ตอนที่ 214 นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุด(ฟรี)

       ตอนที่ 214 นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุด

  หลังจากท่องไปทั่วทะเลหลวงเป็นเวลาห้าวัน เรือรอยัลสตาร์ก็กลับมาที่ท่าเรือเซี่ยงไฮ้

   เรือสำราญลำมหึมาลำนี้จะจอดเทียบท่าครึ่งวันก่อนจะมุ่งหน้าสู่เกาะฮ่องกง

   เกาจิ้ง ลงจากเรือ

   เขาพูดได้ว่าการเดินทางครั้งนี้เต็มไปด้วยรางวัลมากมาย และเขาได้เงินแปดหลักอย่างง่ายดาย

   ในขณะเดียวกัน เขาก็ได้เก็บเกี่ยวพลังแห่งศรัทธามากมายเช่นกัน

   ฉันได้เพื่อนเพิ่มอีกสองสามคน

   "พี่เกา"

   เมื่อแยกทางกัน โฮ่ว เว่ยตง น้ำตาไหลและดูแยกกันไม่ออก: "ถ้าคุณมาที่เกาะฮ่องกง อย่าลืมโทรหาผมด้วย!"

  เกาจิ้งรักษาระยะห่างจากผู้ชายคนนี้โดยไม่รู้ตัว: "ใช่ เข้าใจแล้ว"

   "ลาก่อน พี่เกา"

  แก๊งลูกน้องของ โฮ่ว เว่ยตง ก็อำลา เกาจิ้ง เช่นกัน: "แล้วเจอกันใหม่!"

"ลาก่อน."

   เกาจิ้ง มองดู รอยัลสตาร์ เป็นครั้งสุดท้าย

  เขารู้สึกว่ามีคนแอบดูเขาอยู่

  เกาจิ้ง ยิ้มและโบกมือไปในทิศทางที่อีกฝ่ายจ้องมองมา

   แล้วเขาก็จากไปโดยไม่หันกลับมามอง

   กลับไปที่ ต้าหูไห่ อีกครั้ง เนื่องจากใกล้จะค่ำแล้ว เกาจิ้ง จึงวางแผนที่จะกลับไปที่ หยุนเฉิง ในเช้าวันพรุ่งนี้

  คืนนั้นเขายังพักที่โรงแรมแกรนด์ไฮแอท

   เกาจิ้ง ไม่ได้ออกไปไหนตอนกลางคืน ดังนั้นอาหารเย็นจึงถูกจัดให้อยู่ในโรงแรม

  เขาพบว่าช่วงหลังๆ มานี้ เขามาเซี่ยงไฮ้บ่อยขึ้นเรื่อยๆ

  กำลังคิดว่าจะซื้อบ้านที่เซี่ยงไฮ้ดีไหม

  การใช้ชีวิตในโรงแรมไม่สะดวกทุกครั้ง

  ราคาบ้านในเซี่ยงไฮ้นั้นแพง

   แต่ตราบเท่าที่เขาควักเงินดอลลาร์ที่เขาได้รับจาก รอยัลสตาร์ ก็ไม่เป็นปัญหาที่จะได้บ้านหรูสักหลัง

   ขณะที่ เกาจิ้ง กำลังค้นหาที่พักในเซี่ยงไฮ้ทางอินเทอร์เน็ต เขาได้รับโทรศัพท์จาก จี้หยู

"คุณอยู่ที่ไหน?"

   เสียงของพี่สาวยังคงอ่อนโยน เกาจิ้ง คิดถึงมันมาก

   "ตอนนี้ผมอยู่ที่เซี่ยงไฮ้ และกำลังวางแผนจะกลับไปที่เมืองหลวงของมณฑลในวันพรุ่งนี้"

   "อ่า พรุ่งนี้ฉันจะบินไปเซี่ยงไฮ้"

   "งั้นผมไม่กลับนะ ไฟลท์กี่โมง ผมจะไปรับ"

"ตกลง."

  เกาจิ้ง คุยกับ พี่สาวจี เกือบครึ่งชั่วโมงก่อนจะวางสายอย่างไม่เต็มใจ

  เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและแจ้งให้แผนกต้อนรับส่วนหน้าขยายเวลาการเข้าพักออกไปอีกสองวัน

  จี้หยู กลับมาพอดี เลยจะชวนไปดูบ้านด้วยกัน

  บ่ายวันรุ่งขึ้น เกาจิ้ง ขับรถไปสนามบินนานาชาติเซี่ยงไฮ้

   นอกทางเดินผู้โดยสาร เขาเห็น จี้หยู ที่เพิ่งบินกลับจากสิงคโปร์

  ปัญหาคือ พี่สาวจี ไม่ได้อยู่คนเดียว

  ข้างเธอเป็นผู้หญิงในวัยห้าสิบเศษ รูปร่างหน้าตาค่อนข้างคล้ายกับของ จี้หยู!

จะเป็นลม

  เกาจิ้ง จำได้ว่า จี้หยู ติดตามแม่ของเธอไปที่ สิงคโปร์ เพื่อเยี่ยมญาติในช่วงตรุษจีน

   และจะกลับมาพบกันอีกแน่นอน

  เมื่อมองไปที่รอยยิ้มแคบๆ บนใบหน้าของจี้หยู ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมคำตอบของพี่สาวจี จึงฟังดูแปลกๆ เมื่อเขาบอกว่าจะไปรับที่สนามบินเมื่อคืนนี้

   แต่การเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้เล็กๆน้อยๆนี้ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ เกาจิ้ง หนี

   เขาทักทายเธออย่างใจดีสู้เสือ และพยักหน้าให้จี้หยู: "พี่สาว"

  จากนั้นเขาก็ทักทายผู้หญิงข้างๆ จี้หยู อย่างสุภาพ: "สวัสดีครับคุณป้า"

"แม่"

  จีหยูเม้มปากแล้วยิ้ม “นี่คือเพื่อนและเป็นเจ้านายของฉัน เกาจิ้ง”

"สวัสดี."

  การแสดงออกของแม่ของ จี้หยู  ดูไม่แยแสสถานะความเป็นเจ้านายของลูกสาว และเธอมองไปที่ เกาจิ้ง ด้วยสายตาที่มีความหมาย

  แม้ว่า จี้หยู จะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับและไม่ได้เปิดเผยอะไร แต่แม่ของ จี้หยู จะไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสถานการณ์ของลูกสาวได้อย่างไร

  แน่นอนว่าเธอไม่รังเกียจที่ จี้หยู จะตกหลุมรัก และเธอหวังว่าลูกสาวของเธอจะแต่งงานในเร็วๆ นี้ เพื่อที่เธอจะได้โอบกอดหลานชายของเธอโดยเร็วที่สุด

  อย่างไรก็ตาม จี้หยู ไม่มีความคิดในเรื่องนี้แม้แต่น้อย และบอกว่าเธอจะอยู่เคียงข้างแม่ของเธอเสมอ

   เรื่องนี้ทำให้แม่ของ จี้หยู รู้สึกหดหู่มาก

   ที่ทำให้เธอหดหู่ใจยิ่งกว่าก็คือ จี้หยู ไม่เคยชัดเจนกับผู้ชายแบบนี้มาก่อน!

   ในที่สุดฉันก็ได้เห็นตัวจริง!

   พูดตามตรง ความประทับใจแรกของ เกาจิ้ง ที่มีต่อแม่ของ จี้หยู นั้นดีมาก

  ส่วนสูง 1.85 เมตรเหมาะกับจี้หยูอย่างสมบูรณ์แบบ และเขาดูหล่อ ดูแมน และเต็มไปด้วยความเป็นชาย

  การแต่งตัวก็ยิ่งดี

  ผู้ชายแบบนี้เป็นของเด่น ไม่ว่าจะอยู่ตรงไหน!

     "คุณเกา คุณแต่งงานหรือยัง"

  เกาจิ้ง และ จี้หยู ตกตะลึง และฝ่ายหลังก็อาย: "แม่!"

  เธอไม่คิดว่าแม่ของเธอจะตรงไปตรงมาขนาดนี้!

  แม่ จี เพิกเฉยต่อผู้หญิงคนนั้น และมองไปที่ เกาจิ้ง ราวกับว่าเธอต้องการเจาะวิญญาณของคนหลัง

  เกาจิ้ง กลับมามีสติสัมปชัญญะ และตอบอย่างใจเย็น: "คุณป้า ตอนนี้ผมยังโสด"

"อืม"

  แม่จี พยักหน้า

  สิ่งที่เธอกังวลที่สุดคือ จี้หยู อยู่กับชายที่แต่งงานแล้ว ซึ่งเป็นเรื่องที่รับไม่ได้อย่างยิ่ง

  คำตอบของ เกาจิ้ง ทำให้เธอโล่งใจอย่างมาก

   แต่แม่ของ จี้หยู ก็อารมณ์เสียนิดหน่อย การเป็นโสดหมายความว่าอย่างไร

ช่างเถอะ.

   เมื่อเราเจอกันครั้งแรก คุณแม่จีไม่สามารถก้าวร้าวเกินไปที่จะป้องกันไม่ให้ลูกสาวของเธอก้าวลงจากตำแหน่งได้

  สรุปคือเธอทั้งพอใจและไม่พอใจ

  เกาจิ้ง ช่วยพี่สาวจี จัดกระเป๋าและออกมาที่ลานจอดรถด้านนอก

   กินข้าวกันก่อน

   เดิมที เกาจิ้ง ได้จองที่นั่งในร้านอาหารตะวันตกเพื่อทานอาหารเย็นใต้แสงเทียนกับพี่สาวจี ของเขา

  เพราะเขาไม่สามารถไม่สนใจ แม่จี ได้ เขาจึงเปลี่ยนไปนั่งที่อื่นได้หลังจากไปถึงที่นั่นแล้วเท่านั้น

  ระหว่างทานอาหาร แม่ของ จี ถาม เกาจิ้ง มากมาย

  เกาจิ้ง ตอบทีละอย่าง อย่างอดทน

  หลังอาหาร แม่ของ จี้หยู บอกรายละเอียดที่อยู่ให้ เกาจิ้ง และขอให้เขาพาเธอไปที่นั่น

   เธอพูดกับจี้หยูว่า: "ฉันได้นัดกับคุณป้า เฉิน ของเธอเพื่อเล่นในเซี่ยงไฮ้ สักสองสามวันและพบปะเพื่อนเก่า ดังนั้นเธอไม่ต้องไปกับฉัน"

  จี้หยูพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง: "คะ"

  แม่ จี ลังเลที่จะพูด: "พวกเธอ..."

"ลืมไปเลย"

  เธอโบกมือ: "เธอไม่ใช่เด็กอีกต่อไป เธอแค่ต้องรู้ในใจของเธอเอง และฉันก็จะไม่ถามถ้าไม่บอก ฉันก็ไม่สน"

  จี้หยู กอดแขนแม่ของเธอและวางหัวของเธอไว้บนไหล่ของเธอ

   ดีใจเล็กน้อย แต่ก็มีความรู้สึกผิดเล็กน้อยเช่นกัน

  เกาจิ้ง ที่ขับอยู่ข้างหน้ารู้สึกว่าหนักมาก

   โชคดีที่บ้านของป้าเฉินอยู่ไม่ไกล

  เมื่อเขามาถึงสถานที่นั้น คุณแม่ จี ลงจากรถก่อน หยิบกระเป๋าเดินทางของเธอ แล้วปล่อยให้ จี้หยู และ เกาจิ้ง ออกไป

  มองออกไปนอกสายตา ไม่สนใจ

  แต่จี้หยู จะนอนใจได้ยังไง เธอรออยู่กับแม่จนกระทั่งป้าเฉินปรากฏตัว จากนั้นจึงกลับไปที่รถ

  ตาม เกาจิ้ง กลับไปที่โรงแรม

  เมื่อมาถึงห้อง พี่สาวจี ก็โยนกระเป๋าเดินทางของเธอทิ้งและเหวี่ยงตัวลงบน เกาจิ้ง!

   "ฉันต้องอาบน้ำ!"

   สำหรับคำขอดังกล่าว เกาจิ้ง พอใจโดยไม่มีเงื่อนไขอย่างแน่นอน

   เพื่อประหยัดน้ำ คนสองคนอาบน้ำพร้อมกัน

   เสียงผิดปกติในห้องนอนดังอยู่นานก่อนจะจบลง

  จี้หยู คลอเคลียในอ้อมแขนของ เกาจิ้ง ฟังการเต้นของหัวใจของคนหลังด้วยใบหน้าที่พึงพอใจ และพูดหลังจากนั้นไม่นาน: "คุณไม่ต้องกังวลว่าแม่ของฉันจะคิดอย่างไร ฉันคิดว่ามันดีที่สุดสำหรับเราแล้วจริงๆ!"

   เกาจิ้ง จะพูดอะไรได้อีก เขาทำได้เพียงกอดเธอแน่นในอ้อมแขนของเขา

   ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า จี้หยู ได้พา เกาจิ้ง ไปดูบ้านในเซี่ยงไฮ้ และในขณะเดียวกันก็จัดการให้พนักงานที่ออกไปทำงานแล้วเพื่อซื้อเสบียง

  เกาจิ้ง วางแผนที่จะไป โลกใบใหญ่ อีกครั้งในเดือนหน้า และครั้งนี้เขาต้องนำเหล้าธัญพืชบริสุทธิ์ 5,000 ตันไปด้วย

  จำนวนค่อนข้างเยอะเกินไป และแน่นอนว่าบางอย่างก็ไม่มีที่ว่างพอ

   วันที่ 9 มีนาคม เขาบินไปที่เกาะฮ่องกงเพียงลำพัง

   มาถึงโกดังท่าเรือและใส่เสบียงทั้งหมดลงในพื้นที่จัดเก็บ

   เกาจิ้ง เปิดใช้งานความสามารถของสมอทองแดงและเคลื่อนย้ายไปยังโลกใบใหญ่!

จบตอน