ตอนที่ 82: อัลวาผู้ทรงพลัง
ทริสตันได้รับคําเตือนจากเต่าดำ
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่ทริสตันจะได้ตอบสนอง ตีนตะขาบที่ขาของหุ่นยนต์ก็เริ่มเคลื่อนไหว!
มันกําลังพุ่งเข้าหาทริสตัน!
"ป้องกันไว้!"
ทริสตันซ่อนตัวอยู่ในจุดที่ปลอดภัย ในขณะที่เต่าดําเหยียดแขนขาออกและยืดตัวให้สูงขึ้นมากที่สุดเพื่อป้องกันการโจมตีของรถถังทะลวงสวรรค์!
ปั๊งงงงงงงงงงงงงงงงง!
สามารถได้ยินเสียงเครื่องจักรสองเครื่องชนกันอีกครั้ง!
“Giant Beast Ray!”
ทริสตันตะโกน และรังสี สีทองทําลายล้างสองดวงพุ่งออกมาจากดวงตาของเต่าดํา!
รังสีทำลายล้างนี้ โดนที่บริเวณไหล่ของหุ่นยนต์!
เกิดเสียงจากความร้อนดัง ฉ่า!
อย่างไรก็ตาม เมื่อทริสตันคิดว่าเขาทําสําเร็จแล้วนั้น เขาสังเกตเห็นว่ารถถังทะลวงสวรรค์นั้นไม่ได้รับบาดเจ็บเลย!
และยิ่งไปกว่านั้น ดูเหมือนว่ามันจะมีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม!
เต่าดำไม่สามารถยืนหยัดได้อีกต่อไป และมันถูกเหวี่ยงให้ต้องถอยไปข้างหลัง!
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า... คุณคิดว่าคุณมีโอกาสต่อต้านฉันได้จริงๆ งั้นเหรอ?” การแสดงออกของอัลวาเริ่มหยิ่งผยองมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเขาสั่งให้แบทเทิลบีสต์ของเขาโจมตียิงใส่ทริสตันอีกรอบ!
พลังในการยิงรอบนี้ของรถถังทะลวงสวรรค์ทรงพลังมากกว่าเดิมอีก!
เต่าดำกระตือรือร้นที่จะปกป้องเจ้านายของมันอีกครั้ง!
มันเปิดใช้งานเครื่องขับแรงดันด้วยความเร็วสูงสุดและหลบลูกกระสุนปืนใหญ่ของอัลวาในช่วงเส้นยาแดงผ่าแปดเลยทีเดียว !
ตู๊มมมมมมมมมมมมมมม! !
เต่าดำได้กระเด็นไปไกลหลายสิบเมตรเลยทีเดียว!
อย่างไรก็ตาม ทริสตันยังคงปลอดภัยดีอยู่!
ชีวิตของเขายังไม่ได้ตกอยู่ในอันตราย!
อย่างไรก็ตาม อัลวานั้นได้ไล่ตามเป้าหมายอย่างไม่ลดละเลย!
ภายใต้คําสั่งของอัลวา รถถังทะลวงสวรรค์ได้รวบรวมความแข็งแกร่งทั้งหมดของมันในการยิงโจมตีรอบนี้!
ห่ากระสุนจำนวนนับไม่ถ้วนถูกปลดปล่อยออกมาอย่างต่อเนื่อง และพวกมันก็พุ่งตามเส้นทางที่อัลวาได้กําหนดไว้!
เหตุการณ์ดังกล่าวสร้างความทุกข์ใจให้กับแจ๊ค ที่อยู่บนอัฒจันทร์เป็นอย่างมาก!
เขารีบลุกขึ้นและมองดูการต่อสู้ด้วยลมหายใจหอบถี่!
ตูมมมมม! ตูมมมมม! ตูมมมมม! ตูมมมมม! ...
เสียงการระเบิดจากมานาดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง!
ในทิศทางที่ทริสตันและเต่าดำของเขาตกลงมา ก้อนหินและเศษซากจำนวนนับไม่ถ้วนกระเด็นขึ้นไปในอากาศ!
"ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยย!"
“พวกมันกำลังมุ่งหน้ามาทางพวกเราแล้ว...”
แจ๊คต้องการเข้าสู่พื้นที่การต่อสู้เพื่อสังเกตสภาพของทริสตัน แต่มีเศษซากบางส่วนกําลังมุ่งหน้าไปยังที่นั่งอัฒจันทร์ของเหล่าพลเรือนที่เข้าชม!
เขากัดฟันและรีบไปที่อัฒจันทร์ของพลเรือน อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้น บาเรียสีทองก็ห่อหุ้มอัฒจันทร์ และหินก็สลายเป็นฝุ่นไป
ภัยที่คุกคามต่อพลเรือนได้ถูกขจัดไปแล้ว!
"คุณโอเคอยู่ใช่ไหม?" แจ๊คถามขณะเข้าใกล้สนามปะลองการต่อสู้
อย่างไรก็ตาม เขาถูกหยุดด้วยเสียง "ไปดูแลนักเรียนซะ!"
เมื่อได้ยินเสียงของทริสตันแจ๊คก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ควันฟุ้งกระจาย กระดองเต่าดำได้แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย!
สายฟ้าแห่งความวุ่นวายฟาดลงมาmujหลังของเต่าตำ
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ไม่ต้องกังวลไปหรอก ฉันจะส่งคุณและเจ้าเต่าตัวน้อยของคุณไปพบพระเจ้าหลังจากนี้แหละ!” ด้วยเหตุนี้ รถรถถังทะลวงสวรรค์ของอัลวาจึงเริ่มรวบรวมพลังอีกครั้ง!
รวดเร็วมาก มันใช้การโจมตีท่าเดียวกับก่อนหน้านี้เลย
อย่างไรก็ตามทริสตันไม่มีความตั้งใจที่จะหลบ ทริสตันตะโกนในใจแทนว่า “Condensed Light Spell!”
เต่าดํารีบลุกขึ้นยืน และแสงสีทองก็เริ่มรวมตัวกันที่หน้าท้องของมัน
ท้องของเต่าดําเป็นเหมือนกระจกที่ดูดซับพลังงานแสงอย่างต่อเนื่อง
ไม่กี่วินาทีต่อมา ความเข้มของแสงก็สว่างมากจนไม่มีคนธรรมดาคนไหนสามารถจ้องมองได้โดยตรง!
"ปั๊งงงงงงงงงงงงง!"
แสงสีทองก่อตัวเป็นของแข็งที่กลิ้งไปมาและดูดกลืนกระสุนจากรถถังของอัลวา!
คราวนี้ ผลจากการยิงของอัลวาได้ทำให้เกิดหลุมยักษ์บนสนามปะลองการต่อสู้!
พลังของคาถาแสงควบแน่นของทริสตันนั้นทําให้ทุกคนต่างสับสน!
มันไม่เพียงแต่ลบล้างการโจมตีของรถถังทะลวงสวรรค์ได้เท่านั้น มันยังส่งคู่ต่อสู้ของเขากระเด็นไปได้อีกด้วย!
"เขาชนะแล้วว!"
“อาจารย์ทริสตันยอดเยี่ยมมาก!”
"ฉันคิดว่าหุ่นยนต์นั้นจะชนะซะอีก!"
“เขาเอาชนะศัตรูได้ในกระบวนท่าเดียวเลย!”
อย่างไรก็ตาม ทริสตันเริ่มตัวสั่นเมื่อเห็นว่า ข้างหน้าเขา หลังจากได้รับการโจมตีครั้งใหญ่ไปแล้ว รถถังทะลวงสวรรค์ได้สูญเสียแขนไปเพียงข้างเดียว ไม่นานนัก มันก็กลับมายืนได้เหมือนเดิม!
“เทคนิคนั้น เมื่อกี้นี้ทรงพลังมากจริงๆ! น่าเสียดาย... มันไม่คู่ควรกับฉัน!” อัลวาโบกมือขวา!
แบทเทิลบีสต์ตัวที่สองของเขาปรากฏบนท้องฟ้า!
นอกจากนี้ยังเป็นประเภทจักรกลเช่นกัน! มันคือเฮลิคอปเตอร์เจ็ทแบล็ค!
เมื่อพิจารณาจากแสงที่ปล่อยออกมา ระดับของมันไม่ได้ด้อยกว่ารถถังทะลวงสวรรค์เลย
หน้าผากของทริสตั้นเต็มไปด้วยเหงื่อ เขาคิดว่าแค่เผชิญหน้ากับแบทเทิลบีสต์ตัวแรกของอัลวานั้นก็ยากเกินพอแล้ว แต่ตอนนี้มีมาเพิ่มอีกตัวแล้ว!
นอกจากนี้ คาถาแสงควบแน่น (Condensed Light Spell) ยังใช้มานาจำนวนมาก! มันเป็นทักษะที่ทริสตันเตรียมไว้สำหรับกรณีฉุกเฉินเท่านั้น!
“ความแข็งแกร่งของเขาคนนี้ไม่อาจหยั่งถึงได้จริงๆ!”
"คือ... อาจารย์ทริสตันจะแพ้แล้วงั้นหรอ?”
ในขณะที่ทริสตันคร่ำครวญถึงสถานการณ์เลวร้ายของเขาอยู่นั้น อัลวาก็ปลดปล่อยการโจมตีมาอีกระลอกหนึ่งแล้ว!
มีการยิงขีปนาวุธทั้งหมดสิบลูก!
“ฮ่าฮ่าฮ่า! เป็นไปตามที่อัลวาได้คาดไว้จริงๆ!”
“ฉันดีใจที่เราจะได้เป็นพวกเดียวกันในอนาคต...”
เมื่อตระหนักว่าการต่อสู้ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว หัวหน้าตระกูลขุนนางจึงไม่สนใจการต่อสู้อีกต่อไปและเริ่มพูดคุยกันแทน
ในทางตรงกันข้าม ใบหน้าของนักเรียนคลาสไดมอนด์และพลเรือนทั่วไปหน้าซีดด้วยความตกใจ! ส่วนใหญ่เอามือมาปิดใบหน้าของพวกเขา!
“นี่อาจเป็นจุดแข็งที่แท้จริงของตระกูลไวท์หรือเปล่านะ”
แจ๊ครีบวิ่งไปที่สนามการต่อสู้อย่างสิ้นหวัง แต่มันไร้ประโยชน์ มันไกลเกินไป...
ขณะที่ทริสตันเตรียมพร้อมที่จะยอมรับชะตากรรมของตัวเองแล้ว ก็มีลมกระโชกแรงก็พัดมาที่เขา!
ตู๊มมมมมมมมมมมมมมมมมมม! !
เสียงระเบิดดังขึ้นอีกระลอก!
อย่างไรก็ตาม เมื่อฝุ่นจางลง อัลวาไม่พบร่องรอยของศพทริสตันเลย
“ฮึ่ม! เขาอาจแหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยไปแล้วละมั้ง!” อัลวาหันกลับมาอย่างมั่นใจและเตรียมกลับไปยังพื้นที่เตรียมการเพื่อพักผ่อน
ขณะที่เหล่าขุนนางกำลังจะปรบมือฉลองชัยชนะให้กับเขา...
มีเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหลังเขา
"เฮ้! พี่เบิ้ม คุณวางแผนที่จะพักอีกนานแค่ไหน? กรุณารีบหน่อยเถอะ”
อัลวาหันกลับมาและเห็นว่าเป็นคนที่ทำให้น้องชายคนที่สี่ของเขาขายหน้า และฆ่าน้องชายคนที่สามของเขา ล็อค นั่นเอง!
“สารเลว ฉันหวังว่าแกจะพร้อมที่จะยอมรับความตายของแกแล้วสินะ? กล้าดียังไงมาพูดกับฉันแบบนี้กัน! แม้แต่อาจารย์ของแกก็แพ้ย่อยยับ ...”
ก่อนที่อัลวาจะทันได้พูดจบประโยค เขาสังเกตว่าทริสตันซึ่งควรจะแหลกไปแล้ว กลับถูกส่งไปยังพื้นที่เตรียมการด้วยปีกธาตุลมคู่หนึ่ง
“ให้ตายเถอะ! รถถังทะลวงสวรรค์!”
ด้วยเสียงคํารามที่โกรธเกรี้ยวของมาสเตอร์ แบทเทิลบีสต์ได้ยิงมิสไซล์ขึ้นไปในอากาศอีกครั้ง!
ตู๊มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!
อย่างไรก็ตาม มิซไซล์กลับถูกบล็อกด้วยโล่สีแดงเพลิง!
“พี่ชาย ลงมาและฟื้นมานาบ้าง!” โมโตะที่หลับตลอดการดวลก็พูดขึ้นโดยไม่คาดคิด
หลังจากสัมผัสได้ถึงมานาที่เหลืออยู่ อัลวาก็ตัดสินใจทำตามคำแนะนำของน้องชายคนที่สองและพักผ่อนสักพัก
หลังจากกลับมานั่งพักที่เดิมและรับยาฟื้นฟูร่างกาย จู่ๆ เขาก็รู้ตัวว่าโมโตะมีพฤติกรรมที่แตกต่างจากปกติ
ท้ายที่สุดโมโตะนั้นได้แสดงสีหน้าที่ดูตื่นเต้นบนใบหน้าของเขา!
