16 การประชุมองค์การแสงอุษา

การล้างแค้นต้องมีจังหวะความรู้สึก

โคนันรู้ว่าฮันโซ ซาลาแมนเดอร์นั้นวางแผนร้ายและก่อความชั่วร้ายอยู่ในใจของเธอเสมอ เป็นไปได้มากว่าเขาวางกับดักในฐานที่มั่นของนินจาอื่นๆ

แม้ว่ากับดักโดยพื้นฐานแล้วจะเป็นไก่ดินเหนียวและสุนัขปั้นดินเผาสำหรับโคนัน จุดประสงค์ของพวกมันคือบังคับให้ฮันโซ ซาลาแมนเดอร์เรียกผู้ช่วยที่ไว้ใจได้ทั้งหมดกลับมาที่อาเมะงาคุเระ เพื่อปกป้องชีวิตของเขาและไม่ทำให้เขากลัวความแข็งแกร่งของศัตรู จากนั้นจึงวิ่งหนีอย่างเงียบๆ ห่างออกไป.

ในขณะเดียวกัน โคนันตัดสินใจกลับไปที่ฐานของแสงอุษาชั่วคราว จากนั้นจึงทำการโจมตีฐานที่มั่นของอาเมะงาคุเระต่อไป

เรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่างอาเมะงาคุเระสามารถจัดการได้ตราบใดที่คุณใช้หัวใจ

แสงอุษาแตกต่างออกไป พวกเขาต่อสู้เพื่ออนาคตและความฝันของพวกเขา

มีปัญหายุ่งเหยิงมากมายภายในองค์กร ปัญหาที่พวกเขาเผชิญในครั้งนี้เป็นปัญหาอย่างยิ่งแม้จะพิจารณาถึงเรื่องนั้น หลังจากที่โคนันออกจากฐาน ทั้ง 3 ทีมต่างก็ประสบปัญหาและสูญเสียสมาชิกไป 3 คนในช่วงเวลานี้

ก่อนอื่น คู่หูอีกคนของ คาคุสึ เสียชีวิตในสนามรบ

ในระหว่างการปฏิบัติภารกิจ เพื่อนร่วมทีมผู้น่าสงสารถูกสังหารโดยคาคุซึเมื่อเขาใช้วิชานินจาแห่งไฟ เขาตายเคียงข้างศัตรู และศพของเขาถูกแทนที่ด้วยกล่องเงินที่การแลกเปลี่ยนเงิน

เหตุการณ์นี้ไม่น่าแปลกใจมากนัก สมาชิกของแสงอุษาเคยชินกับรูปแบบปฏิบัติการของคาคุซึ มันเห็นแก่เงินเท่านั้นดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีอะไรจะพูดมาก

แต่สิ่งที่น่าประหลาดใจยิ่งกว่าคือข้อเท็จจริงที่ว่าอิทาจิผู้มาใหม่ได้สูญเสียคู่หูของเขา บิวะ จูโซ ในการต่อสู้ที่คิริงาคุเระบ้านเกิดของเขาเอง!

ตามรายงานของอิทาจิ ทีมของพวกเขาได้พบกับมิซึคาเงะ ยางุระรุ่นที่สี่และกองกำลังนักล่านินจาของเขาระหว่างปฏิบัติภารกิจในคิริงาคุเระ

ในฐานะหนึ่งในเจ็ดนักดาบนินจาที่แปรพักตร์จากคิริงาคุเระ บิวะ จูโซรู้ผลของการตกไปอยู่ในมือของกองกำลังมิซึคาเงะและนักล่านินจา แม้ว่าพวกเขาจะหนีอย่างสิ้นหวัง พวกเขาก็ยังถูกล้อมโดยคนของยางุระ

ยางุระไม่ได้เป็นเพียงมิซึคาเงะรุ่นที่สี่เท่านั้น แต่ยังเป็นจินชูริกิสามหางด้วย

ในระหว่างการต่อสู้ ยางุระเข้าสู่สถานะการแปลงร่างเป็นสัตว์ครึ่งหางบิวะ จูโซ ใช้พลัง คูบิคิริบูโช ของเขาเพื่อสกัดกั้นบอลสัตว์หางและช่วย อิทาจิ…แต่ จูโซ เองไม่โชคดีนักและถูกสังหารคูบิคิริบูโช ของเขาเจาะหน้าอกและหน้าท้องของเขาเอง

สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงสิ่งเล็กน้อย สำหรับเพน การตายของสมาชิกในภารกิจย่อมหมายความว่าพวกเขาอ่อนแอเกินไป

อย่างไรก็ตามเหตุการณ์สุดท้ายนั้นทนไม่ได้

โอโรจิิมารุ โจมตี อิิทาจิ ที่กลับมาและพ่ายแพ้โดย เนตรวงแหวน ของ อิทาจิ อาจเป็นเพราะเขากังวลว่าจะถูกลงโทษโอโรจิมารุจึงหนีไป

…….

เมื่อโคนันกลับมาที่ฐานพร้อมกับอุเอฮาระ สมาชิกที่เหลือของแสงอุษาก็หารือเกี่ยวกับการหลบหนีของโอโรจิมารุและการสรรหาสมาชิกเพิ่มเติม

“โคนัน คุณกลับมาแล้ว”

เพน ชำเลืองมองที่ โคนัน และเจ้าหนูข้างๆ เธอกระซิบ “เรากำลังหารือเกี่ยวกับปัญหาการเพิ่มจำนวนสมาชิกขององค์กร และเราได้ตัดสินผู้ที่เหมาะสมสองคนที่จะเป็นคู่หูของคาคุสึ และอิทาจิ เราต้องการใครสักคนที่จะชนะ พวกเขามากกว่า”

“เข้าใจแล้ว” โคนันขมวดคิ้วและพยักหน้า

“คนแรกคือ จิชิน จาก ยูงาคุเระ ชื่อของเขาคือฮิดัน ว่ากันว่าเขามีร่างกายอมตะ ดังนั้นเขาและคาคุซึจึงสามารถสู้ร่วมกันได้”

หลังจากที่เพนอธิบายภูมิหลังของคนแรกเสร็จ เขาก็หันหน้าไปมองโคนัน “โคนัน เธอพาอุจิวะ อิทาจิกับคาคุซึไปเอาชนะฮิดัน…”

"ได้"

“เซ็ตสึ บอกชั้นเกี่ยวกับข้อมูลของคนต่อไป!”

“คนที่สอง ชื่อของเขาคือ โฮชิงากิ คิซาเมะ”

หลังจากกล่าวถึงข้อมูลของคนแรก เขาก็หันไปมองชายสวมหน้ากากลึกลับ เขาพูดต่อด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “เขาเป็นสมาชิกของตระกูลโฮชิงากิแห่งดินแดนแห่งน้ำ หรือที่รู้จักในชื่อตัวประหลาดของคิริงาคุเระ และเช่นเดียวกับบิวะ จูโซ เขายังเป็นหนึ่งในเจ็ดนักดาบนินจาแห่งหมอกของคิริงาคุเระอีกด้วย…”

“เฮ้ เฮ้ คิซาเมะ ฉันเจอแล้ว!”

จู่ๆ ชายสวมหน้ากากลึกลับก็ขัดจังหวะ โบกมืออาสาเปิดปากแล้วพูดว่า “ให้ฉันรับเขาเข้าองค์กรเถอะ เขาสามารถเป็นคู่หูของอิทาจิได้!”

“…”

เพนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เงยหน้าขึ้น และมองไปที่ชายสวมหน้ากากอย่างสงสัย “ชั้นจำได้ว่าได้ยินชื่อนี้…. โฮชิงากิ คิซาเมะ เขาไม่ใช่นินจาที่หายไปเหรอ?”

“นายสามารถหลอกล่อเค้าให้มาอยู่ฝ่ายเราได้ทุกเมื่อ!”

ชายสวมหน้ากากลึกลับโบกมืออย่างมีความสุข “งานของ โฮชิงากิ คิซาเมะ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของคิริงาคุเระ คือการสังหารเพื่อนของตัวเองเสมอ เขาคงอยากแปรพักตร์มานานแล้ว!”

เพนพยักหน้าและไม่สงสัยในวิธีการของเขาและเพียงมอบหมายงานให้เขาตามคำขอของเขา “ถ้าอย่างนั้นคุณไปรับสมัครโฮชิงากิ คิซาเมะได้เลย!”

“ฮิฮิ…โอเค!”

หลังจากที่ชายสวมหน้ากากลึกลับหัวเราะและเห็นด้วย เขาก็บิดนิ้วและพูดอย่างอายๆ ว่า “งานนี้อาจจะลำบากหน่อย เอาเด็กฝึกงานขององค์กรไปด้วยได้ไหม”

“…”

'โอ้ย! โฮชิงากิ คิซาเมะเป็นของนายไม่ใช่เหรอ'

อุเอฮาระ นาราคุ เด็กฝึกงานอีกคนของแสงอุษา รู้สึกถึงสัญญาณเตือนภัยในใจของเขา ทำไมผู้ชายที่ร้ายกาจและน่ารังเกียจคนนี้ถึงอยากไปกับเขา?

ก่อนที่ อุเอฮาระ จะทันได้ตอบ โคนันก็เป็นฝ่ายปฏิเสธเขาเสียก่อน "ไม่."

"ฮะ?"

ชายสวมหน้ากากโบกมือซ้ำแล้วซ้ำเล่า “แต่ถ้าผมต้องการปฏิบัติภารกิจ ความแข็งแกร่งของผมก็น้อยเกินไป! คิริงาคุเระเป็นสถานที่ที่อันตรายมาก…”

“เขาเป็นศิษย์ของชั้น”

โคแนนขมวดคิ้วและมองไปยังชายสวมหน้ากากที่อยากได้ลูกศิษย์ของเธอ ดวงตาของเธอเย็นชาเล็กน้อย “ชั้นไม่คิดว่าเค้าต้องทำภารกิจร่วมกับนาย… ถ้านายคิดว่าคิริงาคุเระเป็นอันตราย ชั้นจะไปแทนนายและเอาชนะโฮชิงากิ คิซาเมะด้วยตัวเอง!”

ชายสวมหน้ากากลังเลที่จะเปิดปากของเขาและพูดว่า “ท่านโคนัน เขาเป็นสมาชิกขององค์กรด้วย และเราทุกคนล้วนเป็นเด็กฝึกงาน… ทำไมเค้าถึงเข้าร่วมภารกิจกับชั้นไม่ได้”

“…”

สีหน้าของโคนันดูร้อนรนเล็กน้อยทันที

เธอรู้ว่าชายสวมหน้ากากลึกลับคือ อุจิวะ มาดาระ ที่ชั่วร้ายอย่างยิ่ง โดยธรรมชาติแล้ว เธอไม่ต้องการให้ศิษย์ของเธอมีปฏิสัมพันธ์ใดๆ กับชายสวมหน้ากาก

ไม่เพียงแต่ชายสวมหน้ากากลึกลับ แต่โคนันก็ไม่ต้องการให้ใครจากแสงอุษามีปฏิสัมพันธ์กับอุเอฮาระ

ในขณะนั้น สายตาของทุกคนหันกลับไปมองที่โคนันด้วยความประหลาดใจและมีสีหน้าแปลกๆ

แม้ว่ากลุ่มผู้หลบหนีระดับ S กลุ่มนี้ไม่กลัวอันตราย แต่โคนันก็แสดงความลำเอียงอย่างชัดเจน

'เธอไม่ยอมให้ลูกศิษย์ของเธอไป งั้นเธอปล่อยให้พวกเขาทำอย่างนั้นเหรอ'

สิ่งนี้ดูไม่ยุติธรรมสำหรับพวกเขา

เพนมองดูทุกคนที่อยู่ตรงนั้นและตัดสินใจครั้งสุดท้าย “โคนัน คุณ คาคุซึ และอิทาจิจะชนะฮิดัน… ส่วนอุเอฮาระ ให้เขาและโทบิติดต่อโฮชิงากิ คิซาเมะ!”

โคนันมองไปที่เพนอย่างไม่เต็มใจและเห็นเขาส่ายหัวเล็กน้อย เธอทำได้เพียงก้มหน้าลงและตกลง “…ได้”

อุเอฮาระเงยหน้าขึ้นมองทุกคนที่อยู่ตรงนั้นและกระซิบว่า “ในเมื่อรุ่นพี่ของฉันกังวลเรื่องอันตราย ชั้นไปที่คิริงาคุเระคนเดียวดีกว่า! เป็นเพียงการดึงคนเข้ามาในองค์กร มันไม่ใช่ภารกิจที่อันตรายเป็นพิเศษ”

"เฮ้? ตกลง! ”

จู่ๆ ชายสวมหน้ากากลึกลับก็ปรบมือและตะโกนว่า “ในกรณีนั้น ชั้นจะใช้เวลาของชั้นช่วยรุ่นพี่ซาโซริหาคู่หูของเค้า…”

"ได้" เพนตกลง

อย่างไรก็ตาม ซาโซริแห่งทรายสีแดงมีความคิดเห็นที่ต่างออกไป เสียงแหบแห้งดังออกมาจากหุ่นเชิด “เอาเลย ชั้นไม่ต้องการมองหาใครอย่างไร้จุดหมาย…”

หลังจากพูดจบ ซาโซริแห่งทรายแดงก็หันหน้าไปมองเพน “ตอนนี้โอโรจิมารุแปรพักตร์แล้ว ชั้นจะฆ่าเขาได้มั้ย?”

เมื่อ โอโรจิมารุ ยังอยู่ใน แสงอุษา พวกเขามักจะทะเลาะกันเพราะปัญหาด้านอุดมการณ์และการเงิน เมื่อโอโรจิมารุพ่ายแพ้ ซาโซริแห่งทรายแดงก็ต้องการแก้แค้นและฆ่าเขาโดยธรรมชาติ!

"แน่นอนนายทำได้"

เพนถามเบา ๆ “คุณรู้ไหมว่าเค้าอาจจะอยู่ที่ไหน” ”

ซาโซริแห่งทรายแดงพยักหน้า พูดด้วยน้ำเสียงเศร้าหมอง “ชั้นได้วางสายลับไว้ข้างๆ เขาแล้ว และเขาจะควรจะส่งข่าวมาในไม่ช้า”

“งั้นการตามหาโอโรจิมารุจะตกเป็นของหาย”