บทที่ 3 บุตรแห่งโชคชะตา เสี่ยวเฉิน
บทที่ 3 บุตรแห่งโชคชะตา เสี่ยวเฉิน
สิ่งที่ทำให้ผู้นำตระกูลหลินตกลงเกี่ยวกับการแต่งงานของหลินจื่อหยานกับเขาอาจเป็นเพราะอาจารย์ของเขา
อาจารย์ของเขามีอำนาจมากและมีชื่อเสียงเมื่อหลายปีก่อน นอกจากนี้เขายังมีความสัมพันธ์ที่กว้างขวาง
ยิ่งกว่านั้นอาจารย์ของเขายังได้รักษาปู่ของหลินจื่อหยานด้วย ดังนั้นสิ่งนี้จึงเพิ่มความเคารพของตระกูลหลินที่มีต่ออาจารย์ของเขา
ปัง
เสียงตบโต๊ะรบกวนการคิดของเสี่ยวเฉิน
มองไปด้านข้างเล็กน้อยเขาเห็นคนสองคนกำลังมองเขาอย่างเย่อหยิ่ง
เสี่ยวเฉินไม่สนใจทั้งสองคนและหลับตาอีกครั้งเพื่อคิดถึงแผนการของเขา
“ไอ้เจ้าเด็กนี่!”
การแสดงออกของวังฮั่นเต็มไปด้วยความโกรธเมื่อเขาเห็นว่าเสี่ยวเฉินไม่สนใจเขา
แม้ว่าเขาจะไม่นับเป็นอะไรเลยเมื่อเทียบกับนักเรียนบางคนในโรงเรียนนี้ แต่เขาก็ยังมีสถานะสูงในหมู่นักเรียนที่ต่ำต้อยเหล่านี้ เขายังคงสมควรได้รับความเคารพ
ยิ่งกว่านั้นนักเรียนทุกคนที่นี่กำลังเฝ้าดูเขา ใบหน้าของเขาดูหม่นหมองยิ่งขึ้น
เขากำกำปั้นแล้วกระแทกเข้าที่ใบหน้าของเสี่ยวเฉิน
ตึบ!
ก่อนที่หมัดของเขาจะโดนใบหน้าของเสี่ยวเฉิน มือของเขาถูกจับไว้โดยเสี่ยวเฉิน
วังฮั่นขมวดคิ้ว เขาต้องการที่จะดึงมือของเขาออก แต่การจับของเสี่ยวเฉินนั้นแข็งแกร่งเกินไปที่เขาไม่สามารถขยับได้
"อย่ามารบกวนฉัน" เสี่ยวเฉินพูดอย่างเย็นชาและเขาก็โยนวังฮั่นลงไปกองกับพื้น
“อยากตายนักหรือไง!”ลู่ห่าวตะโกนออกมาและเขาก็ยกเก้าอี้และฟาดไปที่เสี่ยวเฉิน
การแสดงออกของนักเรียนทุกคนเปลี่ยนไป พวกเขากลัวว่าเสี่ยวเฉินจะได้รับบาดเจ็บหรือมีเลือดออก
ปัง
ในวินาทีถัดมาสีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไป ครั้งนี้ไม่ใช่ความกังวล แต่เป็นความชื่นชมและความไม่เชื่อ
เสี่ยวเฉินทุบเก้าอี้เป็นชิ้น ๆ และกำปั้นของเขาอยู่ห่างจากใบหน้าของลู่ห่าวเพียง 1 เซนติเมตร
“ว้าว เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญงั้นหรือ?”
“เขาชกเก้าอี้จนแตกออก มือของเขาทำจากเหล็กหรือเปล่า”
"น่าทึ่งมาก เรามีผู้เชี่ยวชาญในชั้นเรียนของเรา!"
......
ห้องเรียนที่เงียบสงบกลายเป็นความโกลาหล และสาวๆ ก็มองไปที่เสี่ยวเฉินด้วยความชื่นชม
บนที่นั่งกลางห้องเรียน มีสาวสวยที่กำลังถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ยากที่จะบรรยายถึงความงามของเธอ เธอดูเหมือนวัยรุ่นอายุ 18 ปี ด้วยใบหน้าที่สวยมาก มันขาวใสไร้ที่ติ เย็นชา และผมยาวสีดำสลวยทำให้เธอมีเสน่ห์มาก
ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อรวมกับภูเขาลูกใหญ่ทั้งสองลูก มันเป็นหุ่นในอุดมคติและริมฝีปากสีแดง ก็ยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่ให้กับเธออย่างมาก
"หลินจื่อหยานคนๆ นั้นคือคนที่เธอพูดถึงใช่หรือเปล่า ไม่สิ เขาแข็งแกร่งมาก ตอนนี้เธอเปลี่ยนใจหรือยัง"
สาวสวยที่ยืนอยู่ข้างๆ เธออดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เมื่อเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนไปของหลินจื่อหยาน
“แข็งแกร่งงั้นเหรอ? เขาเป็นคนไร้ยางอายสิไม่ว่า” หลินจื่อหยานกล่าวอย่างเย็นชา
"ฮิฮิ ถ้าเป็นอย่างนั้นทำไมเธอถึงดูโล่งใจหลังจากที่เห็นว่าเขาสามารถเอาชนะลู่ห่าวและหวังฮั่นได้"
“คุณปู่ของฉันเข้มงวดมาก เธอรู้ไหม เขาบอกว่าฉันควรทำความคุ้นเคยและสนิทกับเขา แต่ฉันทำไม่ได้จริงๆ”
“เขาค่อนข้างหล่อและไม่ได้แย่นะ”
“ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเธอคิดอะไร เขานี้ล่ะหล่อ”
"เหอเหอ โดยธรรมชาติแล้วเขาห่างไกลจากโจวหยวน เฉินหลง และเจ้าชายในโรงเรียนอื่นๆก็ตาม แต่เขาก็ถือว่าหล่ออยู่ดี"
"อย่าพูดถึงมัน"
.......
ลู่ห่าวล้มลงกับพื้นและมองไปที่เสี่ยวเฉินด้วยความตกใจ
จากนั้นเขามองไปรอบ ๆ และเห็นว่านักเรียนทุกคนยังคงมองมาที่เขาอยู่
เขากัดฟัน เสี่ยวเฉินเกือบทำให้เขาเสียศักดิ์ศรี โชคดีที่เขาไม่แพ้อย่างหมดสภาพในเวลานี้
นอกจากนี้เขายังมาจากตระกูลใหญ่ เขามีประสบการณ์หลายอย่างเช่นสถานการณ์นี้ หลังจากตื่นตระหนกเล็กน้อย ตอนนี้เขาสงบลงอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นและเผชิญหน้ากับเสี่ยวเฉิน
"อืม ไม่เลว"ลู่ห่าวตะคอก
ดวงตาของเสี่ยวเฉินเย็นชา เขามองไปที่ลู่ห่าวและไม่พูดอะไร
“เป็นอะไรไป? กลัวเหรอ มาสู้กับฉันสิ!”ลู่ห่าวพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยุ
เสี่ยวเฉินไม่ได้พูดอะไร แม้ว่าเขาอยากจะโจมตีและสอนบทเรียนให้กับลู่ห่าวแต่เขากลับรั้งไว้
ด้วยความแข็งแกร่งของเขา เขาสามารถทำให้ลู่ห่าวหมดสติได้อย่างง่ายดาย แต่ด้วยหลินจื่อหยานอยู่ที่นี่ เขาไม่ต้องการทำให้เธอลำบากใจ
“อา นั่นโจวหยวน”
“โจวหยวนมาแล้ว อา เขาดูหล่อขึ้นนะ”
"1 เดือนผ่านไป เจ้าชายของฉันเปลี่ยนไปมาก"
ในขณะที่เสี่ยวเฉินและลู่ห่าวยังคงเผชิญหน้ากันอยู่ เด็กสาวหลายคนก็อุทานออกมา
หลินจื่อหยานมองไปที่ประตูเช่นกัน และเห็นโจวหยวนเดินเข้ามาในห้องเรียน
หลินจื่อหยานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นโจวหยวนเขาดูแตกต่างจากเมื่อก่อนมาก
แม้ว่าเธอจะเคยเห็นโจวหยวนมาหลายครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้ดูเหมือนเขาแตกต่างออกไป เขาหล่อเหลาและคมเข้มและสมชายชาตรีมากขึ้น
แม้แต่นักเรียนหญิงหลายคนก็มองโจวหยวนด้วยความชื่นชม ในขณะที่นักเรียนชายก็มองเขาด้วยสายตาอิจฉา
การมีหน้าตาที่ดูดีและใบหน้าที่หล่อเหลาเป็นความฝันของผู้ชายทุกคน
ในขณะเดียวกัน โจวหยวนเลิกคิ้วขึ้นข้างหนึ่งเมื่อเขาเห็นว่าลู่ห่าวและเสี่ยวเฉินกำลังเผชิญหน้ากัน
แต่เขามุ่งความสนใจไปที่เสี่ยวเฉินมากกว่า มีแสงสีทองอยู่เหนือหัวของเขา
จากนั้นเขาก็กระพริบตา แล้วแสงสีทองก็หายไป
เขาสามารถสรุปอะไรบางอย่างได้ แสงสีทองนั้นเป็นสัญญาณว่าเสี่ยวเฉินเป็นตัวเอก
ด้วยคุณลักษณะของระบบวายร้ายทำให้มีสีอยู่เหนือหัวของทุกคน สีทองหมายถึงบุคคลนั้นเป็นตัวเอก สีเหลืองคือผู้ช่วยของตัวเอก และสีขาวคือมนุษย์ธรรมดา
แต่ยังมีอีกหนึ่งสีคือสีดำซึ่งบ่งบอกว่าบุคคลนั้นเป็นศัตรูของตัวเอก
[ชื่อ: เสี่ยวเฉิน]
[อัตลักษณ์: บุตรแห่งโชคชะตา]
[ฐานการบ่มเพาะ:ขอบเขตกำเนิดปราณ]
[แต้มโชค: 3000]
โจวหยวนมองไปที่เสี่ยวเฉินและลูบคางของเขา โชคของคนผู้นี้มากมายกว่าเขาหลายเท่านัก
[คุณพบบุตรแห่งโชคชะตา]
[ปลดล็อคความสำเร็จ: ศัตรูตามธรรมชาติ]
[+10 โชค]
โจวหยวนยิ้มอย่างพึงพอใจ แค่ได้พบกับตัวเอกก็เพิ่มแต้มโชคของเขาแล้ว ดูเหมือนว่าระบบนี้จะไม่ตระหนี่ใช่ได้
จากนั้นเขาก็มองไปที่เสี่ยวเฉิน ดูเหมือนจะไม่เลวเลยที่จะสอนบทเรียนเล็กๆ น้อยๆ ให้กับเขา
