บทที่ 267: ความผิดปกติของหยินชาง
“...” ยามนี้หลงเหยาจ้องมองฟันน้ำนมที่กระเด็นหลุดออกไปด้วยสายตาว่างเปล่า ฟันที่หลุดไปก่อนหน้านี้เพิ่งงอกขึ้นใหม่ ตอนนี้ฟันอีกซี่ก็ดันมาหลุดอีก! จากนั้นเขาปิดปากมองไปที่หลงจงพร้อมกับน้ำตาคลอเบ้า ในขณะที่ดวงตาสีทับทิมมีแต่คำกล่าวหา “ก็แค่ฟันหลุด เอ่อ... ไม่ใช่ว่ามันจะไม่งอกขึ้นมาใหม่เสียหน่อย...” ทางด้...
