ตอนที่แล้วบทที่ 2 ทุบตีนายน้อยสอง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 4 หมัดหลอมกระดูกวิญญาณ

บทที่ 3 ข้าจะฆ่าเจ้า


บทที่ 3 ข้าจะฆ่าเจ้า

“บ้าไปแล้ว ข้าได้ยินถูกต้อง หยางหมิงต้องการท้าทายเถียนเซ่าหรี และเรียกเถียนเซ่าหรีมารับความตายจริงๆหรือ”

“เชี่ย… ข้าไม่ได้ฝันไปใช่ไหม ใครทำให้เขากล้าพูดแบบนี้”

"ผู้ชายคนนี้บ้าหรือเปล่า วิชากระเรียนเหินที่เขาฝึกฝนในตระกูลหยางนั้นไม่มีอะไรนอกจากวิชาที่ไม่สมบูรณ์ แต่ตระกูลเถียนมีการฝึกฝนวิชาขั้นกลาง!"

“เขาต้องบ้าแน่ๆ ครอบครัวต้องประสบกับหายนะแบบนี้ นายน้อยเสเพลเช่นเขาจะทนได้อย่างไร เขาต้องกลายเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ!”

“ใช่ ใครก็ตามที่ทำสิ่งนี้จะต้องเป็นบ้าไปแล้ว เขาไม่เพียงบ้าแต่ยังขี้โม้อีกด้วย ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะท้าทายเถียนเซ่าหรี เฮ้!”

"......"

"หยางหมิง เจ้าพูดว่าอะไรนะ? ข้าได้ยินไม่ชัด เจ้าพูดอีกทีสิ"

เถียนเซ่ารี่ผงะไปครู่หนึ่ง ดูเหมือนเขาไม่ได้ยินสิ่งที่หยางหมิงพูด ดังนั้นหยางหมิงจึงพูดว่า

“เจ้าหูหนวกเหรอ ข้าไม่อยากพูดซ้ำอีก เจ้านะเข้ามารับความตายซะ!” หยางหมิงพูดเบา ๆ มองไปที่เถียนเซ่ารี่อย่างท้าทาย!

"ชั่งกล้านัก!"

เถียนเซ่ารี่โกรธมากและเตะหยางหมิงโดยไม่พูดอะไรสักคำ

ด้วยฐานการฝึกฝนระดับขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 3 ของเขา ร่างกายทั้งหมดของเขาเชื่อมต่อเป็นองค์รวม พลังการเตะของเขาจึงมีความรุนแรงเหมือนสัตว์ร้ายที่บ้าคลั่ง!

จากระยะไกลนั้น เขาราวกับว่าสัตว์ร้ายที่กำลังพุ่งเข้าหาหยางหมิงอย่างรุนแรง!

เมื่อเห็นฉากนี้ ทุกคนส่ายหัวและถอนหายใจ ในความเห็นของพวกเขา หยางหมิงซึ่งมีฐานพลังฝึกตนระดับขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 2 กำลังแสวงหาความตาย ด้วยระดับการฝึกฝนระดับขอบเขตกายาศักดิ์สิทธิ์ขั้นที่ 3 ของเถียนเซ่าหรีนั้นสามารถทำให้เขาล้มลงได้อย่างง่ายดาย!

บางคนถึงกับหันหน้าหนี พวกเขาไม่อยากดูผลลัพธ์ที่คาดเดาไว้แล้ว เพราะยังไงหยางหมิงก็ต้องถูกเตะลอยออกไป!

เผชิญหน้ากับลูกเตะของเถียนเซ่ารี่ หยางหมิงไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย เขาสะบัดมือขวาออกไปทั้งยืนอยู่อย่างนั้น!

ตูม!

ทันใดนั้นเถียนเซ่ารี่ก็บินออกมาจากด้านข้างด้วยแรงกระแทก เถียนเซ่ารี่กลิ้งออกไปอย่างไม่เป็นท่าราวกับสุนัขโดนเตะ

“เชี่ยอะไรเนี่ย มันเป็นไปได้ยังไง!”

ทุกคนที่กำลังจะจากไป เมื่อเห็นฉากนี้ขากรรไกรของพวกเขาก็แทบจะหลุดออกมาด้วยความตกใจ

“หยางหมิง ข้าจะฆ่าเจ้า!”

เถียนเซ่ารี่คำรามและกระโดดขึ้นจากพื้นด้วยความโกรธอย่างมาก เมื่อกี้เขาต้องการที่จะเตะหยางหมิงให้ลอยออกไปด้วยกระบวนท่าเดียว ดังนั้นเขาจึงใช้พละกำลังเต็มที่ แต่กลับถูกหยางหมิงตบจนลอยกลิ้งออกมาด้านข้างเหมือนสุนัขขี้เรื้อน

ตอนนี้ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความละอายใจและหัวใจของเขาก็โกรธแค้นมาก!

เขาเป็นนายน้อยคนที่สองของตระกูลเถียนที่สง่างาม เมื่อไหร่กันที่เขาจะต้องอัปยศอดสูเช่นนี้!

“เมื่อกี้เจ้าก็พูดอย่างนี้เหมือนกัน แต่น่าเสียดายที่เจ้าไม่มีความแข็งแกร่งที่จะทำมันได้!” หยางหมิงหัวเราะเยาะ

“มารดามันเถอะ!”

เถียนเซ่ารี่คำราม ร่างกายของเขาก็ระเบิดพลังออกมา

ทันใดนั้นก็บังเกิดลมกรรโชกราวกับมังกรและพยัคฆ์คำราม เถียนเซ่ารี่คำรามออกมาและโจมตีไปที่หยางหมิง!

ครั้งนี้เขาใช้พละกำลังทั้งหมดของเขา เขาอยากจะชกหยางหมิงให้ตายในหมัดเดียว!

“ในที่สุดเจ้าก็ใช้พละกำลังเต็มที่แล้วหรือ? น่าเสียดายที่พละกำลังทั้งหมดของเจ้าเป็นเพียงขยะในสายตาข้า”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ หยางหมิงก็ส่ายหัวด้วยอาการเย้ยหยัน ก่อนที่จะขยับตัวและตบออก!

"อั๊ก!"

ทันใดนั้นเถียนเซ่ารี่ก็ถูกหยางหมิงกระแทกลงกับพื้นและไม่มีใครเห็นว่าเขาเคลื่อนไหวอย่างไร

“อ๊ากกก เป็นไปไม่ได้ ลูกชายคนรองของตระกูลเถียนผู้สง่างามเช่นข้าจะพ่ายแพ้ต่อขยะเช่นเจ้าได้อย่างไร!”

เมื่อเขาถูกหยางหมิงกระแทกล้มลงกับพื้นและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ เถียนเซ่าหรีก็ส่งเสียงร้องอย่างรุนแรงทันที ราวกับว่าจักรพรรดิถูกขอทานเฆี่ยนตี ในตอนแรกเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ จากนั้นจึงบังเกิดความอับอายขายหน้าแบบยากที่จะรับได้

“หยางหมิง ข้าจะฆ่าเจ้า!”

5 2 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด