ตอนที่ 66 พวกนายทุกคนจะต้องตาย!
ล็อคผู้ซึ่งกําลังลุกโชนด้วยความโกรธอยู่แล้ว ในตอนนี้เขาไม่สามารถเห็นอกเห็นใจพวกสารเลวเหล่านี้ได้เลย
แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ภายใต้คําสั่งของคนอื่นอีกที แต่พวกนี้ก็ยังเป็นคนที่ทําร้ายพ่อแม่ของเขา ด้วยเหตุนี้ล็อคจึงรู้สึกรังเกียจกับกลวิธีการขอความเห็นอกเห็นใจนี้ได้เพียงเท่านั้น
ช่างน่ารังเกียจจริงๆ!
ยิ่งไปกว่านั้น ความโกรธของล็อคไม่ได้ลดลง!
พวกเขาลักพาตัวและทําลายบ้านของคนอื่นในเวลากลางวันแสกๆ!
แม้ว่าล็อคจะไม่ใช่นักศึกษากฎหมาย แต่เขารู้ว่านี่เป็นความผิดที่ร้ายแรงมาก!
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!
เขาเหวี่ยงหมัดเหล็กของเขาอย่างต่อเนื่องและทุบตีทั้งสามคนที่เหลือให้ตายทั้งหมด!
เมื่อความโกรธของเขาสงบลงในที่สุดล็อคก็ไปที่พุ่มไม้ที่พ่อแม่ของเขาซ่อนตัวอยู่
เขาช่วยพวกเขาแก้มัด
“ลูก! ลูกปลอดภัยดีใช่ไหม!” เห็นได้ชัดว่าเธอต้องทนทุกข์ทรมานมากขึ้น แต่เมื่อปลดเชือกออก แม่ของเขาก็กอดล็อคทันที และตรวจสอบอาการบาดเจ็บจากเขา
“ดีมากลูกชาย! พ่อรู้ว่าลุกจะต้องชนะ!” ชายมีเครากอดทั้งสองแม่ลูก
ล็อคพยักหน้า ด้วยการจ้องมองไปที่ปีกแห่งนภาที่ลอยอยู่ในอากาศ เขาเอ่ยชมเชยว่า “นายทําได้ดีแล้วล่ะ มาหยุดพักผ่อนเถอะ!”
ด้วยการเชื่อมต่อกระแสจิตสายลมน้อยจึงลอยอยู่ในอากาศอย่างมีความสุขก่อนที่จะกลับไปที่คลังมิติเพื่อพักผ่อน
หลังจากปลอบโยนพวกเขามาเกือบครึ่งชั่วโมง ทริสตันที่มาด้วยความเร็วเต็มที่ก็มาถึงที่เกิดเหตุเช่นกัน
"คุณปลอดภัยดีใช่ไหม..."
หลังจากการพุดคุยแลกเปลี่ยนง่ายๆ กันแล้ว เจ้าหน้าที่ตํารวจกลุ่มหนึ่งก็รีบไปที่ที่เกิดเหตุเช่นกัน
“อาจารย์ คุณช่วยให้พ่อแม่ของผมไปพักผ่อนในเต่าดําได้ไหม”
โดยธรรมชาติแล้วทริสตั้นไม่ได้ปฏิเสธอยู่แล้ว
หลังจากนั้นล็อคได้ระบุศพและตํารวจก็เตรียมสรุปคดี
เมื่อพวกเขากลับมาที่สถาบันการศึกษา ล็อคให้พ่อแม่ของเขาอาศัยอยู่กับเขาในหอพักของเขา
ล็อคกล่าวขอบคุณทริสตั้นว่า “ขอบคุณอาจารย์ หากปราศจากความช่วยเหลือจากคุณ ผมไม่รู้ว่าสิ่งต่างๆ จะเป็นอย่างไร...”
“ด้วยความยินดี ความปลอดภัยของนักเรียนคือความรับผิดชอบของฉัน ยิ่งกว่านั้นฉันเป็นคนพาคุณมาที่นี่ ฉันต้องรับผิดชอบต่อความปลอดภัยของคุณ” นอกจากนี้ อย่ากังวลมากเกินไปกับการฆ่าพวกสัตว์เดรัจฉานเหล่านั้น ตามกฎหมายพวกเขาสมควรตาย หลังจากที่คุณสําเร็จการศึกษาไปแล้ว คุณต้องแบกรับภารกิจในการฆ่าผู้กระทําความผิดอีกมากมายด้วย!”
คําพูดของทริสตั้น นั้นถูกต้องตามกฎหมายของเรื่องนี้แล้ว
วันรุ่งขึ้นล็อคได้รับการติดต่อจากตำรวจของแอตแลนตา พวกเขาพบผ้าเช็ดหน้าที่อยู่บนร่างของหนึ่งในศพอันธพาล และมีตราประจำตระกูลของไวท์ที่ถักทอไว้บนนั้น
นอกจากนี้ โทรศัพท์ของพวกเขายังมีบันทึกว่าพวกเขาติดต่อกับเลขานุการของตระกูลไวท์และอลิซด้วย
หลังจากได้รับหลักฐานแล้ว ล็อคก็ไปหาไดอาน่า อดีตอาจารย์ผู้สอนทันที
“ด้วยหลักฐานนี้และบันทึกของแบทเทิลบีสต์ของฉัน เราสามารถดำเนินการในชั้นศาลได้อย่างแน่นอน! ไปหาอาจารย์ใหญ่แล้วแจ้งให้เขาทราบกันเถอะ ฉันจะสมัครเข้าร่วมการประชุมในศาลในวันพรุ่งนี้ด้วย!”
ด้วยเหตุนี้ ทั้งสองจึงไปที่ห้องทํางานของอาจารย์ใหญ่ คราวนี้ชายชราไม่ได้หายไปไหน
“นี่คือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นค่ะ...” ไดอาน่ารายงาน
อาจารย์ใหญ่ฮอบริกมีสีหน้าสงบ ด้วยการพยักหน้า เขาตอบว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันจะคืนอุปกรณ์เหล่านี้ให้คุณ มันจะเป็นบทเรียนที่ดีสําหรับล็อค...”
อย่างไรก็ตาม ปฏิกิริยาของชายชราทําให้ไดอาน่าสูญเสียความมั่นใจแทน
“อาจารย์ใหญ่ คุณหมายความว่าแม้จะมีหลักฐานมากมายขนาดนี้ แต่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะกักขังพวกเขาอีกงั้นหรอ?”
“อาจจะนะ แต่ฉันว่าคุณควรที่จะลองไป...” ชายชรายังคงหลบเลี่ยงประเด็นนี้
ไดอาน่ายักไหล่และตัดสินใจที่จะลองดู
...
วันรุ่งขึ้น ศาลแขวงเมืองศักดิ์สิทธิ์ยอมรับคดีความของไดอาน่าต่อตระกูลไวท์
ในฐานะจําเลย เอเดรียนและอลิซถูกเรียกตัวไปที่ศาล
“ฉันเชื่อว่าผู้พิพากษาได้เห็นหลักฐานทั้งหมดของ True Records ของฉันด้วย นี่คือแผนการแก้แค้นที่วางแผนมาอย่างยาวนานของเอเดรียน และอลิซ ไวท์ กับนักเรียนล็อค! พวกเขาถึงขนาดทำร้ายครอบครัวของเขาด้วย…”
ในฐานะอดีตอาจารย์ผู้สอนและผู้อํานวยการด้านความปลอดภัยคนปัจจุบันของสถาบันบีสต์มาสเตอร์ขั้นสูงของสหพันธ์ไดอาน่ายังเป็นทนายความมืออาชีพอีกด้วย
หลักฐานทุกชิ้นนั้นล้วนน่าเชื่อถือ
“ท่านผู้มีเกียรติ โปรดตัดสินเรื่องนี้ให้ชัดเจนด้วยค่ะ!”
หลังจากที่ไดอาน่าพูดจบ เธอก็กลับไปที่ที่นั่งของเธอ
“เมื่อมีไดอาน่าอยู่ด้วย พี่น้องเหล่านี้อาจจะต้องติดคุก...” แจ๊คซึ่งกําลังฟังจากระยะไกลกระซิบกับทริสตัน
"ไม่จำเป็น. ท้ายที่สุดผู้พิพากษาจะเป็นคนตัดสินใจครั้งสุดท้าย อดทนไว้…” ทริสต้าแสดงสีหน้านิ่งเป็นปกติ
ปัง! ปัง! ปัง!
ผู้พิพากษาเคาะค้อนของเขา เขากําลังจะตัดสิน!
“ทนายของตระกูลไวท์มีอะไรจะพูดอีกไหม”
ในเวลานี้ ทนายความของตระกูลไวท์ยืนขึ้นและพูดว่า “ไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอย่างแน่นอน! เราถูกใส่ร้าย!”
“การโทรศัพท์เพียงไม่กี่ครั้งก็ถือว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดแล้วงั้นหรอ? การมีผ้าเช็ดหน้าของตระกูลไวท์ทําให้ลูกความของผมต้องตกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดแล้วงั้นหรอ? จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีคนจงใจใส่ร้ายลูกความทั้งสองคนของผมกันละครับ?”
“นอกจากนี้! เราไม่สามารถใช้บันทึกจากแบทเทิลบีสต์เป็นหลักฐานได้!”
“ไร้สาระ!! เรายังพบข้อมูลของการโทร! คุณยังต้องการที่จะปฏิเสธสิ่งนี้อีกงั้นหรอ?”
การปกป้องตัวเองที่ไร้ยางอายของอีกฝ่าย ทําให้ไดอาน่ากระแทกโต๊ะ!
“การบันทึกนี้จะดําเนินการอย่างจริงจังได้อย่างไร? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณสร้างมันด้วยแบทเทิลบีสต์ของคุณขึ้นมาเองล่ะ” ทนายความฝ่ายตรงข้ามมีสีหน้าเย่อหยิ่ง
“ถ้าอย่างนั้นบอกฉันสิ! มีแบทเทิลบีสต์ตัวอื่นที่มีความสามารถเช่นนี้ในโลกนี้อีกหรือไม่ล่ะ? ถ้ามีก็แสดงให้เราดูสิ!”
“แน่นอน! ฉันจะหาคนไปตามหามันวันพรุ่งนี้ บางทีมันอาจถูกค้นพบในสิบปีหรือยี่สิบปี! ก่อนหน้านั้นคดีนี้จะถูกระงับ! จนกว่าคดีนี้จะคลี่คลาย! คุณไม่มีหลักฐานเพียงพอที่จะเอาผิดลูกความของฉันในตอนนี้!” คุณมีหลักฐานที่ไม่เพียงพอที่จะตัดสินลงโทษลูกความของฉันได้ในตอนนี้!”
ปัง! ปัง! ปัง!
ค้อนดังขึ้นอีกครั้ง และผู้พิพากษาก็กล่าวว่า “ฉันเห็นด้วยกับทนายของตระกูลไวท์นะ! เราไม่มีทางระบุความถูกต้องของการโทรของการโทรศัพท์ของตระกูลไวท์ได้!”
“นอกจากนี้! เนื่องจากอันธพาลทั้งสี่สวมชุดคลุมดําและหน้ากากสีดํา เราจึงไม่มีทางระบุตัวตนได้ แล้วเราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าพวกเขาเป็นสมาชิกของตระกูลไวท์? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขาถูกใส่ร้ายกันล่ะ? เราต้องยืนยันตัวตนของพวกเขาก่อน!”
ในขณะที่มองเอเดรียนอย่างรู้เท่าทัน ผู้พิพากษาก็ยืนขึ้นและประกาศว่า “จําเลยทั้งสองจะได้รับการปล่อยตัวจากศาล! จนกว่าเราจะค้นหาแบทเทิลบีสต์ตัวอื่นที่มีความสามารถเดียวกัน หรือจนกว่าเราจะยืนยันความเชื่อมโยงระหว่างอันธพาลกับตระกูลไวท์ได้ เราจะเลื่อนคดีนี้ออกไป!”
“เลื่อนออกไป?”
ผู้พิพากษาอายุอย่างน้อยเจ็ดสิบปี! เมื่อถึงเวลาที่แบทเทิลบีสต์อีกตัวที่มีความสามารถเช่นเดียวกับที่ไดอาน่าปรากฏตัว ชายชราก็จะถูกฝังไปในหลุมศพของเขาแล้ว!
คําตัดสินที่ไร้สาระดึงดูดเสียงโห่ร้องจากผู้ชมจำนวนมาก!
บางคนถึงกับอ้างว่าศาลเป็นของตระกูลไวท์!
“ฮ่าฮ่าฮ่า! เด็กน้อย! ควรทำการบ้านมาก่อนนะ! ผู้ตัดสินคนนี้เป็นคนของเรา!”
เอเดรียนหัวเราะออกมา
อลิซมองไปที่ล็อคและไดอาน่าด้วยความดูถูกมากยิ่งขึ้น
"ผู้พิพากษา! คุณ…” การพิจารณาคดีที่ไม่น่าเชื่อถือนี้ ได้เหยียบย่ำการเคารพกฎหมายของไดอาน่า เธอกําลังจะเรียกร้องต่อ จู่ๆ...
เธอถูกรั้งไว้ ด้วยมือมาจับบ่าเธอไว้!
