ย้อนเวลาเขย่าจักรวาล 2005 ตอนที่ 16 ‘ประเทศนี้อยากเป็นศัตรูกับผมงั้นเหรอ’
ตอนที่ 16 ‘ประเทศนี้อยากเป็นศัตรูกับผมงั้นเหรอ’
ณ บ้านตระกูลถัง
“พะ พวกแกเป็นใคร”
ถังเฉิงพูดเสียงสั่นๆ ใส่ชายร่างยักษ์ด้านหน้าของเขา อยู่ๆ คนที่หน้าตาเหมือนกัน 10 คน ก็บุกเข้ามาในบ้านของเขาและทำร้ายคนในครอบครัวของเขา และในตอนนี้ชายร่างยักษ์ทั้ง 10 คน ก็ยืนล้อมเขาเอาไว้ ตอนนี้เขากลัวมาก
ชายร่างยักษ์ที่ยืนล้อมถังเฉิงอยู่ก็คือหุ่นยนต์ทั้ง 10 ตัว ที่กำลังปฏิบัติภารกิจที่ 2 บ้านตระกูลถังนั้นแตกต่างจากโกดังของพวกแก๊งฉลาม บ้านตระกูลถังมีคนรับใช้มากมายก็จริง แต่พวกเขาก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดาเท่านั้น แค่หุ่นยนต์เดินเข้าใกล้พวกเขาก็ขาสั่นแล้ว เพราะในบ้านตระกูลถังไม่มีคนที่ต่อสู้เป็นพวกหุ่นยนต์เลยบุกเข้าบ้านได้ง่ายๆ
หัก!!!
หัก!!!
หุ่นยนต์ 2 ตัวที่ประกอบซ้ายและขวาของถังเฉิงเริ่มลงมือ พวกมันใช้ขาของพวกมันเตะใส่ขาของถังเฉิง เมื่อโดนเตะด้วยแรงมหาศาลขาของถังเฉิงจะทนได้งั้นเหรอ ไม่อยู่แล้ว ขาของเขาหักทันที
“อากกกกกก!!!”
ถังเฉิงกรีดร้อง
ระหว่างที่ถังเฉิงกำลังกรีดร้องหุ่นยนต์ตัวหนึ่งกับจับเอวของเขา จากนั้นก็ยกตัวของเขาขึ้นและเดินออกจากบ้านไป หุ่นยนต์ตัวอื่นๆ ก็เช่นกัน พวกมันเดินไปหาคนในบ้านและยกตัวพวกเขาขึ้น จากนั้นก็เดินออกจากบ้านไป พวกหุ่นยนต์พวกนี้ไม่ได้โง่ พวกมันเองก็รู้เรื่องประชากรเกรด A กับ ประชากรเกรด C เช่นกัน พวกมันเลยยกทุกคนออกจากบ้านตระกูลถัง
เมื่อเอาทุกคนออกมาที่ด้านนอกแล้ว พวกหุ่นยนต์ก็เริ่มทำภารกิจสุดท้ายของพวกมัน พวกมันเอาถังน้ำมันเทรอบบ้านตระกูลถัง จากนั้นก็เริ่มจุดไฟเผา
ฟูม!!!
“ไม่!!!”
พ่อของถังเฉิงตะโกน บ้านหลังนี้คือบ้านที่เขารักมาก บ้านหลังนี้คือบ้านหลังแรกที่เขาซื้อและราคาของมันก็คือ 10 ล้านหยวน ในตอนนี้ บ้านหลังแรกของเขา! เงิน 10 ล้านหยวนของเขา! กำลังโดนเผาต่อหน้าต่อตา เขารู้สึกเจ็บปวดมาก เขาอยากฆ่าพวกที่กำลังเผาบ้านเขามากๆ แต่เขาไม่ใช่คนโง่ เขารู้ดีว่าถ้าเขาเข้าไปหาพวกมันเขาต้องโดนทุบตีอีกแน่
วี้!!! วอ!!! วี้!!! วอ!!! วี้!!! วอ!!!
ตำรวจมาถึงแล้ว! ทันทีที่ได้ยินเสียงรถตำรวจคนตระกูลถังก็ยิ้ม คนที่ดีใจที่สุดตอนนี้ก็คือพ่อของถังเฉิง ตอนนี้เขากำลังคิดว่าเขาจะจัดการไอ้พวกบ้า 10 คน ที่กำลังเผาบ้านของเขายังไง ถ้าพวกมันก็จะเป็นเหมือนลูกไก่ในกำมือของเขา พ่อของถังเฉิงมีเส้นสายมากมายในสถานีตำรวจ ถ้าตำรวจจับพวกมันได้มันก็เหมือนเขาจับพวกมันได้
หุ่นยนต์ที่เผาบ้านอยู่ไม่หนีไปไหน พวกมันไม่สนใจรถตำรวจ พวกมันสนใจแค่ทำตามคำสั่งเท่านั้น คำสั่งคือเผาบ้านตระกูลถังตอนนี้บ้านตระกูลถังโดนเผาไปแล้วก็จริง แต่ก็ยังมีหลายจุดที่ยังอยู่ในสภาพดีอยู่ ภารกิจของพวกมันก็เลยยังไม่เสร็จ
ตำรวจหลายสิบคนลงจากรถตำรวจ จากนั้นพวกเขาก็ถามสถานการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น หลังจากได้ฟังเรื่องราวจากคนตระกูลถัง พวกเขาก็ชักปืนออกมาแล้วชี้ไปทางหุ่นยนต์ 10 ตัว ที่กำลังเผาบ้านอยู่
คนที่มากับตำรวจมีคนที่คุ้นเคยอยู่ 1 คน คนคนนั้นก็คือ หลินหวาน เพราะว่าเธอและเพื่อนๆ เกือบทำให้ดาวเทียมทั้งหมดของประเทศจีนตก เธอเลยโดนย้ายมาที่หน่วยปราบปรามความไม่สงบ เธอก็เลยปรากฏตัวที่บ้านตระกูลถัง
“หัวหน้าหลิน ให้เรายิงพวกมันเลยไหมครับ”
ตำรวจคนหนึ่งถาม
ถึงจะโดนย้ายแต่ตำแหน่งของเธอไม่ได้ลดลง ตอนนี้หลินหวานคือหัวหน้าหน่วยปราบปรามความไม่สงบ หลินหวานมองไปทางหุ่นยนต์ทั้ง 10 ตัว ที่กำลังเผาบ้านแบบไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นด้วยแววตาแปลกๆ เธอไม่เข้าใจว่าพวกนั้นกำลังคิดอะไรอยู่ ทำไมไม่หนี? พวกมันไม่เห็นตำรวจอยู่ในสายตาเลยหรือไง?
“มีข้อมูลพวกมันไหม?”
หลินหวานถาม ร่าง 10 ร่างด้านหน้าของเธอมีหน้าตาเหมือนกัน ความสูงพอๆ กัน น้ำหนักพอๆ กัน มันแปลกเกินไป พวกมันเป็นแฝด 10 งั้นเหรอ
“ไม่ครับ ไม่มีใบหน้าของพวกมันในฐานข้อมูลของประเทศ”
ตำรวจตอบ
“ฐานข้อมูลโลกล่ะ”
หลินหวานถาม
“หัวหน้าครับ…. พวกเราเป็นแค่ตำรวจพวกเราจะเข้าถึงฐานข้อมูลโลกได้ยังไง”
ตำรวจพูด
หลินหวานเอามือแตะหน้าผากของตัวเอง เธอลืมไปว่าตอนนี้เธอไม่ใช่คนของหน่วยลับแล้ว ตอนนี้เธอเป็นแค่หัวหน้าหน่วยปราบปรามความไม่สงบ หน่วยปราบปรามความไม่สงบจะเข้าถึงฐานข้อมูลโลกได้ยังไง
“ยิงเตือนก่อน 1 นัด ถ้าพวกมันไม่ยอมหยุดก็ยิงเลย”
หลินหวานออกคำสั่ง
“ครับ!!”
ตำรวจรับคำสั่ง
ปัง!!!
กระสุนถูกยิงขึ้นฟ้า หลังจากยิงแล้วตำรวจที่เป็นคนยิงก็ตะโกนว่า
“หยุดซะ!!! กระสุนนัดต่อไปจะไม่ใช่การเตือน!!!”
ฟูม!!!
พวกหุ่นยนต์ไม่สนใจ พวกมันยังคงเทน้ำมันลงในกองไฟแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น พวกมันทำราวกับว่ากระสุนปืนเมื่อครู่เป็นแค่เสียงนกเสียงกาเท่านั้น เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ยอมหยุดตำรวจทุกคนก็มองไปทางหลินหวาน พวกเขากำลังรอคำสั่ง ‘ยิง’ จากเธอ
“ยิง”
หลินหวานออกคำสั่ง
ปัง!!!
ปัง!!!
ปัง!!!
ตำรวจสาดกระสุนใส่พวกหุ่นยนต์
เคล้ง!!!
เคล้ง!!!
เคล้ง!!!
กระสุนแทบทุกนัดโดนตัวพวกหุ่นยนต์ แต่ว่า ทันทีที่กระสุนปะทะกับร่างของพวกหุ่นยนต์ก็มีเสียงเหมือนเหล็กปะทะกับเหล็ก ตำรวจทุกคนต่างเบิกตากวาง แต่พวกเขาก็ยังไม่หยุดยิงพวกเขายังคงยิงต่อเรื่อยๆ ถ้าหลินหวานไม่สั่งให้หยุดพวกเขาก็ไม่หยุด
“ยิงถังน้ำมัน”
ตำรวจคนหนึ่งตะโกนขึ้น จากนั้นเขาก็ยิงไปที่ถังน้ำมันที่อยู่ในมือพวกหุ่นยนต์
ตูม!!!
ถังน้ำมันระเบิดรุนแรงมาก หุ่นยนต์ที่ถือถังน้ำมันอยู่ถูกไฟไหม้ทั้งตัวของมันทันที แต่ว่า ในระหว่างที่ไฟกำลังไหม้ไปทั่วร่างกายของมัน มันก็ไม่ได้ร้องออกมา มันยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม
‘ไม่ปกติ นี่มันไม่ปกติโครตๆ’
หลินหวานคิดในใจ สถานการณ์ก่อนหน้านี้เธอยังพอทำใจยอมรับได้ แต่สถานการณ์ที่คนโดนไฟไหม้ท่วมร่างแล้วไม่ร้องออกมาเลยเธอไม่สามารถยอมรับได้ เรื่องนี้มันแปลกเกินไป
ในระหว่างที่หลินหวานกำลังสงสัยหุ่นยนต์ที่โดนไฟไหม้อยู่ก็เปลี่ยนเป้าหมายของมัน มันหันหน้าไปทางพวกตำรวจหน่วยปราบปรามความไม่สงบ และเดินเข้าหาช้าๆ ในระหว่างที่มันเดินไฟบนร่างกายของมันก็ค่อยๆ ดับ
“พระเจ้า”
“นี้มันตัวบ้าอะไร”
“เราสู้กับตัวอะไรอยู่ บนโลกนี้ตัวแบบนี้อยู่ด้วยเหรอ”
“ปีศาจ… มันคือปีศาจ”
ตำรวจเบิกตากว้างหลังจากเห็นร่างจริงๆ ของสิ่งที่กำลังเดินเข้าหาพวกเขา แต่พวกเขาก็ยังคงยิงปืนใส่มันต่อไป ทว่า พวกเขายิงเท่าไหร่ก็เปล่าประโยชน์ปืนไม่สามารถทำอะไรร่างกายที่มีแต่เหล็กได้ ใช่แล้ว! สิ่งที่พวกตำรวจกำลังเห็นอยู่ตอนนี้ก็คือ เหล็กรูปร่างมนุษย์!
“ปืนระเบิด!!! ยิงปืนระเบิดใส่มัน!!!”
หลินหวานตะโกน
หลังจากที่หลินหวานตะโกน หุ่นยนต์ที่อยู่ในสภาพ เหล็กรูปร่างมนุษย์ ก็ตะโกนขึ้นว่า
“เจ้าหน้าที่หลิน!!! คุณอยากเป็นศัตรูกับนายท่านงั้นเหรอ!!!”
ทันทีที่ได้ยินเสียงของเหล็กรูปร่างมนุษย์ หลินหวานก็รู้สึกว่าประโยคนี้มันคุ้นๆ คำพูดของเหล็กรูปร่างมนุษย์ด้านหน้าของเธอทำให้เธอนึกถึงประโยค ‘ประเทศนี้อยากเป็นศัตรูกับผมงั้นเหรอ’ ของคนคนหนึ่งขึ้นมา เจ้าของประโยคก็คือ หยางเฟย
