่นยนต์หลายร้อยตัวถึงพื้นดวงจันทร์ เมื่อพวกมันถึงพื้นของดวงจันทร์แล้วพวกมันก็แยกย้ายกันทำงานทันที และหลังจากผ่านไปได้ไม่นาน พื้นที่ราบขนาดใหญ่ก็เกิดขึ้นบนดวงจันทร์

เมื่อเห็นว่าพวกหุ่นยนต์เตรียมพื้นที่ราบพร้อมแล้วอลิสก็บังคับยานอวกาศลงจอด ยานอวกาศค่อยๆ ลงจอดบนดวงจันทร์พร้อมตู้เหล็กรูปทรงสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลัง

ตุ๊บ!!!

ฟูม!!!

เมื่อยานอวกาศลงจอดบนดวงจันทร์เรียบร้อย ประตูของตู้เหล็กรูปทรงสี่เหลี่ยมก็เปิดออก และเมื่อประตูของตู้เหล็กเปิดออกพวกหุ่นยนต์ก็เริ่มทำงานต่อไปของพวกมัน พวกมันเดินเข้าไปในตู้เหล็กขนาดใหญ่และเอาวัสดุจำนวนมากออกมาจากตู้

“ฝากจัดการด้วย ฉันจะไปพักผ่อน”

หยางเฟยพูดกับอลิส เมื่อเรื่องมาถึงขั้นตอนนี้มันคงไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแล้ว หยางเฟยเลยคิดว่าเขาจะไปพักผ่อนสักหน่อย เขาไม่ได้นอนมาหลายวันแล้วเพราะเขาเอาเวลานอนไปฝึกไหลเวียนพลังเวทย์ จอมเวทย์มีร่างกายแข็งแกร่งกว่าสิ่งมีชีวิตธรรมดาก็จริง แต่ว่า จอมเวทย์ก็ยังเป็นสิ่งมีชีวิตอยู่ สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต้องนอนเพื่อซ่อมแซมร่างกาย

[ติ้ง! รับทราบ]

อลิสตอบ

“ถ้ามีปัญหาก็จัดการตามสมควรได้เลย ถ้าปัญหามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ไม่ต้องปลุกฉัน”

หยางเฟยสั่ง

[ติ้ง! รับทราบ]

อลิสตอบ

…

ณ ประเทศอเมริกา

ตอนนี้ประธานาธิบดีของอเมริกากำลังนั่งอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา ใบหน้าของเขาคือใบหน้าของคนกำลังคิดหนัก ที่เขาเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าทุกประเทศกำลังกดดันให้อเมริกาส่งคนขึ้นไปบนดวงจันทร์ และจับตัวหยางเฟยกลับมาที่โลก

และรัฐบาลหลายๆ ประเทศยังบอกอีกว่า ‘ถ้าอเมริกาไม่กล้าส่งขึ้นไปจับหยางเฟย ก็ส่งวิธีวสร้างจรวดมาประเทศของฉันจะไปเอง’

ให้ส่งวิธีสร้างจรวดให้งั้นเหรอ? บ้าหรือเปล่า? คิดว่าอเมริกาใช้เงินไปเท่าไหร่ในการพัฒนา! แต่… ถ้าเขาไม่ส่งวิธีสร้างจรวดให้ประเทศอื่น เขาก็ต้องส่งคนของตัวเองไปที่ดวงจันทร์

ประธานาธิบดีอเมริการู้ดีว่าถ้าเขาส่งทหารขึ้นไปดวงจันทร์ตอนนี้ มันก็เหมือนกับเขาส่งทหารไปตาย ในกองทัพอเมริกาก็มีผู้บ่มเพาะอยู่เช่นกัน แต่คนที่มีพลังบ่มเพาะสูงสุดในกองทัพอเมริกาคือผู้บ่มเพาะระดับสวรรค์สูง การต่อสู้ของหยางเฟยและตระกูลบ่มเพาะ 17 ตระกูล ได้ทำให้เห็นแล้วว่า ผู้บ่มเพาะระดับสวรรค์สูงไม่สามารถสู้กับหยางเฟยได้

‘ส่งทหารขึ้นไปก็เหมือนเราส่งทหารไปตาย แต่ถ้าเราไม่ส่งไปประเทศต่างๆ ต้องรวมตัวกันกดดันประเทศของเราแน่ เฮ้อ~’

ประธานาธิบดีอเมริกาคิด

หลังจากคิดได้ไม่นานประธานาธิบดีก็โทรหานายพล จากนั้นก็ออกคำสั่งว่า

“ส่งทีมเจรจาขึ้นไปบนดวงจันทร์ 1 ทีม”

“เจรจาเหรอครับ??? ประเทศต่างๆ บอกให้เราจับตัวหยางเฟยไม่ใช่เหรอ???”

“นายคิดว่าพวกเราสามารถทำได้งั้นเหรอ หยางเฟยมีหุ่นยนต์จำนวนมาก แถมยังมียานอวกาศอยู่ที่ฆ่าผู้บ่มเพาะระดับสวรรค์สูงได้ง่ายๆ ถ้าสู้กันบนโลกพวกเรามีโอกาสชนะ แต่การต่อสู้ครั้งนี้เกิดบนดวงจันทร์ประเทศของเราใช้กำลังรบทั้งหมดไม่ได้ ถ้าสูงกันบนดวงจันทร์โอกาสชนะของพวกเราคงมีไม่ถึง 1%”

“…เข้าใจแล้วครับ ท่านต้องการให้ทีมเจรจา เจรจาเรื่องอะไร”

“บอกทีมเจรจาว่าอเมริกาต้องการเป็นพันธมิตรกับเขา ทำให้หยางเฟยยอมรับอเมริกาเป็นพันธมิตรให้ได้ ตอนนี้แค่นี้ก่อน”

“ครับ”

เมื่อคุยจบประธานาธิบดีอเมริกาก็วางสาย เมื่อวางสายแล้วประธานาธิบดีอเมริกาก็บอกให้คนของเขาแจ้งผู้นำแต่ละประเทศว่า ‘อเมริกาจะส่งคนไปจับหยางเฟยเอง’

เมื่อผู้นำประเทศต่างๆ รู้ข่าวว่าอเมริกาจะส่งคนขึ้นไปบนดวงจันทร์เอง พวกเขาก็แสดงอารมณ์แตกต่างกันออกไป บ้างก็ดีใจ บ้างก็ไม่พอใจ ผู้นำประเทศที่ดีใจคือผู้นำประเทศที่ไม่สนใจเรื่องวิธีสร้างจรวดของอเมริกา ส่วนผู้นำที่ไม่พอใจคือผู้นำประเทศที่อยากได้วิธีสร้างจรวดของอเมริกา