ตอนที่แล้วบทที่ 109 – ผมกลายเป็นคนกลาง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 111 – ชวนไปกินข้าว

บทที่ 110 – เพื่อประโยชน์ของทุกคน


อาจารย์ตี้ใช้มือลูบเคราของเขาอยู่ตลอด และพยักหน้าอย่างยอมรับเป็นระยะ ๆ ระหว่างที่ฟังผมอธิบาย หลังจากที่ผมพูดทั้งหมดจบ เขาเริ่มหัวเราะออกมาไม่หยุด เขาหัวเราะนานมากเลยแหละ จนผมต้องรีบถามด้วยความตกใจ “อาจารย์ครับ! อาจารย์! เป็นอะไรหรือเปล่าครับ? อาจารย์ไม่สบายตรงไหน?” เขาถึงค่อย ๆ สงบสติของตัวเองลงได้ ...

 

บทความพิเศษ

คุณจำเป็นต้องเข้าสู่ระบบก่อนทำการซื้อบทความ ... เข้าสู่ระบบ คลิกที่นี่

 

 

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด