บทที่ 432 ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัวของเรา [2]
"..." ไวโอเล็ตมองไปที่ซาซ่าแล้วพูดเสียงแห้ง "ทำอะไรสักอย่างที" "เช่นอะไรล่ะ?" “ไม่รู้สิ แต่เธอช่วยทำอะไรซักอย่างได้ไหม?” “อย่าถามถึงสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้ได้ไหม? กรณีของฉันมันก็เหมือนกับรูบี้นั่นแหละ เธอก็รู้ไม่ใช่หรอไง?” ซาซ่าพูดด้วยน้ำเสียงแห้งๆขณะที่เธอนึกถึงช่วงเวลาที่แม่ของเธอกรีดร้องถึงสามีของ...
