ตอนที่ 348 โปรดส่งข้าจากไป! (1) (ฟรี)

ตอนที่ 348 โปรดส่งข้าจากไป! (1)

“นายน้อย เจ้ารู้หรือไม่ว่าทำไม หยูเอ๋อ ถึงถูกเรียกว่าหยูเนียง” จู่ๆ หยูเนียงก็มองไปที่หลี่หยู่ ด้วยสีหน้าจริงจัง

หลี่หยู่ ไม่ได้หยุดเธอในครั้งนี้ เขาอยากรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นกับผู้หญิงคนนี้จริงๆ

ความงามที่ไม่มีใครเทียบได้นั้นเป็นสิ่งที่นำโชคร้ายมาให้ นี่เป็นหญิงสาวที่เต็มไปด้วยเรื่องราว

เมื่อเห็นว่าหลี่หยู่ไม่ได้พูด หยูเนียงรู้สึกดีใจอย่างลับๆ และรีบเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับภูมิหลังและอดีตของเธออย่างไม่รู้จบ...

ความทรงจำเป็นสิ่งที่เจ็บปวดสำหรับเธอ

แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนับไม่ถ้วน แต่การพูดถึงมันก็ยังทำให้เธอน้ำตาไหล

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอบอกว่าเธอเฝ้าดูพ่อแม่และครอบครัวของเธอ และคนที่เธอรักถูกฟ้าผ่าจากทัณฑ์สวรรค์

หลี่หยู่ ยังนึกถึงการแสดงออกที่เจ็บปวดของเธอเมื่อเธอเห็นสายฟ้าจากทัณฑ์สวรรค์เมื่อไม่นานมานี้ การต่อสู้และความสิ้นหวัง ความกลัวและความสิ้นหวังนั้น!

ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นเรื่องจริงที่สามารถสัมผัสอารมณ์อันปวดร้าว และหลี่หยู่ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในใจ

เขาถอนหายใจกับความโชคร้ายของผู้หญิงคนนี้

พวกเขาคร่ำครวญว่าสาวงามมีชีวิตที่น่าสงสารตั้งแต่สมัยโบราณ และความริษยานั้นเป็นปีศาจที่น่ากลัวที่สุดในโลก...

“ดังนั้น หยูเอ๋อจึงกลายเป็นตัวตนอมตะที่ใช่ทั้งมนุษย์และภูติผี ข้าไม่รู้ว่าข้ากลายเป็นหยูเนียงตั้งแต่เมื่อไหร่…”

เมื่อมาถึงจุดนี้ ใบหน้าของหยูเนียงเต็มไปด้วยความเศร้า และเธอก็หัวเราะอย่างขมขื่น

แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนับไม่ถ้วน และเธอเริ่มไม่แยแสกับหลายสิ่งที่ผ่านมาแล้ว แต่รอยแผลเป็นที่หายแล้วของเธอยังคงเจ็บปวดเมื่อสัมผัสอีกครั้ง

โชคดีที่ในที่สุดเธอก็ได้พบกับปาฏิหาริย์ ผู้ชายที่จะไม่ได้รับอันตรายจากคำสาป

“ที่จริง ข้าเคยไปหาผู้เชี่ยวชาญทุกที่ในอดีตด้วยความหวังที่จะหาวิธีทำลายผนึกคำสาปนี้ ต่อมาข้าได้พบกับประมุขสวรรค์ไร้ขอบเขต”

“เขาเคยบอกข้าว่าถ้าข้าต้องการทำลายผนึกคำสาป วิธีเดียวคือหลอมรวมหยินและหยาง และสูญเสียความบริสุทธิ์ของข้า!”

“อย่างไรก็ตาม พลังของผนึกคำสาปนี้ทำให้ข้าไม่สามารถมีสัมพันธ์กับใครได้ ข้าได้แต่รอปาฏิหาริย์ ชายผู้ไม่เกรงกลัวต่ออำนาจคำสาป”

“ทันทีที่คำสาปถูกทำลาย ข้าจะได้รับความตายที่แท้จริง จิตวิญญาณของข้าจะเป็นอิสระและเข้าสู่วัฏจักรแห่งการเวียนว่ายตายเกิดเป็นมนุษย์”

“บางทีชีวิตนิรันดร์อาจเป็นสิ่งที่หลายคนปรารถนา ในความเป็นจริง หลายคนฝึกฝนเพื่อชีวิตนิรันดร์”

“ในทางกลับกัน ข้ายอมตายอย่างมนุษย์ธรรมดาดีกว่ามีชีวิตอยู่แบบนี้”

“แม้ข้าจะกลายเป็นมนุษย์ธรรมดาได้เพียงวันเดียวข้าก็เต็มใจ”

“เพราะฉะนั้น ข้าจึงเฝ้ารอให้ปาฏิหาริย์นี้ปรากฏขึ้นมานับปีไม่ถ้วน จากความคาดหวังสู่ความผิดหวังสู่ความสิ้นหวัง ในที่สุดข้าก็ไม่เชื่อด้วยซ้ำว่ามีคนแบบนี้อยู่จริง”

“จนกระทั่งข้าได้พบกับคุณชาย เจ้าเป็นคนเดียวในโลกนี้ที่สามารถช่วยข้า และปลดปล่อยข้าได้”

“ดังนั้น ข้าขอร้องเจ้า คุณชายย โปรดส่งข้าไป และอนุญาตให้ข้ากลับชาติมาเกิด! ข้ายินดีตอบแทนน้ำใจของเจ้าด้วยชีวิตของข้าในชาติหน้า!”

ในขณะนี้ หยูเนียงคุกเข่าต่อหน้าหลี่หยู่ และมองเขาอย่างอ้อนวอน การจ้องมองที่จริงใจของเธอทำให้เขาประทับใจ เขาสามารถบอกได้ว่าหยูเนียง หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้รับการปลดปล่อยและตายจากไป

อย่างไรก็ตาม หลี่หยู่มีความรู้สึกแปลกๆ กับการที่หยูเนียงพบประมุขสวรรค์ไร้ขอบเขตในตอนนั้น มีเพียงคนที่สิ้นหวังอย่างหยูเนียงเท่านั้นที่จะเชื่อคำโกหกดังกล่าว

หลี่หยู่ ไม่จำเป็นต้องคิดเลยก็รู้ว่าประมุขสวรรค์ไร้ขอบเขตในตอนนั้นอาจจบลงในสภาพที่น่าสังเวช

“ประมุขสวรรค์ไร้ขอบเขตที่บอกวิธีนี้แก่เจ้าในตอนนั้นตายแล้วหรือ?” จู่ๆ หลี่หยู่ก็ถามขึ้น

คำถามนี้ทำให้หยูเนียงอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะตอบตามจริงว่า “ต่อมา เขาสัมผัสร่างกายของข้าโดยบังเอิญ และถูกพลังคำสาปกลายเป็นรูปปั้นหิน!”

'ข้ารู้อยู่แล้ว!'

หลี่หยู่ รู้ว่าสิ่งที่เรียกว่าประมุขสวรรค์ไร้ขอบเขตนั้นเป็นคนโกหกตัวใหญ่!

อย่างไรก็ตาม หยูเนียงเชื่ออย่างชัดเจน ท้ายที่สุดแล้ว สำหรับคนที่สิ้นหวัง ไม่ว่าความหวังนั้นจะไร้สาระสักเพียงใด มันจะกลายเป็นสิ่งเดียวที่เธอยึดเหนี่ยวได้

นั่นคือเหตุผลที่ทำให้เธอมีชีวิตอยู่

“อย่ากังวล นำทางไปก่อน ถ้าเจ้าอยากตายจริงๆ ดาบของข้าจะช่วยให้เจ้าพบกับความสงบได้!” หลี่หยู่ กล่าวด้วยเสียงต่ำ

เมื่อเห็นว่า หลี่หยู่ ยังคงไม่ไหวติง หยูเนียง รู้สึกผิดหวัง เธอไม่คาดคิดว่าคำอธิษฐานที่จริงใจของเธอจะไม่ทำให้หลี่หยู่ประทับใจ

อย่างไรก็ตาม เธอจะไม่มีวันยอมแพ้แบบนั้น เธออดทนมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ดังนั้นทำไมเธอถึงต้องกลัวว่าดอกไม้จะไม่บานและดวงจันทร์จะส่องแสง?

เธอไม่เชื่อว่าเธอไม่สามารถช่วงชิงหัวใจของหลี่หยู่ได้

หยูเนียง บินไปอย่างไร้จุดหมายในโลกฝังวิญญาณกับหลี่หยู่ แต่เธอรู้ว่านี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา

ดังนั้น หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอจึงตัดสินใจพาหลี่หยู่ ไปที่นิกายสุสานยมโลก ก่อน ท้ายที่สุด มันไม่ใช่ปัญหาสำหรับเธอและหลี่หยู่ ในการจัดการกับนิกายสุสานยมโลก

อย่างไรก็ตาม หลังจากบินไประยะหนึ่ง สีหน้าของหยูเนียงก็เปลี่ยนไป เธอหยุดอยู่กับที่แล้วเปลี่ยนทิศทางทันที เตรียมบินไปอีกทาง

"เดี๋ยว!" หลี่หยู่หยุดหยูเนียง เพราะเขาสัมผัสได้ถึงความวุ่นวายข้างหน้า มีออร่าที่คุ้นเคยสองสามคนอยู่ที่นั่น พวกเขาคือซิงเมี่ยว และคนของโลกสี่วิญญาณ

นอกจากนี้ ยังมีซากศพสามตัวที่มีออร่าอันทรงพลัง ผู้ที่อ่อนแอที่สุดก็คล้ายกับกู่ตง ที่เขาเคยพบมา

แน่นอนว่าสิ่งที่ดึงดูดความสนใจของหลี่หยู่ ก็คือไม้บรรทัดราชันมังกร ระฆังรุ่งอรุณ และกลองพลบค่ำในพื้นที่ของระบบดูเหมือนจะสัมผัสได้ถึงบางสิ่ง และมีปฏิกิริยาเช่นเดียวกัน

หลังจากนั้น เขาตรวจสอบการแจ้งเตือนภารกิจของระบบเกี่ยวกับเจดีย์แปดทิศ อันที่จริง ชื่อของเตาหลอมแปดส่วนกำลังกระพริบ