บทที่185 ฟรี

เป้ง!

ดาบกริฟฟอนในมือแชงค์หลุดออกจากมือแล้วลอยออกไปตกลงบนพื้นทราย

รอนยกมือซ้ายบีบคอแชงค์ช้า ๆ

แชงค์หมดสติไปชั่วขณะและรอนเองสามารถปลิดชีพของเขาได้ทุกเมื่อ

สีหน้าของรอนดูสงบ “การต่อสู้จบลงแล้ว”

ในการต่อสู้กับแชงค์ครั้งนี้ ความแข็งแกร่งของเขาไม่ได้ถูกใช้ออกไปมากนัก เพื่อให้เขาได้สัมผัสกับฮาคิราชันโดยตรง เขาจำเป็นต้องรู้สึกถึงฮาคิให้มากที่สุด เพื่อที่จะจดจำและพยายามเรียนรู้มันให้ได้

และภายใต้การกระทำที่เหมือนกับการใฝ่หาความตาย ทำให้รอนได้ฮาคิราชันมาครอบครองได้ในที่สุด

รอนรู้ว่าในชั่วพริบตานั้น แม้ว่าเขาจะไม่สามารถใช้ฮาคิราชันได้ แต่แชงค์ก็ไม่สามารถทำร้ายเขาได้อยู่ดี ด้วยความแข็งแกร่งร่างกายของเขา แชงค์ไม่สามารถฆ่าหรือสร้างอาการบาดเจ็ดให้เขาได้เลย

แต่ในกรณีนั้น เมื่อแชงค์ใช้มีดจ่อไปที่คอของเขาได้สำเร็จ ทุกคนก็จะเห็นว่าเขาแพ้การต่อสู้นี้ เพราะสุดท้ายมันไม่ใช่การต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตาย

โชคดีที่รอนสามารถใช้ฮาคิได้ทันพอดี

ทันทีที่ฮาคิปรากฏขึ้น ไม่ใช่แค่แชงค์เท่านั้นที่จะถูกฆ่าตาย แม้กระทั่งกลุ่มโจรสลัดผมแดงนอกเกาะ เรือยูดาของกลุ่มคุจาและแม้แต่เรืออาร์ค คนพวกนี้ก็จะถูกฆ่าในวินาทีแรก

ถ้าพวกเขาตายเพราะรอนใช้ฮาคิ เขาก็คงงงและทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน

‘ระบบ เปิดแผงสถานะ’

รอนกล่าวในใจ ก่อนอื่นเขาต้องตรวจสอบสถานะตัวเองก่อน เขาไม่รู้ว่าตอนนี้สถานะของเขาขึ้นมาอยู่ระดับไหนแล้วกันแน่

โฮสต์: รอน

อายุ: 19

ร่างกาย:356

ความแข็งแรง:353

ความเร็ว:343

พลังวิญญาณ: 359

แต้มทักษะที่มี: 999,999,999 (อันนี้แต้มมันเหมือนไม่ลดเลย เลยเขียนตามอิ้งเลยนะครับ)

ทักษะที่มี: หมัดหมาป่าปีศาจ เลเวล100 (เต็ม)

วิชาดาบพื้นฐาน เลเวล100 (เต็ม)

หมัดเหล็ก เลเวล100 (เต็ม)

ฝ่ามือเจาะทะลวง เลเวล100 (เต็ม)

เพลงดาบอัคคี เลเวล100 (เต็ม)

ก้าวอัคคี เลเวล100 (เต็ม)

นักแม่นปืน เลเวล100 (เต็ม)

ทำอาหาร เลเวล100 (เต็ม)

ปฐมพยาบาล เลเวล100 (เต็ม)

วิชาวาดดาบ เลเวล100 (เต็ม)

วิชาสองดาบ เลเวล100 (เต็ม)

ระบำดาบ เลเวล100 (เต็ม)

ฮาคิเกราะ เลเวล100 (เต็ม)

ฮาคิเกราะขั้นสูง: เคลือบอาวุธ

ฮาคิสังเกต เลเวล100 (เต็ม)

ฮาคิสังเกตขั้นสูง: เห็นอนาคต

ฮาคิราชัน: เลเวล100 (เต็ม)

ฮาคิระชันขั้นสูง: คลื่นราชัน

ผลปีศาจ: บาคุ บาคุ เลเวล100 (เต็ม)

การตื่นของผลปีศาจ: กลืนกิน (1/3)

ผลโดอา โดอา: เลเวล100 (เต็ม)

การตื่นของผลปีศาจ: โลกแห่งประตู

วิชาหกรูปแบบ เลเวล100 (เต็ม)

“คลื่นราชัน...” รอนมองความสามารถนี้ด้วยความตกใจ มันเป็นขั้นตื่นหรือขั้นสูงสุดของฮาคิราชัน และยังเป็นทักษะโจมตีหมู่ชั้นยอด คลื่นราชันนี้ไม่ได้เหมือนกับฮาคิราชันปกติที่ใช้สะกดข่มคนที่อ่อนแอกว่า แต่เป็นทักษะที่สามารถสร้างความเสียหายไปมหาศาลกับคนที่มีระดับความแข็งแกร่งเดียวกัน และมันมีไว้เพื่อจัดการกับสิ่งมีชีวิตที่เป็นพลังงานอย่างผีจากพลังของผลโฮโระ โฮโระหรือวิญญาณอย่างบรูค โดยรวมมันก็คือการโจมตีทางวิญญาณของสิ่งมีชีวิตโดยตรง ไม่ว่าจะคนหรือผีก็ตาม

สิ่งนี้อาจเป็นสิ่งที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาทักษะที่รอนมีทั้งหมดเลยก็ว่าได้ นอกจากนี้มันยังไม่มีใครในโลกไปถึงระดับนี้ได้

“ทักษะนี้... ขี้โกงเกินไปแล้ว!”

แม้แต่รอนเองก็ยังตกใจกับความสามารถขั้นตื่นของฮาคิราชันนี้

ถ้าตอนนี้เขาปล่อยคลื่นราชันออกมาและปล่อยมันเอาไว้โดยไม่หยุดมัน คนรอบ ๆเกาะนี้ก็จะตายกันหมด มันจะคร่าชีวิตทุกคนที่อยู่ในรัศมีโดยรอบ

“ค่าสถานะหลักที่เพิ่มมากที่ีสุดค่ือค่าพลังวิญญาณ... นอกจากนี้ การโจมตีของคลื่นราชันก็ต้องใช้ค่าพลังวิญญาณด้วย” รอนพยักหน้าอย่างพึงพอใจ

“หยุดนะ!”

ในตอนที่รอนกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ เขาก็ได้ยินเสียงหวาน ๆของหญิงสาวคนหนึ่ง

เมื่อตอนที่รอนเรียกดูระบบ มันกินเวลาเพียงสองวินาทีเท่านั้น ในสายตาคนอื่นที่มองดู พวกเขาต่างก็คิดว่ารอนจะฆ่าแชงค์ ดังนั้นมากิโนะเลยรีบตะโกนห้ามเอาไว้

บนอาร์ค มากิโนะเห็นความเคลื่อนไหวของรอนราง ๆ เธอคิดว่าเขาจะฆ่าแชงค์ เธอก็รีบร้องออกไปสุดเสียง

รอนมองไปที่มากิโนะบนเรืออย่างสงบนิ่ง ไม่หวั่นไหว

ในอีกด้านหนึ่ง แฮนค๊อกซึ่งเดิมทีแล้วกำลังหันหัวเรือกลับแล้วกำลังจะจากไป เธอได้ตัวสั่นเทาแล้วรีบหันกลับมามองรอนด้วยท่าทางอึ้ง ๆ เธอเห็นรอนบีบคอแชงค์เอาไว้แล้วยกตัวอีกฝ่ายขึ้น “เขา... ฮาคิราชันเขาตื่นขึ้นเหรอ แต่ ทำไมฮาคิราชันของเขาถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้ทันทีที่มันถูกปลุกล่ะ?”

“เป็นไปได้ยังไง?”

ที่ตกใจไม่แพ้กันก็คือกลุ่มโจรสลัดผมแดง

บุหรี่ของเบ็น เบ็คแมนที่คาบเอาไว้ในปากได้ร่วงลงพื้น เขามองดูแชงค์ด้วยสีหน้าตกตะลึง ริมฝีปากของเขาสั่นและมองไปที่ร่างของรอนที่บีบคอกัปตันของเขาอยู่

“กัปตัน!”

“ปล่อยกัปตันนะ!”

“แกกล้าฆ่ากัปตันของเราจริงเหรอเนี่ย ฮะ!!”

“แชงค์!!”

โจรสลัดผมแดงต่างตะโกนออกมาด้วยความโกรธแค้น

รอนได้ยินทุกอย่าง แต่เขายังคงไม่ขยับตัว ความแตกต่างระหว่างฮาคิราชันที่ถูกปลุกตื่นและฮาคิราชันที่ยังไม่ถูกปลุกต่างกันมากเกินไป แม้ว่าแชงค์จะเป็นจักรพรรดิที่มีระดับฮาคิราชันสูงที่สุดในทั้งสี่คน แต่เขาก็ยังอยู่ในสภาพไร้สติเพราะฮาคิของรอน

บนท้องฟ้า ร่างของมอร์แกนสั่นเทา นกตัวใหญ่ด้านหลังมอร์แกนก็ตัวสั่นเช่นกัน พวกเขาไม่สามารถพูดอะไรออกมาตอนนี้ได้

ในชั่วระยะเวลาเพียงพริบตาที่รอนระเบิดฮาคิราชันออกมา พวกเขาก็ได้อยู่ในรัศม่ีการโจมตีของฮาคิราชันด้วย แม้ว่าจะถอยออกไปทันเวลาแต่พวกเขาก็ยังรู้สึกถึงความหวาดกลัวที่สามารถฆ่าเขาได้ภายในไม่กี่วินาที

“อืม... ฮาคิราชันนี่มัน น่ากลัวมาก!!!”

“นี่ค่ือระดับของฮาคิที่เพิ่งถูกปลุกจริง ๆเหรอเนี่ย?”

“แค่ก แค่ก แค่ก...” รอนบีบคอแชงค์อยู่ แต่ประมาณสิบห้าวินาทีแชงค์ก็ได้สติ รอนเองก็มีสีหน้าตกใจปนประหลาดใจ หากเป็นโจรสลัดธรรมดาจะไม่มีวันตื่นขึ้นมาได้ แต่แชงค์เห็นถึงหนึ่งในสี่จักรพรรดิ ในท้ายที่สุดแล้วเขาก็คือผู้ถือครองฮาคิราชันระดับสูงมากคนหนึ่ง คงไม่แปลกที่เขาจะฟื้นได้สติขึ้นมาภายในเวลาไม่นานนัก

ดวงตาของเขาเริ่มกลับมาชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆและเขาก็รู้สึกว่าคอของเขาถูกรอนคว้าเอาไว้อยู่ เขาเหลือบตามองไปยังกริฟฟอนที่หลุดมือไปปักอยู่ที่พื้น ที่คอของเขามีดาบของรอนกำลังจ่ออยู่ ในใจแชงค์รู้สึกขมขื่นขึ้นมาทันที

“ฉัน... แพ้แล้ว!”

“ยอมรับก็ดี” รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้ารอน มือซ้ายที่บีบคอของแชงค์อยู่ค่อย ๆปล่อยเขาเป็นอิสระ ดาบในมือของรอนก็ถูกเก็บเข้าฝัก

“ฉันไม่คิดว่าผลจะเป็นอย่างนี้” แชงค์สูดอากาศหลังเป็นอิสระ เขาหายใจเข้าลึกแล้วมองรอนที่อยู่ไม่ไกลจากเขา “นาย ฮาคิของนายเพิ่งตื่นจริงเหรอ?”

“ใช่”

“ฉัน...” แชงค์สะอึก สีหน้าเขาดูขมขื่นไปมาก ตัวเขาฝึกฝนหนักมาเป็นสิบ ๆปี จนเขาได้รับการขนาดนามว่าเป็นจักรพรรดิที่มีฮาคิราชันที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก แต่เขาทำได้เพียงทำให้เด็กหนุ่มอายุสิบเก้าตรงหน้าหมดสติได้ไม่กี่วินาที สายตาแชงค์มองรอนเป็นสัตว์ประหลาดคนหนึ่งไปแล้ว

“ฉันแพ้แล้ว” แชงค์เงียบไปครู่ใหญ่แล้วพูดต่อ “ฉันมีบางอย่างอยากจะพูดกับมากิโนะได้ไหม?”

รอนได้ยินคำพูดของแชงค์ ใบหน้าของเขาก็ยังคงนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง เขาเชื่อการตัดสินใจของมากิโนะ ดังนั้นรอนเลยพยักหน้าออกมา “ได้สิ”