ตอนที่ 72: ปีกพายุ
“ท่านพ่อ น้องสาม เขาไปจัดการเรื่องเองอีกแล้ว! พ่อต้องลงโทษเขานะ...” ชายที่มีบาดแผลแสดงความไม่พอใจต่อน้องชายของเขาต่อผู้เฒ่าไวท์
“ไม่ใช่ว่าลูกไม่รู้จักนิสัยของน้องสามของลูกอย่างงั้นหรอ เขาเป็นคนกระตือรือร้นและกระฉับกระเฉงอยู่เสมอ เมื่อเขาได้ยินว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นที่บ้าน แน่นอนว่าเขากังวล แม้ว่าเขาจะหัวรุนแรงไปบ้าง แต่พ่อเชื่อว่าด้วยความสามารถของเขา เขาจะสามารถจัดการกับเจ้าล็อคนั่นได้อย่างเรียบร้อยแน่นอน”
“สําหรับตอนนี้ ลูกควรอยู่ที่บ้านนี้กับน้องสองของลูก และช่วยสนับสนุนพ่อในการเลือกตั้งผู้ว่าการรัฐครั้งนี้เถอะ...”
ด้วยเหตุผลบางอย่าง เมื่อผู้เฒ่าไวท์เห็นลูกชายทั้งสามคนของเขาแล้ว เขาก็รู้สึกสบายใจมากยิ่งขึ้น
ในช่วงหลายร้อยปีของการดํารงอยู่ของตระกูลไวท์ ผู้เฒ่าไวท์และลูกชายทั้งสามคนของเขาแข็งแกร่งที่สุดเท่าที่เคยมีมา!
เมื่อเขาได้รับตำแหน่งผู้ว่าการแล้ว ตระกูลของพวกเขาจะก้าวขึ้นสู่ขั้นบันไดทางสังคมไปอีกขั้น!
เมื่อคิดเช่นนี้แล้ว ผู้เฒ่าไวท์เต็มไปด้วยความหวังสําหรับอนาคต
เขาเชื่อว่างูผู้ต่ำต้อยอย่างล็อค จะสามารถหลบหนีจากกรงเล็บที่แหลมคมอย่างแอนดรูว์ได้!
“เอาล่ะ เนื่องจากท่านพ่อไม่มีเรื่องที่ไม่สบายใจอีกแล้ว เรามานั่งดูกันเถอะพี่ใหญ่ พี่กําลังสร้างความรําคาญอยู่นะ...” บนโซฟาในระยะไกล ชายร่างผอมที่มีถุงใต้ตาพูด
“โมโตะ นายไม่มีสิทธิ์ขัดจังหวะการสนทนาของพี่นะ!”
ลูกชายคนโต อัลวา ตัวสูงและมีน้ำเสียงที่น่าเกรงขามพูด
ในฐานะผู้สืบทอดของตระกูล สายตาที่แน่วแน่ของเขาบ่งบอกถึงความสง่างามของราชา!
“ตกลง ตกลง ผมผิดใช่ไหม? แต่พี่ช่วยพูดให้เงียบกว่านี้หน่อยได้ไหม หูผมแทบจะไม่ไหวแล้ว...” โมโตะ ลูกชายคนที่สองตอบตามความจริง
“หืม! เป็นเพราะนายมักจะอาศัยอยู่ในที่มืดและทํากิจกรรมที่น่าขยะแขยงอยู่เสมอ! นั่นเป็นเหตุผลที่ร่างกายของนายอ่อนแอมาก! พี่ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเราเป็นพี่น้องกันอย่างไร!”
คำพูดของอัลวามีความจริงแฝงอยู่
โมโตะซึ่งผอมและอ่อนแอเป็นเพียงบุคคลที่ผิดปกติเมื่อเทียบกับพี่น้องคนอื่นๆ ของเขาเอง
ใบหน้าที่ซีดเซียวและสายตาที่กระสับกระส่ายของเขาเป็นลักษณะเฉพาะตัวของเขา
ประกอบกับผมยาวที่ยุ่งเหยิงของเขา คนที่ไม่รู้เลยคงคิดว่าเขานั้นเป็นแวมไพร์...
“เอาล่ะ! พ่อบอกไปกี่ครั้งแล้ว ในฐานะผู้นำกลุ่มในอนาคต ลูกต้องใจกว้าง! แนะนำน้องของลูกทีละขั้นตอน อย่าตะโกนเสียงดัง!”
แม้ว่าเขาจะตำหนิอัลวา แต่ดวงตาของผู้เฒ่าไวท์ก็เต็มไปด้วยความรัก
อัลวาเป็นทายาทที่เขาดูแลเป็นอย่างดี และเขาเป็นตัวแทนของอนาคตที่สดใสของตระกูลไวท์!
“พรุ่งนี้ ลูกกับพ่อจะไปที่หมู่บ้านใกล้เคียงเพื่อทํางานการกุศลกัน สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์อย่างมากสําหรับการเลือกตั้งที่จะเกิดขึ้นนี้ ดังนั้น เข้านอนให้เร็วถ้าทําได้...” ด้วยเหตุนี้ผู้เฒ่าไวท์จึงออกจากห้องนั่งเล่นไป
“อย่าลืมไปดูการต่อสู้ของแอนดรูว์ในวันพรุ่งนี้ด้วยล่ะ แจ้งพี่ด้วยหากมีอะไรไม่คาดฝันเกิดขึ้น!” เมื่อมาถึงประตู อัลวาก็ออกคำสั่ง
โมโตะหาว "น่าเบื่อ..."
"ฮึ!" อัลวาไม่ได้สนใจที่จะพูดอะไรอีกและจากไป
...
ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืน ไดอาน่าตรวจสอบการประกาศสงครามที่แอนดรูว์มอบให้และกล่าวว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะตราประทับของศาลสูงสุดแห่งสหพันธรัฐ ฉันคงคิดว่าเป็นของปลอมแล้วล่ะ...”
“หึหึ! ศาลสูงสุดแห่งสหพันธรัฐถูกติดสินบนทั้งหมด เพื่อให้ตระกูลขุนนางสามารถกำจัดนักเรียนธรรมดาได้ น่าตื่นเต้นมาก!” แจ๊คคาบบุหรี่ไว้ในปาก และแสดงท่าทีดูถูกเจ้าหน้าที่ของสหพันธ์
“แอนดรูว์กลับมาแล้วเหรอ เขาน่าจะแข็งแกร่งกว่าตอนนั้นมาก...” ดูเหมือนว่าทริสต้าจะรู้จักเขา
เมื่อมองไปที่ความอยากรู้อยากเห็นของทุกคน เขาพูดว่า “ฉันเคยเป็นครูสอนพิเศษของเขา เมื่อเทียบกับพวกคุณที่เหลือ ฉันเดาว่าคุณสามารถเรียกเราว่าคนรู้จักได้”
“ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ฉลาดอย่างที่เห็นหรอกนะ แต่เขาเป็นคนที่ติดดินจริงๆ เขายังปลูกฝังในหุบเขาพายุเพียงที่เดียวเท่านั้น! เขาเป็นคนที่ฝึกฝนมาอย่างหนัก จนน่ากลัวเลยล่ะ”
“แม้ว่าฉันจะไม่อยากยอมรับมัน แต่เขาอาจจะแข็งแกร่งกว่าล็อค ดังนั้น คําแนะนําของฉันคือ... ปฏิเสธการดวลในครั้งนี้เถอะ”
“อันที่จริง การเข้าร่วมจะมีประโยชน์อะไรหากคุณไม่สามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้” แจ๊คเชื่อมั่นในความคิดเห็นของทริสตั้น
เมื่อเห็นว่าล็อคนิ่งเงียบ ไดอาน่าก็เดินไปข้างหน้าและปลอบโยนล็อค “ไม่เป็นไร! เขานั้นมาจากตระกูลขุนนาง ต่อให้นายยอมแพ้ ก็ไม่มีใครว่านายได้ ในทางกลับกัน หากพวกเขาใช้อำนาจในทางที่ผิด พวกเขาจะถูกดูหมิ่นอย่างแน่นอน”
“ไม่เป็นไร เจ้าหนู! ถ้าคุณต้องการ ฉันสามารถสอนบทเรียนส่วนตัวแก่คุณได้ในอนาคต! เมื่อคุณแข็งแกร่งพอแล้ว คุณก็สามารถตัดสินกับพวกเขาได้!”แจ๊คยืนขึ้นและปลอบโยนล็อคเช่นกัน
ล็อคยิ้มและพูดว่า "ถ้าเขาคิดว่าเขาฝึกอย่างหนัก แล้วผมล่ะ"
พวกเขาทั้งสามไม่รู้ว่าล็อคกำลังพยายามสื่อถึงอะไร พวกเขามองหน้ากันแล้วยักไหล่ ทั้งสามคนตัดสินกันเอง
“เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ยังไงก็ตาม ฉันไม่เคยเห็นใครเก่งเท่าคุณเลย...”
“คุณมีอนาคตที่สดใสรออยู่ข้างหน้า...”
“อัจฉริยะ! คุณเป็นอัจฉริยะอย่างแท้จริง...”
ล็อคพยักหน้าและพูดว่า “ในเมื่อผมเป็นอัจฉริยะ เหตุใดข้าจึงต้องกลัวเขาด้วยล่ะ”
ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ ทั้งสามคนก็นึกถึงนิสัยของล็อค
เขาจะเข้าร่วมดวลในวันพรุ่งนี้อย่างแน่นอน
“คุณคิดทบทวนแล้วหรือยัง? แอนดรูว์แข็งแกร่งจริงๆ!” ทริสตั้นเน้นย้ำประเด็นของเขาอีกครั้ง
“ไม่มีปัญหา. ผมจะเศร้ากว่านี้ถ้าไม่มีคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งให้ผมได้ต่อสู้ด้วยได้...” คําพูดของล็อคค่อนข้างหยิ่งผยอง!
อย่างไรก็ตาม ความเย่อหยิ่งของเขาไม่ได้ไม่มีเหตุผล!
เขามีแบทเทิลบีสต์ ระดับศักดิ์สิทธิ์สามตัว และเขามีเทคนิคการทำให้ร่างกาย ขั้นที่ 2!
ยิ่งกว่านั้นเขายังมีระบบอยู่เบื่องหลังเขาอีกด้วย!
ถ้าเขาไม่สามารถจัดการกับแอนดรูว์ได้ แล้วเขาจะจัดการกับศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าในอนาคตได้อย่างไร?
หลังจากการโน้มน้าวใจมากกว่าสิบนาที อาจารย์ทั้งสามได้ยอมแพ้ในการโน้มน้าวให้ล็อคยอมถอยออกจากการต่อสู้นี้
ขณะจากไปแจ๊คกระซิบกับไดอาน่าว่า “อย่าลืมพาหัวหน้าแพทย์มาด้วยในวันพรุ่งนี้ล่ะ เพื่อที่เขาจะได้รักษาล็อคได้ในทันที...”
ล็อคไม่ได้รู้สึกกดดันเลย หลังจากกลับไปที่หอพักและปลูกฝังอินแคนทัตแล้ว เขาก็นอนหลับอย่างสบายใจ
เช้าตรู่ของวันรุ่งขึ้น นกที่สวมเครื่องแบบทำงานของหอคอยสมบัติแบทเทิลบีสต์มาถึงตามที่นัดหมายไว้
หลังจากได้รับการจัดส่งด่วนและตรวจสอบปริมาณแล้ว ล็อคก็ทําตามขั้นตอนที่ระบบจัดเตรียมไว้เพื่อพัฒนาปีกแห่งนภาของเขา!
“ดิง! ขอแสดงความยินดีที่ประสบความสำเร็จในการเลื่อนขั้น…” หลังจากข้อความแสดงความยินดี อินเทอร์เฟซปรากฏขึ้น:
[ อัปเดตชื่อแบทเทิลบีสต์: Gale Wings ( ปีกพายุ ) ]
[คุณภาพแบทเทิลบีสต์: สีโรสโกล์ด ระดับศักดิ์สิทธิ์ ]
[ ประเภทแบทเทิลบีสต์:แบทเทิลบีสต์ทักษะ ]
[ คุณสมบัติของแบทเทิลบีสต์: ประเภทลม ]
[ระดับแบทเทิลบีสต์: ระดับ 1, ด่าน 2 ]
[ทักษะของแบทเทิลบีสต์: Windy Haste, Hurricane Piercer (ทักษะใหม่) ]
[ คําอธิบายทักษะใหม่: Hurricane Piercer ควบแน่นอากาศเพื่อสร้างระเบิดอากาศอันทรงพลังที่เต็มไปด้วยพลังทําลายล้าง! ]
“ว้าว! ทักษะนี้ดูเจ๋งมาก!”ล็อคเต็มไปด้วยความตื่นเต้นทุกครั้งที่แบทเทิลบีสต์ของเขาก้าวหน้า
ล็อครู้สึกตื่นเต้นที่จะได้ลองใช้ทักษะใหม่ของเขา!
เขามองไปที่นาฬิกาของเขาแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาแปดโมงแล้ว ดังนั้น เมื่อเขาทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว เขาผิวปากและเดินไปยังสนามของสถาบันการศึกษาอย่างสบายใจ
