บทที่ 70.2 ความเร็วและการต่อสู้ที่ดุเดือด
บทที่ 70.2 ความเร็วและการต่อสู้ที่ดุเดือด
ด้านจีหนานไม่รู้ว่าพ่อของเขาจะกลัวเขา
ถ้าเขารู้ เขาคงจะหัวเราะออกมาดังๆ
ท้ายที่สุด ตัวเขาได้เข้าร่วมในการต่อสู้จริงเพียงสามครั้งเท่านั้น
แต่จีหนานได้เข้าร่วมในการต่อสู้จำลองในสนามฝึกหลายร้อยครั้งแล้ว
ดังนั้นในความเป็นจริง การแสดงของจี้หนานก็ไม่ได้แย่เลย
ในขณะที่เฝ้าดูลิฟต์ลง จี้หนานหยิบหน้ากากออกมาจากด้านหลังแล้วขว้างไปที่จิหมิง
เมื่อมองไปที่หน้ากากลูกหมูในมือของเขา จิหมิงไม่รู้ว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร
"คุณจี ฉันจะส่งคุณไปที่ชั้น 35 อีกสักครู่ เจ้าชายเอเมียที่ถือลูกบอลอยู่ตรงนั้นเป็นเพื่อนของฉัน มีสมาชิกในทีมของฉันอยู่ที่นั่นด้วย เขาจะพาคุณออกไปจากที่นี่ เข้าใจไหม"
"เข้าใจ"
เมื่อได้ยินสิ่งนี้จิตใจของจิหมิงก็พึมพำ
เจ้าชายเอเมีย?
นั่นคือเจ้าชายที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลกและใช้จ่ายเงินเหมือนน้ำ?
คนนี้กับโกสต์กลายเป็นเพื่อนกัน?
เป็นเรื่องยากที่จะพูดว่าอาณาจักรอตันสุยะอยู่เบื้องหลังโกสต์หรือไม่?
อาจจะ!
จิหมิงเข้าใจว่าการฝึกทีมชั้นยอดอย่างโกสต์จะต้องใช้เงินจำนวนมากทุกปี
นี่ไม่ใช่สิ่งที่ประเทศทั่วไปสามารถจ่ายได้
แต่มันก็เกิดขึ้นที่อาณาจักรอตันสุยะเป็นหนึ่งในประเทศที่สามารถจ่ายได้
แค่คิดแบบนี้ลิฟต์ก็มาถึงชั้นที่ 35 แล้ว ทันทีที่เปิดประตูก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นจากนอกประตู
ก่อนที่จิหมิงจะทันได้โต้ตอบ
ชายมีเคราและแต่งกายโอ้อวด มีมงกุฎทองคำบริสุทธิ์บนศีรษะ วิ่งไปข้างหน้าหัวเราะและหัวเราะ
เขากอดไหล่ของจิหมิง และรินแชมเปญให้เขาในเวลาเดียวกัน
"มาเลยเพื่อนๆ ไปที่งานรื่นเริงกันเถอะ!"
เมื่อเผชิญกับฉากนี้ จิหมิงก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง
แต่เมื่อคิดถึงสิ่งที่จี้หนานพูดก่อนหน้านี้ จิหมิงก็ไม่ขัดขืนและถูกชายหนุ่มดึงออกจากลิฟต์
ในเวลาเดียวกัน คนที่อยู่ข้างๆชายคนนั้นก็เข้ามาและใส่กล่องรหัสผ่านใหม่ในลิฟต์
ในเวลาเดียวกัน กุญแจรถที่แกะสลักจากคริสตัลก็บินไปหาจี้หนาน
"เพื่อน นี่คือรถคันโปรดของฉัน มันกำลังรอคุณอยู่ที่โรงรถใต้ดิน"
ชายผู้สวมหน้ากากสีทองคือเจ้าชายเอเมียโดยธรรมชาติ
หลังจากนำจิหมิงออกจากลิฟต์ เจ้าชายก็โยนกุญแจรถให้กับจี้หนาน
“ไม่ต้องห่วง มันจะพาคุณออกจากเมืองบ้าๆนี้! ฮ่าๆ ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ จี้หนานก็แสดงรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
ฉันต้องบอกว่าเจ้าชายเอเมียนั้นเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ
หลังจากได้รับภารกิจมาแล้ว จี้หนานขอให้หนูติดต่อเจ้าชายเอเมียโดยหวังว่าอีกฝ่ายจะช่วยเขาได้
หลังจากได้ยินว่าจี้หนานต้องการความช่วยเหลือ เจ้าชายเอเมียก็ไม่ได้ถามจี้หนานด้วยซ้ำว่าภารกิจของเขาคืออะไร
เขาพูดแค่ประโยคเดียวว่ามีอะไรต้องการเงินก็บอกมาเลย ฉันมีเงินมากมาย
ไม่ สำหรับงานของจี้หนานในวันนี้ เจ้าชายเอเมียได้จองพื้นที่ไว้สำหรับเต้นรำโดยเฉพาะเพื่อช่วยจี้หนาน
ขึ้นลิฟต์และลงต่อไป
ที่ชั้น 50 เมื่อเห็นจี้หนานหยุดอยู่ที่ชั้น 35 เจ้าหน้าที่ที่จ้องมองไปที่ชั้นลิฟต์ก็รายงานอัลเบิร์ตทันที
“หัวหน้า พวกเขาหยุดอยู่ที่ชั้น 35 สักพักแล้ว ฉันสงสัยว่ามีคนลงไป”
"โอเค ฉันเข้าใจ"
หลังจากได้รับคำพูดของเจ้าหน้าที่แล้ว อัลเบิร์ตก็สั่งทีมที่อยู่ใกล้เคียงทันที
“ชั้น 35 ค้นหาทั้งหมด!”
หลังจากได้รับคำสั่งจากเบื้องบน เจ้าหน้าที่หลายคนก็มาถึงชั้นที่ 35 อย่างอุกอาจ
เมื่อเปิดประตูที่ชั้น 35 เจ้าหน้าที่เหล่านี้ก็รำคาญเล็กน้อยเช่นกัน
ใครจะมีความสุขที่ MI6 อันสง่างามถูกเล่นงานเหมือนลิงโดยศัตรูที่น่ากลัวเหล่านั้น?
ประตูถูกเปิดออกโครมคราม
ชายและหญิงที่กำลังบิดร่างกายอย่างบ้าคลั่งบนชั้น 35 ก็หยุดบิดตัวเช่นกัน
เสียงเพลงดังหยุดกระทันหัน
ทุกคนมองไปที่เจ้าหน้าที่เหล่านี้โดยพร้อมเพรียงกัน
เมื่อเห็นฉากนี้ เจ้าหน้าที่คนหนึ่งขมวดคิ้ว
“ใครรับผิดชอบที่นี่ออกมา!”
“ฉันเอง มีอะไรเหรอ?”
เมื่อได้ยินคนเรียกเขา เจ้าชายเอเมียยิ้ม กอดหญิงสาวสวยไว้ในอ้อมแขนทั้งสองข้างและมือข้างหนึ่ง แล้วเดินไปหาตัวแทนหลายคนอย่างไม่ใส่ใจ
ต้องบอกว่าท่านเจ้าคุณเก่งจริงๆ แกล้งทำเป็นรุก
ท่าทางต้องการการเฆี่ยนตีทำให้หนึ่งในสายลับโกรธทันที
ตัวแทนพูดอย่างโกรธจัดจับปลอกคอของเจ้าชายเอเมีย
“ไอ้หนู ฉันไม่มีเวลามาเล่นเกมกับนาย บอกฉันทีว่าคนที่ลงจากลิฟต์เมื่อกี้ไปไหนกันหมด”
แต่ในขณะที่ตัวแทนยื่นมือออกมา
ฉันได้ยินเพียงเสียงกระทบกันรอบๆ
สิ่งที่ทำให้ตัวแทนเหล่านี้ตกใจคือ
ผู้คนในงานคาร์นิวัลต่างถือปืนกันหมด!
ในขณะที่ปืนหลายร้อยกระบอกเล็งไปที่เจ้าหน้าที่เหล่านี้
เมื่อเห็นท่าทางนี้ เจ้าหน้าที่หลายคนก็ตกตะลึง
เมื่อเห็นว่าแม้แต่ผู้หญิงสองคนถัดจากเจ้าชายเอเมียก็ยกปืนขึ้นจ่อหัวเขา
ตัวแทนที่อุ้มเจ้าชายก็มีเหงื่อเย็นไหลออกมา
เขาอดไม่ได้ที่จะก่นด่าในใจ
"สวัสดี! เพื่อนๆ ให้ฉันบอกคุณก่อน ฉันเป็นเจ้าชายคนโตของอาณาจักร อตันสุยะ ฉันถูกแย่งชิงโดยคนบ้าบางคนเมื่อไม่นานมานี้ ดังนั้นตอนนี้ประสาทของฉันจึงอ่อนไหวเล็กน้อย แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร แต่ฉันขอแนะนำให้คุณออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดได้ไหม
คุณไม่ได้รับการต้อนรับที่นี่ "
เจ้าชายเอเมียเยาะเย้ยเจ้าหน้าที่ จับมือเจ้าหน้าที่ที่จับปกเสื้อของเขาไว้ แล้วกดลงช้าๆ
ค่อยๆปล่อยมือของเจ้าชายเอเมีย ลูกกระเดือกของเจ้าหน้าที่อดไม่ได้ที่จะขยับ
พยายามฝืนยิ้มบนใบหน้า ตัวแทนระงับความโกรธในใจ
“ผมขอโทษฝ่าบาท การกระทำก่อนหน้านี้ของผมนั้นผิด แต่ผมขอถามอะไรสักเล็กน้อย ในที่นี้มีเห็นใครออกมาจากลิฟต์หมายเลข 2 เมื่อกี้นี้หรือไม่? พวกนั้นเป็นตัวอันตราย ผมเกรงว่าพวกเขาจะทำร้ายคุณ ”
ไม่มีทางเลือกมากนัก สถานการณ์ตอนนี้เป็นอะไรที่ล้อแหลมเกินไป และถ้าอีกฝ่ายเกิดไม่พอใจขึ้นมา เขาก็ไม่ต้องคิดถึงสภาพตัวเองเลย
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจ้าชายเอเมียก็ยิ้มอย่างเหยียดหยาม และยกมือขึ้นเพื่อชี้ไปรอบตัวเขา
แสดงว่ามีปืนเยอะขนาดนี้ยังจะกลัวอันตรายอยู่อีกเหรอ?
“คุณบอกว่าลิฟต์หมายเลข 2 ใช่ไหม มีคนอยากจะออกมา แต่หลังจากเห็นคนบางคนที่นี่ พวกเขาเหล่านั้นก็ลงลิฟต์อีกครั้ง อย่างไรก็ตาม มีคนสวมหน้ากากสีเงินอยู่ข้างในด้วย หน้ากากนั้นเท่มาก”
เมื่อได้ยินสิ่งที่เจ้าชายเอเมียพูด รูม่านตาของเจ้าหน้าที่ก็หดลงอย่างรวดเร็ว
นั่นคือลักษณะของบุคคลเป้าหมายไม่ใช่หรือ
ในขณะนี้ เสียงของอัลเบิร์ตดังมาจากหู
“ลิฟต์หยุดที่ชั้นหก ทุกคนไปที่นั่นทันที!”
ได้ยินดังนั้นตัวแทนจึงรีบกล่าว
“ทุกคน ไปที่ชั้นหก!”
คนชั้นนำรีบไปที่ลิฟต์อีกตัวทันที
เมื่อมองไปที่ร่างของเจ้าหน้าที่เหล่านี้ แววตาของเจ้าชายเอเมียมีแววแห่งความมัวหมอง
ตัวแทนเหล่านี้หยิ่งเกินไป
ถ้าโกสต์ไม่บอกก่อนว่าเขาไม่จำเป็นต้องส่งกองทัพด้วยตัวเอง เขากลัวว่าเขาจะเข้าไปพัวพันกับเหตุการณ์ใหญ่ ดังนั้นเขาคงขอให้ใครสักคนไปฆ่าไอ้พวกเลวทรามเหล่านี้!
โดยไม่พูดอะไร เจ้าชายเอเมียส่งสัญญาณให้งานเต้นรำดำเนินต่อไป ในขณะที่เขาเดินเข้าไปในห้องส่วนตัวที่หรูหราที่สุดบนชั้นนี้
ตอนนี้อยู่ในห้องส่วนตัว หนูและจิหมิงอยู่ที่นี่
“เอาล่ะ ไอ้พวกนั่นไปแล้ว ตอนนี้คุณอยู่ที่นี่ปลอดภัย”
ฟังคำพูดของเจ้าชายเอเมีย
จีหมิงกล่าวขอบคุณ
“ขอบคุณท่านฝ่าบาท ขอบคุณที่ช่วยผมไว้”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจ้าชายเอเมียก็ยิ้มเล็กน้อย
"ยินดีต้อนรับ อาณาจักรมังกรเป็นเพื่อนและคู่หูที่ไว้ใจได้"
"ขอบคุณ."
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ในที่สุดจิหมิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
และเจ้าชายเอเมียมองดูคอมพิวเตอร์ที่ควบคุมด้วยหนู
บนหน้าจอขนาดใหญ่ของคอมพิวเตอร์ เจ้าชายเอเมียสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่า จี้หนานและนาตาชากำลังหลบหนี
“โกสต์ ฉันช่วยคุณได้แค่ที่นี่ ฉันหวังว่าคุณจะหนีจากที่นี่ได้สำเร็จ”
ร่องรอยของความกังวลปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา และเจ้าชายเอเมียก็อธิษฐาน
ในเวลานี้ จี้หนานและนาตาชาได้มาถึงชั้นหกแล้วพร้อมกับกล่องรหัสผ่านปลอม
ที่นี่ผู้คนจาก MI6 ไม่มีเวลามาล้อมรอบที่นี่
หลังจากออกจากลิฟต์ ทั้งสองก็มุ่งหน้าไปยังทางเดินที่อยู่ไม่ไกลออกไปทันที
นี่คือทางเดินกระจกยาวที่มีโครงสร้างกระจกที่เปิดเข้าด้านในทั้งสองด้าน
จากที่นี่คุณสามารถเห็นฉากดอกไม้ใต้โรงแรมเดินเรือได้อย่างชัดเจนซึ่งต้องเสียเงินเป็นจำนวนมากในการบำรุงรักษา
เมื่อเขามาถึงหน้าต่างด้านในบานหนึ่งและหยุดลง จี้หนานเพิ่งเปิดหน้าต่าง
มีเพียงเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบดังมาจากทั้งสองฝ่าย
เมื่อมองไปทั้งสองด้าน ฉันเห็นสายลับหลั่งไหลเข้ามาจากทั้งสองด้าน
"จับพวกเขา!"
เมื่อเห็นว่าจี้หนานและนาตาชาติดอยู่ตรงกลาง เจ้าหน้าที่ทุกคนก็ตาเป็นประกาย และพวกเขาก็รีบมาที่นี่
อย่างไรก็ตาม จี้หนานยิ้มอย่างเย็นชากับสิ่งนี้
เขากอดนาตาชาไว้ในอ้อมแขนของเขาก่อนที่จะกระโดดออกจากหน้าต่างกระจก!
ฉากนี้ทำให้เจ้าหน้าที่ทุกคนตะลึง
รู้ไหมว่านี่คือชั้นหก!
