บทที่ 15: ซอมบี้ 40 ตัวต่อสู้อย่างที่บ้าคลั่ง
บทที่ 15: ซอมบี้ 40 ตัวต่อสู้อย่างที่บ้าคลั่ง
การต่อสู้ระหว่างผู้รอดชีวิตและตัวคำรามดึงดูดซอมบี้จำนวนมาก
ละแวกนั้นไม่เพียงแต่แน่นขนัด แต่ถนนด้านนอกก็แน่นขนัดเช่นกัน
ซอมบี้บางตัวเข้ามาใกล้จากที่อื่นด้วยซ้ำ
“เอาล่ะ ฉันทำได้แค่แกล้งตายต่อไป” โจว เฉียงไม่กล้าสั่งให้ซอมบี้เคลื่อนที่ไปรอบๆ เพราะมีซอมบี้กลายพันธุ์ไม่กี่ตัวที่นี่ ใครจะรู้ว่าพวกเขาจะมีปฏิกิริยาผิดปกติแบบใดต่อซอมบี้ที่เขาสร้างขึ้น
ครึ่งชั่วโมงต่อมา
รอบข้างกลับเข้าสู่ความเงียบ
เมื่อสูญเสียแหล่งที่มาของเสียง ซอมบี้ก็ค่อยๆ กลับสู่สภาพพเนจรอย่างไร้จุดหมายตามปกติ
ภายใต้การควบคุมของ โจวเฉียง ซอมบี้กล้ามโตก็ลุกขึ้นและดึงมีดสับออกมาจากพุ่มต้นไม้เขียวขจี
"หวือ!"
ด้วยการแกว่งมีด หัวของซอมบี้ก็ถูกตัดออก
ซอมบี้ตัวนี้รบกวน โจวเฉียง มาระยะหนึ่งแล้ว และเขาก็รำคาญมันมานานแล้ว
ภายใต้คำสั่งของ โจวเฉียง ซอมบี้ตัวอื่นๆ ก็หยิบมีดสับของพวกมันเช่นกัน
มีซอมบี้มากมายที่นี่ ทำให้ง่ายต่อการเริ่มฆ่า
ซอมบี้มากกว่าสิบตัวเคลื่อนตัวเข้าหากัน ทีละตัว จับซอมบี้อย่างไม่ทันตั้งตัวและโค่นพวกมันลง
เมื่อได้เห็นพลังของผู้รอดชีวิต ความรู้สึกของ โจวเฉียง วิกฤตยิ่งขึ้น
เขารู้ว่าโลกหายนะนี้ไม่เรียบง่าย แต่เขาไม่มีแนวคิดเกี่ยวกับมันในตอนแรก
แต่ตอนนี้เขาคิด
ความแข็งแกร่งของผู้รอดชีวิตและความน่ากลัวของซอมบี้ทำให้ โจวเฉียง ประเมินโลกนี้ใหม่
ตอนนี้ สิ่งที่ โจวเฉียง กระตือรือร้นที่จะทำมากที่สุดคือการสร้างแมมมอธและ สวิฟต์
มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่เขาจะมีความปลอดภัยมากขึ้นในโลกหายนะใบนี้
ซอมบี้ธรรมดาอ่อนแอ และสิ่งที่ โจวเฉียง ทำได้คือชดเชยความอ่อนแอด้วยปริมาณ
หากเขาต้องการที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งอย่างบ้าคลั่ง เขาต้องการคะแนนการสร้างที่เพียงพอ
โจวเฉียงควบคุมซอมบี้กล้ามโตอย่างจริงจัง
ตอนนี้มันเหมือนกับการยกระดับ ตราบใดที่เขามีความมุ่งมั่น เขาจะได้รับคะแนนการสร้างที่เพียงพอ
...
สองชั่วโมงผ่านไปในพริบตา
บริเวณใกล้เคียงเต็มไปด้วยศพซอมบี้
【คุณได้รับ 1 คะแนนการผลิต!】
เมื่อได้ยินคำสั่ง โจวเฉียงตรวจสอบคะแนนการผลิตของเขาซึ่งมีถึง 330 คะแนน
ซอมบี้ในละแวกนั้นถูกกำจัดไปเกือบหมดแล้ว
หลังจากสับอยู่นาน มีดสับก็ค่อนข้างทื่อและมีรอยบาก
โจวเฉียง มองไปรอบ ๆ และเห็นซอมบี้กระจัดกระจายอยู่สองสามตัวที่เหลืออยู่
ด้วยคะแนนการสร้างเหล่านี้ เมื่อเขาสร้างซอมบี้มากขึ้น โจวเฉียงจะมีซอมบี้เกือบหกสิบตัวภายใต้การควบคุมของเขา
ความแข็งแกร่งของเขาจะเติบโตต่อไป
ไม่ไกล
ซอมบี้ที่สร้างขึ้นถือมีดบาง ๆ ฟันซอมบี้ตัวอื่น
อย่างไรก็ตาม มันไม่ตาย
ซอมบี้ที่สร้างขึ้นยังคงแกว่งมือไปมา และหลังจากสับอีกสองสามครั้ง ในที่สุดมันก็ทุบหัวของซอมบี้
【คุณได้รับชิ้นส่วนความสามารถพิเศษ!】
เสียงเตือนดังขึ้น
โจวเฉียงพอใจมาก
เขาไม่ได้คาดหวังว่าชิ้นส่วนความสามารถพิเศษที่สองจะปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ตอนนี้เขาได้ฆ่าซอมบี้ไปแล้วกว่า 300 ตัว และตามโอกาสแล้ว ชิ้นส่วนควรจะหล่นลงมา
โจวเฉียง ควบคุมซอมบี้ที่มีกล้ามเนื้อ เดินเข้าไปหาซอมบี้ที่มีชิ้นส่วนปรากฏขึ้น
ดูเหมือนชายวัยกลางคน
ไม่มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับมัน
เมื่อพิจารณาจากเสื้อผ้า มันยากที่จะบอกได้ว่าคนๆ นั้นทำงานประเภทไหน
ไม่น่าจะสรุปกฎของชิ้นส่วนที่ดรอปจากซอมบี้ตัวนี้ได้
ตามทฤษฎีแล้ว ผู้คนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่นี้ไม่ควรมีความสามารถระดับสูง
ผู้ที่มีความสามารถระดับสูงสุดจะอาศัยอยู่ในวิลล่าหรือแฟลตขนาดใหญ่ในใจกลางเมือง
นี่คือพื้นที่ชานเมือง จะมีสถานะและตัวตนแบบใด
แน่นอน เป็นไปได้ว่าซอมบี้หลงทางมาที่นี่จากที่อื่น
เมื่อไม่เห็นประโยชน์ใดๆ โจว เฉียง จึงไม่ใส่ใจที่จะตรวจสอบเพิ่มเติม
สิ่งที่เขาต้องทำคือฆ่า
หลังจากฆ่ามาทั้งวัน โจวเฉียง ก็ค่อนข้างมึนงง
ซอมบี้ที่สร้างขึ้นสามารถปฏิบัติตามคำสั่งง่ายๆ และปฏิบัติตามคำสั่งได้
ประสิทธิภาพของพวกมันไม่สูงเท่ากับซอมบี้กล้ามโตที่ควบคุมโดย โจวเฉียง
แต่ถ้าจำนวนของพวกเขามากพอ ประสิทธิภาพของพวกเขาจะเหนือกว่า โจวเฉียง มาก
แน่นอนว่าอวาตาร์ซอมบี้ที่ควบคุมโดย โจวเฉียง จะไม่สูญเสียใดๆ
อย่างไรก็ตาม ซอมบี้ที่ทำตามคำสั่งเพียงอย่างเดียวจะต้องสูญเสียอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
"ตราบใดที่ฉันได้คะแนนการสร้างมากกว่าที่ฉันเสียไป ฉันก็จะแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น" โจว เฉียง ออกคำสั่งโจมตีซอมบี้เหล่านี้อย่างเสรี และนำสติของเขากลับคืนสู่ร่างของเขาเอง
ภายในอาคารพักอาศัย.
โจวเฉียง ลุกขึ้นจากเตียงและส่ายหัว
การควบคุมอวาตาร์ซอมบี้เป็นเวลานานรู้สึกเหมือนเล่นเกม AR ซึ่งค่อนข้างเหนื่อยทางจิตใจ
โจวเฉียงยุ่งเกือบทั้งวัน หิวจนท้องติดหลัง
เขาหยิบกระป๋องเนื้อและน้ำหนึ่งขวดออกมาแล้วกินมันทีละคำ
ตอนแรกเขาต้องการจะต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปสักถ้วยแต่กลิ่นของบะหมี่สามารถแพร่กระจายไปไกลถึง 100 เมตรได้อย่างง่ายดาย และโจวเฉียงก็กลัวอย่างแท้จริงว่าจะสร้างปัญหาโดยไม่จำเป็น
เมื่อรู้สึกอิ่ม โจวเชียงหยิบบุหรี่ออกมาจุด
เขาเป่าวงแหวนควันและมองไปข้างนอก
ในขณะนี้ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว
อีกวันกำลังจะผ่านไป
โดยสรุป กำไรในวันนี้มหาศาลอย่างไม่ต้องสงสัย
การปรากฏตัวของชิ้นส่วนความสามารถพิเศษทำให้ โจวเฉียง มีแรงจูงใจอย่างเต็มที่
ตราบใดที่เขาสามารถสร้างซอมบี้ที่มีพรสวรรค์พิเศษได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม โจวเฉียง จะนำมันมาสู่โลกสมัยใหม่
ในวันโลกาวินาศ ประโยชน์ของมันจะไม่ต่างจากซอมบี้ทั่วไป
“พรุ่งนี้ฉันจะฆ่าซอมบี้อีกวัน”
"มะรืนนี้ฉันจะหาเงิน"
คะแนนการสร้างและเงินต้องไล่ตามทั้งคู่
การมีอยู่ของคุณสมบัติในชีวิตจริงนั้นเป็นหลุมดำกินทองคำอย่างแน่นอน
เมื่อท้องฟ้ามืดลง
ในความมืดมิดของค่ำคืน ซอมบี้ดูเหมือนจะดุร้ายและแข็งแกร่งขึ้น
โจวเฉียง ไม่ได้ยุติคำสั่งเพียงเพราะว่าเริ่มมืดแล้ว
ซอมบี้กลับเพิกเฉยต่อค่ำคืนนี้และเดินหน้าฆ่าเหมือนหุ่นยนต์ และได้รับคะแนนการสร้างสำหรับ โจวเฉียง
พวกมันไม่ต่างจากหุ่นยนต์ ไม่เคยรู้จักความเหนื่อยล้า
สำหรับการสูญเสียของพวกเขา โจวเฉียง ไม่สนใจ
การสูญเสียเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ถ้าเขารู้สึกเสียใจกับการสูญเสียซอมบี้ 10,000 คะแนน เขาจะร้องไห้เมื่อสูญเสียซอมบี้มูลค่าหลายแสนหรือล้านคะแนนในอนาคตหรือไม่?
ภายใต้แสงจันทร์จางๆ โจวเฉียงเดินไปที่ล็อบบี้ของอาคารที่พักอาศัย
ตอนนี้คะแนนการสร้างของ โจวเฉียง ถึง 400 แล้ว
"สร้างซอมบี้ 40 ตัว"
โจวเฉียง เปิดระบบสร้างซอมบี้และออกคำสั่ง
อนุภาคแสงปรากฏขึ้นอีกครั้ง คราวนี้รวมตัวกันเป็นซอมบี้สี่สิบตัว
แสงสว่างหายไปอย่างรวดเร็ว
ต่อจากนั้น ในคืนที่มืดมิด ซอมบี้อีกสี่สิบตัวจากหลากหลายอายุและเพศก็ปรากฏตัวขึ้น
พวกเขามีใบหน้าที่ดุร้าย แม้ว่า โจวเฉียง จะรู้ว่าพวกมันถูกสร้างขึ้นโดยเขาและไม่ได้คุกคามเขา แต่เขาก็ยังรู้สึกเย็นในใจ
การเผชิญหน้ากับใบหน้าที่น่าสะพรึงกลัวเหล่านี้ในความมืดนั้นต้องใช้ความกล้าหาญ
ไม่มีเวลาตรวจสอบระดับความเสียหายของซอมบี้กลุ่มนี้ โจวเฉียงสั่งให้พวกมันทั้งหมดยืนเงียบ ๆ ที่นี่ทันที เฝ้าประตูให้เขา
โจวเฉียง พบว่าจำนวนซอมบี้ที่เขาสร้างขึ้นมีถึง 72 ตัว
แม้ว่าจะไม่ถึงร้อย แต่ 72 ก็ค่อนข้างมากแล้ว
พรุ่งนี้ ตราบเท่าที่เขาถอนซอมบี้ที่สร้างขึ้นใหม่ 40 ตัว คะแนนการสร้างจะเพิ่มขึ้นเร็วขึ้น
กลับห้อง.
โจวเฉียงมองออกไปข้างนอกเป็นอันดับแรก และหลังจากไม่เห็นสิ่งผิดปกติ เขาก็นอนลงบนเตียง
ในวันสิ้นโลก โจวเฉียง ไม่มีที่ไป
ในช่วงเวลานี้ เขาไม่สามารถกลับไปยังโลกสมัยใหม่ได้ เนื่องจากระยะเวลาสามวันบังคับยังไม่ผ่านไปแม้แต่วันเดียว
ความมืดของกลางคืนทำให้ โจวเฉียง รู้สึกขาดความปลอดภัย
"ปลดล็อกแมมมอธและสวิฟต์"
"หาที่อยู่อาศัยที่ปลอดภัยกว่านี้"
โจวเฉียง ต้องการทำงานทั้งสองนี้ให้สำเร็จภายในสองวันถัดไป
