ตอนที่ 86 สายฟ้าจากฟากฟ้า (ฟรี)

ตอนที่ 86 สายฟ้าจากฟากฟ้า

ในหนองน้ำที่มีหมอกล้อมรอบ

ร่างสามร่างในสภาพน่าสังเวชกำลังหลบหนีจากบางสิ่ง

“แฮะ แฮะ!”

เฉินเฉินหอบหนักและหันไปมองหนองน้ำที่อยู่ข้างหลังเขา ซอมบี้จำนวนมากเดินไปมา แต่ไม่มีทีท่าว่าจะเดินออกจากหนองน้ำ

มันเหมือนกับว่า…

ดูเหมือนว่าจะมีข้อจำกัดบางอย่างในหนองน้ำที่ทำให้ซอมบี้ไม่สามารถออกจากที่นี่ได้

“ในที่สุดข้าก็ออกมาแล้ว!”

ราวกับว่าเขาเพิ่งรอดชีวิตจากภัยพิบัติ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสุข

พวกเขาทั้งห้าเข้าไปในหนองน้ำ แต่มีเพียงสามคนเท่านั้นที่สามารถหลบหนีได้

สามารถพูดได้ว่า พวกเขายังถือว่าโชคดี

หากพวกเขาถูกล้อมรอบด้วยซอมบี้จำนวนมาก พวกเขาจะถูกกำจัดจนหมดสิ้นแน่ถ้าจำนวนของพวกมันจะเพิ่มเป็นสองเท่าหรือสามเท่า

มันไม่ง่ายเลยที่จะหนีออกจากหนองน้ำในตอนนี้

ซูจื่อชิงมีความคิดที่คล้ายกัน

ยังคงมีร่องรอยของความกลัวบนใบหน้าที่งดงามของเธอ

ซอมบี้พวกนั้นน่าขยะแขยงเกินไป และเธอเป็นผู้หญิง เธอเห็นพวกมันจำนวนมาก และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่สบายใจ

ณ ตอนนี้ พวกเขาเหลือไม่กี่คนอยู่ในหุบเขา

เฉินเฉินหยิบแผนที่ที่ได้รับจาก NPC ที่มอบภารกิจออกมาและคลี่ออกเพื่อดูใกล้ๆ จากนั้นเขาก็มองสภาพแวดล้อมที่อยู่ตรงหน้าเขาและยิ้มในที่สุด

“ตามแผนที่ ที่นี่ควรใกล้ที่ตั้งเป้าหมายของภารกิจ”

หลังจากนั้นไม่นาน

เขาดูแผนที่อีกสองสามครั้งและในที่สุดก็ชี้ไปในทิศทางหนึ่ง “ตามแผนที่ ที่นี่ควรเป็นที่ๆ เราควรอยู่”

“งั้นเรารีบไปทำภารกิจให้เสร็จเร็วๆ ดีกว่า ด้วยวิธีนี้เราจะได้ไม่ต้องเจอปัญหาใดๆ อีก” อู๋ฉวนไม่ต้องการอยู่ที่นี่อีกต่อไป

"ตามข้ามา"

พวกเขาสองสามคนเดินไปในหุบเขา

หลังจากเรียนรู้บทเรียนจากซอมบี้แล้ว ครั้งนี้พวกเขาระมัดระวังมากขึ้น

เขาให้ความสนใจกับการเคลื่อนไหวรอบตัวเขาตลอดเวลา กลัวว่ากลุ่มมอนสเตอร์จะปรากฏตัวขึ้นหากเขาไม่ระวัง

ในที่สุดข้อความของระบบก็แจ้งเตือนที่หมายของภารกิจ

พวกเขายังไม่พบกับสิ่งที่พวกเขากังวล ดังนั้นพวกเขาจึงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก พวกเขามองไปข้างหน้าแทน

มีเสาทองสัมฤทธิ์เจ็ดต้นเรียงกันไม่เป็นระเบียบ

เสาทองสัมฤทธิ์แต่ละต้นหนาเท่ากับคนสองคนกอดกัน พวกมันสูงประมาณห้าถึงหกเมตรและเชื่อมต่อกับพื้นแข็งอย่างแน่นหนา บนเสามีลวดลายแปลกๆ

บนพื้นกลางเสาเจ็ดต้นมีลวดลายคล้ายรูปดาวเจ็ดแฉก

จุดสีแดงเข้มยังคงอยู่ ดูค่อนข้างแปลก

“ท่านพบแท่นบูชาลึกลับ!”

เมื่อมองไปที่ภาพตรงหน้าของพวกเขา ข้อความก็ปรากฏขึ้นในใจของพวกเขา

“นี่คือแท่นบูชาลึกลับที่ NPC กล่าวถึง ตราบใดที่เราวางของไว้บนแท่นบูชา ภารกิจก็จะสำเร็จ” เฉินเฉินกล่าว

“แท่นบูชานี้ดูแปลกตาเล็กน้อย เป็นไปได้ไหมว่าสิ่งที่ไม่ดีถูกผนึกไว้ข้างใน?” อู๋ฉวน มองไปที่แท่นบูชาลึกลับตรงหน้า และความรู้สึกไม่ดีเกิดขึ้นในใจของเขา

ขึ้นอยู่กับเกมที่เขาเล่นในอดีตและวิจารณญาณของเขา

โดยปกติแล้ว สถานที่แบบนี้จะถูกใช้ผนึกปีศาจร้ายหรืออะไรบางอย่าง

เฉินเฉินกล่าวว่า "เรามาถึงแล้ว เราจะยอมแพ้งั้นเหรอ? นอกจากนี้ นี่เป็นเพียงเกม แม้ว่าจะมีบางอย่างหลุดออกมา มันก็แค่บอสที่ใหญ่กว่าเล็กน้อย ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับมัน”

“เฉินเฉินพูดถูก มันเป็นแค่เกม เจ้าคิดว่าเจ้ากำลังจริงจังกับมันจริงๆ เหรอ?” ซูจื่อชิงกลอกตาไปที่อู๋ฉวน และพูดไม่ออก

เมื่อได้ยินดังนั้น อู๋ฉวนก็มีปฏิกิริยาเช่นกัน

เกมนี้เหมือนจริงเกินไป และเขาหลงคิดว่าเป็นโลกจริงไปโดยไม่รู้ตัว

ถูกต้อง ท้ายที่สุดแล้ว นี่เป็นเพียงเกม และพวกเขาเป็นเพียงผู้เล่น

สิ่งที่เขาต้องทำตอนนี้คือทำภารกิจให้สำเร็จ

ส่วนเรื่องอื่นไม่ต้องคิดมาก

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ อู๋ฉวนก็ตกลงกับทั้งสองทันที

ในที่สุด …

ทั้งสามคนเดินตรงไปที่เสาทองสัมฤทธิ์

เมื่อมองไปที่สีแดงเข้มบนลำแท่นบูชาลึกลับ ดูเหมือนว่าจะมีกลิ่นคาวเลือดติดอยู่ เฉินเฉิน และ ซูจื่อชิงก็อดไม่ได้ที่จะมีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้

อย่างไรก็ตาม …

…

พวกเขาสองคนรีบปัดเป่าความรู้สึกนี้

“เอาของออกมา” ขณะที่เฉินเฉินพูด เขาหยิบขวดและเหยือกจำนวนมากออกมาจากหีบห่อของเขา

ซูจื่อชิง และ อู๋ฉวนก็เหมือนกัน

ในไม่ช้า ขวดหลายสิบใบก็ถูกวางลงบนพื้น

“ตามคำใบ้ของเควส เราเพียงแค่เทเลือดมอนสเตอร์ที่รวบรวมได้ลงบนพื้นแท่นบูชา และภารกิจก็จะเสร็จสมบูรณ์”

“งั้นก็ลงมือกันเลย”

แม้ว่า ซูจื่อชิงจะเป็นเด็กผู้หญิง แต่เธอก็มีนิสัยที่กล้าได้กล้าเสียและเด็ดขาด เธอคลายเกลียวขวดๆ หนึ่งทันทีและเทของเหลวที่อยู่ภายในลงบนแท่นบูชาในทันที

หลังจากนั้น เฉินเฉิน และอู๋ฉวน ก็ทำเช่นเดียวกัน

กระบวนการทั้งหมดใช้เวลาเพียงไม่กี่นาที

เลือดมอนสเตอร์ที่พวกเขารวบรวมได้หายทั้งหมด

ลวดลายเจ็ดดาวที่แห้งเหือดแต่เดิมตอนนี้แปดเปื้อนไปด้วยเลือดและมีออร่าประหลาดแผ่กระจายออกมา

…

มันเร็วมาก

หมอกสีแดงจางๆ ลอยขึ้นจากแสงดาวทั้งเจ็ด

ลวดลายที่สลักบนเสาทองสัมฤทธิ์เจ็ดต้นเปลี่ยนเป็นสีแดงสดทันทีที่สัมผัสหมอกสีแดง ราวกับว่าเปื้อนเลือด

กู กู!

ของเหลวสีแดงกำลังเดือดพล่าน

พื้นดินของหุบเขาดูเหมือนจะสั่นสะเทือนเล็กน้อย

เฉินเฉินและคนอื่นๆ ถอยหลังไปสองสามก้าวโดยสัญชาตญาณและออกจากระยะของแท่นบูชา

ทันทีที่พวกเขาเทเลือดจากขวด สถานะภารกิจก็เปลี่ยนเป็นเสร็จสิ้น

อย่างไรก็ตาม เขาต้องทำอะไรบางอย่างอีก

แต่ตอนนี้ไม่มีใครให้ความสนใจกับภารกิจ พวกเขาจับจ้องไปที่เสาทองสัมฤทธิ์และรูปดาวเจ็ดแฉก

ปัง

ทันใดนั้นท้องฟ้าก็มืดลงและสายฟ้าสีม่วงก็สว่างวาบขึ้นบนท้องฟ้า

ทันทีหลังจากนั้น

สายฟ้าสีม่วงหนาพอๆ กับแขนของทารก จู่ๆ ก็พุ่งเข้าใส่ทิศทางของแท่นบูชาเจ็ดแฉก

ในชั่วพริบตา หมอกโลหิตเริ่มฟุ้งกระจาย

เมื่อเจอสายฟ้าสีม่วง หมอกโลหิตจำนวนมากก็สลายไปทันที

แต่เร็วมาก

ลวดลายของแสงดาวทั้งเจ็ดเปล่งออร่าที่น่าสะพรึงกลัวออกมา สายฟ้าสีแดงเลือดขดรอบเสาทองสัมฤทธิ์ทั้งเจ็ดและต่อสู้กับสายฟ้าสีม่วงบนท้องฟ้า

ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวนั้นทำให้เฉินเฉินและหัวใจของคนอื่นๆ สั่นสะท้าน

“ดูเหมือนว่าเราได้ทำลายผนึกที่น่าเหลือเชื่อบางอย่างแล้ว” ซูจื่อชิงพูดด้วยความงุนงง

“ภารกิจเสร็จสิ้น หากสถานการณ์ดูไม่ปกติ เราจะออกไปทันที” การแสดงออกของเฉินเฉินก็ดูไม่ดีเช่นกัน แต่มันก็สายเกินไปที่จะเสียใจในตอนนี้

ภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว ดังนั้นมันจึงเป็นทางเลือกที่เหมาะสมที่จะจากไปในตอนนี้

แต่ …

อย่างไรก็ตาม ภาพตรงหน้าทำให้เขาอยากเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

เมื่อได้ยินเช่นนี้ซูจื่อชิง และ อู๋ฉวนก็ไม่ได้พูดอะไรมาก

ภาพสายฟ้าสีม่วง และการปะทะกันของสายฟ้าสีแดงเลือดเป็นสิ่งที่ทั้งสองคนไม่เคยเห็นมาก่อน มันยังทำให้พวกเขาลืมความกลัวในส่วนลึกของหัวใจ

บูม! บูม! บูม!

ทันใดนั้นแท่นบูชาเจ็ดแฉกก็แยกออก และทั้งหุบเขาก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง

ทันใดนั้นมือที่เหี่ยวแห้งก็ยื่นออกมาจากรอยแตก และหมอกสีดำก็พวยพุ่งออกมาจากรอยแตก มันเข้าไปพัวพันกับหมอกสีแดงเลือดและกลายเป็นสีแดงดำที่แปลกประหลาดในทันที

ในเวลาเดียวกัน ออร่าที่ชั่วร้ายอย่างยิ่งก็ล่องลอยอยู่ในอากาศ

"ไปกันเถอะ!"

ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวได้ปลุกพวกเขาให้ตื่นขึ้น และคำเตือนอันน่าสะพรึงกลัวในใจของพวกเขาทำให้พวกเขาไม่กล้าที่จะอยู่อีกต่อไป

อย่างไรก็ตาม ขณะที่ทั้งสามคนกำลังจะล่าถอย

หมอกสีดำเหมือนเลือดราวกับกระแสน้ำที่เพิ่มสูงขึ้น กลืนกินทั้งหุบเขาทันที

มันยังกลืนกินพวกเขาจนหมดสิ้น