บทที่ 22 หยางหมิง เจ้ารู้ความผิดของเจ้าหรือไม่
บทที่ 22 หยางหมิง เจ้ารู้ความผิดของเจ้าหรือไม่
“ใครจะคิดว่าตระกูลหยางซึ่งกำลังจะถูกทำลายจะกลับมาจากความตายและเกิดใหม่อีกครั้ง ราวกับราชาฟินิกซ์ที่ฟื้นจากความตาย” ชายชรามองไปที่ประตูหน้าของคฤหาสน์ตระกูลหยาง และหยางหมิงที่สวมชุดเขียวกำลังเผชิญหน้า พูดคุยและหัวเราะกับเหล่าผู้นำของตระกูลต่างโดยไม่รู้สึกต่ำด้อยหรือด้อยศักดิ์ศรีเลยแม้แต่น้อย และด้วยรัศมีที่เขาปลดปล่อยออกมามันกดข่มเหล่าผู้นำคนอื่นอย่างช่วยไม่ได้.
“ข้าไม่รู้ว่าหยางหมิงไปเจอการผจญภัยอะไรถึงได้แข็งแกร่งจนทำให้ตระกูล หยางอยู่รอดมาถึงขณะนี้ จำได้ว่าวันนั้นเมื่อมีแสงสีทองส่องลงมา ทุกคนในตระกูล หยางก็พากันหายไปหมด ยกเว้นหยางหมิงที่รอดเพราะออกไปทำธุระข้างนอก หยาง...” ชายชราอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ ชายชราอีกคนก็หยุดเขาไว้ทันที
"จุ๊ๆ หุบปาก เจ้าเมืองออกคำสั่งห้ามใครพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ไม่อย่างนั้น..."
ทันใดนั้นชายชราก็หยุดพูด
"หวังหลิงเฟิง ผู้นำตระกูลหวังอยู่ที่นี่แล้ว!"
ในขณะนี้ เสียงตะโกนดังขึ้น
"ผู้นำตระกูลหวังมาถึงไม่คิดว่าเขาจะกล้ามา คนๆ นี้หน้าหนากว่ากำแพงเมืองจริงๆ!"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนก็มองไปที่หวังหลิงเฟิง
"หือ ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขาคือใคร?"
ทุกคนงงงวยและมุ่งความสนใจไปที่ผู้หญิงที่อยู่ถัดจากหวังหลิงเฟิง
ผู้หญิงคนนั้นสวมชุดผ้าโปร่งสีดำ สวยงามราวกับเทพธิดา เดินเคียงข้างหวังหลิงเฟิง เสียงที่พูดคุยและหัวเราะนั้นราวกับเสียงของการสั่นกระดิ่งที่ไพเราะนัก แม้ระหว่างพูดคุยกับเธอนั้น หวังหลิงเฟิงก็ค่อนข้างให้ความเคารพเธออย่างมาก
"นี่คือ...คุณหนูหลิว หลิวเจียหยิน!"
"โอ้พระเจ้า คุณหนูหลิวจากตระกูลหลิวอยู่ที่นี่ ว่ากันว่าเธอได้บ่มเพาะถึงขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 7 มานานแล้ว และถูกเรียกว่าหงส์คู่แห่งไท่คัง ร่วมกับฉูจิงเฟิงแห่งตระกูลฉู!"
“ช่างเป็นธิดาสวรรค์ที่สวยงามจริงๆ!”
"ดูสิหวังหลิงเฟิงและคุณหนูตระกูลหลิวกำลังเดินไปด้วยกัน แน่นอนว่าเบื้องหลังตระกูลหวังก็คือตระกูลหลิว นี่เป็นการยั่วยุอย่างชัดเจน!"
หลังจากนั้นทุกคนตกใจมาก
เมื่อ….
“คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลหลิน หลินซู่หยาน มาถึงแล้ว!”
"นายน้อยคนโตของตระกูลหยิน หยินป๋ายอยู่ที่นี่แล้ว!"
"ติงเทียนลี่ลูกชายคนโตของตระกูลติง มาถึงแล้ว!"
"หานเทียน ลูกชายคนโตของตระกูลหาน มาถึงแล้ว!"
"..."
“ให้ตายเถอะ นี่คือเหล่าผู้นำตระกูลรุ่นเยาว์ของสิบตระกูลระดับสูง!”
"คุณหนู่หลินซู่หยาน กล่าวกันว่าเธอได้ฝึกฝนจนถึงจุดสุดยอดของขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 6 เมื่ออายุสิบห้า เธออยู่ห่างจากขั้นที่ 7 เพียงก้าวเดียว เธอคือจุดสูงสุดของคนรุ่นใหม่ในเมืองไท่คังแห่งนี้!"
"เหล่านายน้อยของสิบตระกูลระดับสูงอยู่ที่นี่ นี่หมายถึงสิบตระกูลระดับสูงแสดงความสนับสนุนหยางหมิงหรือไม่?"
“มันเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน หยางหมิงเป็นคนรุ่นเยาว์ โดยธรรมชาติแล้วพวกเขาย่อมมาด้วยตัวเอไม่ได้ พวกเขาจึงส่งเหล่าคนรุ่นเยาว์ที่ไม่มีใครเทียบได้มาเพื่อแสดงการยอมรับ!”
"ใช่ แค่พวกเขาเหล่านี้ก็เพียงพอแล้ว คนเหล่านี้คือคนหนุ่มสาวที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองไท่คัง พวกเขาคือภาพลักษณ์ของเมืองไท่คังในอนาคต!"
และทุกคนต้องตกใจอีกครั้ง
"เจ้าเมืองน้อยจางฮ่าวหราน พร้อมกับเหล่าแม่ทัพรักษาการณ์ 8 คนของเมืองไท่คังให้มาถึงแล้ว!"
ทันใดนั้น เสียงตะโกนดังขึ้นอีกครั้ง และจางฮ่าวหรานก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับแม่ทัพรักษาการณ์ 8 คน!
ทุกคนก็พูดเซ็งแซ่อื่อขึ้นมาทันที!
“ให้ตายเหอะ แม้แต่เจ้าเมืองน้อยก็มาถึงแล้ว นี้คือการแสดงความคิดเห็นของท่านเจ้าเมืองใช่หรือไม่?”
"โอ้พระเจ้า หยางหมิงได้รับเกียรติมากแล้วจริงๆ!"
"ไม่ มันไม่ใช่อย่างนั้น!" ในเวลานี้ จู่ๆ ก็มีคนพูดว่า: "แม่ทัพรักษาการณ์ 8 คนของเมืองไทคัง คือผู้พิทักษ์ทั้งแปดที่ปกป้องเมืองไท่คังให้สงบสุข พวกเขามีชื่อเสียงอย่างมากและพวเขาทั้งหมดแข็งแกร่งขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 7 พวกเขาจะไม่เคลื่อนไหวง่ายๆ แต่เมื่อพวกเขาขยับแม้แต่สวรรค์ก็สั่นสะเทือน!ข้าเกรงว่าที่พวกเขามาไม่มีเจตนาดีแน่ๆ!"
“ถูกต้อง ข้าเกรงว่าพวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อแสดงความยินดี แต่มาเพื่อหาเรื่อง!”
“ความดุร้ายของเหล่าผู้เยาว์ทั้งสิบก็น่ากลัวเช่นกัน เจ้าเห็นตาเฒ่าตระกูลหวังที่มีท่าทางน่าเกลียดสิ!”
"ใช่ ก้อนเนื้ออันโอชะเช่นตระกูลหยางชิ้นนี้หายไปเพราะหยางหมิงอย่างกระทันหัน พวกเขาจะดีกันได้อย่างไร!"
ทุกคนตกใจมาก
ในขณะนี้จางฮ่าวหรานมาถึงที่ประตู และมองไปที่หยางหมิงด้วยความเย้ยหยันและดูถูก ทันใดนั้นเขาก็ตะโกนว่า "หยางหมิง เจ้ารู้ความผิดของเจ้าหรือไม่"
เสียงเขาดังก้องไปทั่วท้องฟ้า และทุกคนก็กลายเป็นเงียบงันลงทันที!
