ตอนที่แล้วบทที่ 174 บอลด์วินสายเลือดบริสุทธิ์
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 176 เต้นท์เวทย์

บทที่ 175 เก็บของ (อ่านฟรี)


บทที่ 175 เก็บของ

'ข้าเห็นด้วย บอลด์วินสายเลือดบริสุทธิ์เกิดมาพร้อมกับศักยภาพที่แสนน่ากลัว ผู้ที่ยังไม่ปลุกพลังมักจะไม่สามารถเพิ่มค่าสถานะได้ถึง 50 แต้ม แต่ที่ข้าสามารถทำได้ด้วยความช่วยเหลือจากระบบของข้า และเพราะข้าเป็นบอลด์วิน ไม่แปลกใจเลยที่แม้แต่ผู้รับใช้ที่เก่งที่สุดของเคออส ก็มีค่าสถานะไม่สูงเท่าข้า แม้แต่โกสต์วอล์คเกอร์ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตโกลาหลที่ทรงพลัง แทบจะไม่แข็งแกร่งเท่ากับข้าในแง่ของค่าสถานะเลย'

ก่อนที่จะเอาข้อจำกัดสองตัวออก สถานะของเขาดีกว่ามอนสเตอร์ประเภทบอสระดับ 10 นั่นเป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์ทั่วไป พูดก็พูดเหอะ แม้แต่สิ่งมีชีวิตแห่งความโกลาหล พวกที่ละทิ้งความเป็นมนุษย์เพื่อค่าสถานะของตัวเอง ก็ไม่สามารถบรรลุค่าสถานะ 50 คะแนนในแต่ละสถานะพื้นฐานได้ โกสต์วอคเกอร์นักบวชแห่งความโกลาหลที่ตั้งใจลดระดับของเขาลงเหลือแค่ระดับคนรับใช้ ก็ยังมีค่าสถานะใกล้เคียงกับรอยเท่านั้น จากจุดนั้นเพียงอย่างเดียว จะเห็นได้ว่าเขาโชคดีแค่ไหนที่ได้เกิดเป็นบอลด์วิน

ผู้เขียนไม่ได้เขียนเกี่ยวกับตระกูลบอลด์วินมากนัก เนื่องจากเขาได้ฆ่าพวกเขาไปแล้วในย่อหน้าแรกของบทแรกของนวนิยายเรื่องนี้

แต่รอยไม่จำเป็นต้องอ่านข้อมูลเกี่ยวกับตระกูลบอลด์วิน ก็สามารถตระหนักรู้ว่าพวกเขาแตกต่างจากคนอื่นๆ ในดินแดนฟาร์เวสต์

'บางทีมีเพียงสายเลือดของจักรพรรดิเท่านั้นที่สามารถเทียบเคียงกับสายเลือดของข้าได้'

รอยไล่ความคิดนั้นออกจากใจทันทีและแก้ไขกับตัวเองใหม่

'ไม่ ข้าแน่ใจว่าที่มาของเดไลลาห์ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน ข้าตรวจสอบสถานะของเธอแล้ว และความแข็งแกร่งของเธอสูงกว่า 50 โดยไม่ได้รับความช่วยเหลือจากไอเทมรูนเมื่อเราพบกันครั้งแรก ค่าสถานะพื้นฐานของเธออยู่ระหว่าง 40-60 และสถานะความแข็งแกร่งของเธอนั้นสูงมาก มันมีถึง 60 คะแนน และ HP ของเธออยู่ที่ 25 ตอนแรกข้าคิดว่าต้องเป็นเพราะเธอเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอาวุธ แต่ครั้งนี้ข้าคิดผิด ศักยภาพพื้นฐานของเธอสูงกว่าบอลด์วินสายเลือดบริสุทธิ์อย่างข้า มีบางสิ่งที่พิเศษเกี่ยวกับเธออย่างแน่นอน สายเลือดของเธออาจจะไม่เรียบง่ายเหมือนอย่างที่เห็น'

รอยจ้องมองที่เดไลลาห์อย่างตกตะลึงมากกว่าเดิม เมื่อพบว่าเธอสวยและมีพรสวรรค์มากเสียจนเขารู้สึกอยากทำทุกอย่างเพื่อทำให้เธอเป็นของเขา แม้ว่าเขาต้องจับกดเธอก็ตาม

แน่นอนว่าเดไลลาห์รู้สึกได้ว่ามีใครบางคนจ้องมองเธออย่างเร่าร้อน เธอจึงหันไปหาแหล่งที่มาของการจ้องมองนั้น เธอก็เห็นเพียงแต่รอยที่กำลังจ้องมองเธอเหมือนนักล่าที่จ้องมองเหยื่อของมัน

เธอกระพริบตามองมาที่เขาด้วยความงุนงง

“ท่านหลงเสน่ห์ของข้าเหรอ”

เธอถอยห่างจากรอยห้าฟุต และหัวเราะเบาๆออกมา

เห็นได้ชัดว่ารอยไม่ได้รักเธอ

'มันเป็นสัญชาตญาณดิบของข้า'

เขาละสายตาจากเธอและมุ่งความสนใจไปที่อื่น

'เมื่อข้ายืนยันได้ว่าสายเลือดของเธอมีความพิเศษเหมือนของข้า ข้าก็รู้สึกอยากจะมีลูกกับเธอ ทำไมข้าถึงรู้สึกแบบนั้นกัน?'

รอยดูเหมือนจะสับสนยิ่งกว่าเดไลลาห์เสียอีก

ทันใดนั้น เสียงที่อ่อนเยาว์และอยากรู้อยากเห็นของหนึ่งในฝาแฝดก็ปลุกรอยจากความคิดของเขา

“เราจะทิ้งพวกมันไว้อย่างนี้เหรอ?”

“ไม่มีทาง ใช่ไหมนายท่าน?”

ประกายความละโมบสะท้อนในดวงตาของมายาและอาดิน มันเป็นสมบัติที่มีค่ามากเกินที่จะทิ้งไปป่าวๆ

“…แต่เราจะเอาแกนและหินรูนออกจากสนามไฟฟ้านั่นได้อย่างไร”

ในขณะนั้นก็มีอีกาที่บินมาจะคาบหินรูน จูเลี่ยนรู้สึกโกรธเมื่อเห็นอีกาพยายามที่จะกลืนกินหินรูน

แต่ความโกรธของเขาก็สงบลงและกลายเป็นความตกใจเมื่อไฟฟ้าแลบพุ่งออกมาจากสนามไฟฟ้าและกระทบกับอีกาจนมันระเบิดตายไป

หลังจากนั้น การแจ้งเตือนของระบบก็ดังขึ้นในใจของรอย

『ติ้ง! คุณฆ่ามอนสเตอร์เลเวล 1 ทางอ้อม คุณได้รับ 10 EXP 』

มูนริปเปอร์ชราทำของตกหล่นมากเกินไป แต่สมบัติเหล่านั้นกลับถูกขังไว้ด้วยสนามไฟฟ้าสีดำซึ่งเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความตาย

จูเลียนและฝาแฝดจมอยู่ในห้วงความคิด แต่ไม่ว่าพวกเขาจะใช้ความคิดมากเพียงใด พวกเขาก็คิดวิธีที่จะดึงเอาหินแห่งพลังออกมาจากสนามไฟฟ้าไม่ได้

"มันเป็นทักษะของข้า และมันไม่สมเหตุสมผลเลยที่มันจะทำร้ายข้า"

ด้วยเหตุนี้ รอยจึงเดินเข้าไปใกล้สนามไฟฟ้าด้วยการก้าวที่สงบและมั่นคง

ทุกสายตาหันมาหาเขา

อมีเลียเต็มไปด้วยความเป็นห่วงความปลอดภัยของเขา

เดไลลาห์อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเขาเข้าใกล้สนามไฟฟ้า แต่เธอก็พร้อมแล้วและเตรียมพร้อมที่จะช่วยเขาหากเขาถูกไฟฟ้าดูด

แอร์โล่เกาหัวของเขา

'ออร่าสายฟ้าสามารถทำร้ายผู้สร้างได้ แต่เนื่องจากสายฟ้าสีดำของเขาแตกต่างจากปกติมาก มันอาจจะไม่เป็นเช่นนั้น'

รอยเข้าใกล้สนามพลังและไม่มีอะไรเกิดขึ้น และแม้แต่ตอนที่เขาเดินผ่านสนามไฟฟ้าเพื่อไปหยิบของที่ปล้นมา ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ดี

『คุณได้ขโมยศพของมูนริปเปอร์ชรา 』

『คุณได้รับหินรูนแห่งควบคุมลม』

『คุณได้รับ 2x แกนพลังธาตุสายลม』

『คุณได้รับ 5x แกนสัตว์อสูร』

ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ในสนามไฟฟ้าที่ปีศาจและสัตว์อสูรไม่กล้าเข้าใกล้

มันค่อนข้างน่าตื่นเต้นจริงๆ

"ระวัง!"

ขณะที่รอยกำลังจะเดินออกไป สนามไฟฟ้าก็กลายเป็นสายฟ้าที่พุ่งมาทางเขา แต่เขาก็ไม่คิดจะหลบ เพราะเขาต้านทานสายฟ้าสีดำได้ 100% และสัมผัสที่หกของเขาก็ไม่รู้สึกเสียวซ่า

ริ้วพลังสายฟ้าทั้งหมดหายไปในตัวเขา

『คุณได้รับสายฟ้าสีดำมากกว่า 100 เส้น』

『คุณสามารถผลักมันออกจากร่างกายได้ทุกเมื่อที่ต้องการ』

'โอ้ พวกมันจมลงในเส้นเลือดของข้าแล้ว และข้ารู้สึกเหมือนว่าข้าสามารถเรียกพวกมันได้เพียงแค่คิด ช่างน่าประหลาดใจจริงๆ'

รอยรู้สึกยินดี

ตอนนี้เขามีสายฟ้าทมิฬหลายร้อยเส้นในเส้นชีพจรของเขาแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องผ่านกระบวนการที่ยุ่งยากในการสร้างออร่าสายฟ้าทมิฬขึ้นมาใหม่อีก

การมีสายฟ้าอยู่ในร่าง ถือว่าเป็นความรู้สึกที่มหัศจรรย์มากเลยทีเดียว

แกนอสูรและแกนธาตุถูกเก็บไว้ในพื้นที่มิติของเขา

พวกเขายังคงมุ่งหน้าไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ

“ท่านลอร์ดแอร์โล่… ข้าสามารถเรียกท่านเช่นนี้ได้ไหมขอรับ?”

มายาพยายามเปิดบทสนทนากับชายหัวโล้น

เธอค่อนข้างชอบการพูดคุยและชอบเข้าสังคม ซึ่งแตกต่างจากพี่ชายของเธอ และมันยากและเกือบจะหายใจไม่ออกที่เธอไม่ได้คุยกับคนอื่น

“เรียกข้าว่าท่านก็ได้”

แอร์โล่ยังคงเคลื่อนไหวต่อไป เพื่อนำพากลุ่มลึกเข้าไปในดินแดนแห่งนี้

ยิ่งเข้าไปข้างในก็ยิ่งหนาว

แต่ลูกไฟที่รอยอัญเชิญมานั้นลอยอยู่รอบๆ ทำให้พวกเขาอบอุ่น

"ท่านลอร์ด! พวกเราอยู่ห่างจากดินแดนอันอบอุ่นไกลแค่ไหน" มายาถามหาดินแดนอันอบอุ่นซึ่งอยู่ในกลายดินแดนอันหนาวเหน็บ

แอร์โล่ตอบว่า "ถ้าพวกเราเดินต่อเนื่อง 12 ชั่วโมง ก็ถึงแล้ว"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด