บทที่ 284: เป็นเด็กดีต้องรู้จักกตัญญูและตอบแทนคุณ
พอหลงเหยาย้อนคิดถึงคำพูดข่มขู่ของหลงจงกับหลงเซียว เขาก็ตื่นตระหนกจนหางเหยียดตรง และดวงตาแดงทับทิมคู่สวยก็คลอไปด้วยน้ำตาทันที “อย่าทิ้งเสี่ยวเหยาไป พี่ใหญ่ พี่รอง เจ้าจิ้งจอกเหม็น พวกท่านอยู่ไหน ฮือ ๆๆ…” ยามนี้เด็กน้อยใช้มือข้างหนึ่งลากหางจิ้งจอกพลางเดินร้องไห้ตามหาครอบครัวของตนในทุ่งหิมะ ทว่าพื้นที่...
