ตอนที่แล้วบทที่ 30 วิญญาณมืดออกสู้ครั้งแรก
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 32 อิสระ ปล่อยวางและความโกรธ

บทที่ 31 ผิดพลาด


ประสิทธิภาพของวิญญาณมืดนั้นเกินความคาดหมายของหยางเซี่ยวเฉินเป็นอย่างมาก

หลังจากที่วิญญาณมืดเข้าไปใกล้ๆ มันก็ยื่นกรงเล็บสีดำออกมาจับเด็กสาวซอมบี้ที่อยู่ในสภาพยุ่งเหยิงได้อย่างง่ายดาย

ร่างเล็กดิ้นทุรนทุรายในมือใหญ่แต่ไม่สามารถหลุดพ้นได้  ในสายตาของคนอื่นๆ ซอมบี้กลายพันธุ์ที่ก้าวร้าวเมื่อครู่ อยู่ๆก็ลอยขึ้นไปในอากาศโดยไม่มีเหตุผลและสูญเสียความสามารถในการต้านทานทันที

วินาทีต่อมามันก็ไม่สามารถแม้แต่จะต่อสู้ดิ้นรนต่อไปได้อีก โซ่เหล็กหนาคล้ายหนวดของหยูเชียน นั้นพันกันไปมาเรื่อย ๆ เหมือนแมงมุมที่ปั่นใย

จนกระทั่งซอมบี้กลายพันธุ์หมดสภาพต้านทานโดยสิ้นเชิง

"สุดยอด" หยางเซี่ยวเฉินมีความสุขมากเมื่อตระหนักว่าพลังการต่อสู้ของวิญญาณมืดนั้นแข็งแกร่งกว่าที่เขาคาดไว้

ต่อให้ไม่มีคุณสมบัติในการล่องหน ด้วยขนาดที่ใหญ่โตและความคล่องตัวสูงที่ไม่เข้ากันนี้ มันคงสามารถแยกชิ้นส่วนหมีขั้วโลกที่โตเต็มวัยได้อย่างง่ายดาย

ด้วยการตะปบเพียงหนึ่งครั้งมันคงสามารถทำให้หยูเชียนกลายเป็นซอสเนื้อหยูเชี่ยนได้ในทันที

เอาจริงๆถ้าคุณต้องไปเผชิญหน้ากับหมีขั้วโลกที่เป็นราชาของโลกสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม คุณยังมีโอกาสที่จะเอาตัวรอดด้วยมีดได้

ยังไม่พูดถึงว่าวิญญาณมืดยังสามารถอยู่ในสถานะที่ล่องหน บวกกับพลังกระโดดและการจับที่น่าสะพรึงกลัวของมัน

อีกทั้งวิญญาณมืดยังมีสติปัญญาในระดับหนึ่งและสามารถใช้อาวุธได้ ถึงแม้จะยังไม่มีอาวุธที่มีขนาดเหมาะสมในตอนนี้ ก็ไม่ได้หมายความว่าในอนาคตจะไม่มีอาวุธแบบนั้น

แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถหาอาวุธที่ผลิตขึ้นเองในโรงผลิตทางทหารได้สักระยะหนึ่ง มันก็ยังใช้ปืนกลหนักหรือปืนใหญ่หนักๆซักอย่าง มาใช้เป็นท่อนไม้ได้อยู่ดีไม่ใช่หรือ?

แต่จุดอ่อนของวิญญาณมืดก็ชัดเจนเช่นกัน มันบริโภคพลังกายมากเกินไป การต่อสู้เพียงไม่กี่วินาที ก็ทำให้หยางเซี่ยวเฉินรู้สึกถึงภาระแล้ว

และอาจจะอยู่ได้เพียงหนึ่งหรือสองนาทีเท่านั้นหากเขาเลือกที่จะต่อสู้จนตัวตาย

"ความไวสูง ความฉลาดปานกลาง ความอึดต่ำและมองไม่เห็น" หยางเซี่ยวเฉินพูดกับตัวเองว่า "นี้มันแม่แบบของมือสังหารชัดๆ"

แน่นอนว่าหยางเซี่ยวเฉินพอใจกับพลังการต่อสู้ของวิญญาณมืดมาก แต่เขาหวังว่าวิญญาณมืด จะสามารถโจมตีและป้องกันได้ในหนึ่งเดียว

ท้ายที่สุดแล้วความปลอดภัยของตัวเขาเองก็เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในโลกที่วุ่นวายนี้

อย่างไรก็ตามการป้องกันที่ดีที่สุดคือการโจมตี หากหยางเซี่ยวเฉินต้องการป้องกันตัวเองเขาควรที่จะเป็นฝ่ายรุกก่อน

"โชคดีมาก ฉันจับซอมบี้กลายพันธุ์ได้แบบเป็นๆ" หยูเชียนพูดด้วยความพึงพอใจและรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยกับความสามารถของหยางเซี่ยวเฉิน

“ทำไม นายจะใช้หนวดเหล็กของนายปรับแต่งมันเหรอ รสนิยมของนายช่างสุดยอดเสียจริง!” หยางเซี่ยวเฉินที่เริ่มผ่อนคลายแล้วกลับสู่สภาพที่ไร้ยางอายทันทีและหยอกล้อหยูเชียน

"นายกำลังพูดถึงอะไร?" ไม่ว่าเขาจะเข้าใจหรือไม่ก็ตาม หยูเชียนก็มีการแสดงออกที่เข้าใจยากอยู่ดี

"ถ้านายต้องการฝึกให้มันเป็นทาสเพื่อต่อสู้ นายยอมแพ้ได้เลย ความฉลาดของซอมบี้กลายพันธุ์ระดับนี้ฉลาดมาก”

“มันคือกูล หากเอาไว้ข้างกายมันจะมีอันตรายแอบแฝงมากมาย ไม่ใช่ว่านายชอบทำการทดลองหรือ ใช้มันทดลองสิแต่จะต้องทำลายมันหลังจากการทดลองสิ้นสุดลงเท่านั้น”

"นั่นก็สมเหตุสมผลแล้ว มาตัดแขนขาก่อนเถอะ" หยางเซี่ยวเฉินพยักหน้าเห็นด้วย

ไม่ว่าเด็กผู้หญิงคนนี้จะน่ารักและน่าประทับใจแค่ไหนในช่วงชีวิตก่อนหน้าของเธอ แต่ตอนนี้เธอเป็นเพียงสัตว์ประหลาดสวมใส่ผิวหนังมนุษย์

โซ่เหล็กถูกคลายออกและวิญญาณมือก็กระแทกซอมบี้กลายพันธุ์ลงกับพื้น ทันใดนั้นใบมีดก็ปรากฏขึ้น

ฉากนี้โหดมากแทบจะไม่มีใครทนได้ แต่คนธรรมดาที่อยู่เคียงข้างหยางเซี่ยวเฉินและหยูเชียน พวกเขาจะรู้สึกเห็นอกเห็นใจและเห็นอกเห็นใจสัตว์ประหลาดได้อย่างไร

"แกไม่เป็นอะไรใช่ไหม?" ใบหน้าของหยางหยานซีดลง ยกเว้นแต่หวางไห่ที่ยังอยู่ในสภาพดี คนอื่นๆ เพิ่งฟื้นตัวจากสถานการณ์ที่ตึงเครียดกก่อนหน้านี้

หยางเซี่ยวเฉิน ก้าวไปข้างหน้าและชกไหล่พ่อของเขาเบา ๆ ในขณะที่เขากำลังจะพูดบางอย่างเพื่อปลอบใจ ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างกะทันหัน!

ด้านหลังหยางเซี่ยวเฉินปรากฏเงาสีดำวูบวาบ เส้นสีดำหลายสิบเส้นพุ่งออกมาเหมือนลูกศรมาทางพวกเขา

แต่ตอนนี้วิญญาณมืดยังอยู่ข้างๆซอมบี้กลายพันธุ์ ซึ่งห่างจากหยางเซี่ยวเฉินอย่างน้อย 10 เมตร

มันแทบไม่มีเวลาช่วยเหลือเขาได้!

"หมอบลง!"

“อย่าหมอบ!”

สองเสียงคำรามออกมาพร้อมกัน หวางไห่กำลังตะโกนให้หมอบลง แต่หยูเชียนกำลังตะโกนว่าอย่าหมอบ

หยางเซี่ยวเฉินหันกลับมาโดยไม่รู้ตัวและเห็นลิ้นยาวที่มีหนามสองอันพุ่งเข้าหาหน้าของเขา

ปฏิกิริยาแรกคือคิดที่จะถอยกลับ แต่เมื่อเขาคิดว่าเบื้องหลังเขาคือหยางหยานพ่อของเขา เขาก็อยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก และเลือกยืนอยู่ที่เดิมโดยไม่รู้ว่าควรจะตอบสนองอย่างไร

เมื่อเห็นว่าลิ้นหนามกำลังจะแทงเข้ามา หยางเซี่ยวเฉินก็เห็นแสงเย็นวาบขึ้นและลิ้นทั้งสองก็ถูกตัดออกก่อนที่จะถึงตัวเขานิดเดียว

ลิ้นที่ถูกตัดนั้นหดกลับด้วยความเจ็บปวด อีกครึ่งหนึ่งที่ตกลงสู่พื้นยังคงเคลื่อนที่ได้ พวกมันต่างก็บิดตัวไปมาเหมือนไส้เดือน

"ไอ้โง่!" หยูเชียนเรียกมีดกลับมาพร้อมกับด่าหยางเซี่ยวเฉิน หลังจากที่เขาลงมือเพื่อช่วยหยางเซี่ยวเฉิน เขาก็ดึงดูดความสนใจของผู้โจมตีและกลายเป็นเป้าหมายหลักของลิ้นหนามนับโหล

แค่มีดสั้นสองเล่มไม่สามารถหยุดพวกมันได้ ดังนั้นเขาจึงต้องใช้โซ่เหล็กหนาที่มัดเด็กสาวซอมบี้กลายพันธุ์ไว้ เพื่อมาป้องกันตัว

จากระยะไกลลิ้นหนามและโซ่เหล็กกำลังบินปะทะไปมาในอากาศ ราวกับสัตว์ประหลาดหนวดสองตัวกำลังต่อสู้กัน

อย่างไรก็ตามหยางเซี่ยวเฉินไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะชื่นชมฉากการต่อสู้ที่น่าตลกขบขันนี้

วิญญาณมืดได้หันกลับไปด้านข้างเพื่อมองหาเป้าหมาย แล้วสั่งวิญญาณมืดให้ลงมือตัดหัวซอมบี้เด็กสาวเพื่อป้องกันอุบัติเหตุทันที

ถ้าเกิดมันสามารถฟื้นตัวได้เร็วและงอกมือและเท้าได้อีกครั้งมันจะมีปัญหาตามมาอีกมาก

เมื่อมองย้อนกลับไปตามลิ้นหนาวยาวหลายสิบเมตร ซอมบี้กลายพันธุ์ตัวหนึ่งซ่อนตัวอยู่ในห้องโดยสารของรถบรรทุก ลิ้นเปื้อนเลือดจะต้องออกมาจากปากของมันแน่ๆ

การปรากฏตัวของซอมบี้กลายพันธุ์นี้ไม่เหมือนกับเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ก่อนหน้านี้ และมองเพียงแวบเดียวก็สามารถรู้ได้ว่ามันคือซอมบี้จากใบหน้าที่เน่าเฟะ

"ดูเหมือนหญิงวัยกลางคน เธอต้องเป็นผู้หญิงที่ปากยื่นปากยาวก่อนที่จะเสียชีวิตแน่นอน"

สิ่งที่น่ากลัวคือสิ่งที่ไม่รู้ หากมองไม่เห็นผู้โจมตีหยางเซี่ยวเฉินคงทำได้เพียงปกป้องหยางหยานอย่างอดทนเท่านั้น แต่ตอนนี้เมื่อพบคู่ต่อสู้แล้ว ก็แค่ไปฆ่ามันซะ

วิญญาณมือจงไปตัดหัวมันเสีย จิตใจของหยางเซี่ยวเฉินเคลื่อนไหว เงาดำวิ่งผ่านไปอย่างเงียบ ๆ บางครั้งก็ก้มศีรษะและบางครั้งก็หลบไปด้านข้างหลีกเลี่ยงลิ้นหนามเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายตรวจพบตัวตนของมัน

เมื่อวิญญาณมืดเข้ามาใกล้ในระยะสามเมตร มันก็กระโดดในแนวทแยงมุมจากความสูงสี่หรือห้าเมตร

มนุษย์กลายพันธุ์ที่ซ่อนตัวอยู่ในรถดูเหมือนจะรู้สึกได้ถึงบางอย่างและดึงลิ้นที่ปิดล้อมหยูเชียนกลับมา ทำให้เขาได้มีเวลาฟื้นตัว

แน่นอนซอมบี้กลายพันธุ์ลิ้นหนามประมาณสิบกว่าตัวที่โบกลิ้นไปมาหน้าพวกมัน ไม่สามารถสัมผัสโดนวิญญาณมืดที่กระโดดอยู่กลางอากาศได้

“หยูเชี่ยน!” หยางเซี่ยวเฉินตะโกน

พร้อมกับประกายแสงเย็นวาบและเงาสีดำที่พุงลงมาจากกลางอากาศ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด