ตอนที่ 13

"เอมี่ เทร่า ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะเป็นเพื่อนกันได้นะ !"

อลันจับเทร่าและเอมี่มาไว้ด้วยกัน

จากนั้นจิตวิญญาณธรรมชาติทั้งสองก็มองหน้ากัน

ไม่นานพวกเขาก็คุ้นเคยกันอย่างรวดเร็ว เนื่องจากบุคลิกที่มีชีวิตชีวา เด็กน้อยทั้งสองจึงเริ่มปรับตัวกันได้

ในขณะนี้ ปราสาททั้งหลังของบารอนเริ่มมีชีวิตชีวาขึ้น

เพราะเจ้าตัวน้อย ๆ ทั้งสองเล่นกันตั้งแต่ชั้นบนจนถึงชั้นล่างวิ่งออกจากห้องนอนเข้าไปในห้องครัว

ห้องแม่บ้าน และอื่น ๆ  ผู้คนในปราสาททั้งหมดถูกรบกวนด้วยสิ่งเล็กน้อยทั้งสองนี้

แต่ไม่มีใครสามารถเกลียดชังได้   ใครล่ะจะไม่ชอบสิ่งที่สวยน่ารักอย่างจิตวิญญาณแห่งธรรมชาติ

มีเพียงอลันเท่านั้นที่สามารถให้ความรู้เรื่องเล็กๆน้อยๆแก่เจ้าตัวเล็กทั้งสองนี้ได้

แต่ทุกครั้งที่เรียนจบ พวกเขาจะทนได้ไม่นาน ก่อนที่จะกลับมาเล่นอีก

อลันค่อย ๆคุ้นเคยกับมัน

หลังจากได้เทร่ามาแล้ว อลันก็เริ่มปลูกทุ่งข้าวสาลีรอบปราสาท

ภายใต้พลังของเธอได้ พืชวิเศษก็กำเนิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

ด้วยเหตุนี้ อลันจึงมีพืชวิเศษสองชนิด และเขาสามารถปรุงยาได้

หากมีพืชวิเศษอยู่ 3 ชนิด ก็เป็นไปได้ที่จะปรุงยาคุณภาพสูง

ดังนั้นอลันจึงสั่งสแปร์โรว์หาผู้ซื้อในอาณาเขตของเอิร์ลทันที

ยังไงแล้วโรสทาวน์ก็แร้นแค้นเกินไป และเขาก็ขาดเงิน

สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้คือการบ่มเพาะนักสู้ ความแข็งแกร่งของเขาเอง!

การพัฒนาดินแดนเป็นเพียงฐานเพื่อให้แน่ใจว่าเรื่องขนส่งเท่านั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการฝึกนักสู้

มันเป็นสิ่งที่ต้องใช้เงินจำนวนมากและไม่สามารถทำได้หากไม่มีเงิน

แน่นอนว่าการเลือกฝึกนักสู้ไม่ได้เป็นเพียงความตั้งใจของอลันเท่านั้น แต่ยังเป็นภารกิจใหม่ที่ออกโดยระบบ

"ภารกิจ : ฝึกฝนนักรบ

รายละเอียด : นอกเหนือจากการพัฒนาดินแดนแล้ว

ลอร์ดที่มีคุณสมบัติหมาะสมจะต้องมีกองกำลังทหารที่แข็งแกร่งเพื่อปกป้องดินแดนของตน

และในขณะเดียวกันก็วางรากฐานสำหรับการจะเป็นจ้าวโลก

ก่อนที่วิกฤตจะมาถึง จงฝึกฝนนักสู้ จำนวน 50 คน

รางวัลภารกิจ : 5,000 คะแนนประสบกรณ์ ผลไม้เกล็ดมังกร * 10 !"

หลังจากเห็นภารกิจของระบบ อลันก็เรียกมาร์โกเข้าพบทันที และบอกถึงสิ่งที่ต้องการ

"ท่านลอร์ด การฝึกนักรบไม่ใช่เรื่องง่าย มันต้องมีชุดเกราะหนังสำหรับนักรบ อาวุธที่เพียงพอ และท่านยัง

ต้องแบกรับการบริโภคของนักรบ อาหาร เหรียญทองและอย่างอื่นอีก "

มาร์โคครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูด

"ปัจจุบัน ดินแดนของเรายังไม่มีศัตรูที่แข็งแกร่ง และมีจิตวิญญาณธรรมชาติสองตน

นายท่านสามารถรอจนกว่าดินแดนจะพัฒนาไปมากกว่านี้เพื่อฝึกฝนนักสู้ได้ขอรับ !"

มาร์โคแนะนำ

"ไม่ ต้องฝึกทหารทันที ข้ามีลางสังหรณ์ว่าข้าศึกอาจจะมาในเร็วๆนี้ เราต้องมีกำลังมากพอที่จะปกป้องตนเองได้"

อลันกล่าวอย่างชัดเจน เพราะเขากังวลมากเกี่ยวกับสิ่งที่ระบบพูดก่อนหน้า

สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่า โรสทาวน์ไม่ปลอดภัยอย่างที่เห็น และมีแนวโน้มว่าจะมีศัตรูเข้ามาโจมตีพวกเขา

เขาต้องดำเนินการอย่างรวดเร็วและมีกำลังเพียงพอที่จะปกป้องดินแดนของตัวเอง

" ในเมื่อนายท่านยืนยันในเรื่องนี้ ข้าจะไม่พูดอะไร ท่านต้องการนักสู้กี่คน ท่านลอร์ด"

ครั้งนี้มาร์โกไม่ได้เกลี้ยกล่อมอลันต่อ

เขารู้ว่าเขาเป็นผู้ติดตาม ในฐานะผู้ติดตาม หลังจากเจ้านายที่เขาติดตามตัดสินใจ

เขาเพียงต้องการหาวิธีช่วยให้เจ้านายบรรลุเป้าหมาย

"ข้าต้องการนักสู้อย่างน้อยห้าสิบคน!"

อลันตอบ

มาร์โกอ้าปากค้างเล็กน้อย

ห้าสิบคน!

นี่ไม่ใช่จำนวนที่น้อยเลย!

ในฐานะบารอน แม้จะมีจิตวิญญาณธรรมชาติสองดวง การสร้างนักสู้ 50 คนในคราวเดียว

ก็เป็นเรื่องสิ้นเปลืองมาก

บางทีเหรียญทองที่พึ่งได้รับในช่วงนี้อาจจะถูกนักสู้ทั้งห้าสิบคนนี้กลืนหายไป

ชุดเกราะหนัง อาวุธ อาหาร สนามฝึก และที่พักล้วนต้องใช้เงินจำนวนมาก

มาร์โกจ้องมองที่ดวงตาที่แน่แน่ของอลันและถอนหายใจ

"ตามที่ท่านประสงค์ ท่านลอร์ด!"

ไม่ช้าเขาก็หันกลับและจากไป เรื่องนี้สร้างความตกตะลึงให้กับทั้งเมืองโรสทาวน์

"อะไรนะ?! บารอนต้องการรับสมัครทหาร?!"

"ฉันไป ฉันเต็มใจ ฉันยินดีทุ่มเททุกสิ่งที่มีให้กับท่าน!"

"ฉันไปด้วย !"

หลังจากที่มาร์โกส่งข่าวออกไป ไม่นานเด็กหนุ่มจำนวนมากก็แห่กันมาหาเขา

ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความกระตือรือร้นและความคาดหวัง

เมื่อมองไปที่การแสดงออกของคนหนุ่มสาวเหล่านี้ ความมึนงงฉายวาบในดวงตาของมาร์โก

ราวกับว่าเมื่อหลายสิบปีก่อน ตอนที่เขายังเป็นวัยรุ่น เขาก็มองท่านเอิร์ลด้วยท่าทางเช่นนี้เช่นกัน

และตอนนี้ ท่านลอร์ด อลัน ก็เหมือนกับท่านเอิร์ลในสมัยนั้น ได้รับการยอมรับและเป็นที่รักของผู้คน

"อย่าแออัด มาทีละคน แจ้งชื่อและความเชี่ยวชาญ...."

มาร์โคพูดอย่างจริงจังเล็กน้อย

ในไม่ช้าเขาก็เริ่มลงทะเบียนชื่อผู้สมัคร

มีคนสมัครมากกว่าห้าสิบคน

แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะยอมรับพวกเขาทั้งหมด

มาร์โกจึงจะต้องมาคัดเลือกกลุ่มเยาวชนที่ดีที่สุดเพื่อฝึกฝนพวกเขา