979 - คุ้มคลั่งอีกครั้ง 

979 - คุ้มคลั่งอีกครั้ง

เทียนหยวนเป็นเมืองโบราณที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน และไม่มีใครรู้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อใด

ในดินแดนที่แห้งแล้งนอกเมืองนี้มีความลับไม่รู้จบ ตามตำนาน จักรพรรดิโบราณแห่งไท่หยินเคยอาศัยอยู่ที่นี่และทิ้งตำนานไว้ไม่รู้จบ

ภูเขาหินตั้งตระหง่านสูงตระหง่าน ไม่มีหญ้าใดๆ มันแห้งแล้งราวกับถูกคลื่นความร้อนแผดเผาอยู่ตลอดเวลา ดินสีแดงละลายและตกผลึกเป็นประกายแวววาว

“ว่ากันว่าจักรพรรดิโบราณแห่งไท่หยินเสด็จมาที่นี่ ดังนั้นภูเขาแห่งนี้จึงอาจจะมีความลึกลับบางอย่างซุกซ่อนอยู่” มีคนกล่าวเบาๆ

“เจ้ารู้อะไรไหมหยินสุดขีดสามารถสร้างหยางสุดขั้วได้ และมันจะทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงอย่างไม่รู้จบ ไม่เช่นนั้นจักรพรรดิโบราณจะเกิดขึ้นมาได้อย่างไร!” อีกคนกล่าว

เย่ฟ่านต้องการที่จะพุ่งไปข้างหน้าจริงๆ แต่ก่อนที่เขาจะขยับตัวชายชราผู้บ้าคลั่งได้ลุกขึ้นยืนและหายตัวไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว

“เจ้าคิดจะทำอะไร เซียนท่านนั้นฝึกฝนอยู่ที่นี่เสมอ เจ้าห้ามรบกวนการทำสมาธิของเขาอย่างเด็ดขาด”

เมื่อมีคนเห็นการกระทำของเย่ฟ่านพวกเขาก็ตำหนิออกมาด้วยความไม่พอใจ

บางคนเตือนโดยบอกว่าชายชราผู้บ้าคลั่งนั่งสมาธิอยู่ที่นี่หลายปีแล้ว ดังนั้นแม้ว่าเขาจะหายไปชั่วคราวแต่เขาก็จะกลับมาที่นี่ในเวลาไม่กี่ชั่วยามเท่านั้น

อย่างไรก็ตามเย่ฟ่านไม่คิดจะสนใจคำพูดของคนเหล่านี้ เขาออกวิ่งตามชายชราผู้บ้าคลั่งไปด้วยความมุ่งมั่น และไม่กี่ลมหายใจต่อมาเขาก็ก็เห็นฝ่ายตรงข้ามยืนอยู่บนภูเขาอีกแห่งหนึ่ง

และที่ด้านล่างของภูเขาก็มีผู้คนมากมายคุกเข่าแสดงความเคารพอย่างนอบน้อม

“พี่ใหญ่ผู้บ้าคลั่ง!”

เย่ฟ่านตะโกนเสียงดัง ผู้คนมากมายที่กระจายตัวอยู่รอบข้างเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง

มีใครบางคนกล้าเรียกเซียนโบราณว่าพี่ใหญ่จริงๆ?

“เด็กน้อยคนนี้เป็นใคร เขาอายุเท่าใดจึงกล้าเรียกท่านเซียนว่าพี่ใหญ่?”

“นั่นเป็นผู้อาวุโสที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก เจ้าจะแสดงความไม่เคารพแบบนี้ได้อย่างไร รีบคุกเข่าลงเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นท่านเซียนจะโมโหได้!”

“เจ้าเป็นใครถึงดูหมิ่นเซียนเช่นนี้”

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ผู้คนพูดไม่ออกก็คือสายตาที่เปล่งประกายสดใสของชายชราผู้บ้าคลั่งซึ่งกำลังจ้องมองเย่ฟ่านอย่างตื่นเต้น

เย่ฟ่านรีบบินไปข้างหน้าท่ามกลางสายตาตกตะลึงของผู้คนมากมาย

“คำนับผู้อาวุโส!”

เย่ฟ่านตื่นเต้นมาก เขาไม่เคยคาดคิดว่าจะได้เห็นชายชราผู้บ้าคลั่งในทุ่งดาวโบราณจื่อเว่ย นี่เป็นข้อพิสูจน์ว่าสิ่งมีชีวิตระดับผู้อมตะก็สามารถเดินทางข้ามดวงดาวได้เช่นกัน!

“เจ้าเป็นใคร”

ชายชราผู้บ้าคลั่งยังคงสติไม่สมประกอบเหมือนเดิม เขามีความคับคล้ายคับคลาว่าเคยเห็นเย่ฟ่านจากที่ไหนแต่เขากลับจำไม่ได้

เย่ฟ่านไม่รอช้าเขารีบใช้สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของตัวเองบอกเล่าประสบการณ์ทั้งหมดที่เคยทำร่วมกันมาและขอความช่วยเหลือจากชายชราผู้บ้าคลั่งเพื่อพาเขาออกจากที่นี่

“ดินแดนต้องห้ามโบราณ!”

ลำแสงที่น่าสะพรึงกลัวสองดวงพุ่งออกมาจากดวงตาของชายชราผู้บ้าคลั่ง มันดุดันและส่องสว่างราวกับตะเกียงศักดิ์สิทธิ์ในความมืด

เป็นเวลาสี่ชั่วยามเต็มที่เขายืนตกตะลึงอยู่อย่างนั้น เย่ฟ่านไม่มีทางเลือกนอกจากต้องรอคอยอย่างอดทน เพราะเขาไม่รู้ว่าชายชราที่อยู่ตรงหน้าจะวิ่งหนีไปอีกเมื่อใด

เย่ฟ่านรู้ว่าชายชราผู้บ้าคลั่งมีอดีตที่น่าเศร้าในดินแดนต้องห้ามโบราณ ศิษย์พี่ศิษย์น้องร่วมสำนักของเขาตกตายจนหมดสิ้น แล้วตอนนี้เขาเป็นเพียงคนเดียวที่เหลือรอด

เมื่อเย่ฟ่านได้ถ่ายทอดความทรงจำของเขาจนถึงตอนที่เผชิญหน้ากับเรือรบโบราณ สีหน้าของชายชราผู้บ้าคลั่งก็ตกตะลึง อย่างถึงที่สุด

“เรือโบราณแห่งบรรพชนมีอยู่จริง!”

เป็นครั้งแรกที่เย่ฟ่านสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่แผ่ออกมาจากร่างของสิ่งมีชีวิตอมตะ และมันทำให้เขาเกิดความหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

เย่ฟ่านมองเห็นภาพหลอนในตอนที่ชายชราผู้บ้าคลั่งวิ่งเข้าสู่สนามรบอันกว้างใหญ่และลงมือสังหารสิ่งมีชีวิตมากมายนับไม่ถ้วน โลหิตสีแดงฉานไหลนองเป็นท้องธารและทำให้จิตใจของเย่ฟ่านหวั่นไหวยามถึงที่สุด

“หากสิ่งมีชีวิตโบราณไม่ถูกทำลายจนหมดสิ้นเผ่าพันธุ์มนุษย์จะไม่สามารถดำรงอยู่ได้” ชายชราผู้บ้าคลั่งพึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ

“อะไรนะ?”

เย่ฟ่านตกใจเป็นอย่างมากและต้องการสอบถามสาเหตุอย่างชัดเจน แต่ชายชราผู้บ้าคลั่งกลับนิ่งเฉยไปอีกครั้ง และเย่ฟ่านก็ทำได้เพียงรอคอยอย่างอดทน

ในที่สุดเขาเมื่อชายชราผู้บ้าคลั่งตื่นขึ้นอีกครั้งเย่ฟ่านก็เล่าให้ฝ่ายตรงข้ามฟังว่าตัวเขาเป็นสิ่งมีชีวิตจากอีกฟากหนึ่งของทะเลแห่งดวงดาว และมีความเป็นไปได้มากแค่ไหนที่เขาจะเดินทางกลับบ้าน

“เลิกคิดเกี่ยวกับมันได้เลย ยาก ยาก ยาก ไม่มีพิกัดจักรวาล ต่อให้ข้าเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ก็ไม่สามารถช่วยเหลือเจ้ากลับบ้านได้ เจ้ามีแต่จะท่องไปในจักรวาลหลายพันปีจนกว่าเจ้าจะสิ้นใจ”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้เย่ฟ่านรู้สึกราวกับว่ามีน้ำเย็นราดบนศีรษะของเขา ไม่ว่าจะเป็นโลกอำพรางสวรรค์ดูโลกมนุษย์ เขาไม่มีตำแหน่งที่แน่นอนในสมองเลย และเมื่อเป็นเช่นนี้เขาคงไม่มีโอกาสกลับไปที่โลกทั้งสองอีกแล้ว

แต่ในขณะนั้นชายชราผู้บ้าคลั่งก็ดูเหมือนจะเสียสติขึ้นมาอีกแล้ว เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยดวงตาแดงก่ำและคำรามออกมาด้วยความโกรธ

“มัน…มันมาอีกแล้ว!” เขากล่าวประโยคดังกล่าวด้วยความเจ็บปวดอย่างถึงที่สุด

หัวใจของเย่ฟ่านเต้นไม่เป็นจังหวะ เกิดอะไรขึ้นกับชายชราผู้บ้าคลั่ง? เขากำลังเกิดความคุ้มคลั่งหรือไม่?

เมื่อคิดได้ดังนั้นเย่ฟ่านก็กระโดดลงจากยอดเขาด้วยความกลัวทันที!

บูม!

ชายชราผู้บ้าคลั่งสะบัดมือและดึงแท่นบูชาโบราณออกมาจากความว่างเปล่า คลื่นพลังที่น่าสะพรึงกลัวกวาดออกไปรอบทิศทางและบดขยี้ภูเขาขนาดใหญ่ให้พังพินาศลงทันที

นี่เป็นค่ายกลโบราณที่ซับซ้อนและลึกซึ้งมาก เห็นได้ชัดว่าบนแท่นบูชานี้ถูกปิดผนึกอย่างแน่นหนา แต่กลิ่นอายฆ่าฟันของมันยังคงรั่วไหลออกมาอย่างรุนแรง

เย่ฟ่านรับรู้อย่างคลุมเครือว่านี่คือค่ายกลสังหารของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ปราศจากจุดเริ่มต้นอย่างแน่นอน เพราะในอดีตเขาเคยใช้มันสังหารปรมาจารย์ศักดิ์สิทธิ์มากมายน้ำไม่ถ้วน

ในขณะนี้ปราณโลหิตที่แข็งแกร่งได้กวาดออกไปทั่วโลก ดูเหมือนชายชราผู้บ้าคลั่งต้องการจะทำลายดาวดวงนี้อย่างแน่นอนแล้ว

“เขากำลังทำอะไร นั่นเป็นค่ายกลจักรพรรดิหรือไม่?”

“เกิดอะไรขึ้นกับเซียนคนนี้ ทำไมเขาถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้?”

ทุกคนงงและไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น

“อ๊าก…”

ในขณะนี้ ชายชราผู้บ้าคลั่งคำรามเสียงดัง เส้นผมหนาทึบของเขาเปลี่ยนกลับมาเป็นสีขาวอีกครั้ง!

เดิมทีรูปร่างหน้าตาของเขาได้เปลี่ยนกลับมาเป็นชายวัยกลางคนตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน แต่ตอนนี้ภายใต้เสียงคำรามในครั้งเดียวเขาก็กลายเป็นชายชราผู้บ้าคลั่งคนเดิมแล้ว

อย่างไรก็ตามสภาพของชายชราผู้บ้าคลั่งในตอนนี้ทำให้เย่ฟ่านเกิดความหวาดกลัวอย่างถึงที่สุด คลื่นพลังที่แผ่ออกมาจากร่างของฝ่ายตรงข้ามสั่นสะท้านจิตใจของเขาอย่างรุนแรง

“โอ้! หรือว่าท่านเซียนได้ตระหนักถึงความรู้แจ้งแห่งไท่หยินที่ซ่อนอยู่ในภูเขาแห่งนี้แล้ว”

ทุกคนเต็มไปด้วยความหวาดกลัวก่อนจะรีบวิ่งกลับเข้าไปในเมืองโบราณโดยไม่กล้าชักช้าแม้แต่น้อย

“ทำลาย!”

ชายชราผู้บ้าคลั่งตะโกน และภูเขาหินในบริเวณใกล้เคียงทั้งหมดก็ถูกบดขยี้จนแหลกละเอียด คลื่นที่เกิดจากเสียงคำรามของเขาแผ่กระจายออกไปเป็นวงกว้าง

ในขณะที่พลังปราณสีแดงฉานซึ่งถูกปลดปล่อยออกมาจากแท่นบูชาโบราณก็เต็มไปด้วยความชั่วร้ายอย่างถึงที่สุด

การกระทำของชายชราผู้บ้าคลั่งทำให้ผู้คนมากมายเสียชีวิตโดยไม่อาจหลีกเลี่ยง และทันทีที่คนเหล่านั้นล้มลงกับพื้นร่างกายและวิญญาณของพวกเขาก็ถูกย่อยสลายและเปลี่ยนให้เป็นพลังของค่ายกลอย่างรวดเร็ว