ตอนที่แล้วตอนที่ 53 อุจิวะ มาดาระคิดถูก โฮคาเงะรุ่นแรกคิดผิด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 55 คุเรไน : ฉันไม่ใช่นังอีตัว!

ตอนที่ 54 ไอดอลแห่งโลกนินจา อุจิวะ มาดาระ


ปั้มลูกฟื้นฟูตระกูลอุจิวะ ตอนที่ 54 ไอดอลแห่งโลกนินจา อุจิวะ มาดาระ

เหตุผลที่ทุกคนในโคโนฮะชอบนิสัยใจคอของมาดาระในเรื่องนี้ ส่วนใหญ่เป็นเพราะพวกเขารู้สึกว่ากำลังจะเข้าสู่สงคราม!

อุจิวะ มาดาระต้องการทำลายทั้งสี่แคว้น กำจัดภัยคุกคามของโคโนฮะอย่างถาวร และสร้างระบบที่มีโคโนฮะเป็นแกนหลัก โดยไม่ต้องพะวงหน้าพะวงหลังกับแคว้นอื่น ซึ่งเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อหมู่บ้านโคโนฮะ!

ประโยชน์ทางตรงที่สุดคือ - ไม่จำเป็นต้องไปที่สนามรบเพื่อต่อสู้เอาชีวิตรอด

เพราะงั้น เหล่านินจาที่กำลังจะเข้าสู่สนามรบ ญาติและเพื่อนของพวกเขาต่างก็ยกย่องอุจิวะ มาดาระ อีกทั้งพูดระหว่างกันเองว่า: โฮคาเงะรุ่นแรกนั้นเสือกจริง ๆ อุจิวะ มาดาระได้ให้คำแนะนำที่ดีแล้ว ต่อให้คุณจะไม่ยอมรับ แต่คุณก็แค่ปล่อยให้มาดาระลงมือเองก็พอ!

ทีนี้ ดูสิ่งที่คุณทิ้งไว้ให้โคโนฮะสิ

สี่แคว้นที่คุณเหลือไว้กลายเป็นศัตรูของโคโนฮะ หน่ำซ้ำพวกเขาต่างพากันปิดล้อมโคโนฮะแทบทุกครั้งที่เกิดสงครามโลกนินจา

ในตอนนั้น สัตว์หางที่คุณขายให้แก่หมู่บ้านนินจาอื่น พวกมันได้เข้าสู่สนามรบหลายครั้ง สร้างความสูญเสียครั้งใหญ่ให้แก่โคโนฮะแค่ไหน คุณเห็นไหม?

“ทำไมเขาถึงไม่ฟังมาดาระกันนะ คิดแต่ว่าสิ่งที่ตัวเองคิดสมเหตุสมผล!” นินจานับไม่ถ้วนถอนหายใจ

แน่นอนว่า การสนทนาเรื่องการเมืองแบบนี้ไม่ได้พูดคุยกันในที่แจ้ง

ในที่แจ้งนั้นพูดว่าท่านโฮคาเงะยอดเยี่ยมและมองการณ์ไกล!

ทำเพื่อความสงบสุข!

แต่หารู้ไม่ว่า ที่ครั้งที่พูดทุกคนนั้นอดไม่ได้ที่จะเม้มปากใส่โฮคาเงะรุ่นแรกที่พวกเขาไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน

อันที่จริง นับประสาอะไรกับนินจาเหล่านี้ที่ไม่เคยเห็นหน้าคาตาโฮคาเงะรุ่นแรก แม้แต่นินจารุ่นเก่าที่ชื่นชมโฮคาเงะรุ่นแรกมาก และยอมจำนนต่อโฮคาเงะรุ่นแรกอย่างเต็มใจเพื่อสร้างโคโนฮะด้วยกัน ก็อดไม่ได้ที่จะบ่นสักคำ

——หลายคนที่อยู่ในสนามรบตอนนี้เป็นลูกหลานของพวกเขา!

ทำไมเราถึงไว้ชีวิตอีกสี่แคว้น!

นับแต่นั้นเป็นต้นมา ภายใต้เงื่อนไขพิเศษนี้

อุจิวะ มาดาระ ผู้ที่เคยถูกบีบออกจากโคโนฮะ ตอนนี้มีผู้คนนับไม่ถ้วนกลายเป็นแฟนคลับ!

บางคนถึงกับสนับสนุนอุจิวะ มาดาระออกนอกหน้า เพราะเขา/เธอกำลังจะเข้าสู่สงคราม เขา/เธอจึงคิดถึงแนวคิดเรื่องสันติภาพที่อุจิวะ มาดาระเคยกล่าวไว้

บางคนชื่นชอบเขา เพราะชอบความดุดันของอุจิวะ มาดาระ

แม้แต่ดันโซที่ควรจะออกมาปราบปราม ก็ยังกล่าวต่อสาธารณชนว่า—"หากในตอนนั้นฉันมีสิทธิ์พูด ฉันจะสนับสนุนข้อเสนอของอุจิวะ มาดาระอย่างแน่นอน เพื่อให้โฮคาเงะรุ่นแรกปกครองโลกนินจาและนำความสงบสุขที่แท้จริงมาให้!"

แน่นอนว่า ดันโซอยากจะบอกอีกอย่างว่าโฮคาเงะรุ่นแรกคิดผิด และท่านกับรุ่นที่สองเลือกโฮคาเงะรุ่นที่สามที่ไร้ความเด็ดขาดพอ ๆ กับเขา

พวกเขาน่าจะเลือกฉันต่างหาก!

เพราะงั้น หากตอนนี้ฉันได้เป็นโฮคาเงะ ฉันจะเป็นเหมือนอุจิวะ มาดาระ รวบรวมโลกนินจาด้วยกำลัง สร้างสันติภาพ และไม่ทิ้งความเสียใจให้แก่คนรุ่นหลัง

ทุกคนหันมาสนับสนุนฉันเถอะ และหยุดทำผิดพลาดเหมือนรุ่นแรกและรุ่นที่สอง!

คำประกาศของชิมูระ ดันโซถูกป่าวประกาศออกไป ทำให้นำเสียงสนับสนุนมาได้ล้นหลามอย่างแท้จริง

เมฆแห่งสงครามที่กำลังแผ่ขยาย นินจาตระกูลใหญ่และนินจาพลเรือนจำนวนมากที่เกลียดสงครามที่ไม่มีที่สิ้นสุดในโลกนินจา ได้เลือกที่จะเข้าร่วมกับดันโซและออกมาพูดแทนดันโซ

ชั่วขณะหนึ่ง แม้แต่ผลกระทบอันเลวร้ายของเหตุการณ์หน่วยรากที่เพิ่งเปิดเผย ก็สลายหายไป ทุกคนลืมเรื่องนั้น และหันมาสนับสนุนดันโซ

โฮคาเงะรุ่นที่ 3 ไม่ยอมแพ้ เขาเองก็ออกมาพูดคุยให้กำลังใจด้วยเช่นกัน

เขาพูดอย่างคลุมเคลือว่า - สหายชาวโคโนฮะ โปรดต่อสู้ด้วยทุกอย่างที่มี อย่าทำให้ลูกหลานของเราในอนาคตเป็นเหมือนเราในตอนนี้ อย่าให้พวกเขากล่าวหาว่าบรรพบุรุษของเราอ่อนแอ!

เขาไม่ได้บอกทำนองว่า 'ฉันจะเรียนรู้ปรัญชาของอุจิวะ มาดาระ'!

และแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นโฮคาเงะรุ่นที่ 3 หรือชิมูระ ดันโซ หรือนินจารุ่นเก่าหลายคน พวกเขาไม่ได้คิดว่าโฮคาเงะรุ่นแรกทำผิดแต่อย่างใด

สถานการณ์ในตอนนั้นแตกต่างจากตอนนี้ ระบบหมู่บ้านนินจาเพิ่งเริ่มต้น และระบบหลายอย่างยังไม่สมบูรณ์

นินจาไม่รู้ความแตกต่างระหว่างยุคสงครามแห่งแคว้นกับยุคแห่งนินจาด้วยซ้ำ

ระดับความเชื่อมั่นของหมู่นินจานั้นต่ำมาก แม้แต่ในหมู่นินจาจากหมู่บ้านเดียวกัน พวกเขาหลายคนยังเป็นศัตรูกันมานานหลายปี

เมื่อเป็นเช่นนี้ จะบริหารทั้งสี่แคว้นได้ยังไง?

แต่โฮคาเงะรุ่นที่ 2 เซ็นจู โทบิรามะ ผู้ดำมืดเหมือนดันโซก็สนับสนุนโฮคาเงะรุ่นแรกรักษาทั้งสี่แคว้นไว้ โทบิรามะรู้สึกว่านินจาเกิดมาเพื่อตอบสนองกับความโกลาหลวุ่นวาย เมื่อศัตรูพ่ายแพ้ ภารกิจสงครามที่เป็นแหล่งรายได้หลักของนินจาก็จะไม่มีอีกต่อไป

พวกเขาคิดจริงเหรอว่าหากโลกนินจาถูกกวาดล้างและรวมเป็นหนึ่งเดียว โคโนฮะจะไม่มีการนองเลือดอีก?

นินจารุ่นเก่าบ่นหลายคำจริง ๆ เพราะลูกหลานของพวกเขากำลังจะไปที่สนามรบ

ไม่ว่าจะเป็นโฮคาเงะรุ่นที่ 3 หรือชิมูระ ดันโซ พวกเขารู้อยู่แก่ใจว่าโฮคาเงะรุ่นแรกทำในสิ่งที่ถูกต้อง ในตอนนั้นโคโนฮะยังไม่พร้อมที่จะรวมโลกนินจาให้เป็นหนึ่งเดียว

แต่มันไม่ได้ขัดขวางพวกเขาจากการป่าวประกาศหาเสียง อย่างเช่น "เรียนรู้ปรัญชาของอุจิวะ มาดาระและต่อสู้เพื่อลูกหลาน อย่าปล่อยให้คนรุ่นหลังจมอยู่กับความเสียใจ เพื่อเพิ่มขวัญกำลังใจของนินจา"

...

มีความเคลื่อนไหวมากมายเกี่ยวกับการเตรียมพร้อมสำหรับสงครามของโคโนฮะ ข่าวจึงแพร่กระจายไปยังทุกแคว้นอย่างรวดเร็ว

และความคิดเห็นของสาธารณชนอุจิวะ มาดาระ ก็แพร่กระจายไปพร้อมกับข่าวการเตรียมการของโคโนฮะในแบบที่ควรจะเป็น แต่เรื่องทั้งหมดนี้ทำให้นัตสึฮิโกะดูสับสน

จากโคโนฮะสู่แคว้นแห่งไฟ

จากแคว้นแห่งไฟแพร่กระจายไปยังหมู่บ้านอิวะ, หมู่บ้านคุโมะ...

เหล่าคาเงะตื่นตัวทันทีหลังจากได้รับข้อมูลการเตรียมพร้อมสำหรับสงครามของโคโนฮะ

พวกเขาเข้าใจทำนองเดียวกับโฮคาเงะรุ่นที่ 3 ว่าหลังจากพักฟื้นมากว่าสิบปี สงครามโลกนินจาครั้งที่สี่น่าจะปะทุขึ้น

เพราะงั้น พวกเขาจึงกล่าวสุนทรพจน์ต่อสาธารณะเพื่อสร้างขวัญกำลังใจ และสร้างแรงกระตุ้นให้แก่ผู้คน

ไรคาเงะรุ่นที่ 3 กล่าวว่า: "หมู่บ้านคุโมะของเราจะไม่มีวันเรียนรู้ความไม่เด็ดขาดของโฮคาเงะรุ่นที่ 1 หากแกโดนงูกัด แกจะตาย และหมู่บ้านคุโมะอันยิ่งใหญ่จะไม่มีวันทิ้งความเสียใจให้แก่คนรุ่นหลัง! จงพร้อมตัวทำสงคราม!"

สึจิคาเงะรุ่นที่ 2 กล่าวว่า: "อุจิวะ มาดาระไม่อาจเอาชนะเจตจำนงแห่งดินของหมู่บ้านอิวะได้ ตอนนี้ถึงตาของเราแล้วที่จะโค่นล้มโคโนฮะด้วยเจตจำนงแห่งดิน! เราจะไม่ทำผิดพลาดเหมือนโฮคาเงะรุ่นที่ 1!"

คาเซะคาเงะรุ่นที่ 4 กล่าวว่า: "สภาพแวดล้อมที่โหดร้ายของแคว้นแห่งลมได้ทำให้พวกเราหวงแหนความสงบสุข นินจาซึนะทุกคนจะไม่อ่อนแอเหมือนโฮคาเงะรุ่นที่ 1 เราจะเป็นนักรบที่เด็ดขาดแบบอุจิวะ มาดาระเท่านั้น!"

แม้นว่าหมู่บ้านนินจาขนาดเล็กอื่น ๆ ที่แทบจะไร้ตัวตนในโลกนินจา แต่พวกเขาก็ออกมาเปล่งเสียงร่วมกันว่า

"ในอดีตอุจิวะ มาดาระล้มเหลวในการกำราบเรา เพราะงั้น ตอนนี้หมู่บ้านใหญ่ของพวกนายยิ่งเป็นไปไม่ได้" เพื่อเสริมสร้างเจตจำนงค์แห่งการต่อสู้ของนินจาของพวกเขา

แต่ทั่วทุกแห่งหนล้วนอ้างถึงเรื่องของอุจิวะ มาดาระ!

ในตอนนี้อุจิวะ มาดาระกลายเป็นไอดอลของโลกนินจา!

นินจาทุกคนล้วนได้ยินเรื่องราวของเขา

แม้แต่สมาชิกของแสงอุษาก็ได้เรียนรู้ปรัชญาของนินจาในตำนานคนนี้

คิซาเมะถอนหายใจด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน: "สันติภาพ ความคิดของเขาอาจจะเหมือนจริงที่สุด และเป็นไปได้มากที่สุด"

"อาจมีการเสียสละมากมาย" ซาโซริแค่นเสียงเย็น "แต่มันเป็นไปได้ที่จะบรรลุสันติภาพ"

“ถึงในอดีตโฮคาเงะรุ่นที่ 1 จะไว้ชีวิตฉัน แต่ฉันก็ยังโชคดีที่รอดมาได้ ฉันควรจะขอบคุณเขา” คาคุซึพูดด้วยเสียงแผ่วเบา "แต่ความไม่เด็ดขาดของเขาคือหนึ่งในตัวการสำคัญที่ก่อให้เกิดสงครามโลกนินจาดั่งที่เป็นอยู่ ทำให้คนล้มตายจำนวนมาก"

โคนันเงียบไป

ในโลกที่สงบสุข อาจจะไม่มีโศกนาฏกรรมเหมือนของพวกเรา ใช่ไหม?

นางาโตะอดไม่ได้ที่จะจ้องมองโอบิโตะเป็นเวลานาน จากนั้นถอนหายใจแล้วพูดด้วยอารมณ์

“ตอนนั้นนายอยากใช้กำลังและผลประโยชน์เพื่อสร้างกฎด้วยเหรอ... นี่มันไม่เหมือนที่ฉันใช้พลังของสิบหางควบคุมโลกนินจางั้นเหรอ?”

โอบิโตะดูเคอะเขินแล้วรีบตอบ: "อา ใช่ ใช่ พวกเราเหมือนกันหมด ตอนนี้นายได้รับมรดกของฉันแล้ว และด้วยเนตรคู่นี้ที่ถือกำเนิดขึ้นมา นายจะทำได้ดีกว่าแน่นอน!"

อย่างไรก็ตาม เขากับอิทาจิได้แต่มองหน้ากัน

อิโบโตะ: ตาแก่นั่นคิดงั้นเหรอ? ฉันได้ยินเขาพูดว่าถูกโฮคาเงะรุ่นแรกฆ่าเพราะต้องการจะเอาเซลล์ของรุ่นแรก

อิทาจิ: ฉันเป็นลูกของผู้นำตระกูล ทำไมฉันถึงไม่รู้ว่าเรื่องนี้มีบันทึกไว้ในตระกูล...แต่คนที่เรียกตัวเองว่าอุจิวะ มาดาระยอมรับ เรื่องนี้อาจจะจริงก็ได้?

ในฐานะคนปั่นเรื่องทั้งหมด นัตสึฮิโกะรู้สึกตกตะลึงงัน ตาแทบถลน

"ฉันแค่กุเรื่องขึ้นมาเท่านั้นเอง"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด