บทที่ 238 : ปะทะเทพเจ้าสายฟ้า!
บทที่ 238 : ปะทะเทพเจ้าสายฟ้า!
ชายคนนี้มีผมยาวและผ้าคลุมไหล่ และกำลังมองไปที่หลินเป่่ยด้วยเจตนาฆ่า!
"เเกชื่ออะไร คนที่จะตายภายใต้ค้อนของฉัน" เทพสายฟ้าธอร์กล่าว
"ฉันหรอ?.......ฉันเป็นพ่อของคุณไง" หลินเป่ยตอบด้วยรอยยิ้ม
"เเกอยากตายมากใช่ใหม" ธอร์ โกรธมากเมื่อได้ยินสิ่งนี้, ก่อนหน้านี้เขามันเเต่กำลังเล่นโป๊กเกอร์กับผู้ช่วยตัวน้อยของเขา ดังนั้นเมื่อเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเขาจึงไม่ได้เข้ามาช่วยในทันที
โชคดีที่เกมส์นั้นจบอย่างรวดเร็วและเขาก็รีบมา……. เเต่อย่างไรก็ตาม มันยังคสายเกินไป, คนของเขาถูกจัดการไปแล้ว!
…….. เเละตอนนี้เขาแค่ต้องการฆ่าเพื่อเเก้เเค้นให้คนของเขาเท่านั้น!
…………….
ด้านหลินเป่ย, เขามองไปที่ธอร์ซึ่งเต็มไปด้วยความโกรธเเค้นโดยไม่มีความกลัวใด ๆ
ภายใต้การตรวจสอบของเขา, พลังการต่อสู้ของธอร์ก็กำลังถูกประเมินอยู่
[พลังต่อสู้พื้นฐาน: 20 ล้าน]
ด้วยตัวเลขเเบบนี้, สำหรับหลินเป่ยผู้มีพลังการต่อสู้พื้นฐาน 60 ล้านเเล้ว, ธอร์คนนี้ก็ไม่มีภัยคุกคามใดๆกับเขาเลย
ถ้าเทียบกับตัวละครในเกมส์โลกที่สองเเล้ว, พลังหารต่อสู้พื้นฐาน 20 ล้านก็น่าจะมีเท่ากับขอบเขตของขั้นตำนานระดับกลาง
…… พลังระดับนี้ก็ถือว่าไม่เลวนะ, แต่สำหรับหลินเป่ยเเล้วมันยังไม่คุ้มค่าที่จะกล่าวถึง
เเต่แน่นอนว่าเขาไม่ใช่ไม่ได้สนใจธอร์ เสียทีเดียว
ตอนนี้ดวงตาของหลินเป่ยจดจ้องตรงไปที่ค้อนยักษ์สีเงินที่อยู่ด้านหลังคู่ต่อสู้ ภายใต้สายตาของดวงดาวเขาพบว่ามันเป็นอาวุธศักดิ์สิทธ์ที่แท้จริง!
“ถ้าได้มันมารวมเข้ากับพื้นที่กระเป๋าของฉัน………. มันก็น่าจะช่วยทำให้พื้นที่กระเป๋าอวกาศของฉันสมบูรณ์ขึ้นได้ใช่ไหม?” หลินเป่ยมแอบพึมพำในใจ
"ถ้ามีค้อนอันนี้, ฉันน่าจะสามารถใช้พลังบรรพกาลในพื้นที่กระเป๋าของฉันเพื่อปรับปรุงวิถีเต๋าแห่งสายฟ้าบนร่างกายของฉันได้………เทพเจ้าสายฟ้าคนนี้ช่างเป็นผู้ส่งสารที่มีจิตใจอบอุ่นจริงๆ"
หลังจากคิดได้เเบบนี้, หลินเป่ยก็หันไปมองธอร์อีกครั้ง
"ฉันต้องการค้อนของคุณ…..คุณสามารถมอบให้ฉันได้ใหม?" หลินเป่ยพูดอย่างตรงไปตรงมา
เเละด้วยคำพูดคำเดียวนี้, มันก็ทำให้ธอร์ตกตะลึงในทันที(อยู่ๆมาขอค้อนเลย งงไปดิ)
“ฮ่าฮ่าฮ่า……. คุณอยากได้ค้อนของฉันงั้นหรอ?........ ได้เลย, ฉันจะใช้ค้อนสายฟ้านี้ทุบคุณจนตายไปเลย” ธอร์หัวเราะด้วยความโกรธ จากนั้นก้าวตรงไปพร้อมกับพลั งสาฟ้าที่ปรากฏออกมาครอบคลุมค้อนยักษ์สีเงินบนหลังของเขา……… หลังจากนั้นเขาก็ตะโกนอย่างรุนแรง โบกค้อนยักษ์และทุบมันไปที่หัวของหลินเป่ย
พลังของวิถีเต๋าเเห่งสายฟ้าอันทรงพลังได้ฉีกพื้นที่โดยรอบออกจากกัน!...... เเละในเวลาเดียวกันนั้นเองสายฟ้ารุนแรงหลายร้อยลูกก็ฟาดลงมาจากบนท้องฟ้าเเละเข้าทุกสิ่งรอบๆนี้
ตูมมมมมมมม!!!!!
เสียงระเบิดสายฟ้าดังกราว……. เเละในความหมอกสีคล้ำนั้น, แม้สายฟ้าจะหนาทึบมากเพียงใดก็ไม่อาจพุ่งทะลุไปได้
เเละหลังจากหมอกพัดปลิวหายไป, ภาพของหลินเป่ยที่กำลังถือดาบยาวสีทองฟาดฟันสายฟ้าฟาดของคู่ต่อสู้ด้วยท่านทีสบายๆ
"เป็นไปได้ยังไง…….เขาก็เป็นผู้ถือครองอาวุธศักดิ์สิทธ์งั้นหรือ"
การแสดงออกของธอร์เปลี่ยนไป จากนั้นเขาถอยออกมาอย่างรวดเร็ว, มองไปที่ดาบยาวสีทองในมือของหลินเป่ยอย่างเคร่งขรึม
ตอนนี้เขาสัใมผัสได้เลยว่า ค้อนสายฟ้าของเขานั้นกำลังสั่นอยู่เล็กน้อย!
สถานการณ์เเบบนั้นมันมีความเป็นไปได้อย่างเดียวเท่านั้น……… อาวุธศักดิ์สิทธ์ในมือของฝ่ายตรงข้ามมีระดับที่สูงกว่าค้อนสายฟ้าในมือของเขา!
……….
ปกติเเล้ว, อาวุธศักดิ์สิทธ์จะถูกแบ่งออกเป็นทั้งหมดเก้าระดับ
ระดับหนึ่งนั้นแย่ที่สุดและระดับเก้านั้นแข็งแกร่งที่สุด
ค้อนสายฟ้าในมือของเขาตอนนี้เป็นอาวุธศักดิ์สิทธ์ระดับหก กล่าวอีกอย่างคืออาวุธของฝ่ายตรงข้ามเป็นอาวุธศักดิ์สิทธ์ระดับเจ็ดเป็นอย่างน้อย!
เเละระดับเจ็ดขึ้นไปนั้นมันคืออาวุธศักดิ์สิทธ์ระดับสูง!
และค้อนธอร์ของเขาถือได้ว่าเป็นอาวุธศักดิ์สิทธ์ระดับกลางเท่านั้น!
เมื่อคิดได้ดังนี้ความโลภฉายแววในดวงตาของธอร์…… "ถ้าฉันได้รับอาวุธศักดิ์สิทธ์ระดับสูงเช่นนี้, ความแข็งแกร่งของฉันจะต้องไปได้ไกลกว่านี้อย่างแน่นอน…….ในเวลานั้น ฉันคงจะอยู่ยงคงกระพันในโลกนี้ด้วยค้อนสายฟ้าและดาบยาวสีทอง!" หัวใจของธอร์ร้อนรุ่มยิ่งขึ้น
“อาวุธศักดิ์สิทธ์ระดับสูงชิ้นนี้, ฉันต้องได้มันมา” หลังจากคิดได้เเบบนี้ในใจ ดวงตาของธอร์ก็ค่อยๆบ้าคลั่งมากขึ้นและพลังสายฟ้ารอบๆตัวเขาก็ยิ่งรุนแรงขึ้นไปอีก
เเละพลังสายฟ้านี้ก็ได้ทำให้เมืองฮัวตูทั้งหมดถูกปกคลุมด้วยเมฆแห่งความมืด…….. เกิดเสียงฟ้าร้องดังก้องไปทั่วเมืองเเละทำให้ทุกคนตื่นตระหนก
…………
ณ ห้องโถงใต้ดินของสภามืด
ผู้หญิงผมบลอนด์คนหนึ่งกำลังขมวดคิ้วและเงยหน้าขึ้นพร้อมกับเขี้ยวโผล่ออกมาที่มุมปากของเธอ
เธอคือราชินีแห่งตระกูลแวมไพร์, ตอนนี้เธอมีชีวิตอยู่มา 3,000 ปีเเล้วตั้งแต่ฝึกฝนมา และความแข็งแกร่งของเธอก็เทียบได้กับเทพสายฟ้าธอร์เลยทีเดียว
แต่ในเวลานี้ เธอกำลังดูเคร่งขรึมและพึมพำ "คนบ้าคนนั้นกำลังทำอะไรอยู่ เขาจะใช้พลังทั้งหมดที่มีในเมืองฮัวตูจริงๆหรือ?........ นี่เขาต้องการให้ทั้งเมืองถูกฝังใช่ใหม"
เเละในขณะนั้น, ภายนอกห้องโถงได้มีร่างสองร่างรีบเดินเข้ามา ร่างหนึ่งเป็นชายชราร่างค่อมและถือไม้กายสิทธิ์สีดำ……. ส่วนอีกร่างเป็นมนุษย์หมาป่าที่มีรูปร่างสูงใหญ่ ดวงตาสีแดงเลือดและรอยยิ้มมุมปากที่ดุร้ายอย่างยิ่ง
"เซเลีย เราควรทำอย่างไรดีในสถานการณ์ตอนนี้……. ธอร์มันบ้าไปแล้วเเละถ้าเราปล่อยให้เขาบ้าแบบนี้ สำนักงานใหญ่ของเราจะต้องถูกเปิดโปงอย่างแน่นอน" มนุษย์หมาป่าถามตรงๆ
“ฮิฮิ ถ้างั้นทำไมเราไม่ใช้โอกาสนี้โจมตีธอร์และส่งเขาไปอเวจีล่ะ?” ชายชราในชุดดำยิ้มอย่างน่ากลัว
“แบรนด์ เจ้าไปบอกทุกคนให้อพยพโดยเร็วที่สุด!” ซีเลียมองไปที่มนุษย์หมาป่าและออกคำสั่ง
"ส่วนคุณ..." ซีเลียมองไปที่ชายชรา
"อย่าสร้างปัญหาเพิ่มจะดีกว่า เรามีเรื่องสำคัญที่ต้องทำต่อไป! ประตูอเวจีกำลังจะเปิดเเล้ว, ดังนั้นฉันไม่อยากสร้างปัญหาโดยไม่จำเป็น"
"ฮิฮิ เข้าใจเเล้ว" ชายชราพยักหน้ากลายเป็นกลุ่มควันสีดำและหายไป
"เซเลีย ตาเเก่นี่….... ฉันมักจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับเขา"
“ฉันรู้……. เเต่เขามีอุปกรณ์สำคัญยที่สามารถเปิดประตูอเวจีได้, ดังนั้นก่อนที่ภารกิจของเราจะสำเร็จ เราต้องไว้ใจเขาไปก่อน”
"เข้าใจเเล้ว"ื แบรนด์มนุษย์หมาป่ามีสีหน้าเปลี่ยนไปเมื่อเขาได้ยินคำพูดนั้นและออกจากห้องโถงไป
เรื่องประตูอเวจีนั้นไม่มีใครกล้าละเลย
เเละตอนนี้, ในห้องโถงเหลือเพียงซีเลียเท่านั้น…….. เธอลูบผมสีบลอนด์นุ่มของเธอพร้อมกับจมอยู่ในความคิด
"เทพสายฟ้าธอร์ต่อสู้อย่างบ้าระห่ำด้วยพลังทั้งหมดของเขา…….. เเสดงว่ามันต้องมีบางสิ่งที่เหลือเชื่อเกิดขึ้นบนพื้นดินอย่างเเน่นอน"
สายตาของซีเลียลังเลอยู่ครู่หนึ่งและในที่สุดก็แน่วแน่, จากนั้นร่างของเธอก็หายไปจากบัลลังก์
“เเค่ไปดูอยู่ห่างๆ ก็น่าจะไม่เป็นไรนะ” ซีเลียพึมพำ
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ซีเลียจากไป ควันสีดำกลุ่มหนึ่งก็ค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนบัลลังก์ เเละในที่สุดก็กลายเป็นร่างของชายชราที่มีร่างกายแหบแห้ง
"ฮิฮิ…….นี่คือโลกทะเลสีฟ้าที่เชื่อมต่อกับโลกที่สว่างงั้นหรือ?"
"ฉันรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าโลกนี้ดูเหมือนจะซ่อนกลิ่นอายแห่งพลังบรรพกาลที่อุดมสมบูรณ์อย่างมาก หากมาสเตอร์สามารถกลืนกินโลกใบนี้ได้ พลังของเขาก็อาจจะพัฒนาไปได้มากกว่านี้"
"เเละเมื่อถึงเวลานั้น, รางวัลที่ฉันได้รับก็จะเป็นสิ่งที่เหนือจินตนาการ"
ร่างหลังค่อมยิ้มและในที่สุดก็กลายเป็นควันดำที่กระจายไปจากห้องโถง
…
ณ โลกบนดินของเมืองฮัวตู…..รอบนอกของสภามืด
พื้นที่ในรัศมีสิบกิโลเมตรรอบๆนี้ได้กลายเป็นเศษหินเเละอิฐ
ในเวลานี้ เหลือเพียงสองคนที่ยืนอยู่ในที่นี่………เเละสองคนนั้นคือเทพสายฟ้าธอร์ และหลินเป่ย
สำหรับอะพอลโลนั้น, โล่เทพเจ้าสงครามที่หลินเป่ยมอบให้เขาไม่สามารถต้านทานการโจมตีของอาวุธศักดิ์สิทธ์นี้ได้, ดังนั้นตั้งแต่เริ่มต้น เขาจึงส่งอะพอลโลเข้าอยู่ในกระเป๋าอวกาศของเขา
และฉากนี้ก็อยู่ในสายตาของธอร์เเละมันทำให้เขาตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น
"ฮ่าฮ่า…..เขามีอุปกรณ์ยที่สามารถเก็บสิ่งมีชีวิตได้……. ฉันโชคดีมาก, ตราบใดที่ฉันสามารถฆ่าลิงผิวเหลืองตัวนี้ได้…… สิ่งดีๆ ทั้งหมดก็จะเป็นของฉัน!" ธอร์หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
"รอช้าไม่ได้อีกแล้ว, ในทวีปนี้มีคนเคราะห์ร้ายอีกสองคนที่ถูกทิ้ง(พลังสูงเเต่ยังไม่พอที่จะออกไปสำรวจอวกาศได้) ถ้าพวกเขาสัมผัสได้ถึงลมหายใจและตรวจสอบที่นี่ ฉันอาจจะไม่ได้รับของดีๆ เหล่านี้เเค่คนเดียว"
"ในเวลานี้, ฉันต้องทำให้ดีที่สุด…… แม้ว่าจะต้องทำลายเมืองนี้เราก็จะต้องไม่ลังเล............ ตราบใดที่ฉันสามารถแข็งแกร่งขึ้นได้ในอนาคต ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็คุ้มค่า”
เมื่อคิดได้เเบบนี้, ในที่สุดเทพแห่งสายฟ้าก็ไม่ลังเลอีกต่อไป…… พลังแห่งสายฟ้าทั่วร่างกายของเขาได้ปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มที่เเละในเวลาเพียงชั่วพริบตาเมืองฮัวตู ทั้งหมดก็กลายเป็นทะเลสายฟ้าเผาทำลายบ้านเรือนรอบๆทั้งหมด
"เฮ้ๆ…….. ทำไมคุณโหดร้ายเเบบนี้ล่ะ, คนในเมืองนี้ล้วนเป็นเพื่อนร่วมชาติของคุณไม่ใช่หรอ….เเต่คุณกับปล่อยให้พวกเขาตายกันหมด"
"ฮิฮิ ไม่ใช่เรื่องที่คุณต้องมายุ่ง" ธอร์เย้ยหยัน
"ผู้อ่อนแอล้วนถือว่ามีความผิดพลาดในตัวเอง" ธอร์คำราม, จากนั้นเขาชูค้อนในมือขึ้นฟ้า….. เมฆฝนฟ้าคะนองเเละทะเลสายฟ้าที่แต่เดิมปกคลุมทั้งเมืองก็เริ่มควบแน่นกลายเป็นกระแสน้ำวนอยู่บนศีรษะของธอร์ แลพร้อมที่จะโจมตีหลินเป่ยทุกเมื่อ!
"ฮิฮิ…….ไอ้หนู ท่าไม้ตายนี้คือพลังโจมตีสูงสุดของฉัน, ดังเเกตายได้โดยไม่ต้องเสียใจเเล้ว" ธอร์ยิ้มเยาะจากนั้นค้อนยักษ์สีเงินในมือของเขาก็ทุบลงไปที่หลินเป่ยโดยตรง
เมื่อเห็นพลังที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้พุ่งตรงมาที่ตนเอง, หลินเป่ยกลับทำเพียงยิ้มเล็กน้อย……… เเต่ในขแในขณะที่เขากำลังจะรับพลังสายฟ้านี้หางตาของเขาก็สุงเกตุเห็นร่างเพรียวบางที่ดูเหมือนจะเเอบดูสนามรบนี้อยู่
ก่อนหน้านี้ร่างของหญิงสาวคนนี้ถูกปิดกั้นโดยอาคารหลายแห่ง แต่ตอนนี้อาคารทั่วทั้งเมืองฮัวตูถูกสายฟ้าของธอร์ทำลายจนราบเป็นหน้ากลอง ดังนั้นในตอนนี้เขาจึงจับภาพการมีอยู่ของอีกฝ่ายได้อย่างง่ายดาย
"ฮิฮิ, คนๆนี้ไม่รู้หรือไงว่าฉันเกลียดพวกมือที่สามที่สุด" มุมปากของหลินเป่ยกระตุกจากนั้นเขาก็เคลื่อนไหว
ทักษะเปลี่ยนเงา!
ในระยะไกล, ซีเลียที่กำลังเฝ้าดูสนามรบอย่างใกล้ชิด เเละเฝ้าดูสายฟ้าของธอร์ที่กำลังควบแน่นเป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก
"ถ้าเทียบกับเมื่อก่อน ธอร์แข็งแกร่งขึ้นม่กจริงๆ…….. เเละถ้าพลังแห่งสายฟ้าตกลงมาใส่ฉัน..."
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่ความคิดนี้ปรากฏขึ้นในหัวใจของเธอ เธอรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะเเละมันเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่เธออธิบายไม่ได้
เเต่ในขณะนั้นเอง, พลังเต๋าแห่งอวกาศที่ทรงพลังก็ได้ห่อหุ้มร่างของเธอในทันที เเละเมื่อเธอกำลังจะตอบสนอง ร่างของเธอก็ปรากฏตัวขึ้นที่ศูนย์กลางของพลังสายฟ้าแล้ว…….ตอนนี้เหนือศีรษะของเธอค้อนสายฟ้าก็ได้ฟาดลงมาอย่างรุนแรงเเละทรงพลัง
“อะไรกัน!”
เมื่อซีเลียมองเห็นเเล้วว่าตอนนี้เธออยู่ที่ใหน……. เธอก็สับสนกับเรื่องนี้มาก
………. นี่มันเกิดอะเกิดอะไรขึ้นกันเเน่?
อย่างไรก็ตาม, ตอนนี้ลูกศรอยู่บนเชือกเเล้ว เเละเธอต้องส่งมันออกไป…… ดังนั้นเธอคำรามและข้างหลังของเธอก็มีปีกสองคู่งอกออกมา!
………
"หืมมมมม…….กลายเป็นว่าคนๆนี้คือคนในสภามืดของคุณ!" ธอร์มองดูการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของซีเลียและตกตะลึงเล็กน้อย
แต่เขาตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าซีเลียนี้คงจะถูกซ่อนอยู่อุปกรณ์กระเป๋าอวกาศ, เเละทำการเรียกออกมาเพื่อช่วยต่อสู้เเบบในตอนนี้……แต่ซีเลียรีบเคลื่อนไหวไวเกินไป, เธอออกมารับท่าไม้ตายของเขาตอนนี้แม้ว่าเธอจะไม่ตาย แต่ก็ต้องบาดเจ็บสาหัสอยู่ดี!
เมื่อธอร์คิดได้เเบบนี้, ดวงตาของธอร์เปลี่ยนเป็นดุร้ายและมุมปากของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มออกมา
นี่คือซีเลีย…… ราชินีแห่งสภามืด ถ้าเธอถูกจับกลับไปได้, ผลประโยชน์ที่เขาจะได้รับ…… จะต้องดีมากกว่านี้อย่างแน่นอน!
ธอร์หัวเราะอย่างบ้าคลั่งในใจ วันนี้เขาทำเงินได้มากมายจริงๆ
"ฉัน………"
ด้านซีเลียเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเข้าใจเธอผิด ซีเลียก็รู้สึกกังวลและต้องการอธิบาย แต่ว่าตอนนี้มันก็สายเกินไปเเล้ว
เเละเมื่อมองไปที่สายฟ้าที่น่าสะพรึงกลัวที่กำลังตกลงมา ปีกทั้งสองที่อยู่ด้านหลังซีเลียก็ระเบิดแสงสีโบราณสีโลหิตที่ทรงพลังและลึกลับออกมา……..จากนั้นแสงโลหิตก็ควบแน่นและกลายเป็นบาเรียกีดขวางห่อหุ้มร่างกายของเธอไว้ในทันใด
นี่คือทักษะที่ใช้พลังงานจากเเหล่งกำเนิดวิญญาณของเธอ และทุกครั้งที่ใช้ทักษะนี้มันก็จะสร้างความเสียหายระดับหนึ่งให้กับแหล่งวิญญาณของเธอ
ดังนั้นถ้าเธอรับมือไม่ไหว, วิญญาณของเธอก็อาจจะเสียหายได้……เเต่ก็ยังดีกว่าตายตอนนี้!
บูมมมมมมมมม-!!
ค้อนสายฟ้าเเละบาเรียโลหิตปะทะกันในความว่างเปล่าเเละระเบิดออกมา
ในระยะห่างออกมา, หลินเป่ยสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าในใจกลางของการปะทะ, พื้นที่รอบๆได้แตกเป็นเสี่ยงๆ และผลกระทบจากพลังอันทรงพลังก็ออกมากลืนกินเมฆฝนฟ้าคะนองในท้องฟ้าและเศษซากโดยรอบในทันที
“เป็นการโจมตีที่รุนแรงอะไรเช่นนี้” หลินเป่ยกล่าวด้วยความประหลาดใจ
"เมื่อมองไปที่พลังทำลายล้างนี้ การเคลื่อนไหวของทั้งสองนี้น่าจะใกล้เคียงกับระดับพลังการต่อสู้ 60 ล้านแต้มเเล้ว………พลังแบบนี้แม้แต่ฉันก็ยังต้องระวังถ้าต้องเผชิญหน้ากับมัน"
………..
“เเต่จากการปะทะครั้งนี้, พวกเขาน่าจะเกือบสู้กันเสร็จแล้ว เเละฉันควรจะไปทำความสะอาดสนามรบเเล้ว”
เมื่อคิดได้เช่นนี้, หลินเป่ยก็ก้าวเข้ามาและปรากฏตัวตรงบริเวณที่ทั้งสองกำลังต่อสู้กัน
ณ จุดนี้ปรากฏหลุมลึกที่มีรัศมีถึงหนึ่งกิโลเมตร
เเละในเวลานี้ธอร์กำลังนั่งหอบอยู่บนขอบหลุมและพยายามฟื้นฟูพลังเวทย์ของตัวเอง……….เเต่เมื่อเขาเห็นหลินเป่ยปรากฏตัวขึ้นใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เเละในขณะที่เขากำลังต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง เขารู้สึกว่าคอของเขาร้อนขึ้นและมีเลือดไหลออกมาจากคอของเขา
สิ่งสุดท้ายในสายตาของเขาคือท้องฟ้าที่กำลังหมุนเเละสติของเขาก็สลายหายไป
…………………..
