บทที่ 299: หลบหนีจากเผ่าหมาป่า
ยามนี้แก้มนวลผ่องที่บอบบางกดเข้ากับเกล็ดมังกรเย็นเฉียบทว่ามีความอบอุ่นแผ่ออกมาท่ามกลางลมหนาว แต่มันก็เพียงพอที่จะจุดไฟปรารถนาในดวงตาของหลงโม่ได้ เมื่อมังกรหนุ่มได้ยินเสียงที่นุ่มนวลและเป็นกันเองของภรรยาสาว เขาก็รู้สึกได้ทันทีว่าการเดินทางทั้งวันทั้งคืนโดยไม่พักนั้นคุ้มค่ามาก ในขณะที่เซี่ยหมานตกใจกับ...
