ตอนที่ 60 ขอความช่วยเหลือ

ตอนที่ 60 ขอความช่วยเหลือ

ในจุดเกิด ฟู่โหมวหยานได้ตรวจสอบกระเป๋าของเขาก่อนทันที

ทันทีที่เขามอง สีหน้าของเขาก็ซีดลงทันที

"ไม่มีอะไร? ทำไมไม่มีอะไรเลย!” ฟู่โหมวหยานมองผ่านกระเป๋าของเขาอย่างระมัดระวังหลายครั้ง และในที่สุดดวงตาของเขาก็หยุดอยู่ที่ความว่างเปล่าในขณะที่เขาเข้าสู่ความงุนงง

เขาทำงานอย่างหนัก

เขาใช้พลังงาน และเงินไปจำนวนมาก

ในที่สุดเขาก็ทำภารกิจลับสำเร็จและได้รับโทเค็นอันนั้น

และมันก็หายไปทั้งแบบนั้น

อ๊าก! มันเจ็บปวดมาก!

จู่ๆ ฟู่โหมวหยานก็รู้สึกเจ็บที่หน้าอก และเขารู้สึกเหมือนเกือบจะหายใจไม่ออก

หากเขาสามารถนำโทเค็นนั้นไปยังจุดหมายของเกมได้ ก็อาจมีโอกาสที่ยอดเยี่ยมอีกมากมายภายในนั้น

เขาต้องการเพิ่มระดับของเขา จากนั้นรวบรวมทีมของเขาและผ่านเควสลับนั้น

แต่สิ่งที่ไม่เคยคิดเลยคือก่อนที่เขาจะได้ใช้โทเค็นอันนี้ เหรียญทองแดงนั้นก็จะหายไป

หลังจากที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ในที่สุด ฟู่โหมวหยานก็ใช้แต้มของเขาเพื่อเกิดใหม่ทันทีและวิ่งไปยังสถานที่ที่เขาเสียชีวิต

มันเป็นความจริงที่ไอเทมนั้นสามารถหายไปเมื่อเขาถูกฆ่า

แต่ตราบใดที่ไม่มีใครเห็น มันก็อาจจะยังคงนอนอยู่ที่เดิม

ดังนั้น สิ่งที่เขาต้องทำตอนนี้ก็คือรีบกลับไปที่เดิมก่อนใครอื่น และหยิบเหรียญทองแดงนั่นขึ้นมาอีกครั้ง

สำหรับว่าสิ่งดังกล่าวจะถูกยึดโดยหัวหน้าฐานที่มั่นเหลียงซานหรือไม่ ฟู่โหมวหยานไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย

อีกฝ่ายเป็นเพียงบอสในเกมและไม่เคยมีสิ่งที่เรียกว่าตัวละครในเกมที่หยิบสิ่งของที่ผู้เล่นทิ้งไว้

และเขามั่นใจในเรื่องนี้ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาถูกบอสฆ่า เขาเคยมีประสบการณ์นี้มาก่อน

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ฟู่โหมวหยาน ค้นหาสนามรบมากกว่าสิบครั้งและไม่พบอะไรเลย สีหน้าของเขาก็มืดลง

"มันหายไปแล้ว. ทำไมมันหายไป? ผู้เล่นคนอื่นหยิบมันขึ้นมาก่อนที่ข้าจะกลับมาที่นี่งั้นเหรอ”

เขาพยายามคิดถึงความเป็นไปได้ทั้งหมด แต่ก็เป็นไปได้แค่ข้อสรุปนี้เท่านั้น

ด้วยความคิดนี้ หัวใจของฟู่โหมวหยานจมดิ่งลง

ตามการคาดเดานี้ จุดหมายปลายทางที่โทเค็นนี้ชี้ไปน่าจะเต็มไปด้วยสมบัติมากมายอย่างแน่นอน

ถ้ามันตกอยู่ในมือของผู้เล่นคนอื่น เขาก็เหมือนทำงานอย่างหนักเพื่อประโยชน์ของคนอื่น

เดี่ยวก่อน!

นั่นคือ… นั่นคือโจรภูเขา!

ก่อนที่ฟู่โหมวหยาน จะได้ปลดปล่อยความโกรธ เขาก็เห็นร่างพร่ามัวปรากฏตัวในระยะไกล

ชุดที่คุ้นเคยนั้น

ฟู่โหมวหยานจะไม่มีวันลืมสิ่งที่พวกเขาได้เห็นจนกระทั่งวันที่เขาตาย

“กลุ่มโจรภูเขาจากฐานที่มั่นเหลียงซาน มาที่นี่อีกแล้วเหรอ? หัวหน้าฐานที่มั่นเหลียงซานผู้นี้กำลังพยายามจะทำอะไร!” ฟู่โหมวหยานขมวดคิ้วอย่างลึกซึ้งขณะที่เขาเฝ้าดูกลุ่มโจรภูเขาที่เพิ่มขึ้น หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็เลือกที่จะจากไป

ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะจากไปจริงๆ

แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นแล้วจริงๆ

เขาเคยเป็นผู้เล่นระดับสูงในระดับนักสู้ฝึกหัดระดับห้า แต่หลังจากที่เขาถูกสังหารที่ภูเขาหมิงไห่ ระดับของเขาก็ลดลงเหลือนักสู้ฝึกหัดระดับสี่

ก่อนที่เขาจะชดเชยความสูญเสียนั้น เขาก็ถูกฆ่าอีกครั้งหลังจากที่พวกเขาพยายามซุ่มโจมตีฉินซู่เจียนที่นี่

ภายในเวลาอันสั้น เขาเสียชีวิตสองครั้งติดต่อกัน

ระดับของเขาได้เปลี่ยนจากนักสู้ฝึกหัดระดับห้า กลับไปเป็นนักสู้ฝึกหัดระดับสามทั้งแบบนี้

โจรภูเขาเหล่านั้นมีพลังมากกว่าโจรภูเขาที่เขาพบเจอก่อนหน้านี้อย่างแน่นอน ดังนั้นนักสู้ฝึกหัดระดับสามอย่างฟู่โหมวหยาน จึงไม่มีความมั่นใจที่จะต่อสู้กับพวกเขาเลย

ฟู่โหมวหยานเลือกที่จะจากไป

ผู้เล่นคนอื่นๆ ที่อยู่ในบริเวณเดียวกันก็สังเกตเห็นการปรากฏตัวของโจรภูเขาเช่นกัน

พวกเขาทั้งหมดเลือกที่จะล่าถอยเช่นกัน

แต่ในขณะที่ผู้เล่นค้นพบกลุ่มโจรภูเขา กลุ่มโจรภูเขาก็พบพวกเขาเช่นกัน

ด้านหนึ่งกำลังวิ่งอย่างบ้าคลั่ง อีกฝ่ายไล่ตามพวกเขาอย่างบ้าคลั่ง

สิ่งนี้ทำให้ผู้เล่นหลายคนที่ไม่สามารถวิ่งหนีได้ทันเวลาต้องตายด้วยน้ำมือของโจรภูเขาเหล่านั้น

ย้อนกลับไปที่จุดเกิดของหมู่บ้านเริ่มต้น แสงวาบสีขาวปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ผู้เล่นเริ่มปรากฏขึ้นจากแสงวาบสีขาวเหล่านี้

"เกิดอะไรขึ้น? โจรภูเขาบ้าไปแล้วเหรอ? ข้ากำลังต่อสู้กับมอนสเตอร์ และพวกมันก็บุกเข้ามาเพื่อฆ่าข้าอยู่ดี!”

“เป็นโจรภูเขาเหลียงซานอีกแล้ว! ไอ้บ้าพวกนี้!”

ผู้ที่เกิดใหม่เต็มไปด้วยเสียงสาปแช่งและคำสบถของผู้เล่นกลุ่มใหญ่

ไม่มีใครมีความสุขที่จะถูกฆ่าตาย

ในเวลาไม่นาน ข่าวของกลุ่มโจรภูเขาจากฐานที่มั่นเหลียงซานเกี่ยวกับการสังหารหมู่ผู้เล่นคนอื่นก็แพร่กระจายอีกครั้ง

ตอนนี้ผู้เล่นในหมู่บ้านเริ่มต้น #23012 รู้แล้วว่ามีกลุ่มโจรภูเขาเหลียงซานจำนวนมากที่พเนจรอยู่นอกหมู่บ้านเริ่มต้นของพวกเขา ซึ่งจะฆ่าผู้เล่นทุกคนที่พบเจอ

โจรภูเขาเหล่านี้ทั้งหมดอย่างน้อยที่สุดก็อยู่ที่ระดับนักสู้ฝึกหัดระดับสอง

มีแม้กระทั่งระดับสามและระดับสี่ในหมู่พวกเขา และบางคนถึงกับเจอบอสระดับห้า

นอกจากนี้ยังมีข่าวว่ามีคนบังเอิญเจอหัวหน้าโจรภูเขาระดับหก

ในช่วงเวลาสั้น ๆ เพียงวันเดียว ข่าวเกี่ยวกับกลุ่มโจรภูเขาเหลียงซานกลายเป็นหัวข้อที่ร้อนแรงที่สุด และผู้เล่นคนอื่นๆ ก็เริ่มให้ความสนใจกับเรื่องนี้

“มันชัดเจนมาก หัวหน้าฐานที่มั่นเหลียงซานกำลังพยายามใช้วิธีเดียวกับที่เขาใช้ในหมู่บ้านเริ่มต้น #10021 กับเรา นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น และข้าคิดว่าคงใช้เวลาไม่นานก่อนที่กลุ่มโจรภูเขาจะเริ่มทำการโจมตีครั้งใหญ่”

ในลานบ้านที่หรูหรา หลิวชิงหงมีสีหน้าเคร่งขรึมในขณะที่เขาพูดว่า “เจ้าคงเห็นแล้วว่าหัวหน้าฐานที่มั่นเหลียงซานมีความสามารถเช่นไร หากกลุ่มโจรภูเขากำลังจะโจมตีเรา เราอาจไม่สามารถต้านทานเขาได้แม้ว่าจะได้รับความช่วยเหลือจาก NPC ในหมู่บ้านเริ่มต้นของเราก็ตาม”

ภายในลานเดียวกันนี้ ฟู่โหมวหยาน หลี่ซงเหวิน หยางเยว่ และนักสู้สิบอันดับแรกที่เหลือของหมู่บ้านนี้และผู้นำของกลุ่มต่างๆ มารวมตัวกันที่นี่

พวกเขาล้มเหลวในการสังหารหัวหน้าฐานที่มั่นเหลียงซาน และทุกคนต่างประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่

นี่ควรเป็นเวลาที่พวกเขาต้องการพักฟื้นจากการสูญเสียอย่างเงียบๆ

แต่ตอนนี้กลุ่มโจรภูเขาเหลียงซานกำลังสังหารหมู่ผู้เล่น พวกเขาได้เพิ่มระดับความอันตรายในป่าอย่างมาก และเห็นได้ชัดว่าพวกเขากำลังทำเช่นนี้เพื่อกำหนดเป้าหมายมาที่หมู่บ้านเริ่มต้น พวกเขาทั้งหมดไม่มีทางเลือกนอกจากต้องคิดว่าควรจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไร

“ผู้เล่นที่ทรงพลังที่สุดในหมู่พวกเราควรอยู่ในระดับนักสู้ฝึกหัดระดับห้าเท่านั้น จะเกิดอะไรขึ้นกับนักสู้ฝึกหัดระดับห้าหากเขาได้พบกับหัวหน้าฐานที่มั่นเหลียงซาน ข้าแน่ใจว่าพวกเจ้าทุกคนรู้”

“หากกลุ่มโจรภูเขาเปิดการโจมตีครั้งใหญ่ บุคคลเดียวที่เราไว้ใจได้ก็คือ NPC หมู่บ้านเริ่มต้นเหล่านี้”

การแสดงออกของหลี่ซงเหวิน นั้นเข้มงวดในขณะที่นิ้วของเขาเคาะเบา ๆ กับด้านบนของโต๊ะ

“จากการสังเกตของเราในช่วงเวลานี้ หัวหน้าโรงฝึกควรเป็นนักสู้ฝึกหัดระดับหกหรือนักสู้ฝึกหัดระดับเจ็ด หัวหน้าหมู่บ้านควรอยู่ในระดับที่สูงกว่านั้น”

“แต่พวกเขาอาจยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหัวหน้าฐานที่มั่นเหลียงซาน”

“หาก NPC เหล่านี้ไม่สามารถต่อสู้กับหัวหน้าฐานที่มั่นเหลียงซานได้ ข้าเกรงว่าเราจะเดินตามรอยของหมู่บ้านเริ่มต้น #10021”

“เอาล่ะตอนนี้ ทุกคนที่นี่รู้ดีว่าหัวหน้าฐานที่มั่นเหลียงซานนั้นอันตรายแค่ไหน ข้าไม่ต้องการให้เจ้าบอกเราเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกครั้ง สิ่งที่เราต้องทำตอนนี้คือคิดหาวิธีแก้ปัญหานี้”

หยางเยว่ตัดคำพูดของหลี่ซงเหวินออกทันทีและตรงไปที่เรื่องสำคัญ

เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น หลี่ซงเหวินก็ไม่ได้โกรธเช่นกัน

ซิงเจี่ยขมวดคิ้วและพูดว่า “หากเราต้องการจัดการกับหัวหน้าฐานที่มั่นเหลียงซาน เราก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากขอความช่วยเหลือจากภายนอก ถ้าเราใช้อะไรก็ตามที่หมู่บ้านของเรามี เราน่าจะมีโอกาส 90% ที่จะล้มเหลวอีกครั้ง”

“ความเสี่ยงนั้นสูงเกินไป และเราไม่สามารถจะแบกรับความสูญเสียแบบนั้นได้”

“ความช่วยเหลือจากภายนอก?”

“เท่าที่ข้าเข้าใจ แต่ละพื้นที่มีหมู่บ้านเริ่มต้นหนึ่งแห่ง หมู่บ้านเริ่มต้น #23012 ของเราเป็นเพียงแห่งเดียวในป่าหินวงกต ดังนั้นอาจมีผู้เล่นอื่นอีกมากมายที่อยู่นอกป่าหินวงกต”

“หากเราขอความช่วยเหลือจากพวกเขาได้ เราอาจจะผ่านวิกฤตที่เป็นอยู่ตอนนี้ไปได้”

หลิวชิงหง ส่ายหัวและพูดว่า “ถ้าเจ้าต้องการให้หมู่บ้านเริ่มต้นอื่นๆ ช่วยเหลือ เราอาจต้องจ่ายในราคาที่ค่อนข้างสูง และพวกเขาอาจไม่เต็มใจที่จะเสี่ยงเช่นกัน”

“เราทุกคนล้วนเป็นผู้เล่น ตราบใดที่มันเป็นประโยชน์ต่อพวกเขา พวกเขาก็จะทำเช่นนั้น ตอนนี้มันขึ้นอยู่กับว่าทุกคนที่นี่เต็มใจที่จะขอความช่วยเหลือจากพวกเขาหรือไม่”

ซิงเจี่ยไม่เห็นด้วยกับหลิวชิงหงและโต้แย้งกลับทันที

หลังจากนั้นทุกคนในลานบ้านก็เริ่มพูดคุยเรื่องนี้อย่างดุเดือด

มีเพียงฟู่โหมวหยาน เท่านั้นที่นั่งอยู่โดยไม่พูดอะไร ขณะที่เขาแอบมองผู้เล่นคนอื่นอย่างลับๆ