ตอนที่ 208: การแข่งขัน
ตอนที่ 208: การแข่งขัน
โรงงานภายในรัฐไอโอวาได้ใช้อุปกรณ์คุณภาพสูงที่สั่งมาจากต่างดาวอย่างเต็มที่ นอกจากนี้มันยังเป็นฐานการผลิตแห่งแรกในประวัติศาสตร์ของดาวโลกที่มีมาตรฐานระดับการผลิตอยู่ในระดับพันธมิตรมนุษย์
ขณะเดียวกันบริษัทควอนตัมก็มีโรงงานเปิดอีกสามแห่งโดยกระจายกันไปในภูมิภาคยุโรปและเอเชีย ซึ่งถ้าหากพวกเขาสามารถเริ่มการผลิตในโรงงานได้ทั้งหมด พวกเขาก็จะสามารถผลิตเครื่องเสริมพลังชาร์จได้ 1,200 ชุดในทุก ๆ 24 ชั่วโมง
เพื่อควบคุมประสิทธิภาพของโรงงานให้อยู่ในระดับสูงสุด ทางบริษัทจึงใช้เครื่องมือเครื่องจักรในระดับมาตรฐานของพันธมิตรทั้งหมด ซึ่งเครื่องมือเหล่านี้ไม่เพียงแต่จะนำมาใช้สำหรับการผลิตเครื่องเสริมพลังชาร์จเพียงอย่างเดียวเท่านั้น เพราะเมื่อบริษัทได้เปิดตัวผลิตภัณฑ์ชนิดใหม่อื่น ๆ พวกเขาก็จะใช้เครื่องมือเหล่านี้ในการควบคุมคุณภาพเช่นเดียวกัน
การเปิดโรงงานทั้งสี่แห่งนี้ได้ใช้เงินทุนของบริษัทควอนตัมไปมากกว่า 80% และแน่นอนว่าเงินทุนส่วนใหญ่ก็มาจากกระเป๋าของเซี่ยเฟย
คนงานภายในโรงงานทุกคนต่างก็ถูกคัดสรรมาเป็นอย่างดี โดยพวกเขาได้รับการฝึกพิเศษจากวิศวกรต่างดาวที่ทางบริษัทได้จ่ายค่าจ้างสำหรับการฝึกอบรมเป็นเวลา 1 เดือน ซึ่งในตอนนี้องค์ประกอบต่าง ๆ ได้ถูกเตรียมพร้อมเอาไว้จนหมดแล้ว รอเพียงแค่คำสั่งเพื่อเริ่มการผลิตเครื่องเสริมพลังชาร์จอย่างเป็นทางการเท่านั้น
แวมไพร์ค่อย ๆ ร่อนลงสู่พื้นโล่งด้านนอกโรงงาน ก่อนที่เซี่ยเฟย, พอตเตอร์และชาร์ลีจะเดินลงมาจากยาน
เนื่องจากในตอนนี้การผลิตยังไม่เริ่มอย่างเป็นทางการ พวกคนงานจึงใช้เวลาในการเตรียมตัวเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการผลิตที่กำลังจะมาถึง
ชาร์ลีเดินนำพอตเตอร์กับเซี่ยเฟยเดินชมรอบ ๆ โรงงานด้วยท่าทางสบาย ๆ ซึ่งในระหว่างทางพอตเตอร์ก็ชื่นชมอุปกรณ์ระดับสูงมาโดยตลอด และถึงแม้ว่าอุปกรณ์พวกนี้จะมีราคาแพงอยู่เล็กน้อย แต่พวกมันก็เป็นอุปกรณ์ที่มีศักยภาพที่ดีและในวันหนึ่งพวกมันย่อมต้องนำผลกำไรกลับคืนมาให้บริษัทอย่างแน่นอน
หลังจากเดินมาจนถึงห้องทดลองในที่สุดพอตเตอร์ก็ได้เห็นตัวอย่างผลิตภัณฑ์ของเครื่องเสริมพลังชาร์จ
“เพิ่มพลังชาร์จให้กับเกราะพลังงาน 31.27% นี่มันจะดีเกินไปแล้ว!” พอตเตอร์กล่าวขึ้นมาหลังจากที่เขาได้อ่านผลการทดสอบที่ชาร์ลีนำมามอบให้
“หากว่าเครื่องจักรสามารถทำการผลิตทุกอย่างได้ตามแบบแผน อุปกรณ์ชนิดนี้ควรจะเพิ่มพลังการชาร์จได้มากกว่า 35% แต่โรงงานยังไม่ได้เริ่มการผลิตอย่างเป็นทางการและพนักงานก็ยังไม่มีประสบการณ์ในการผลิต พวกเราจึงจำเป็นต้องปรับลดมาตรฐานลงเล็กน้อยเพื่อให้การทำงานเป็นไปอย่างราบรื่นครับ”
“มันก็สมเหตุสมผลดีนี่ ถ้าหากว่ามันเกิดข้อผิดพลาดในระหว่างการผลิตเนื่องจากพนักงานกังวลเรื่องคุณภาพมากเกินไป มันก็อาจจะส่งผลกระทบกับต้นทุนในแบบที่ไม่ควร นอกจากนี้เพียงแค่การเพิ่มพลังชาร์จ 30% ก็มากพอจะทำให้ตลาดแตกได้แล้ว” พอตเตอร์กล่าว
“สิ่งที่ผมกำลังคิดคือการขายเครื่องเพิ่มพลังชาร์จ 30% เป็นรุ่นมาตรฐาน ส่วนเครื่องที่เพิ่มพลังชาร์จได้มากกว่านั้นจะถูกขายในฐานะสินค้ารุ่นพิเศษ แน่นอนว่าเราก็จำเป็นจะต้องบวกราคาพิเศษเข้าไปด้วย” เซี่ยเฟยกล่าว
“นายนี่มันเจ้าเล่ห์ดีจริง ๆ แต่เดิมผลิตภัณฑ์ที่ผลิตก็สมควรจะต้องมีประสิทธิภาพเพิ่มพลังชาร์จได้มากกว่า 35% อยู่แล้ว แต่นายกลับขายสินค้าที่มีความบกพร่องเป็นสินค้าปกติ แล้วขายสินค้าตามมาตรฐานเป็นสินค้ารุ่นพิเศษ แบบนี้มันก็จะช่วยเพิ่มผลกำไรให้กับบริษัทมากกว่า 2 เท่า”
“สำหรับลูกค้าระดับสูงพวกเขาย่อมเลือกซื้อสินค้ารุ่นพิเศษเพื่อให้ได้ประสิทธิภาพที่สูงที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะท้ายที่สุดยานอวกาศของพวกเขาก็ไม่ใช่ยานราคาถูกอยู่แล้วพวกเขาย่อมเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง”
“สมมุติว่าถ้านายตั้งมาตรฐานเอาไว้ที่ 35% แล้วขายสินค้าที่มีคุณภาพต่ำกว่านี้ในฐานะสินค้าที่มีตำหนิ มันก็จะทำให้ราคาของสินค้าพวกนั้นลดลงอย่างรวดเร็ว แต่นายกลับใช้สินค้าที่มีตำหนิเป็นสินค้ามาตรฐาน ซึ่งมันก็จะช่วยชูสินค้าที่ควรจะเป็นสินค้ามาตรฐานขึ้นไปให้กลายเป็นสินค้ารุ่นพิเศษ”
คำเยินยอของพอตเตอร์ทำให้เซี่ยเฟยเกาหัวด้วยความรู้สึกลำบากใจเล็กน้อย เพราะเขาไม่ได้วางแผนขายสินค้าแค่รุ่นมาตรฐานกับรุ่นพิเศษเท่านั้น แต่เขาต้องการจะแบ่งสินค้าออกเป็นหลาย ๆ รุ่นตั้งแต่รุ่น 25%, รุ่น 30%, รุ่น 35% และรุ่น 38%
ถึงแม้พวกเขาจะใช้เครื่องมือที่ทันสมัยที่สุดในพันธมิตร แต่มันก็ยังไม่สามารถรับประกันคุณภาพการผลิตที่สม่ำเสมอได้ เพราะท้ายที่สุดวัตถุดิบในการผลิตแต่ละชุดก็จะมีความแตกต่างกันเล็กน้อย ซึ่งแม้แต่อุณหภูมิของโรงงานและความสามารถของพนักงานก็ส่งผลต่อคุณภาพการผลิตได้ด้วยเช่นเดียวกัน
หากพวกเขาได้ทำการแบ่งสินค้าออกเป็น 4 ระดับ มันก็ไม่เพียงแต่จะช่วยแก้ปัญหาเรื่องคุณภาพการผลิตที่ไม่สม่ำเสมอได้เท่านั้น แต่พวกเขายังสามารถแบ่งตลาดออกเป็นส่วน ๆ ได้ด้วย โดยเฉพาะสินค้ารุ่น 38% ที่จะถูกขายออกไปในราคาที่แพงมาก
“ว่าแต่บริษัทได้รับคำสั่งซื้อมาบ้างแล้วหรือยัง?” พอตเตอร์ถาม
คำสั่งซื้อคือเส้นเลือดหลักของบริษัท เพราะถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีผลิตภัณฑ์ที่ดีแค่ไหน แต่ถ้าหากพวกเขาไม่สามารถขายผลิตภัณฑ์พวกนั้นได้ มันก็ไม่สามารถสร้างผลกำไรกลับมายังบริษัทได้
“ปัจจุบันมีซัพพลายเออร์หลายรายสนใจเครื่องเสริมพลังชาร์จของพวกเรามาก แต่เนื่องจากพวกเรายังเป็นบริษัทที่ใหม่มากพวกเขาจึงยังมีข้อสงสัยอยู่บ้าง พวกเขาจึงบอกว่าพวกเขาต้องการสินค้าตัวอย่างไปทำการทดสอบ แล้วพวกเขาค่อยส่งคำสั่งซื้อตามมาในภายหลังครับ” ชาร์ลีกล่าว
“ถึงแม้การกระจายสินค้าผ่านซัพพลายเออร์จะทำให้สินค้าถูกระบายออกไปค่อนข้างเร็ว แต่คนพวกนี้จะต้องกดราคาพวกเราหนักอย่างแน่นอน ซึ่งมันก็จะทำให้ผลกำไรของบริษัทลดน้อยลงไป และพวกเขายังจะกลายเป็นคนที่คอยคุมสถานการณ์ของบริษัทด้วย ถ้าเป็นไปได้ให้พยายามหลีกเลี่ยงพวกปลิงพวกนี้ซะแล้วหาทางเจรจากับผู้จำหน่ายสินค้าชั้นนำโดยตรง” พอตเตอร์กล่าวพร้อมกับขมวดคิ้ว
ตอนนี้พอตเตอร์ถือว่าเขากลายเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทโดยสมบูรณ์แล้ว เขาจึงเริ่มทำหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมายในทันที ซึ่งมันก็ทำให้เซี่ยเฟยเผยรอยยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
“ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของพวกเราในตอนนี้คือพวกเราไม่รู้จะกระจายสินค้าไปทั่วทั้งพันธมิตรได้ยังไง ลุงพอจะมีไอเดียดี ๆ บ้างไหมครับ?” เซี่ยเฟยถาม
สถานการณ์ในพันธมิตรทั้งมีความซับซ้อนและสามารถเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา โดยเฉพาะพวกนักธุรกิจรุ่นเก๋าที่พร้อมจะใช้เล่ห์เหลี่ยมใส่ทุกคน
“ในแต่ละปีพันธมิตรจะจัดอีเว้นท์สำหรับการโชว์สินค้าของแต่ละบริษัทอยู่แล้ว ซึ่งบางอีเว้นท์มีอิทธิพลต่อพันธมิตรมาก เช่น การแข่งชิงถ้วยโกลเดนฟิงเกอร์ของสมาพันธ์จักรกล”
“การแข่งขันรายการนี้ไม่เพียงแต่จะมีผู้ชมทั่วทั้งพันธมิตรเท่านั้น แต่มันยังมีแมวมองจากบริษัทต่าง ๆ มารับชมการแข่งขันในทุก ๆ ปีด้วย ฉันเชื่อว่าด้วยความสามารถอันทรงพลังของเครื่องเสริมพลังชาร์จ มันจะสามารถสร้างความโดดเด่นในรายการแข่งขันได้อย่างแน่นอน ลองคิดดูว่าถ้าหากทางกองทัพได้ติดต่อขอซื้อสินค้าชนิดนี้ขึ้นมา นายยังจำเป็นจะต้องพึ่งพาพวกซัพพลายเออร์อยู่อีกไหม” พอตเตอร์กล่าวด้วยรอยยิ้ม
เซี่ยเฟยรู้ดีว่าพอตเตอร์เคยเป็นแชมป์รายการนี้ถึงสามสมัย ด้วยเหตุนี้มันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ชายชราจะค่อนข้างคุ้นเคยกับการแข่งขันรายการนี้เป็นอย่างดี
“ผมได้พิจารณาการแข่งขันในรายการโกลเดนฟิงเกอร์แล้วครับ แต่การแข่งขันในระดับสูงพวกนี้ได้กำหนดคุณสมบัติของผู้เข้าแข่งขันในระดับที่สูงมาก ทำให้บริษัทของพวกเราไม่มีคุณสมบัติที่จะเข้าร่วมการแข่งขันได้ โดยสรุปแล้วรายการที่พวกเราสามารถลงแข่งขันได้จริง ๆ มีเพียงแค่รายการเล็ก ๆ ซึ่งมันก็ไม่เพียงพอต่อการประชาสัมพันธ์อย่างแน่นอน ทำให้ทุกคนในบริษัทกำลังรู้สึกปวดหัวกับเรื่องนี้มาก” ชาร์ลีกล่าว
“ชาร์ลีนายลืมอะไรไปหรือเปล่า การแข่งขันพวกนี้ไม่จำเป็นจะต้องเข้าร่วมแต่ในนามของบริษัทเท่านั้นนะ แต่มันสามารถเข้าร่วมในฐานะของบุคคลได้ด้วย” พอตเตอร์กล่าวพร้อมกับหัวเราะขึ้นมาเบา ๆ
“ลุงพอตเตอร์จะเป็นตัวแทนของบริษัทไปลงแข่งใช่ไหมครับ!” ชาร์ลีรีบพูดขึ้นมาอย่างตื่นเต้น
“ยุคสมัยของฉันมันจบไปตั้งนานแล้ว แต่เซี่ยเฟยมีพื้นฐานในการปรับแต่งเครื่องจักรเป็นอย่างดีและเขาก็มีความสามารถมากพอจะออกแบบผลิตภัณฑ์ด้วยตัวเอง ดังนั้นเขานั่นแหละคือผู้เข้าแข่งขันที่มีความเหมาะสมมากที่สุด” พอตเตอร์กล่าวพร้อมกับชี้นิ้วไปที่เซี่ยเฟย
ความคิดของพอตเตอร์ตรงกับความคิดของเซี่ยเฟยพอดี เพราะมันไม่มีวิธีการไหนในการประชาสัมพันธ์ได้ดีกว่าการลงแข่งในรายการใหญ่ ๆ ของพันธมิตรอีกแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้นค่าใช้จ่ายในการเข้าร่วมการแข่งขันรายการพวกนี้ก็น้อยมากจนเทียบกับรายจ่ายสำหรับการประชาสัมพันธ์ทั่วทั้งพันธมิตรไม่ได้ นอกจากนี้การแสดงประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ออกมาจริง ๆ มันย่อมดีกว่าการโอ้อวดคุณสมบัติผ่านทางโฆษณา
“ลุงพอจะแนะนำได้ไหมครับว่าการแข่งขันในรายการไหนจะให้ผลในการประชาสัมพันธ์ได้ดีที่สุด” เซี่ยเฟยถาม
“นายถามถูกคนแล้ว เมื่อก่อนฉันหมกมุ่นอยู่กับการแข่งขันพวกนี้มาก แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถเข้าร่วมการแข่งขันได้ทุกรายการ” พอตเตอร์กล่าวพร้อมกับหัวเราะออกมาเสียงดัง
หลังจากนั้นเซี่ยเฟยก็เรียกหน้าจอจากไมโครคอมพิวเตอร์พร้อมกับทำการเรียกข้อมูลของรายการการแข่งขันที่จะเริ่มต้นขึ้นในเร็ว ๆ นี้
“ฉันคิดว่าการแข่งขันของสมาพันธ์ช่างกลกับของกองทัพเหมาะสมที่สุด เพราะมันไม่มีข้อกำหนดที่ตายตัวสำหรับอุปกรณ์ที่ต้องใช้ในการดัดแปลงยานแข่ง”
“การแข่งขันรายการอื่นมีข้อกำหนดเรื่องอุปกรณ์เสริมแบบตายตัวอยู่แล้ว และมันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่บริษัทของพวกเราจะส่งอุปกรณ์เข้าไปในรายการแข่งขันพวกนี้ได้ ดังนั้นทางเลือกเดียวของพวกเราคือการแข่งขันที่ไม่มีข้อกำหนดอุปกรณ์ที่ตายตัว”
“แต่การแข่งขันของกองทัพก็มีข้อเสียอยู่เหมือนกัน เพราะผู้เข้าแข่งขันหลายคนจะใช้เงินเป็นจำนวนมากในการซื้ออุปกรณ์เสริมระดับสูงของพันธมิตร เพื่อทำการปรับแต่งให้ยานแข่งของตัวเองมีประสิทธิภาพมากที่สุด มันจึงเป็นการแข่งขันที่เน้นการใช้เงินมากกว่าการใช้ฝีมือ”
เซี่ยเฟยพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ มันเป็นเรื่องปกติที่ยานแข่งธรรมดาจะไม่สามารถต่อสู้กับยานแข่งที่ติดตั้งอุปกรณ์เสริมระดับสูงอย่างมากมายได้
แม้ว่าในบัญชีของเขาจะมีเงินเหลืออยู่บ้างแต่เขาก็ไม่สามารถเอาเงินพวกนั้นไปลงทุนในการแข่งขันได้ เพราะท้ายที่สุดเขาก็จำเป็นจะต้องใช้เงินในการซื้อวัตถุดิบปรุงยาเพื่อมาปรับปรุงความแข็งแกร่งของตัวเอง
“ถึงยังไงพวกเราก็ควรลองเข้าร่วมการแข่งขันพวกนี้อยู่ดี ท้ายที่สุดความสามารถในการปรับแต่งยานของนายก็ใช้ได้ ด้วยเหตุนี้ถึงแม้ว่านายจะไม่ได้มีอุปกรณ์ที่ดีเหมือนคู่ต่อสู้ แต่อย่างน้อยยานของนายก็มีความแข็งแกร่งมากเพียงพอที่จะสร้างความโดดเด่นในการแข่งขันได้ แต่ถ้าหากพวกเราหวังจะได้ครองแชมป์ของการแข่งขันจริง ๆ การแข่งขันในรายการโกลเดนฟิงเกอร์ก็น่าจะมีโอกาสมากที่สุด” พอตเตอร์กล่าวด้วยรอยยิ้ม
***************
