ตอนที่แล้ว201 ทากัตซูกิ มาโกโตะพูดกับเทพธิดาแห่งโชคชะตา
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป203 ทากัตซูกิ มาโกโตะ คุยกับฮีโร่แห่งแสง

202 ทากัตซูกิ มาโกโตะ ได้รับความช็อก


202 ทากัตซูกิ มาโกโตะ ได้รับความช็อก

“โบสถ์งูได้ถูกกวาดล้างแล้ว!” (ฟูจิ)

พูดว่าอะไรน้าาาาาา?!

นี่คึอที่ไอรา-ซามะบอกว่า ‘ชั้นได้เล่นไพ่ของชั้นแล้ว’ เหรอ?

แต่ยังไงล่ะ?

“ฟูจิ-ยัง แค่อะไรเกิดขึ้น…?” (มาโกโตะ)

“ชั้นยังไม่รู้รายระเอียด แต่…ที่ชั้นรู้คือนั่นมันโดยคำสั่งของออราเคิลแห่งเทพธิดาและโป้ป ฮีโร่ที่ถูกแต่งตั้งของไฮแลนด์ เอล็กซานเดอร์-โดโนะ เคลื่อนไหวคนเดียวไปที่ทวีปปีศาจ และโจมตีที่ซ่อนของโบสถ์งู เห็นว่าเค้าฆ่าอาร์คบิชอปทั้งหมดของโบสถ์งูที่ซ่อนอยู่ที่นั่นด้วย” (ฟูจิ)

“...ข-เข้าใจแล้ว” (มาโกโตะ)

ผมได้ถูกอธิบายรายละเอียดมากพอ

จริงๆเลย เครื่องข่ายข้อมูลของฟูจิ-ยังนี่มันอะไรกัน?

“ไม่ว่ายังไง ฮีโร่ไฮแลนด์ที่เหม่อลอยนั่นทำด้วยตัวเค้าเองเหรอ? ไม่ใช่ด้วยกันกับอัศวินแห่งแสงและเทมพลาเหรอ?” (มาโกโตะ)

“นั่น…เห็นว่าพวกเค้าไม่ได้เคลื่อนไหวกองทัพน่ะ เขาเคลื่อนไหวคนเดียว-เดสุ โซ” (ฟูจิ)

ฟุมุ งั้นเขาก็แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อจริงๆ

ไม่ใช่ว่าเราจะสามารถกำจัดลอร์ดปีศาจได้ง่ายกว่านี้ด้วยการช่วยของฮีโร่เอล็กซ์เหรอ?

ด้วยเหตุผลบางอย่างเขาได้ทำอะไรแยกกับซากุ-คุงในแผนก่อนหน้านี้

“สมาชิกหัวหน้าของโบสถ์งู มีหัวที่ถูกตัดแสดงอยู่ที่ข้างหน้าปราสาทไฮแลนด์ หัวของอาร์คบิชอปไอแซคที่นายได้ข้องเกี่ยวอย่างลึกซึ้งด้วย ทักกิ-โดโนะ…” (ฟูจิ)

“เอ๋?! เค้าด้วยเหรอ?” (มาโกโตะ)

ผมช็อก

เขาทำให้มอนสเตอร์ต้องห้ามอาละวาดที่โฮรัน สร้างการแตกตื่นของมอนสเตอร์ในซิมโฟเนีย อยากจะชุบชีวิตลอร์ดปีศาจในประเทศแห่งไม้ และคนที่เสนอ (น่าจะ) แผนของกองทัพลอร์ดปีศาจที่ใช้ประโยชน์จากประเทศแห่งไม้

อาร์คบิชอปไอแซค

เข้าใจแล้ว…ไอแซค-ซังตายแล้ว หือห์

มากกว่านั้น หัวเขาถูกจัดแสดง

ในท้ายที่สุด ผมไม่เห็นหน้าเขาระหว่างที่เขายังมีชีวิต

สงสัยจังว่าหน้าตาเขาเป็นอย่างไร

“ทักกิ-โดโนะ อยากจะไปดูมั้ย?” (ฟูจิ)

ฟูจิ-ยังถามผมอย่างลังเล

“ไม่…ไม่ไปจะดีที่สุด” (มาโกโตะ)

ผมส่ายหัวไปข้างๆ

อย่ามาทำอะไรอย่างการไปดูศพคนตายเถอะ

แม้ว่าศัตรูที่มีปัญหาจะจากไปแล้ว ด้วยเหตุผลบางอย่างมันทิ้งความขมปากไว้

“แล้วก็มีข่าวใหญ่อีกข่าว-เดซุ โซ!” (ฟูจิ)

“โฮฮฮ่” (มาโกโตะ)

ฟูจิ-ยังพูดในน้ำเสียงที่สนุกและปัดอารมณ์ที่ซีเรียสออกไป

“เจ้าหญิงโนเอลได้สำเร็จการทดสอบของพระเจ้า และได้เป็นหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์-ซามะแล้ว!” (ฟูจิ)

“บททดสอบของพระเจ้า?” (มาโกโตะ)

ผมเอียงหัวของผม

“ฮีโร่มาโกโตะ โนเอล-ซามะได้ก้าวข้ามบททดสอบของพระเจ้าและได้พลังเดียวกันกับหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา-ซามะ” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียปรากฏตัว

ใช่ มีเรื่องนั้นอยู่ด้วย

เข้าใจแล้ว งั้นเจ้าหญิงโนเอลก็ได้เป็นหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์ หือห์

“ทักกิ-โดโนะ สกิลของหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา-ซามะ ‘เพลงการเดินทัพแห่งชัยชนะ’ เป็นสกิลในตำนาน ที่เปลี่ยนหลายพันคนให้เป็นเหมือนกองทัพนึงในคนคนเดียว-เดสุ โซ” (ฟูจิ)

เข้าใจแล้ว…สกิลบัฟ หือห์

บัฟหลายพันคนในทีเดียวค่อนข้างบ้าคลั่ง

ปรกติแล้วเวทมนตร์บัฟบัฟได้แค่ไม่กี่สิบคนมากที่สุด

งั้นมันก็เป็นสกิลพิเศษของหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์-ซามะ หือห์

“นายจะบอกว่าเจ้าหญิงโนเอลใช้นั่นได้เหรอ?” (มาโกโตะ)

“ใช่ มันดูเหมือนโนเอล-ซามะได้ถูกมอบความไว้วางใจไว้ด้วยเพลงการเดินทัพแห่งชัยชนะ” (โซเฟีย)

“ได้ยินแล้วมั่นใจเลย” (มาโกโตะ)

แต่ผมอยากได้ความมั่นใจก่อนสงครามนะ โอ้ยังไงซะ มันดีที่ว่าอย่างน้อยเราก็ไปถึงการต่อสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่

“พูดุถึงแล้ว มาที่นี่ด้วยธุระเหรอ เจ้าหญิงโซเฟีย?” (ฟูจิ)

“ฟูจิยังเปลี่ยนการสนทนาเหมือนอ่านใจของผม

“ใช่ นั่นถูกแล้ว ชั้นขอโทษสำหรับลอร์ดฟูจิวาระ แต่ชั้นจะขอยืมมาโกโตะและพาเค้าไปหาเจ้าหญิงโนเอล” (โซเฟีย)

“แน่นอน-เดซุ โซ นำเค้าไปเลย!” (ฟูจิ)

เอ๋

ตัดสินใจโดยไม่รอคำตอบผมเหรอ?

แต่ยังไงซะ เธอเป็นเจ้านายของผม ดังนั้นผมจะไปนะ

เจ้าหญิงโซเฟียและผมมุ่งหน้าไปที่ปราสาทไฮแลนด์

“นั่น…” (มาโกโตะ)

มีคนหลายคนรวมกันอยู่ทีพลาซ่าข้างหน้าปราสาทไฮแลนด์

ดูเหมือนพวกเขาดูหัวของสมาชิกหัวหน้าของโบสถ์งู

มีแม้แต่คนที่โยนหิน

…พูดไม่ได้จริงๆว่ามันไร้รสนิยม

โบสถ์งูเป็นกลุ่มที่สวดเรื่องอิสระของกึ่งปีศาจ และวิธีของพวกเขาสุุดขีดและเป็นการก่อการร้ายแบบไม่เลือกเหยื่อ

ไฮแลนด์และคาเมลอน ที่โบสถ์เทพธิดามีอิธทิพลมาก ตกเป็นเป้าหมายอยู่บ่อยครั้ง และเห็นได้ชัดว่ามันธรรมดา สำหรับคนธรรมดาที่จะถูกร่างแห

พวกเขาต้องเป็นคนที่เสียครอบครัวไปเพราะพวกเขาแน่

ถ้าการดูสภาพที่น่าสมเพชของศัตรูที่พวกเขาเกลียด ลดอารมณ์ที่ขมขื่นของเขาไป นั่นเองมันก็มีความหมายด้วย…น่าจะนะ

คนดูคุยกันอยู่

ผมฟังสิ่งที่พวกเขาพูดด้วยเงี่ยหู

“ช่างโล่งใจ รู้มั้ยว่ากี่ครั้งแล้วที่พวกเค้าเข้ามาเกะกะธุรกิจของชั้น”

“ใช่ ต้องขอบคุณฮีโร่-ซามะและโป้ป-ซามะ”

“ใครจะรู้ว่ากี่คนแล้วที่เสียชีวิตไปเพราะพวกเค้า…”

“แต่โป้ป-ซามะใจดีจัง พวกเค้าควรจะแค่ลบล้างกึ่งปีศาจไปให้หมด”

“จริงๆเลย ถ้าเราปล่อยดินแดนที่สกปรกอย่างลาโฟรเอจไว้ สมาชิกหัวหน้าคนใหม่ของโบสถ์งูจะเกิดมาแน่นอน”

“ประเทศแห่งความมืดควรจะถูกเผา”

“เพราะพวกเค้า…พ่อของชั้น…!”

“กึ่งปีศาจควรจะหายไปจากโลกนี้เลย!”

ผมไม่รู้ว่าจะรู้สึกอย่างไรดี

โบสถ์งูเต็มไปด้วยกึ่งปีศาจ แต่มันไม่เหมือนกึ่งปีศาจทั้งหมดตามโบสถ์งู

ซิสเตอร์ของเด็กๆในสลัมเขตที่ 9 เป็นกึ่งปีศาจที่สงบสุข ที่ตามเทพธิดาแห่งแสง

แต่สำหรับคนทั่วไป กึ่งปีศาจเองต้องดูชั่วร้ายทั้งหมด

ลาโฟรเอจ…คือบ้านเกิดของฟูเรีย-ซัง

เพื่อนร่วมชาติของฟูเรีย-ซังใช้ชีวิตทุกนาทีของชีวิตในความยากจนชั้นใต้ดิน

จะมีวันที่พวกเขาอยู่โดยสบายใจได้มั้ย?

ผมควรจะปรึกษาเรื่องนี้กับไอรา-ซามะ

เมื่อคิดอย่างนี้ เจ้าหญิงโซเฟียและผมข้ามประตูรั้ว

◇◇

“...ขอโทษ ฮีโร่มาโกโตะ ชั้นนัดไปแล้ว แต่…” (โซเฟีย)

“เลขาของเจ้าหญิงโนเอลทำคิวสองเท่า ดังนั้นมันไม่ใช่ความผิดของเธอ เจ้าหญิงโซเฟีย” (มาโกโตะ)

เมื่อเราไปที่ปราสาทไฮแลนด์ เจ้าหญิงโนเอลไม่อยู่

เจ้าหญิงโซเฟียได้พูดไปว่า ‘นี่หมายความว่ายังไง?!’ แต่คำตอบนั้นเป็นอะไรที่เย็นชาอย่าง ‘โนเอล-ซามะทำเรื่องอื่นอยู่ มาลองทีหลัง และปรับกำหนดการของท่าน’

แม้ว่ามันความผิดของพวกเขา…นั่นเป็นการปฏิบัติที่ย่ำแย่

มีความต่างในเจ้าหญิงคนต่อไปของประเทศใหญ่ ซึ่งก็คือไฮแลนด์ และเจ้าหญิงของประเทศเล็กๆ หือห์

พวกเราไม่มีทางเลือกนอกจากจะจัดการพบกันไว้ใหม่ในกำหนดการ และกำหนดการนั้นมันหลายวันจากตอนนี้ไป

พวกเราเตาะแตะกลับมาที่ห้องที่โรงพยาบาล

“โอ้ ชั้น ยินดีต้อนรับกับมา มาโกโตะ-ซามะ โซเฟีย-ซัง”

“เอ๋?”

และจากนั้น เมื่อเรากลับไปที่ห้องที่โรงพยาบาล เจ้าหญิงโนเอลอยู่ที่นั่น

เกิดอะไรขึ้น?!

แล้วผมก็สงสัยทำไมมีเทมพลาร์มากมายในโรงพยาบาล!

พวกเขาทั้งหมดเป็นคนคุ้มกันของเจ้าหญิงโนเอล หือห์

“เห็นว่าเธอมาเพื่อเจอกับเจ้าหญิงโซเฟียและอัศวินของชั้น” (ฟูเรีย)

ฟูเรีย-ซังแปรงหลังของแมวดำในอารมณ์ที่ไม่ดี

ลูซี่และซา-ซังดูเหมือนจะประหม่าเองด้วย กับตัวตนของคนต่อไปในบัลลังก์ของไฮแลนด์

“เกิดอะไรขึ้น โนเอล-ซามะ?!” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียรีบวิ่งไปที่ด้านข้างของเธอ

งั้นตอนนี้ ที่ผมควรจะพูดที่นี่คือ…

เจ้าหญิงโนเอล ยินดีด้วยกับเรื่องของบททดสอบของพระเจ้า” (มาโกโตะ)

“ขอบคุณมาก มาโกโตะ-ซามะ โซเฟีย-ซัง ชั้นขอโทษแทนกับความหยาบคายของเลขาของชั้นด้วย ชั้นจบการนัดและมุ่งหน้ามาที่นี่” (โนเอล)

“ไม่มีทางน่า…ชั้นปลื้มกับเรื่องนี้” (โซเฟีย)

โออ้

เธอให้ลำดับความสำคัญเรามากกว่า หือห์

เจ้าหญิงโซเฟียแข็งไปกับเรื่องนี้

แต่กำหนดการของเจ้าหญิงโนเอลต้องแน่นแน่ๆ

งั้นทำไมเธอมาที่นี่ล่ะ?

ผผมเอียงหัวของผม เจ้าหญิงโนเอลหัวเราะคิกคักขณะที่เธอมาทางนี้

“มาโกโตะ-ซามะ” (โนเอล)

“ค-ครับ?” (มาโกโตะ)

มีอะไรเหรอ?

“มันดูเหมือนว่านายได้เป็นอัศวินผู้คุ้มกันของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ…เมื่อนับการปราบลอร์ดปีศาจเมื่อวันก่อน ปราสาทไฮแลนด์เต็มไปด้วยการคุยเกี่ยวกับนาย” (โนเอล)

“อย่างนั้นเหรอ…?” (มาโกโตะ)

นั่นเป็นเกียรติจริงๆ

ยังไงซะ ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ซามะเป็นคนที่เป็นที่นิยม

ค่าของความเป็นที่นิยม หือห์

“เรียวซูเกะ-ซังคุยเกี่ยวกับนายอยู่ตลอด มาโกโตะ-ซามะ ได้โปรดอยู่กับเราต่อไปเพื่อกำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ด้วยนะ โอเคมั้ย?” (โนเอล)

เธอจับมือผมเบาๆแล้วมองดูผม

ผมรู้สึกดังแสงได้อาบผมอยู่

น-นี่คือพลังของหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์-ซามะ?

ตาที่เย็นชาของลูซี่ ซา-ซัง และเจ้าหญิงโซเฟียได้แทงหลังผม

แต่มันดูเหมือนพวกเธอห้ามตัวเองเพราะเจ้าหญิงโนเอล

“ชั้นจะพยายาม” (มาโกโตะ)

ผมให้คำตอบที่ปลอดภัย

“ต้องทำอย่างนั้นให้แน่นอนนะ โอเคมั้ย?!” (โนเอล)

เจ้าหญิงโนเอลเข้าหาหนักกว่าเดิม

เดี๋ยว เธอใกล้เกินไปแล้ว

ผมกำลังจะสร้างระยะ เมื่อ

“อย่าทำสนิทเกินไปกับอัศวินของชั้นได้มั้ย?” (ฟูเรีย)

ผมถูกดึงโดยฟูเรีย-ซัง

“โอ้ ชั้น ขอโทษสำหรับเรื่องนั้น ออราเคิลแห่งความมืดฟูเรีย” (โนเอล)

“ฮึ่ม” (ฟูเรีย)

เจ้าหญิงโนเอล {ไม้แม้แต่จะมอง} ฟูเรียซัง ขณะที่เธอแยกออกไป

“ไฮแลนด์มีฮีโร่และนักสู้ที่พึ่งพาได้มากมาย ใช่มั้ย? อัศวินของชั้นนั้นอ่อนแอ ดังนั้น อย่าให้เค้าเข้าไปเกี่ยวกับธุระของเธอได้มั้ย ออราเคิลแห่งแสงโนเอล?” (ฟูเรีย)

“แน่นอน ไฮแลนด์จะยืนอยู่ข้างหน้าในการต่อสู้กับกองทัพลองปีศาจ แต่ทุกคนควรจะจับมือกัน แล้วก็ ชั้นเป็น {หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์} แล้ว” (โนเอล)

“เข้าใจแล้ว งั้นเธอก็อวดสินะ?” (ฟูเรีย)

“ไม่ ชั้นไม่ได้ทำอย่างนั้น ไม่มีความจำเป็นต้องพูดมันอย่างนั้น ฟูเรีย” (โนเอล)

ฟูเรีย-ซังและเจ้าหญิงโนเอลไม่สบตากัน

แต่น้ำเสียงของพวกเธอสงบนะ…

บรรยากาศมันเป็นขวากหนามและไม่สบาย

เจ้าหญิงโนเอลต้องได้สังเกตบรรยากาศ เธอหันมาทางผมและยิ้มดั่งจะเปลี่ยนเรื่อง

“ใช่แล้ว! ชั้นมีข้อความมาให้นาย มาโกโตะ-ซามะ” (โนเอล)

“ชั้น?” (มาโกโตะ)

“มันดูเหมือนเรียวซูเกะมีอะไรอยากจะคุยด้วย ได้โปรดไปเจอเค้าทันที” (โนเอล)

เจ้าหญิงโนเอลพูดสิ่งนั้น

(...หืม?) (มาโกโตะ)

แต่คำพูดของเจ้าหญิงโนเอลกวนใจผมตะหงิดๆ

(แต่ซากุไร-คุงโผล่มาที่นี่ค่อนข้างบ่อยนะ…) (มาโกโตะ)

จริงๆแล้ว เขามาให้ห้องที่โรงพยาบาลไม่นานมานี้

เขาจะคุยกับผม ฟูเรีย-ซัง และซา-ซัง

และในเวลานั้น มีแค่การคุยทั่วไป…

นั่นหมายความว่าเขาอยากจะคุยกันแค่เราสองคนเหรอ?

“ตอนนี้เมื่อมาพูดถึงแล้วฮีโร่แห่งแสง-ซามะไม่ได้อยู่กับเธอวันนี้” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟียกระโดดเค้ามาในการสนทนานี้

“ใช่ เพราะทั้งหมดเรียวซูเกะยุ่งนะ ชั้นก็ไม่มีเวลาว่างเยอะในกำหนดการไปซักพักนึงเลยล่ะ” (โนเอล)

รอยยิ้มของเจ้าหญิงโนเอลมีความเศร้าอยู่บางๆ

โอ้ อย่างนั้นเหรอ?

ซากุไร-คุงและเจ้าหญิงโนเอลใช้วิถีชีวิตที่กำหนดการไม่ตรงกัน หือห์

แต่มันดูเหมือนมันจะเป็นความคิดที่แย่ที่จะบอกเจ้าหญิงโนเอลว่า ซากุไร-คุงได้แอบมาที่นี่

เมื่อผมมองซา-ซัง เธอส่งสายตาเหมือนจะบอกว่า ‘นายเข้าใจ ใช่มั้ย?’

ผมรู้ ผมรู้

ผมอ่านบรรยากาศได้นะ ผมจะให้เธอรู้ไว้

“โอ้ชั้น แต่เรียวซูเกะมาที่นี่บ่อยครั้งไปนะ ไม่ใช่ว่านั่นถูกเหรอ อัศวินของชั้น?” (ฟูเรีย)

“เก่ะห์” (มาโกโตะ)

เฮ้ย!

อย่าพูดอะไรที่ไม่จำเป็นสิ ฟูเรีย-ซัง!

อ้า รอยยิ้มบนหน้าของโนเอลหายไปแล้ว

ฟูเรียได้แกล้งทำหน้า ‘อุ้ปส์’

อันธพาลนั่น เธอตั้งใจทำ ไม่ใช่เหรอ

“...ฟูเรีย ที่เธอพูดนั้นจริงมั้ย?” (โนเอล)

“ชั้นไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น ลืมมันซะ” (ฟูเรีย)

“ชั้นไม่ได้เจอเค้ามาเป็นอาทิตย์แล้วนะ รู้มั้ย?!” (โนเอล)

“เข้าใจแล้ว เธอลำบากสินะ ชั้นสงสารเธอ” (ฟูเรีย)

“และแม้อย่างนั้น เค้ามาเจอกับเธอเนี่ยนะ?!” (โนเอล)

“เฮ้ อย่าจับมือชั้น นั่นเจ็บนะ” (ฟูเรีย)

“เรียวซูเกะ-ซัง! ผู้หญิงคนนี้ดีขนาดนั้น?!” (โนเอล)

อ้าา เจ้าหญิงโนเอลจะหลุดแล้ว

“พูดนั่นกับเจ้าตัวเองซี่” (ฟูเรีย)

“...ชั้นทำไม่ได้” (โนเอล)

“ฮ่า! ใส่หน้ากากนักบุญต้องลำบากจริงๆ” (ฟูเรีย)

“ชั้นไม่อยากได้ยินมาจากคนที่เสน่ห์คนโดยไม่เลือกนะ” (โนเอล)

“ห๋า?” (ฟูเรีย)

“อะไรล่ะ?” (โนเอล)

ฟูเรีย-ซังและเจ้าหญิงโนเอลจ้องกันที่ระยะเผาขน

เราปล่อยให้สิ่งนี้ดำเนินต่อไปไม่ได้!

“โอเค เจ้าหญิง หยุด” (มาโกโตะ)

“โนเอล-ซามะ ใจเย็นๆ” (โซเฟีย)

เจ้าหญิงโซเฟีย และผมดึงพวกเธอห่างกัน

ทั้งสองคนเหมือนหมากับแมวเลย

ผมคิดว่ามันช่วยไม่ได้เมื่อซากุไร-คุงอยู่ แต่แม้ว่าเขาไม่อยู่ มันเป็นแบบนี้

“ขออภัยกับนิสัยของชั้น โซเฟีย-ซัง ถ้าอย่างนั้น ไปเจอกับเรียวซูเกะ-ซังนะ มาโกโตะ-ซามะ โอเคมั้ย?” (โนเอล)

“อ-โอเค” (มาโกโตะ)

เจ้าหญิงโนเอลยิ้มอย่างสง่างาม

ผมพยักหน้ารัวๆ

“...ฟุฟุฟุ เรียวซูเกะ-ซัง ชั้นจะคุยกับนายยาวๆเลยคืนนี้” (โนเอล)

ผมจบที่การได้ยินเจ้าหญิงโนเอลพึมพำขณะที่เธอจากไปด้วยเงี่ยหู

น-นี่นมันแย่แล้ว

เจ้าหญิงโนเอลไปทางยันเดเระ*

�TLN: รักจนฆ่า»

ขอโทษ ซากุไร-คุง

ผมอธิษฐานให้เขาในหัวใจของผม

เจ้าหญิงโซเฟียวิ่งตามหลังเจ้าหญิงโนเอลไป

ดูเหมือนเธออยากจะปรึกษาโนเอลเกี่ยวกับอะไรบางอย่าง

การเองเวลาจากคนที่ยุ่งมันลำบากจริงๆ หือห์

และในแบบนี้ เวลาที่สงบสุขก็กลับมาสู่ห้องของโรงพยาบาล

(งั้นตอนนี้…การเคลื่อนไหวต่อไปควรจะเป็น…) (มาโกโตะ)

มันเป็นคำขอหายากจากเจ้าหญิงโนเอล

มาทำนั่นให้มันเสร็จเร็ซๆเถอะ

ผมไปที่คาตานะที่อ่อนโยนเพื่อถามฟูจิ-ยัง

“ฟูจิ-ยัง ฟูจิ-ยัง” (มาโกโตะ)

“โอ้ มีอะไร ทักกิ-โดโนะ?” (ฟูจิ)

“ชั้นมีคำขอ…” (มาโกโตะ)

◇◇

ที่ที่ผมคุยกับซากุไร-คุงได้

ตอนนี้มันไม่ง่ายที่จะได้เวลามาจากซากุไร-คุงที่เป็นส่วนแกนกลางของการปราบลอร์ดปีศาจ

แล้วดังนั้น ผมให้ฟูจิ-ยังปรับมันให้ผม

ผมคิดว่าฟูจิ-ยังควรจะใช้เวลากับเรื่องนี้ แต่…

“โยโกยามะ-โดโนะเป็นคนที่ดูแลกำหนดการของซากุไร-โดโนะ-เดสุ โซ เมื่อชั้นบอกว่า ‘ทักกิ-โดโนะอยากจะเจอเขา’ เขาปรับกำหนดการด้วยลำดับความสำคัญสูงที่สุด” (ฟูจิ)

มันเป็นอย่างนั้น

ตอนนี้เมื่อผมมาคิดดูแล้ว โยโกยามะ ซากิ-ซังเป็นผู้หมวดของกองพลของซากุไร-คุง ใช่มั้ย

คอนเนคชั้นของเพื่อนร่วมชั้นนั้นแข็งแกร่ง

ผมสามารถที่จะนัดได้ในวันถัดไปเลย

ผมรอซากุไร-คุงในบาร์ของถนนที่เจริญรุ่งเรืองของไฮแลนด์

มันเสียงดัง แต่คุณภาพของลูกค้าไม่แย่

มันดูเหมือนไม่ต้องกังวลอะไรว่าจะไปข้องเกี่ยวกับคนแปลกๆ

ผมกินมันฝรั่งทอดและไส้กรอกอย่างอิดโรยขณะที่ผมดื่มเบียร์เพื่อรอ

ซากุไร-คุงอยากจะคุยเรื่องอะไรกัน

เป็นไปได้มั้ยว่าเขาเห็นฟูเรีย-ซังจูบผม (บนหน้าผาก) เมื่อวันก่อน?!

ไม่ บนเกาะของผม นั่นไม่นับ…

(จริงเหรอ?) (โนอาห์)

นั่นใช่แล้ว โนอาห์-ซามะ

(ระวังการนอกใจที่นองเลือด~☆) (โนอาห์)

“ไม่ ไม่ มันไม่มีอะไรอย่างนั้น ไม่มี ไม่มี” (มาโกโตะ)

…ไม่มี ใช่มั้ย?

ระหว่างที่ผมคิดอะไรโง่ๆ…

“เฮ้ยา ทากัตซูกิ-คุง ขอโทษที่ต้องรอ” (ซากุไร)

“ฮ-เฮ้ยา นั่น ซากุไร-คุง” (มาโกโตะ)

เพื่อนสมัยเด็กที่ไม่กระฉับกระเฉงของผม (ฮีโร่แห่งแสง) ปรากฏตัว

เป้าหมายเดือน 5/66

ค่าเน็ต 0/200

กาแฟ 0/300

ค่าไฟ 0/1000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด