ตอนที่แล้วบทที่ 4 หมัดหลอมกระดูกวิญญาณ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 6 ข้าจะฆ่าเจ้าโดยใช้แค่นิ้วเดียว

บทที่ 5 ไสหัวออกมาให้ข้า


บทที่ 5 ไสหัวออกมาให้ข้า

"ขะ.. ข้าได้ยินถูกต้องไหม เขาบอกว่าเขาพึ่งได้ฝึกฝนถึงจุดสูงสุดของขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 5 งั้นหรือ? นี้เป็นเรื่องตลกร้ายอะไรกัน?

"นี่เป็นเรื่องตลกอย่างแท้จริง และเป็นเรื่องตลกอันดับหนึ่งในเมืองไท่คัง คนที่ฝึกฝนวิชาขั้นไม่สมบูรณ์บอกข้าว่าเขาได้รับการฝึกฝนถึงระดับขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 5 ถ้านี่เป็นเรื่องจริง ข้าจะไปกินอุจจาระโชว์! "

“ไปตามไปดู ข้าไม่เชื่อหรอก!”

เมื่อได้ยินสิ่งที่หยางหมิงพูด ทุกคนก็ไม่เชื่อและตามเขาไป

หอการค้าสุริยันต์เป็นหอการค้าแห่งแรกในราชวงศ์ต้าเซี่ย โดยมีสาขาอยู่ทั่ว ต้าเชี่ยทั้งหมด แม้แต่ในเมืองเล็ก ๆ อย่างเมืองไท่คังก็มีสาขาที่จัดตั้งขึ้น

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงสาขาเล็กๆ แต่ก็มีทุกอย่างตั้งแต่เม็ดยา วิชาบ่มเพาะ สมบัติล้ำค่า และวัสดุยาต่างๆมากมาย

ครึ่งชั่วโมงต่อมา หยางหมิงมาถึงประตูของหอการค้าสุริยันต์

"ติ๊ง! คุณฟาดไปสามร้อยหมัดวิชากระเรียนเหินได้รับ 100x2x...แต้ม!"

"ติ้ง! วิชากระเรียนเหินก้าวไปสู่วิชาขั้นสูงสุด!"

"เทคนิคขั้นสูงสุด มันคือเทคนิคขั้นสูงสุด"

หยางหมิงรู้สึกยินดี ระหว่างการเดินทางครึ่งชั่วโมง เขารู้สึกน่าเบื่อเกินไป ดังนั้นเขาจึงชกหมัดออกเล่นๆเพื่อฝึกวิชาไปด้วยเดินไปด้วย โดยไม่คาดคิดว่าวิชาซงเหอว่านโส่วจะได้รับการเลื่อนระดับให้อยู่ในขั้นสูงสุด

ไม่มีตระกูลใดในเมืองไทคังที่เป็นเจ้าของวิชาขั้นสูงสุด แม้แต่เจ้าของเมืองก็ไม่มีมัน

แม้ว่าการทะลวงผ่านขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ก็ต้องใช้เทคนิคการฝึกฝนลมปราณ แต่ขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ก็ยังแบ่งออกเป็นระดับ 3 หรือ 6 และ 9 ในระดับที่แตกต่างกัน

หลังจากฝึกวิชาขั้นสูงสุด หยางหมิงรู้สึกว่าความแข็งแกร่งของร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นอย่างน้อยสิบเท่า ถ้าบอกว่าเมื่อก่อนใช้พลังออกได้เพียง 10 ส่วน แต่ตอนนี้น่าจะสามารถใช้ออกได้ 100 ส่วนแล้ว

ในเวลานี้ ผู้คนมากมายในหอการค้าสุริยันต์ ล้อมรอบชายคนหนึ่งราวกับดวงดาวที่รายล้อมพระจันทร์ ชายคนนี้ร่ำรวยและมั่งคั่ง เขาดูเหมือนเศรษฐีที่ร่างกายแข็งแรงและขมับปูดโปน เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญอย่างแน่นอน

คนนี้เป็นลูกชายคนโตของตระกูลเถียน เถียนเซ่าไป๋!

คนในตระกูลเถียนไม่เร็วเท่าหยางหมิงดังนั้นเถียนเซ่าไป๋จึงไม่รู้ว่าเถียนเซ่ารี่ถูกหยางหมิงทุบจนไปนอนกองกับพื้น ในเวลานี้เขากำลังเพลิดเพลินกับฝูงชนที่เหมือนดวงดาวที่รายล้อมดวงจันทร์ และในขณะเดียวกันก็เลือกวิชาฝึนฝนบนชั้นวาง

"เถียนเซ่าไป๋ไสหัวออกมาหาข้าเดี๋ยวนี้!"

"ใครให้เจ้ากล้าที่จะวางแผนชั่วเพื่อยึดทรัพย์สินตระกูลหยางของข้า เจ้าต้องการเอาทรัพย์สินตระกูลหยางของข้าไปงั้นหรือ"

เมื่อเห็นเถียนเซ่าไป๋หยางหมิงตะโกนด่าออกไปตรงๆ

ตอนนี้เขาได้เลื่อนขั้นวิชากระเรียนเหินเป็นวิชาขั้นสูงสุดแล้ว ดังนั้นเสียงตะโกนอันดังของเขานี้ทำให้โลกแทบแตกสลายอย่างแท้จริง ทันใดนั้นทุกคนในหอการค้าสุริยันต์รวมถึงผู้ติดตามหยางหมิงกลายเป็นอึ้งและยืนนิ่งอย่างตกตะลึง!

"โอ้ พระเจ้าของข้า เขาท้าทายเถียนเซ่าไป๋ออกไปตรงๆเลย นี่มันบ้าไปแล้ว!"

"เถียนเซ่าไป๋เป็นปรมาจารย์ของขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 5 ในร่างกายของเขา เขาไม่เหมือนเถียนเซ่ารี่ หยางหมิงบ้ามากที่กล้าเผชิญหน้ากับเถียนเซ่าไป๋!"

"ข้าคิดถึงฉากนับไม่ถ้วนที่เขามาหาเถียนเซ่าไป๋แต่ข้าไม่คิดว่าเขาจะคำรามท้าทายออกมาตรงๆเลย แต่ยังไงก็เป็นไปตามคาด เพราะถึงข้าจะเดาจุดเริ่มต้นไม่ได้ แต่เดาตอนจบได้!"

“นี่คือใครกันที่บังอาจเอ่ยชื่อนายน้อยผู้นี้ เจ้าเบื่อหน่ายชีวิตแล้วหรือ”

ทุกคนตกตะลึงที่ได้ยินหยางหมิงพูดอย่างนั้น และแน่นอนเถียนเซ่าไป๋ก็ได้ยินเช่นกัน ใบหน้าของเขาเคร่งเครียสลง ส่อสายตามองหาต้นเสีย จากนั้นเขาก็ผงะและพูดด้วยน้ำเสียงโกธรเคือง่วา "หยางหมิง เจ้าเองหรือ!"

แน่นอนว่าเขารู้จักหยางหมิง ไม่ใช่แค่เขาที่รู้จัก แต่ตอนนี้ทั้งเมืองไทคังไม่มีใครไม่รู้จักหยางหมิง!

ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลหยางก็พึ่งสร้างความตื่นเต้นในเมืองเมื่อไม่นานมานี้!

ทุกคนมองออกมาและพบว่าเป็นหยางหมิง พวกเขาตกตะลึง ดูเหมือนพวกเขาไม่คาดคิดว่าหยางหมิงจะมาท้าทายเถียนเซ่าไป๋โดยตรง

"ใช่ ข้าเอง เถียนเซ่าไป๋ไสหัวออกมาหาข้าซ่ะ แล้วบอกข้าว่าใครให้ความกล้ากับเจ้าในมายึดเอาทรัพย์สินตระกูลหยางของข้าไป!" หยางหมิงโบกมือและตะโกนต่อไปอย่างเย็นชา

“เอาทรัพย์สินตระกูลหยางของเจ้าไปเหรอ ฮึ่ม!” เถียนเซ่าไป๋ตะคอกอย่างเย็นชาและกำลังจะพูดต่น ในเวลานั้นก็มีคนเดินเข้ามาและพูดกับเขาสองสามคำ ทันใดนั้นเถียนเซ่าไป๋ก็โกรธจัดและเดินออกไป "ตกลง หยางหมิงเจ้ากล้าที่จะโจมตีน้องชายของข้าอย่างโหดเหี้ยม วันนี้ข้าต้องกำจัดเจ้า!"

“กำจัดข้า? ข้าเกรงว่าเจ้าไม่มีความสามารถพอที่จะกำจัดข้าหรอก ดูไอ้ตัวบ้าคลั่งที่มาที่ตระกูลหยางของข้าเมื่อกี้สิ ข้าส่งมันไปนอนในดินแล้ว และตอนนี้ข้าก็จะจัดการเจ้าด้วย!” หยางหมิงเย้ยหยันเขาอย่างเย็นชา และเผชิญหน้ากับเถียนเซ่าไป๋

ด้วยคำอธิบายของเขาเมื่อกี้ สิ่งที่เกิดขึ้นกับตระกูลหยางก็แพร่กระจายออกไปทันที และทุกคนก็รู้กันทั่วว่าเถียนเซ่ารี่ถูกหยางหมิงทุบจนนอนสลบคาพื้น!

5 2 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด