ตอนที่ 62 การคาดเดาของเอเดรียน

ตระกูลไวท์วุ่นวายเป็นพิเศษในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้

นับตั้งแต่ที่ผู้เฒ่าไวท์พาเอเดรียนและอลิซกลับมาที่บ้าน

สามารถได้ยินเสียงกรีดร้องบีบหัวใจที่มาจากปราสาทร้อยปีในทุกวัน

คนรับใช้มีสีหน้าเคร่งขรึม พวกเขาไม่กล้าทําอะไรผิดพลาด

ผู้เฒ่าไวท์ เจ้านายของพวกเขาไม่ได้ยิ้มมานานแล้ว

“คุณชายเอเดรียน โปรดอดทนกับมัน ขาของคุณได้รับบาดเจ็บสาหัส ตราบใดที่คุณสามารถอดทนได้นานขึ้นอีกหน่อย ฉันมั่นใจว่าคุณจะหายดี...”

หมอปลอบโยนเขาในขณะที่ควบคุมแบทเทิลบีสต์ประเภทแพทย์ของเขาเพื่อเปลี่ยนผ้าพันแผล บนขาพิการของเอเดรียน

“ไอ้เจ้าบ้าล็อคนั่น! โอ๊ยยย มันเจ็บมาก...” เอเดรียนซึ่งนอนอยู่บนเตียงมีเหงื่อออก

ภายใต้การตัดสินใจเลือกของผู้เฒ่าไวท์ แพทย์ไม่ได้ใช้ยาสลบใดๆ เพราะมีโอกาสที่วิธีนี้จะส่งผลข้างเคียงไปตลอดชีวิต แม้ว่ามันจะน้อยมากก็ตาม...

อย่างไรก็ตาม เพื่อชื่อเสียงของตระกูลไวท์ เอเดรียนต้องอดทนต่อทุกสิ่ง

“อืม... มันเป็นเรื่องยากสําหรับแก ทายาทของตระกูลไวท์ไม่ได้รับอนุญาตให้เป็นคนพิการ” ผู้เฒ่าไวท์ ซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังสุดหรูสไตล์ฝรั่งเศสริมหน้าต่าง มองดูสถานการณ์ของลูกชายของเขา ไม่มีความรู้สึกที่บ่งบอกว่าไม่สบายใจบนใบหน้าของเขา และหัวใจของเขาก็สงบราวกับน้ำ

หลังจากเสร็จสิ้นการรักษาในวันนั้น แพทย์ก็จากไปหลังจากได้รับค่าจ้างเรียบร้อยแล้ว

เอเดรียนค่อยๆ สงบลง ขณะที่เขากําลังจะสาปแช่งอีกสองสามคํา เขาพบว่าพ่อของเขาจ้องมองมาที่เขาด้วยดวงตาที่น่ากลัวคู่หนึ่ง!

ภายใต้แสงจันทร์ ชายชราก็เหมือนนกอินทรีที่มองเหยื่อของมัน

ผู้เฒ่าไวท์เป็นคนแรกที่เริ่มพูด เขาเกาจมูกของเขาและพูดว่า “แกรู้ไหม? พี่ชายทั้งสามคนของแกเป็นผู้สำเร็จการศึกษาระดับสูงของคลาสไดมอนด์ของสหพันธ์ และแก... ดูเหมือนจะต้องการทําลายประเพณีนี้”

“ไม่! พ่อ ไม่ใช่ว่าผมนั้นอ่อนแอ แต่เจ้าล็อคนั้นแข็งแกร่งเกินไปจริงๆ!” ผมรู้สึกอยู่เสมอว่าเขาแตกต่างจากเรา ที่เป็นบีสต์มาสเตอร์แบบดั้งเดิม ดูเหมือนว่าเขาจะมีพลังแปลกๆ ที่สามารถทำให้แบทเทิลบีสต์ธรรมดาแข็งแกร่งขึ้นได้! “ฉันเคยเห็นแบทเทิลบีสต์ซีรีส์ป่าหลายตัวที่คล้ายกับงูสองหัวของเขา…”

"โอ๊ยย..." ความเจ็บปวดที่ขาของเขาทําให้เขาหยุดชั่วคราวเป็นเวลาสองวินาทีก่อนที่จะพูดต่อ “ขยะแบบนั้นสามารถเข้าถึงคุณภาพสีน้ำเงินได้มากที่สุดเท่านั้น แต่ขยะอย่างเจ้าล็อคนั้นมีคุณภาพ สีโรสโกลด์! มันแปลกมากจริงๆ!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ในที่สุดสีหน้าแข็งกร้าวของผู้เฒ่าไวท์ก็กระตุกเล็กน้อย แต่ก็ไม่แปลกใจเลย มันมาจากความโกรธ!

สัญชาตญาณที่ถูกต้องของเอเดรียนนั้นไร้สาระมากสําหรับเขา!

มันค่อนข้างดูถูกเขาด้วยซ้ำ!

นับตั้งแต่แบทเทิลบีสต์ตัวแรกถูกมนุษย์เลี้ยงให้เชื่องเมื่อหลายร้อยปีก่อน วิธีการที่บีสต์มาสเตอร์พัฒนาความสามารถและเสริมความแข็งแกร่งให้กับแบทเทิลบีสต์ของพวกเขานั้นสมบูรณ์แบบอย่างต่อเนื่อง

มีความรู้ทั่วไปที่เผยแพร่สู่สาธารณะ และยังมีวิธีลับในการทําเช่นนั้น

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นวิธีใด ผู้เฒ่าไวท์ก็จําได้ทั้งหมดแล้ว!

“จะมีวิธีแปลก ๆ แบบไหนกันที่จะทําให้แบทเทิลบีสต์ธรรมดาแข็งแกร่งขึ้นได้”

“ถ้ามีแบบนั้นจริงๆ ทําไมคนทั้งโลกถึงยังทํางานอย่างหนักเพื่อหารายได้เพื่อฟักไข่บีสต์กันอยู่อีกล่ะ”

“ถ้าล็อคมีความสามารถที่น่ากลัวเช่นนี้จริง ทําไมเขาถึงไม่กลายเป็นจักรพรรดิแห่งสหพันธ์ไปเลยล่ะ”

คําพูดเหล่านี้เป็นข้ออ้างอย่างชัดเจนที่ลูกชายที่ไร้ความกตัญญูคนนี้คิดขึ้นเพราะความล้มเหลวของเขา!

จู่ๆ ผู้เฒ่าไวท์ก็ลุกขึ้นยืน และเขาก็จ้องไปที่ลูกชายที่ไร้ประโยชน์ของเขาอย่างโหดเหี้ยม!

เขาต้องการทําร้ายร่างกายเขา แต่เมื่อพิจารณาว่าเอเดรียนน่าสังเวชเพียงใด เขาทนไม่ได้ที่จะทําเช่นนั้น

เมื่อทําอะไรไม่ถูก เขาทุบประตูและเดินจากไป

หลังจากที่กลับมาจากสถาบันการศึกษาแล้ว เขาพบว่าเลขาที่รับใช้เขารอมานานแล้ว

“นายท่าน นี่คือจดหมายตอบกลับจากสถาบันบีสต์มาสเตอร์ขั้นสูงของสหพันธ์และสถาบันบีสต์มาสเตอร์ขั้นสูงของสหพันธ์นั้น...” เลขานุการกล่าวด้วยความเคารพ

หลังจากเรียนรู้เกี่ยวกับลูกชายและลูกสาวของเขาจากผู้สอนโอลลี่ชายชราตระกูลไวท์รู้ว่าพวกเขาละเมิดกฎหมายของสหพันธ์ อาชญากรรมเหล่านั้นเพียงพอที่จะส่งเอเดรียนและอลิซเข้าคุกสักสองสามปี

ดังนั้นเขาจึงรีบขอความช่วยเหลือจากคนในศาลให้สะสางเรื่องนี้ให้สิ้นซาก

ในเวลาเดียวกัน เขายังส่งจดหมายร้องเรียนไปยังอาจารย์ใหญ่ของโรงเรียนรัฐบาลกลาง โดยหวังว่าเขาจะสามารถไล่ล่าไอ้เจ้าเด็กที่ทําร้ายลูกๆ ของเขาออกจากโรงเรียนได้

จดหมายจากศาลทําให้เขารู้สึกสบายใจในที่สุด อย่างน้อยลูก ๆ ของเขาก็จะสบายดี

อย่างไรก็ตาม จดหมายจากโรงเรียนรัฐบาลกลางทําให้เขาโกรธมาก!

"ปังงงงงงงงงง!"

เขาทุบโต๊ะทํางานเป็นสองชิ้นโดยตรง!

เลขาดูเหมือนจะชินกับมันและไม่กลัว แต่เขาหยิบจดหมายตอบกลับจากโรงเรียนขึ้นมาแล้วเปิดดูแทน

ไม่มีแม้แต่อักษรตัวเดียวปรากฏในนั้น แต่เป็นภาพร่างง่ายๆ

เนื้อหาของมันคือภาพของ มือที่ยกนิ้วกลางขึ้น!

โดยธรรมชาติแล้ว ผู้เฒ่าไวท์รู้ดีว่ามันเป็นใครหลังจากที่เห็นสิ่งนี้!

เขาคํารามด้วยความโกรธ “ฮอบริก! ไอ้แก่ผายลม! ฉันจะสู้ให้ถึงที่สุด!”

เลขามาร์ถอนหายใจ เขาไม่เคยคิดเลยว่าความสัมพันธ์ระหว่างชายชราทั้งสองจะมาถึงจุดนี้

หลังจากติดตามผู้เฒ่าไวท์มานานกว่าสามสิบปี เขารู้ดีว่าทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกันมากในอดีต!

พวกเขาเป็นทั้งบีสต์มาสเตอร์ที่มีความสามารถและนักเรียนของปรมาจารย์ที่มีชื่อเสียง ทั้งคู่มีประวัติการต่อสู้ที่น่าอัศจรรย์และได้รวบรวมผู้ติดตามจํานวนมาก

อย่างไรก็ตาม เมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว ในที่สุดพวกเขาก็เริ่มต่อสู้กับอุดมคติที่แตกต่างกัน

ตั้งแต่อุดมการณ์ที่เป็นปฏิปักษ์ ดูถูกกัน ไปจนถึงการประลอง เพื่อนที่ดีคู่หนึ่งที่เคยพูดคุยกันได้ในทุกเรื่อง ในท้ายที่สุดก็กลายเป็นศัตรูกัน

ในท้ายที่สุด มันพัฒนาจนถึงจุดที่ เหล่าเบื้องบนของสหพันธรัฐต้องมาช่วยไกล่เกลี่ย

เนื่องจากตระกูลไวท์ร่ำรวยมาก พวกเขาจึงใช้เงินก้อนโตของตระกูลไวท์ เพื่อบริจาคให้กับสถาบันบีสต์มาสเตอร์ขั้นสูงของสหพันธ์ และรับหุ้นจํานวนหนึ่งเพื่อระงับความโกรธของทั้งสองฝ่ายชั่วคราว

มติที่สงบสุขนี้ยังอนุญาตให้ทั้งสองฝ่ายได้รับผลประโยชน์ที่พวกเขาต้องการ

อย่างไรก็ตาม ในมุมมองของมาร์ ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความสงบก่อนเกิดพายุ

“นายท่าน ได้โปรดอย่าโกรธ ถ้าท่านอนุญาต ฉันจะแอบเข้าไปในสถาบันการศึกษาและฆ่านักเรียนคนนี้ที่ดูถูกนายน้อยและคุณหนู...” มาร์คุกเข่าลง

ผู้เฒ่าไวท์มองไปที่ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ภักดีคนนี้และในที่สุดก็สงบลงเล็กน้อย เขาเอามือไขว้หลังหลังแล้วพูดว่า “ด้วยกําลังของคุณ เด็กคนนั้นจะต้องตายอย่างแน่นอน แต่... ฉันยังรู้สึกว่าภูมิหลังของเด็กคนนี้ไม่ง่ายเลย ขั้นแรกตรวจสอบภูมิหลังของเขาก่อน ถ้าเขาได้รับการสนับสนุนจากตระกูลใหญ่ เราต้องวางแผนเกี่ยวกับเรื่องนี้...”

“ถ้าเขาไม่มี! แล้วจัดให้ใครสักคน คุณรู้ว่าต้องทําอย่างไร!”

มาร์พยักหน้าและพูดว่า "มีเพียงผลลัพธ์เดียวเท่านั้นสำหรับคนที่กล้าดูถูกตระกูลไวท์... จะต้องถูกสังหารทั้งตระกูล"

ประโยคเลือดเย็นนี้ฟังดูเฉยเมยเมื่อมันออกมาจากปากของเขา

“ฮอบริก ฉันจะเริ่มต้นด้วยการประหารชีวิตนักเรียนของนาย...” เจตนาฆ่าในสายตาของผู้เฒ่าไวท์แข็งแกร่งยิ่งขึ้น

...

ในอีกสองสัปดาห์ต่อมา ล็อคอารมณ์ดี

ในแง่หนึ่ง ไม่มีคนอย่างเอเดรียนคอยรบกวนเขา ในทางกลับกัน เขาได้รับความรู้มากมาย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของความรู้ด้านธาตุ เขาได้ก้าวหน้าอย่างมาก

เขาไม่เพียงแต่ได้รับการยอมรับจากสาธารณชนว่าเป็นหัวหน้าชั้นเรียนคลาสไดมอนด์ในแง่ของการต่อสู้เท่านั้น เขายังได้รับการจัดอันดับให้อยู่ในสามอันดับแรกในการสอบข้อเขียนอีกด้วย

ด้วยความช่วยเหลือของระบบ เขารู้สึกว่าเขาอยู่ในเส้นทางชีวิตที่ราบรื่นและรวดเร็ว

หลังจากทานอาหารเย็นตามปกติ เขาก็ปลูกฝังอินแคนทัต

อย่างไรก็ตาม จู่ๆ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น