ตอนที่ 271 การผสมที่วุ่นวาย

ตอนที่ 271 การผสมที่วุ่นวาย

“ในฐานะพ่อบ้านผมพูดอะไรมากไม่ได้ แต่เป้าหมายของผมคือการเห็นคุณหนูมีความสุข ผมเลยเลือกที่จะเล่าเรื่องนี้ให้คุณฟัง” ผางชิงกล่าว

เซี่ยเฟยจุดบุหรี่พ่นควันออกมาอย่างเงียบ ๆ โดยสรุปประเด็นสำคัญจากผางชิงว่า หนึ่งแอวริลกำลังตกอยู่ภายใต้แรงกดดันจากครอบครัว สองหญิงสาวคนนี้มีความมุ่งมั่นและไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ

จู่ ๆ เพลงระบบสื่อสารของผางชิงก็ส่งเสียงสัญญาณดังขึ้นมา เขาจึงได้หันไปบอกกับเซี่ยเฟยว่า

“คุณหนูตื่นแล้ว ผมได้ยินมาว่าคุณหนูอยากรีบออกมาหาคุณจนเกือบลืมแต่งหน้าไปแล้วด้วยซ้ำ”

เซี่ยเฟยพยักหน้ารับก่อนที่จะเดินตามผางชิงกลับไปยังคฤหาสน์

หลังจากชายหนุ่มเดินทางไปจนถึงคฤหาสน์บนยอดเขา เขาก็ได้พบกับแอวริลกำลังยืนรออยู่ในชุดนอน

“ทำไมนายถึงไม่โทรหาฉันหรือว่าพวกเขาไม่ยอมให้นายเข้ามาอีกแล้วเหรอ?” แอวริลกล่าวพร้อมกับมองค้อนไปทางผางชิง

“ไม่ใช่แบบนั้น พอดีฉันมีเรื่องพูดคุยกับพ่อบ้านผางนิดหน่อย ฉันเลยปล่อยให้เธอนอนต่อ” เซี่ยเฟยรีบอธิบาย

“ถ้าอย่างงั้นรอแป๊บหนึ่งนะ เดี๋ยวฉันรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วพวกเราไปเที่ยวกัน” แอวริลกล่าวขึ้นมาอย่างดีใจ

“อือ” เซี่ยเฟยตอบพร้อมกับแอวริลที่วิ่งเข้าไปในห้อง

“คุณหนูชอบคุณมาก ที่เหลือมันก็ขึ้นอยู่กับคุณเองแล้วว่าจะผ่านเรื่องนี้ไปพร้อมกับคุณหนูได้ไหม” ผางชิงกล่าว

“ขอบคุณที่เตือนครับ” เซี่ยเฟยกล่าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม

—

สวนสาธารณะอินเตอร์สเตลล่าเป็นสวนสาธารณะที่ใหญ่ที่สุดในพันธมิตร และภายในสวนก็มีสถานบันเทิงต่าง ๆ อยู่อย่างครบครัน ซึ่งถ้าหากว่าใครต้องการจะเที่ยวภายในสวนแห่งนี้ได้ครบ พวกเขาก็จำเป็นจะต้องใช้เวลาอย่างน้อย 1 สัปดาห์เลยทีเดียว

การออกมาเที่ยวในครั้งนี้ทำให้เซี่ยเฟยได้รู้ว่าการเดินเที่ยวก็ถือว่าเป็นการออกกำลังกายได้เช่นกัน ซึ่งทั้งสองก็เดินเที่ยวกันจนมืดก่อนที่ชายหนุ่มจะนำแอวริลกลับไปส่งยังคฤหาสน์

หลังจากกลับมาถึงห้องพักของตัวเอง เซี่ยเฟยก็ปิดประตูอย่างแน่นหนาพร้อมกับนำข้อมูลของกระดิ่งนรกขึ้นมาทำการวิจัยอย่างบ้าคลั่ง

การปรากฏตัวของหลี่โม่ทำให้เซี่ยเฟยมีแรงฮึดมากกว่าเดิม และวิธีการที่ดีที่สุดในการแข่งขันครั้งนี้ก็ต้องเริ่มจากการที่เขาจะต้องเอาชนะคู่แข่งคนนี้ให้ได้เสียก่อน

เยว่เกอบอกกับเขาแล้วว่าหลี่โม่กับไป๋เย่ได้ลงทะเบียนเข้าร่วมการแข่งขันรายการโกลเดนฟิงเกอร์เช่นเดียวกัน เซี่ยเฟยจึงจำเป็นจะต้องเตรียมพร้อมเพื่อเข้าร่วมสงครามที่เขาไม่ได้เตรียมตัวเอาไว้

วิธีการรวมเทคโนโลยีการนำทางของกระดิ่งนรกเข้ากับระบบซุปเปอร์เรดาร์ของไททัน เพื่อสร้างระบบเรดาร์รูปแบบใหม่เป็นปัญหาคอขวดที่รบกวนจิตใจเขามานานมาก แต่เนื่องมาจากการปรากฏตัวของหลี่โม่มันจึงทำให้ชายหนุ่มมีแรงจูงใจในการวิจัยมากขึ้นกว่าเดิม

บางคนอาจจะอ่อนแอภายใต้แรงกดดัน แต่บางคนจะใช้แรงกดดันในการผลักดันความมุ่งมั่นของตัวเอง ซึ่งเซี่ยเฟยก็เป็นคนประเภทที่ 2 อย่างเห็นได้ชัด

ชายหนุ่มทำการเปิดหน้าจอแสงขึ้นมา 2 หน้าจอ ซึ่งแสดงภาพของกระดิ่งนรกและระบบซุปเปอร์เรดาร์ตามลำดับ โดยสายตาของเขาได้จับจ้องมองสลับไปมาระหว่าง 2 หน้าจอตลอดเวลา และคิดหาวิธีนำเทคโนโลยีของทั้งสองสิ่งนี้มาผสมผสานกัน

ระบบเรดาร์ทั้งสองชนิดนี้ได้รับการออกแบบมาแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เซี่ยเฟยจึงจำเป็นจะต้องใช้สมองในการประมวลผลเพื่อพยายามรวมระบบทั้งสองชนิดนี้เข้าด้วยกันอย่างต่อเนื่อง แต่เนื่องจากการออกแบบที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เขาจึงไม่สามารถหาวิธีรวมพวกมันเข้าด้วยกันได้เสียทีแม้ว่าจะใช้เวลาคิดมานานแล้วก็ตาม

ในทางทฤษฎีการรวมระบบป้องกันการรบกวนของกระดิ่งนรก เข้ากับระบบขยายกำลังของระบบซุปเปอร์เรดาร์เป็นการจับคู่การทำงานที่สมบูรณ์แบบ แต่ในความเป็นจริงการพยายามรวมระบบทั้งสองชนิดนี้เข้าด้วยกันเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ เพราะมันเป็นเหมือนการรวมน้ำเข้ากับไฟที่จะทำให้อย่างใดอย่างหนึ่งถูกดับหายไปหรือมีพลังที่ลดลง

เป้าหมายที่เซี่ยเฟยต้องการคือระบบเรดาร์ที่ใช้ในการติดตั้งให้กับยานรบ เซี่ยเฟยจึงพยายามเพิ่มกำลังของระบบต่อต้านสัญญาณเข้าไป แต่ไม่รู้ว่าทำไมผลลัพธ์ของการจำลองสถานการณ์ถึงทำให้ระบบเรดาร์ที่เขาคิดไม่ดีเท่ากับระบบเรดาร์ที่ใช้ทั่วทั้งพันธมิตรในปัจจุบัน

สมองของเขายังคงวิเคราะห์สถานการณ์ต่าง ๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามคิดอย่างไรการเพิ่มความสามารถด้านหนึ่งจะทำให้ความสามารถอีกด้านหนึ่งลดลงเสมอ และถ้าหากว่าเขาพยายามเพิ่มความสามารถทั้งสองด้านขึ้นพร้อม ๆ กัน มันกลับทำให้ความสามารถทั้งสองด้านอ่อนแอลงกว่าเดิม

ช่วงเวลาค่ำคืนผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็วทำให้บนโต๊ะทำงานของเขาเต็มไปด้วยก้นบุหรี่ ชายหนุ่มจึงลุกขึ้นยืนเพื่อดื่มน้ำดับความกระหาย ก่อนที่จะเปิดหน้าต่างแล้วยื่นหัวออกไปเพื่อมองสภาพแวดล้อมภายนอก

แสงแดดยามเช้าได้สาดส่องกระทบเข้ากับใบหน้าพร้อมกับอากาศเย็น ๆ ของยามเช้าที่ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกสดชื่น

ช่วงเวลาที่พระอาทิตย์กำลังขึ้นจากขอบฟ้าแสงสีแดงก็ถูกบังโดยต้นไม้จนก่อให้เกิดเงาที่ทอดยาว

เงาที่เกิดจากมุมต่าง ๆ ย่อมมีขนาดที่แตกต่างกัน ยกตัวอย่างเช่น เงาของคนในตอนเที่ยงจะเป็นเพียงแค่เงากระจุกตัวเล็ก ๆ ไม่ไกลจากร่างเจ้าของเงามากนัก แต่ถ้าหากว่าเป็นเงาที่เกิดในตอนเช้าตรู่หรือตอนเย็น เงาของคนคนนั้นก็จะทอดยาวออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เหตุการณ์นี้มีความคล้ายคลึงกับสัญญาณรบกวนที่แพร่กระจายอยู่ทั่วทั้งจักรวาล เพราะเมื่อสัญญาณรบกวนถูกแผ่ขยายยาวออกไป มันก็ยากจะมีใครคาดเดาได้ว่าคลื่นสัญญาณรบกวนเหล่านี้ได้แพร่กระจายไปยังทิศทางไหนบ้าง

แต่ทันใดนั้นเองมันก็ได้มีสายลมพัดผ่านมาจนทำให้ใบไม้ปลิวไสวพร้อมกับเงาบนพื้นที่หมุนวนไปมา และวินาทีต่อมาเซี่ยเฟยก็ได้ค้นพบไอเดียที่เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อน!

—

3 วันหลังจากนั้นเซี่ยเฟยก็เอาแต่หมกตัวอยู่ภายในห้อง ซึ่งเขาก็ปฏิเสธแม้แต่แอวริลโดยให้เหตุผลว่าเขากำลังยุ่งอยู่กับงาน ดังนั้นเธอจึงไม่ปริปากบ่นออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว

ผู้หญิงที่เกิดขึ้นในตระกูลที่ร่ำรวยมักจะเคยชินกับผู้ชายที่ทำงานหนักอยู่แล้ว ดังนั้นคนอย่างเซี่ยเฟยจึงให้ความรู้สึกว่าเป็นผู้ชายที่พึ่งพาได้ มากกว่าผู้ชายที่เที่ยวไปไหนมาไหนกับผู้หญิงตลอดทั้งวัน

ท้ายที่สุดพลังงานของมนุษย์ก็มีอยู่อย่างจำกัด ผู้ชายจึงมักจะต้องเลือกระหว่างงานกับความรักอยู่เป็นประจำ และข้อเท็จจริงก็ได้พิสูจน์แล้วว่าผู้ชายที่เอาแต่เลือกความรักมักจะไม่ค่อยประสบความสำเร็จในเรื่องการงาน

เซี่ยเฟยใช้มือลากภาพต่าง ๆ บนหน้าจอแสงอย่างรวดเร็ว ซึ่งภาพจำลองเหล่านี้คือชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ที่ถูกประกอบเข้าด้วยกันอย่างซับซ้อน

ปัง!

ชายหนุ่มใช้มือตบโต๊ะอย่างตื่นเต้น หลังจากที่เขาสามารถประกอบชิ้นส่วนทุกอย่างเข้าด้วยกันตามจินตนาการของเขาได้

จากนั้นชายหนุ่มก็ใช้ระบบสื่อสารเชื่อมต่อไปยังแฮร์ริสที่อยู่บนสถาบันวิจัยในโลก ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“ฉันเพิ่งออกแบบระบบเรดาร์ชุดใหม่เสร็จ แต่เนื่องจากเวลาที่จำกัดฉันเลยออกแบบได้เฉพาะชุดควบคุมหลักเท่านั้น นายลองดูพิมพ์เขียวนี้ก่อนแล้วบอกมาหน่อยว่านายเห็นมันเป็นยังไงบ้าง?”

แฮร์ริสทำการขยายภาพพิมพ์เขียวในระบบวิดีโอ ก่อนที่ดวงตาของเขาจะเบิกกว้างขึ้นมาด้วยความตกตะลึง

อย่าลืมว่าแฮร์ริสคือผู้เชี่ยวชาญชั้นแนวหน้าของพันธมิตร และสิ่งที่ทำให้ชายชราคนนี้รู้สึกตกตะลึงได้ย่อมไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างแน่นอน

“นี่คุณบ้าไปแล้วเหรอ! ถึงได้ผสมพวกมันเข้าด้วยกันแบบนี้!!” แฮร์ริสตะโกนด้วยความตกใจ

***************

โถ่! นึกว่าจะอึ้งในความอัจฉริยะของพี่เฟยซะอีก 55555