บทที่ 192: สุราหยวนชี่! ออกฤทธิ์รุนแรงเกินไปมั้ย?
“ตอนนี้ต้องรบกวนน้องฉินหาคนขับรถส่งฉันกลับเขตเมืองหมิงแล้ว” เห็นได้ชัดว่าหลี่ไข่เป็นห่วงชายชราพ่อของตนมาก ๆ ถึงขนาดรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยไม่คิดจะล้างมือที่เปื้อนแตงโมก่อนด้วยซ้ำ เมื่อเห็นแบบนั้นแล้วฉินหลินก็นึกถึงอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “อืม... รอแป๊บนะพี่หลี่ ผมน่าจะมีอะไรที่พอช่วยพ่อพี่ได้อยู่” พูดจบ...
