บทที่ 13 การรวมตัวของเหล่าผู้นำ
บทที่ 13 การรวมตัวของเหล่าผู้นำ
"นั่นคือหวังหลิงเฟิง ผู้นำแห่งตระกูลหวัง!"
"เจียงหลู่หัว ผู้นำของตระกูลเจียง!"
“ผู้นำตระกูลซุน ซุนเหลียนเฉิง!”
"หม่าหรู่หลง ผู้นำตระกูลหม่า!"
"สวรรค์……"
เมื่อเห็นร่างของคนเหล่านี้ปรากฏขึ้น ทุกคนก็ตกใจและพูดคุยเอะตะโรกันยกใหญ่!
"พวกเขาวางแผนไว้นานแล้ว!"
“ตอนนี้หยางหมิงเสร็จแล้ว!”
“ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่แข็งแกร่งกว่าปรมาจารย์สูงสุดหลายคนอย่างแน่นอน!”
"เรื่องใหญ่ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!"
"ดูสิ แม้แต่หลีชิงฮัวผู้นำตระกูลหลีก็อยู่ที่นี่ ตระกูลหลีอยู่กว่าสิบตระกูลใหญ่รองจากตระกูลหวัง!"
เมื่อเงาสุดท้ายร่วงหล่นลงมา ทุกคนก็ต้องตะลึงและตกตะลึง!
"พระเจ้า แม้แต่ผู้นำตระกูลหลี่ก็ปรากฏตัวขึ้น ครั้งนี้ตระกูลหยางล่มสลายแน่นอน!"
"โอ้? ข้าไม่ได้คาดหวังว่าผู้นำทุกคนที่อยู่ในเมืองไท่คังจะให้เกียรติมาที่ตระกูลหยางของข้าด้วยตัวเอง มันดูอลังการจริงๆ ดูเหมือนว่าทุกคนจะใช้เวลานานในการเตรียมตัวสำหรับเพื่อรับทรัพย์สมบัติของตระกูลหยางของข้า!" หยางหมิงเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ผู้นำเหล่านั้น ปรมาจารย์แห่งตระกูลขุนนางที่ปรากฏตัวทีละคนด้วยท่าทางสง่างามและนิ่งสงบ
"หยางหมิง ถ้าพูดอย่างไม่อ้อมค้อม เจ้าต้องรู้อยู่ในใจว่าเป็นเรื่องยากสำหรับเจ้าที่จะรักษาสมบัติของตระกูลหยางเพียงลำพัง รีบตัดสินใจด้วยตัวเจ้าเอง จะได้ไม่ทำให้เรื่องยุ่งยากมากว่านี้!" เหลียนเฉิงส่ายหัวพูด
"ใช่ หยางหมิง เรามาที่นี่เพื่อแบ่งสมบัติตระกูลหยางของเจ้า ปล่อยมันไป! อย่าใช้แขนของเจ้าขัดล้อเกวียน!" หม่าหรูหลงผู้นำของตระกูลหม่าพูดออกมาตรงๆ
"ไม่ต้องพูดมาก ฆ่ามันเถอะ!" ผู้เฒ่าเจียงกล่าวอย่างหมดความอดทน เขาอารมณ์ร้อนและใจร้อน!
"หยางหมิง บางทีเจ้าอาจคิดว่าเจ้าเผอิญไปประสบกับโชคอะไรบางอย่างแล้วทำให้พอมีพลังขึ้นมาบ้างเจ้าก็จะสามารถเปลี่ยนสิ่งต่างๆ ได้นะ ข้าจะบอกความจริงกับเจ้าเช่นกัน เหตุผลที่เราทุกคนมาถึง อันที่จริงสิ่งนี้เป็นคำสั่งจากตระกูลหลิว การดำรงอยู่ของพวกเขาคืออะไร ข้าไม่คิดว่าข้าจำเป็นต้องพูดเจ้าก็รู้ถึงความแข็งแกร่งของพวกเขาใช่ไหม!” หวังหลิงเฟิงผู้นำตระกูลหวัง พูดเบา ๆ แต่สิ่งที่เขาพูดเหมือนทิ้งระเบิดลงใจกลางฝูงชนทำให้เกิดผลกระทบอย่างมาก!
"อะไรนะ แท้จริงแล้วคือตระกูลหลิว หนึ่งในบรรดาตระกูลระดับสูงทั้ง 10 อันดับแรกในเมืองไท่คังนี้ ตระกูลหลิวอยู่ในอันดับที่สิบ แม้ว่าจะอยู่ในอันดับที่สิบ แต่ก็น่ากลัวอย่างมาก มีเทคนิคขั้นสูงในตระกูลและหัวหน้าตระกูลหลิวชิซางมีขอบเขตการบ่มเพาะกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 7 มีปรมาจารย์อย่างน้อยสิบคนในขั้นที่ 6 ในตระกูลหลิว ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้นำตระกูลทั้งหมดจะมาอยู่ที่นี่ ปรากฎว่าพวกเขาได้รับการสนับสนุนจากตระกูลหลิว!”
“ใช่ ตระกูลหลิวเป็นหนึ่งในสิบตระกูลระดับสูง แม้แต่เจ้าเมืองก็ยังไม่ยอมรุกรานพวกเขาง่ายๆ ด้วยการสนับสนุนจากตระกูลหลิวจึงไม่น่าแปลกใจที่คฤหาสน์เจ้าเมืองจะไม่ลงมือก้าวก่าย ดังนั้น - คำสั่งห้ามของเจ้าเมือง จึงกลายเป็นแผ่นกระดาษเปล่าๆ!”
"นี่คือพลัง ตราบใดที่มีพลัง ทุกอย่างมันก็ขึ้นอยู่กับเจ้า!"
ทุกคนตกใจมาก พวกเขาไม่คาดคิดว่าผู้ที่อยู่ด้านหลังที่แท้จริงของตระกูลผู้ดีเหล่านี้จะเป็นตระกูลหลิว!
“ใช่ หยางหมิง เจ้าคิดว่าเจ้าแข็งแกร่งแล้วหรือ เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถรักษาตระกูลหยางของเจ้าไว้ได้หรือไม่ เมื่อเทียบกับตระกูลหลิวแล้วตระกูลหยางของเจ้านับเป็นตัวอะไร แม้ว่าตระกูลหยางของเจ้าจะชนะในวันนี้ เจ้าก็ไม่สามารถต้านทานเพียงปลายนิ้วของตระกูลหลิวได้หรอก แต่เจ้าต้องรอดจากวันให้ได้ซ่ะก่อนล่ะนะ ถ้าเจ้ารู้สึกตัวแล้วก็คุกเข่าลงและยอมรับความผิดพลาดของเจ้าซ่ะ บางทีเจ้าอาจตายง่ายขึ้นอีกหน่อย” เถียนเฟิงฮัวหัวเราะเยาะ
“หยางหมิง ข้าสามารถปล่อยให้เจ้าหลบหนีไปได้ ข้าจะให้เวลาเจ้ากลับไปที่โกดังของตระกูลหยางสักสิบลมหายใจ แล้วจากไปทันที ข้าจะถือว่าข้าไม่เห็นเจ้าวันนี้” หวังหลิงเฟิงกล่าวเบาๆ
ทันทีที่เขาพูดจบผู้นำตระกูลทุกคนก็พยักหน้าเห็นด้วยกับเขา เหมือนเถียนเฟิงฮัวต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายเขาก็ทำได้แค่พยักหน้าและไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา
