2215 - หม้อหลอมเซียน 

2215 - หม้อหลอมเซียน

ปู!

เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากันอีกครั้งสือฮ่าวก็ทุบตีเฮ่ออู่ซวงจนกระทั่งเขากระอักเลือดจำนวนมาก แขนนั้นเกือบจะระเบิด

โชคดีที่เฮ่ออู่ซวงระมัดระวัง เมื่อร่างกายที่ไม่เสื่อมสลายของเขาตกอยู่ในอันตรายจากการได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อแสดงทักษะเต๋าทั้งหมดของเขา ต่อสู้ที่นี่

อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ก็ไร้ประโยชน์ ตอนนี้สือฮ่าวเป็นยักษ์ใหญ่ในหมู่ราชาผู้เป็นอมตะ เขาสามารถมองข้ามราชาอมตะทุกคนอย่างไม่ต้องสงสัย

ปู!

มือใหญ่ของสือฮ่าวเอื้อมไปอย่างไม่หยุดยั้ง ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแสดงพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ทำให้โลกตกตะลึงอย่างไร เขาก็ยังทำลายทุกอย่างได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

ร่างกายของเฮ่ออู่ซวงเต็มไปด้วยเลือด ได้รับบาดเจ็บสาหัสที่สุดตั้งแต่เขาบรรลุเต๋า!

เมื่อมือใหญ่ของสือฮ่าวปิดลงเฮ่ออู่ซวงก็คำรามออกมา ร่างกายของเขากลายเป็นลำแสงที่พุ่งเข้าหาก้อนเมฆและต้องการหลบหนี

อย่างไรก็ตาม มันก็สายเกินไปแล้วเฮ่ออู่ซวงถูกปกคลุมด้วยมือขนาดใหญ่นั้น

นิ้วปิดลงทีละนิ้ว จับตัวเฮ่ออู่ซวงไว้ข้างใน จากนั้นสือฮ่าวก็ออกแรงทันที พื้นผิวของร่างกายของเฮ่ออู่ซวงถูกปกคลุมไปด้วยสัญลักษณ์สีทอง พื้นที่ใกล้เคียงยิ่งแตกเป็นเสี่ยงๆ

ใบหน้าของเฮ่ออู่ซวงนั้นหล่อเหลา แม้กระทั่งเซียนสตรีหลายนางก็ไม่อาจเทียบได้

เขามีผมสีทองยาวและตาลึก ผิวของเขาเหมือนหยก รัศมีสีทองรอบๆตัวของเขานั้นเจิดจรัส ราวกับว่าเขาอาบไล้ด้วยความงดงามของพระอาทิตย์ขึ้น

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาประสบภัยพิบัติ ร่างกายของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆ เลือดไหลออกมาจากทุกที่ ร่างกายมีรอยแตกปกคลุมตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า

“อา…”

เขาเงยหน้าขึ้นและคำรามขึ้นสู่สวรรค์ ผมสีทองของเขากระจัดกระจาย สะบัด ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ

เขาเป็นราชาผู้ไม่มีวันตาย แม้แต่ในหมู่ราชาอมตะด้วยกันเองเขาก็ยังถือได้ว่าเป็นบุคคลระดับสูง กลายเป็นหนึ่งในผู้ที่ดีที่สุดในยุคที่ยิ่งใหญ่นี้

แต่ในท้ายที่สุด เขากำลังจะตายในอาณาจักรทะเล โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ลงมือตอนนี้เป็นคู่ต่อสู้เดิมในอดีต เมื่อมาถึงปัจจุบันความสามารถของทั้งสองแตกต่างกันราวฟ้ากับเหวเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฝ่ายตรงข้ามอีกต่อไปแล้ว!

“ข้ารับไม่ได้จริงๆ!” เฮ่ออู่ซวงคำรามออกมา

ใบหน้าที่งดงามของเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง มีคลื่นรัศมีที่น่ากลัว

ร่างกายของเขาลุกเป็นไฟ ปลดปล่อยศักยภาพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในตัวเขา ประสงค์จะเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง เปลี่ยนแปลงชะตากรรมของตัวเอง

อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้ก็ไร้ประโยชน์ สือฮ่าวยังคงนิ่งเฉย ทันทีที่มือใหญ่ของเขาปิดลง เนื้อหนังของเฮ่ออู่ซวงก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ กระดูกราชาอมตะของเขาแหลกเป็นผุยผง

“ในอดีต เมื่อเราสองคนเผชิญหน้ากัน ข้าเพียงบรรลุการบ่มเพาะจากโลกที่ขาดแคลน หลังจากการสู้รบครั้งยิ่งใหญ่ ข้าหลอมรวมตัวตนที่แท้จริงของข้าภายใต้กฎที่สมบูรณ์ของอาณาจักรพวกเจ้า”

สือฮ่าวพูดอย่างเฉยเมย ตอนนี้เขาไม่ได้มองว่าเฮ่ออู่ซวงเป็นคู่ต่อสู้อีกต่อไป เขาได้ฆ่ากระทั่งจักรพรรดิแดงไปแล้ว นับประสาอะไรกับราชาอมตะที่เพิ่งผงาดขึ้นมาในเวลาไม่ถึงล้านปี

ย้อนกลับไปในตอนนั้น เขาสามารถสู้กับเฮ่ออู่ซวงได้จนทั้งสองฝ่ายทนทุกข์และไม่ปรากฏผลแพ้ชนะแม้ว่าเขาจะฝึกฝนด้วยความยากจนข้นแค้น

ต่อมาหลังจากบรรลุเต๋าอันยิ่งใหญ่ขั้นสูงสุดแล้วใครจะสามารถต่อสู้กับเขาได้?

นอกจากนี้ คัมภีร์อมตะที่เขาปลูกฝังนั้นสมบูรณ์แบบ ในขณะที่เฮ่ออู่ซวงฝึกฝนเพียงส่วนหนึ่งของวิธีการเท่านั้น

ตอนนี้สือฮ่าวยังได้สร้างระบบใหม่ เปิดโลกใบใหม่ ถ้าเขายังไม่สามารถปราบเฮ่ออู่ซวงได้หลังจากทั้งหมดนี้ นั่นคงเป็นเรื่องที่แปลกจริงๆ

ใบหน้าของเฮ่ออู่ซวงไม่มีตำหนิแม้แต่น้อย ชายผู้นี้งดงามเป็นพิเศษ อย่างไรก็ตามสือฮ่าวไม่ได้รู้สึกสงสารฝ่ายตรงข้ามแม้สักนิด ความทรงจำเดียวของเขากับบุคคลนี้คือมดเขาสวรรค์

การกระทำของบุคคลนี้โหดร้ายเกินไป พี่ชายและพี่สาวของมดเขาสวรรค์ล้วนถูกคนๆนี้ฆ่า ต่อมาเขามอบร่างกายของมดเขาสวรรค์พวกนั้นให้กับสัตว์เลี้ยงของตัวเองกิน

วิธีการของเขานั้นดุร้าย ทำให้สือฮ่าวปะทุขึ้นด้วยความโกรธ

ในอดีต มดเขาสวรรค์และสือฮ่าวต่างก็ค้นหาคัมภีร์อมตะ

หลังจากที่ได้พบกับเฮ่ออู่ซวงและได้ยินเรื่องราวอันเย็นชาของเหตุการณ์ในอดีต ความกระหายเลือดและความโหดร้ายของเรื่องทั้งหมด เขาแทบไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

สือฮ่าวรู้ว่านี่จะเป็นความเจ็บปวดของมดเขาสวรรค์ตลอดกาล!

ปู!

เฮ่ออู่ซวงไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ เขาคำรามออกมา ดิ้นรน อย่างบ้าคลั่ง แต่เขายังคงถูกสือฮ่าวบดขยี้จนกลายเป็นหมอกเลือด เลือดของเขากระจัดกระจายไปทั่วอาณาจักรทะเล

ฮ่อง!

ในเนื้อหนังและเลือด ภายในกระดูกของราชาที่ไม่มีวันตายเหล่านั้น มีวิญญาณบรรพกาลที่รีบเร่งและรวมตัวกันใหม่อย่างรวดเร็ว

“ข้าไม่มีวันตาย!”

ดวงตาของเฮ่ออู่ซวงเป็นสีแดงเข้ม แม้ว่าเนื้อหนังของเขาจะถูกทำลายโดยใครบางคน แต่เขาเชื่อว่าวิญญาณดั้งเดิมของราชาผู้ไม่มีวันตายนั้นไม่สามารถดับสลายได้

ต่อให้ฝ่ายตรงข้ามเคียดแค้นเขามากกว่านี้ก็ไม่มีทางที่จะสังหารเขาได้ในทันที และเมื่ออาจารย์ของเขามาถึง...

“คนอย่างเจ้ากล้าพูดถึงเรื่องความเป็นอมตะต่อหน้าข้า? แค่ตัวเจ้ายังไม่เพียงพอ!”

สือฮ่าวกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา มือขนาดใหญ่ของเขาปกคลุมเฮ่ออู่ซวงอีกครั้ง

มือของเขาบดขยี้ลงอย่างรุนแรง ด้วยเสียงชี่ วิญญาณดั้งเดิมของเฮ่ออู่ซวงถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ จากนั้นอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ทั้งหกก็ส่องประกายพร้อมๆกันกลั่นกรองจิตวิญญาณบรรพกาลของเขา

"ไม่!"

เฮ่ออู่ซวงตกใจ เขาสัมผัสได้ถึงอันตรายอันยิ่งใหญ่ จิตวิญญาณดั้งเดิมของเขาอ่อนแอลง รัศมีที่ไม่มีวันตายก็ถูกลบออกไป เขากำลังจะตายจริงๆ

อย่างไรก็ตามในท้ายที่สุดสือฮ่าวก็ถอนหายใจและหยุดยั้งตัวเอง เขาผนึกเฮ่ออู่ซวงไว้ในสระนั้นร่วมกับจักรพรรดิแดงและเอ๋าเฉิง รวมถึงวิญญาณของราชาอมตะที่เขาสังหารจากอาณาจักรทะเล

เขารู้ว่ามดเขาสวรรค์มีหนามอยู่ในใจ เป็นความเกลียดชังที่ยากจะกำจัดออกไปได้ เขาต้องการต่อสู้กับเฮ่ออู่ซวงโดยไม่หวั่นเกรงต่อความตาย

สือฮ่าวทิ้งจิตวิญญาณดั้งเดิมของเฮ่ออู่ซวงไว้เบื้องหลังโดยต้องการนำเขากลับมาให้มดเขาสวรรค์สังหารเป็นการส่วนตัว

ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าสือฮ่าวได้เดินทางลึกเข้าไปในอาณาจักรทะเล ในระหว่างการเดินทางนี้เขาเห็นการต่อสู้มากเกินไป

มีราชาผู้เป็นอมตะที่หลงทาง ถูกความมืดกัดกร่อน แต่ก็มีผู้เชี่ยวชาญบางคนที่เฉียบแหลมมาก การแสดงออกของพวกเขาเย็นชา

ในระดับนี้มีรัศมีพลังที่ยิ่งใหญ่ของเต๋าที่โหดเหี้ยม สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ล้วนมีอันตรายอย่างยิ่ง

สือฮ่าวถอนหายใจเบาๆเขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะไม่เข้าไปลึกกว่านี้อีก

เขาต้องการที่จะเดินทางกลับแล้ว เป็นเพราะถ้าเขาต้องการมุ่งหน้าไปยังอีกฟากหนึ่งของอาณาจักรทะเลระยะเวลาที่ใช้คงต้องกินเวลาอีกหลายปี

หลังจากมาถึงที่นี่ พายุแห่งความมืดก็ทวีความรุนแรงยิ่งขึ้น ถ้าพลาดพลั้งแม้แต่น้อยบางทีเขาอาจจะทิ้งชีวิตไว้ที่นี่ก็ได้

พายุเหล่านี้เป็นสัญลักษณ์เต๋าที่ยิ่งใหญ่ พันกันเหมือนระลอกคลื่น พวกมันไม่สามารถลบล้างได้ ทะยานขึ้นอย่างต่อเนื่องในอาณาจักรทะเลที่ไร้ขอบเขต

นั่นเป็นเหตุผลที่เมื่อเวลาผ่านไป ยิ่งพายุความมืดเหล่านี้มีมากขึ้น อาณาจักรทะเลก็ยิ่งทวีความอันตรายมากยิ่งขึ้นไปอีก

เมื่อเขาตัดสินใจที่จะกลับ สือฮ่าวใช้ความพยายามค่อนข้างมาก และเดินทางไปเรื่อยๆเพื่อค้นหาเส้นทางแห่งการกลับสู่ดินแดนอมตะ

มิฉะนั้น มันง่ายที่จะหลงทาง ไม่สามารถประเมินอาณาจักรทะเลนี้ได้ตามเหตุผลปกติ

ฮ่อง!

เมื่อเขาเข้าใกล้ชายแดนมหาสมุทรของอาณาจักรทะเลและก้าวเข้าสู่เส้นทางแห่งการกลับมา เขาก็พบว่าโลกได้ปะทุขึ้นด้วยความโกลาหล

คลื่นของอาณาจักรทะเลพุ่งสูงขึ้น เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ส่งเสียงดังกึกก้อง ในระยะไกลมีภูเขาขนาดใหญ่ที่บดขยี้จนน่าสะพรึงกลัวเกินกว่าจะเปรียบเทียบได้

มันมีกลิ่นอายที่น่าสะพรึงกลัว ทำให้ร่างกายรู้สึกเหมือนกำลังจะระเบิด

ลืมเรื่องผู้อมตะที่แท้จริงไปได้เลย แม้แต่ราชาอมตะธรรมดาก็ยังต้องตกตะลึง

แม้แต่คนที่มีอำนาจเท่ากับสือฮ่าวก็ยังสั่นสะท้านภายในทันที ร่างกายของเขาขยับออกไปด้านนอก เคลื่อนตัวออกนอกทาง ไม่หันหน้าเข้าหากัน

หม้อขนาดใหญ่ตกลงมาจากท้องฟ้าด้วยรัศมีสังหารที่พุ่งสูงต้องการจะบดขยี้เขาให้ตายในครั้งเดียว!

หม้อหลอมเซียน!