(ฟรี)ยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 540 หลินชิงจู้สู้

ยอดอาจารย์มหาเมตตา ตอนที่ 540 หลินชิงจู้สู้

"เลิกอ้อมค้อม! เข้ามา!

กระบี่เซียนเมฆาโบกสะบัดไปมา นางดูกองอาจและกล้าหาญ ชุดสีขาวของนางพลิ้วไหวไปตามสายลมขณะที่นางก้าวขึ้นสู่ท้องฟ้า เจตนากระบี่ที่น่ากลัวอย่างหาที่เปรียบมิได้ก็ปะทุขึ้นทันที

"ช่างเป็นปราณกระบี่ที่น่าอัศจรรย์อะไรเช่นนี้! ความเข้าใจเกี่ยวกับเต๋ากระบี่ของศิษย์หลานหลินนั้นยากจะหยั่งถึงมากขึ้นเรื่อย ๆ"

ฉีอู๋ฮุ่ยยกย่องจากก้นบึ้งของหัวใจ ยิ่งเขามองไปที่หลินชิงจู้ นางก็ยิ่งดูเหมือนเย่ชิว นางเป็นคนที่คล้ายกับเย่ชิวที่สุดในบรรดาศิษย์สามคนของเขา

บรรยากาศเริ่มดูวิตกกังวลมากขึ้น หลินชิงจู้ยืนอยู่คนเดียวบนท้องฟ้าและตะโกนใส่มังกรคบเพลิงจากระยะไกล

เขาไม่ได้ลุกขึ้นจากที่นั่ง เขากลับมองนางอย่างเหยียดหยาม

"ผู้บ่มเพาะกระบี่? หืม… น่าสนใจ ในเมื่อเจ้าอยากจะตาย ข้าจะเติมเต็มความปรารถนาของเจ้าเอง"

มังกรคบเพลิงไม่ได้ขยับและเผชิญหน้ากับหลินชิงจู้ เขาต้องการดูว่าผู้หญิงคนนี้จะมีวิธีการอย่างไร

หัวใจของหลินชิงจู้เย็นชาและโกรธจัดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ขณะที่นางมองไปที่สีหน้าที่ดูถูกเหยียดหยามและเย่อหยิ่งของเขา อย่างไรก็ตาม นางยังเข้าใจว่านางมีโอกาสเพียงครั้งเดียวที่จะสังหารคู่ต่อสู้เช่นนี้

ใช่แล้ว นางใช้การโจมตีที่ทรงพลังที่สุดได้เพียงครั้งเดียว!

สิ่งที่รอนางอยู่หลังจากการโจมตีครั้งนั้นคือพายุแห่งการยับยั้ง ดังนั้น นางจึงต้องใช้การโจมตีอย่างเต็มกำลังและแข็งแกร่งที่สุดเพื่อสำรวจรากฐานของเขา และให้หลิงหลงเข้าใจวิธีการของเขาดีขึ้น

นางเงียบหายไปในอากาศเป็นเวลานานก่อนที่จะหลับตาลงช้า ๆ ยามที่นางหลับตาลง ท้องฟ้าก็ดูเหมือนจะสงบลง

"นางกำลังทำอะไร?"

ทุกคนต่างงงงวยและตั้งคำถาม

เจ๋อเซียนอธิบายด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม "นางพยายามที่จะสัมผัสถึงตัวตนของท้องฟ้าโดยรอบ และหยิบยืมกฎแห่งฟ้าดินเพื่อทำให้เจตนากระบี่ของนางเข้าสู่สถานะที่แข็งแกร่งที่สุด"

เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้น ก็เข้าใจในที่สุด

อย่างไรก็ตาม หมิงเยว่ผู้พิถีพิถันพบว่าหลังจากหลับตา ใบหน้าของหลินชิงจู้ดูซีดลงเล็กน้อย ราวกับว่านางกำลังทนกับความเจ็บปวดอันยิ่งใหญ่

นางถามว่า "ผลที่ตามมาของวิธีนี้จะเป็นอย่างไร?"

เจ๋อเซียนส่ายหัว เขาไม่ตอบ แต่เซียวหานอี้ตอบคำถามนี้แทน

"ทุกคนมีขีดจำกัดในพลังของตน หลังจากถึงขีดจำกัดนี้แล้ว จะไม่สามารถเพิ่มได้อีก นางต้องการยืมพลังแห่งฟ้าดินเพื่อรวบรวมกฎแห่งเต๋านับพันเข้าสู่ร่างกายของนาง พลังและแรงกดดันที่นางต้องเผชิญนั้นยิ่งใหญ่อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ถ้านางควบคุมมันได้ไม่ดี นางอาจจะเกิดอันตรายได้"

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ถูกพูดออกมา ผู้อาวุโสของสำนักเยียวยาสวรรค์ก็เริ่มเป็นกังวลทันที

เย่ชิวได้มอบความไว้วางใจให้กับพวกเขาในการดูแลศิษย์ของเขาหลังจากที่จากไป หากเกิดอะไรขึ้นกับหลินชิงจู้ พวกเขาจะมีหน้ามาพบเย่ชิวอีกได้อย่างไร?

ในช่วงเวลานั้น ปรมาจารย์ขุนเขาทั้งหกกำลังร้อนรนด้วยความวิตกกังวลขณะที่พวกเขาจ้องไปที่ร่างสีขาวบนท้องฟ้า

ตู้ม!

ทันใดนั้น สายฟ้าก็ฟาดผ่านท้องฟ้า และเจตนากระบี่ที่เย็นยะเยือกอย่างหาที่เปรียบมิได้ก็ห่อหุ้มไว้ ท้องฟ้าดูเหมือนจะเปิดออก และภูเขาก็สั่นสะเทือน

"น่าสนใจ! นี่เป็นเคล็ดวิชากระบี่อันใดกัน? มันสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งในช่วงเวลาสั้น ๆ ได้ ทำให้เจตนากระบี่บรรลุขอบเขตที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้"

ในขณะนี้ มังกรคบเพลิงลุกขึ้นจากที่นั่งของเขาด้วยความประหลาดใจ แม้ว่าเขาจะเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากแสดงความชื่นชมเต๋ากระบี่ของหลินชิงจู้

แสงเย็นจัดกระจัดกระจายบนท้องฟ้า พวกเขามองดูกลุ่มดาวที่พร่างพรายเบ่งบานในทันใด

"หนึ่งบุปผาหนึ่งโลก!"

ผู้คนจากสำนักเยียวยาสวรรค์ตกตะลึงและจำเคล็ดวิชากระบี่นั้นได้ในทันที มันเป็นเคล็ดวิชากระบี่ที่เย่ชิวเคยใช้ในตอนนั้น หนึ่งกระบี่ หนึ่งความคิด…

นี่คือกระบี่แห่งกาลเวลา มันควบคุมเวลาและการเกิดใหม่

"ช่างเป็นเขตแดนปราณกระบี่ที่น่ากลัวยิ่งนัก! นางเข้าใจความลึกซึ้งที่แท้จริงของเคล็ดวิชากระบี่นี้แล้วจริง ๆ"

"หนึ่งบุปผาหนึ่งโลก ในฐานะเซียนสูงสุด นางสามารถเพิ่มพลังของเคล็ดวิชากระบี่ได้ถึงระดับนั้น หากกระบี่ในมือของนางไม่ใช่กระบี่เซียนเมฆาแต่เป็นกระบี่ประหารเซียน นางจะน่ากลัวเพียงใดกัน?"

ตอนนี้ ทุกคนต่างตกตะลึง!

พวกเขาส่งเสียงร้องอย่างตกใจขณะมองดูร่างสีขาวบนท้องฟ้า

ทันใดนั้น นางก็ลืมตาขึ้น ในขณะนั้น ราวกับว่าเส้นหนึ่งถูกตัดขาดจากโลก ปราณกระบี่ฉีกผ่านท้องฟ้าและฟาดฟันออกไปทันที

"สะบั้น!"

หลินชิงจู้แทบไม่รั้งรอในขณะที่นางฟันออกอย่างสุดกำลัง ฉับพลัน โลกทั้งใบก็เปลี่ยนไป

ความงดงามของนางทำให้คนทั้งโลกตะลึง

ในขณะนี้ แม้แต่มังกรคบเพลิงก็เผยสีหน้าหวาดกลัว เขานึกไม่ถึงว่าจะมีเคล็ดวิชากระบี่ที่มหัศจรรย์เช่นนี้อยู่ในโลก ในแง่ของความประณีตของเคล็ดวิชากระบี่ หลินชิงจู้ชนะเขาไปแล้ว อย่างน้อยในเขตแดนนี้ มังกรคบเพลิงรู้สึกด้อยกว่า

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าหลินชิงจู้ชนะไปแล้ว แม้ว่าการโจมตีของนางจะน่าทึ่ง ก็ยังไร้ประโยชน์เมื่อเผชิญกับความแข็งแกร่งอย่างแท้จริง

เมื่อมองไปที่กระบี่ที่กำลังใกล้เข้ามา มังกรคบเพลิงก็ไม่กล้าประมาทและบินออกจากบัลลังก์ของเขาทันที

"โฮก!"

เสียงคำรามของมังกรเขย่าท้องฟ้า ทันใดนั้น กลิ่นอายสีขุ่นก็ปกคลุมท้องฟ้า ในที่สุดเขาก็ใช้เคล็ดวิชาสมบัติที่สืบทอดมา

เคล็ดวิชากลืนสวรรค์บรรพกาล!

แรงดูดที่น่าสะพรึงกลัวห่อหุ้มไว้ทันที มันเต็มไปด้วยกฎมหาเต๋าสูงสุด มังกรคบเพลิงยกมือขึ้นและใช้กำลังเต็มที่เพื่อรับกระบี่ของหลินชิงจู้

ตู้ม!

โลกเงียบลง ภูเขาสั่นสะเทือนและเกิดหลุมขึ้นท่ามกลางความโกลาหล

"อั่ก… "

ในสนามรบ สตรีชุดขาวค่อย ๆ ตกลงมาจากท้องฟ้า การโจมตีนั้นได้ดูดพลังของนางและปราณโลหิตไปเกือบหมด อีกด้านหนึ่ง มังกรคบเพลิงกำลังหอบหายใจอย่างหนัก เขาไม่ได้คาดหวังว่าหลินชิงจู้จะสามารถปลดปล่อยพลังของกระบี่ได้ถึงขนาดนี้

โชคดีที่นางเป็นเพียงเซียนสูงสุดตัวเล็ก ๆ หากนางอยู่ขอบเขตเดียวกับเขา วันนี้เขาคงพ่ายแพ้ไปแล้ว

"ฟู่ว… "

มังกรคบเพลิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก กำลังจะยกมือขึ้นเพื่อยับยั้งหลินชิงจู้และจัดการกับนางอย่างสมบูรณ์เพื่อป้องกันปัญหาในอนาคต

ทันใดนั้น หยดเลือดก็หยดลงมาจากดอกไม้ที่ซ่อนอยู่ในความโกลาหล

ติ๋ง…

เสียงแผ่วเบาดังขึ้น มังกรคบเพลิงขมวดคิ้วและมองดูด้วยความสับสน

"ไม่!"

ฉับพลัน ความระมัดระวังโดยธรรมชาติบอกเขาว่ามีบางอย่างผิดปกติ อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เขาตอบสนอง ทันใดนั้น ก็มีกระบี่ปรากฏขึ้นท่ามกลางความโกลาหล

"อั่ก… "

เกือบจะในทันที กระบี่เซียนเปื้อนเลือดได้แทงทะลุหน้าอกของเขา ทิ้งรอยเลือดไว้

มังกรคบเพลิงโกรธทันที เขาจับหน้าอกและโกรธเกรี้วอย่างหาที่เปรียบมิได้ นับตั้งแต่เขาฟื้นขึ้นมา เขาไม่เคยได้รับบาดเจ็บหนักขนาดนี้มาก่อน ไม่คิดว่าหลินชิงจู้จะมีไม้เด็ดซ่อนไว้

หากเขาไม่ระมัดระวังตัวและตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติก่อนหน้านี้ พลังของกระบี่นี้จะคร่าชีวิตเขาไปเกือบหมดแล้ว

"บัดซบ! กล้าดีอย่างไรมาทำร้ายข้า!"

ในขณะนี้ มังกรคบเพลิงโกรธจัด แม้ว่าการโจมตีของหลินชิงจู้จะไม่ทำให้เขาบาดเจ็บหนัก แต่มันก็ทำให้เขาบาดเจ็บ ความเย่อหยิ่งในใจของเขาพลุ่งพล่าน และความคิดก็แวบเข้ามาในใจของเขา

สังหารนาง!

ทันใดนั้นเขาก็ตบฝ่ามือโดยไม่เปิดโอกาสให้ใครตอบโต้

ตู้ม!

ร่างสีขาวที่ลอยอยู่ในอากาศถูกโจมตีด้วยฝ่ามืออันหนักหน่วง

หลินชิงจู้กระอักเลือดออกมาเต็มปากและสติของนางก็เริ่มพร่ามัว นางหลับตาลงช้า ๆ