บทที่ 107 ยักษ์

บทที่ 107 ยักษ์

.

“มันใหญ่เกินไปจริงๆ” หวงเปียวสังเกตอยู่ชั่วครู่แล้วพูดว่า “ผมสงสัยว่าหัวของพวกมันจะแข็งกว่าซอมบี้ทั่วไปหรือเปล่า?”

ตอนที่ซูฉางซิงเห็นซอมบี้ยักษ์เหล่านี้ เขานึกถึงยักษ์ในตำนาน อย่างเช่น ไซคลอป และยักษ์สำริด

ซอมบี้เหล่านี้ให้ความรู้สึกแบบนั้น แต่พวกมันมีขนาดที่เล็กกว่าเล็กน้อย ให้แรงกดดันเล็กน้อย และไม่ได้ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าพวกมันอยู่ยงคงกระพัน

[ซอมบี้ (สิ่งมีชีวิตไม่ธรรมดา): ยักษ์อันดับเก้า]

‘ความรู้ที่แท้จริง’ ให้ข้อมูล ซอมบี้เหล่านี้เป็นสิ่งมีชีวิตไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วยความสามารถของอันดับทำให้พวกมันมีขนาดมหึมา

(ผู้แปล – เปลี่ยนจากระดับเป็นอันดับ และเปลี่ยนจากขั้นเป็นระดับ)

แต่ที่แปลกไปกว่านั้นก็คือ ซอมบี้เหล่านี้ล้วนมีขนาดยักษ์ เป็นไปได้ไหมว่าทั้งหมดเป็นผลมาจากอันดับของสิ่งมีชีวิตไม่ธรรมดา?

หรือว่าพวกมันได้รับอิทธิพลจากอะไรบางอย่าง?

ในเวลาเดียวกันก็มีข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นบนโทรศัพท์

[ภารกิจย่อย: คุณพบซอมบี้ขนาดมหึมา ดูเหมือนว่าพวกมันจะได้รับอิทธิพลจากบางสิ่ง

ฆ่าซอมบี้ (1,000 คะแนน)

ค้นหาอิทธิพล (ไอเทมสุ่มรางวัล)]

ซูฉางซิงถามว่า “พวกนายได้รับภารกิจหรือยัง?”

หยางซูมองโทรศัพท์แล้วพูดว่า “เอ๋ มีจริงๆด้วย มันคือการฆ่าซอมบี้เพื่อรับรางวัล พวกนายก็น่าจะได้รับการแจ้งเหมือนกัน”

“อืม”

พวกเขาตอบพร้อมกับพยักหน้า

อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้รับภารกิจ ‘ค้นหาอิทธิพล’ นั่นหมายถึง นี่เป็นภารกิจที่ปล่อยออกมาตามความรู้ความเข้าใจของแต่ละคน พวกเขาไม่รู้ว่าซอมบี้เหล่านี้ได้รับผลกระทบจากบางสิ่งจนมีขนาดมหึมา ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ภารกิจที่เกี่ยวข้อง

แต่ถ้าหากพวกเขาค้นพบสิ่งที่เรียกว่าอิทธิพล พวกเขาก็จะได้รับรางวัลเช่นกัน

ซูฉางซิงมองไปรอบๆ และสังเกตเห็นว่ายังมีซอมบี้จำนวนมากอยู่ตามถนนโดยรอบ ถ้าหากมีการเคลื่อนไหวมากกว่านี้ ซอมบี้เหล่านี้จะมาล้อมพวกเขา

ซูฉางซิงคิดอยู่ชั่วครู่แล้วพูดว่า “มันค่อนข้างยาก แม้ซอมบี้เหล่านี้จะมีขนาดใหญ่มาก แต่พวกมันยังคงเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ แสดงว่ากระดูกของพวกมันแข็งขึ้นมาก ผมไม่สามารถรับประกันได้ว่า ธนูของผมจะฆ่ามันได้ภายในดอกเดียว… แต่ลองดูก็ได้”

“พวกเราจะลองจริงๆเหรอ?”

หยางซูตกตะลึง เดิมทีเขาคิดว่าซูฉางซิงจะยอมแพ้ แต่คิดไม่ถึงว่าซูฉางซิงจะลองดู มันยากมากสำหรับพวกเขาที่จะเอาชนะยักษ์เหล่านี้

บางทีการถอยอาจเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด

ซูฉางซิงหยุดชั่วคราวและพูดต่อ “มาทำความสะอาดซอมบี้รอบๆกันก่อน มิฉะนั้นหากมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ จะทำให้เกิดคลื่นซอมบี้ได้”

หวงเปียวไม่คัดค้าน เขาพยักหน้าและพูดว่า “นั่นสินะ มาทำความสะอาดซอมบี้รอบๆกันเถอะ”

ชายหนุ่มสวมเสื้อสเวตเตอร์สีเหลืองกำลังจะพูดบางอย่าง แต่พอได้ยินหวงเปียวพูด เขาก็หุบปากไป

จากนั้นทั้งหกคนก็เริ่มทำความสะอาดซอมบี้โดยรอบ พวกหยางซูทั้งสี่ถือได้ว่าเป็นนักสู้ที่ดีของสถานที่ชุมนุม อย่างน้อยพวกเขาก็ไม่มีปัญหาในการจัดการกับซอมบี้ธรรมดาเหล่านี้ด้วยอาวุธ โดยพื้นฐานแล้วซอมบี้จะถูกฆ่าภายใต้การโจมตี 2-3 ครั้ง

ค่อนข้างพูดได้ว่า หวงเปียวว่องไวกว่ามาก เขาฆ่าซอมบี้ได้ด้วยการโจมตีโดยเฉลี่ย 2 ครั้ง และยังเป็นการกระทำที่เร็วกว่ามาก

ชายหนุ่มสเวตเตอร์เหลืองฆ่าซอมบี้สองตัวได้ก่อน เขามีความรู้สึกค่อนข้างประสบความสำเร็จมาก และหันไปมองทางซูฉางซิง เขาอยากรู้ว่าชายคนนี้มีอะไรพิเศษ เพราะเห็นได้ชัดว่าเป็นผู้มาใหม่เช่นเดียวกับเขา แต่ทำไมถึงได้มีสิทธิมีเสียงมากขนาดนี้

ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็ค้างแข็ง

สไตล์การต่อสู้ของซูฉางซิงแตกต่างจากผู้คนที่นี่อย่างสิ้นเชิง การเคลื่อนไหวของเขาไม่เร็วนัก แต่เขาสามารถใช้มีดแยกหัวซอมบี้ได้อย่างง่ายดาย โดยไม่มีการชะงักหรือหยุดการเคลื่อนไหวเลย

ผ่านไปสิบกว่าวินาที ซอมบี้ 4-5 ตัวก็ล้มลงกับพื้น เมื่อมองดูใกล้ๆ รอยแยกบนหัวของซอมบี้แต่ละตัวไม่แตกต่างกันมากนักและตำแหน่งก็ไม่ต่างกัน มันเหมือนกับการฟันด้วยเครื่องจักรไม่ใช่ถูกตัดด้วยมือคน

ซูฉางซิงคนเดียวกำจัดซอมบี้ได้เร็วกว่าพวกเขาทั้งสี่คน

มันไร้เหตุผลมาก แต่ก็เป็นความจริง

ดูเหมือนเขาจะเข้าใจแล้วว่าทำไมซูฉางซิงถึงได้มีสิทธิมีเสียงขนาดนั้น ทั้งหมดนี้มาจากความแข็งแกร่งอันยิ่งใหญ่

และซูฉางซิงก็ยังมีความมั่นใจอีกด้วย

กล้ามเนื้อบนใบหน้าของหวงเปียวกระตุก รู้สึกว่าซูฉางซิงดูเหมือนจะนิสัยเสียกว่าเดิม และค่อยๆเบี่ยงเบนไปจากมนุษย์อย่างคลุมเครือ นอกจากนี้หวงเปียวยังพัฒนาความสนใจอย่างมากในเรื่องสิ่งมีชีวิตไม่ธรรมดา ไม่มีใครที่ไม่ปรารถนาพลังอันยิ่งใหญ่ โดยเฉพาะในโลกมืดใบนี้

ซูฉางซิงมองไปที่ซอมบี้บนพื้นและรู้สึกไม่พอใจอยู่บ้าง แม้ว่าเขาจะตั้งใจควบคุมพลังของมีดในการฟันแต่ละครั้ง เพื่อที่จะได้ประหยัดพลังงานในการฆ่าซอมบี้แต่ละตัว

แต่มันยากที่จะทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เหวี่ยงมีดไปหลายครั้ง เมื่อออกแรงมากเกินไป หัวของซอมบี้จะถูกตัดออกโดยตรง แต่ถ้าออกแรงน้อยเกินไปซอมบี้ก็จะไม่ถูกฆ่า

ทักษะการเหวี่ยงมีดของเขายังมีช่องว่างอีกมากให้พัฒนา หากเขาต้องการพัฒนาอย่างรวดเร็ว วิธีที่ง่ายที่สุดคือค้นหาทักษะที่เกี่ยวข้อง

ทักษะสามารถช่วยประหยัดเวลาในการฝึกฝนและสั่งสมประสบการณ์ได้หลายปี

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ทั้งหกคนก็จัดการกวาดล้างซอมบี้ที่อยู่โดยรอบจนหมด พวกเขามองซูฉางซิงด้วยสายตาแปลกๆ เพราะซอมบี้มากกว่าครึ่งได้ถูกซูฉางซิงเพียงคนเดียวกำจัด

“ดูเหมือนว่าจะไม่ช้าเกินไปที่จะได้คะแนนขนาดนี้ แต่ก็เหนื่อยนิดหน่อย”

ซูฉางซิงสรุป เขากำจัดซอมบี้ไปมากกว่า 30 ตัว รวมเป็น 340 คะแนน อืม มันเท่ากับการฆ่าผู้รอดชีวิต

แต่ดูเหมือนจะยังช้ามาก

“เริ่มกันเลย”

ซูฉางซิงหยิบคันธนูเงาสีดำถ่านขึ้นมาอย่างไม่ลังเล และดึงลูกธนูสีดำออกจากเป้ แล้วย่อตัวลงเล็งไปยังดวงตาของซอมบี้สูง 3 เมตรผ่านช่องว่างของประตู

แม้กะโหลกของพวกมันจะแข็งมาก แต่ลูกธนูก็สามารถทะลุผ่านดวงตาเข้าไปในหัวของพวกมันได้อย่างง่ายดาย

แสงสีส้มของดวงอาทิตย์ตกกระจายบนใบหน้าของเขา วาดเงาทอดยาวไปบนถนน โลกหยุดนิ่งไปชั่วขณะ เสียงและสัมผัสหยุดลง

เส้นสีดำที่มองไม่เห็นเลื่อนผ่านและบินออกจากคันธนู ผ่านช่องประตูไปเข้าที่ดวงตาของซอมบี้ยักษ์ เจาะทะลุลึกเข้าไปจนเลือดสีดำพุ่งกระฉูด

ซอมบี้ยักษ์ตัวแกว่งไปมาและล้มลงบนพื้นอย่างแรง ซอมบี้ตัวอื่นสังเกตเห็นมัน แล้วมองออกไปข้างนอก และสังเกตเห็นซูฉางซิงกับคนอื่นๆ

“อา~~”

รูม่านตาสีแดงเลือดขยายใหญ่ ปากแสยะจนเขี้ยวโผล่ ซอมบี้ยักษ์ส่งเสียงคำรามกึกก้อง ซอมบี้ยักษ์ตัวสูง 4 เมตรเหวี่ยงฝ่ามือ นี่เป็นการเคลื่อนไหวที่ช้าและหนักหน่วง กระแทกไปยังผนังกระจก ซึ่งสร้างรอยร้าวขึ้นหลายจุด มันตบลงบนผนังกระจกอีกครั้งอย่างรุนแรงจนกระจกแตกละเอียด

เมื่อเห็นฉากผนังกระจกแตกละเอียด ความกลัวก็คืบคลานเข้ามา ชายหนุ่มสเวตเตอร์เหลืองพูดอย่างตัวสั่นว่า “หัวหน้าหวง พวกเรา…”

“ฆ่ามัน ตามมา!”

หวงเปียวรีบวิ่งไปหาซอมบี้ยักษ์พร้อมมีดเหล็กในมือ พวกหยางซูทั้งสี่คนลังเลและตามไป

มันเหมือนการต่อสู้ในสงคราม ตราบใดที่ผู้นำกล้าเข้าต่อสู้ ผู้ตามก็จะกล้าเข้าต่อสู้ด้วยตามธรรมชาติ

ซูฉางซิงดึงลูกธนูกับลูกศรเงาออกมาอย่างไม่เร่งรีบ แล้วเกี่ยวลูกธนูกับลูกศร น้าวคันธนูเล็งไปที่ดวงตาของซอมบี้สูง 4 เมตร เมื่อปล่อยสาย ลูกธนูกับลูกศรก็พุ่งออกไปทันที

ดูเหมือนซอมบี้ยักษ์สูง 4 เมตรจะรู้ตัว มันเอียงหัวหลบเล็กน้อย วินาทีถัดมา หัวของมันก็ถูกกระแทกไปด้านหลัง ลูกศรเงาตอกเข้ากลางหว่างคิ้วของมันอย่างแรงและเลือดสีดำก็กระเซ็นออกมา

ลูกศรปักติดกระดูกไม่สามารถฆ่ามันได้ ซึ่งเป็นไปตามที่คาดไว้กะโหลกของซอมบี้ยักษ์แข็งกว่าซอมบี้ทั่วไปมาก

ซูฉางซิงขมวดคิ้ว นี่เป็นลูกศรที่ได้รับเอฟเฟกต์แยกหัว แต่มันก็ยังไม่สามารถเจาะกะโหลกซอมบี้ตัวนี้ได้