ตอนที่แล้วบทที่ 134 เทรนต์ลงมือ (อ่านฟรี)
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 136 ผลกระทบเชิงลบ (อ่านฟรี)

บทที่ 135 ปะทะนักฆ่า (อ่านฟรี)


บทที่ 135 ปะทะนักฆ่า

『พื้นที่มิติได้เปิดขึ้นแล้ว!』

หลุมที่เป็นเหมือนปากของหลุมดำปรากฏขึ้นอีกครั้งในพื้นที่ที่ถูกทิ้งร้าง และตามประสงค์ของรอย มันก็ยิงสิ่งที่มันกลืนกินออกไปด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ มันเป็นความเร็วเดียวกับที่พวกมันพุ่งลงมาบนรอย ก่อนที่มันจะกลืน

"หวือ!" ใบมีดหลายสิบเล่มพุ่งผ่านอากาศและกระแทกเข้ากับใบมีดที่เทรนท์สร้างขึ้นอย่างเร่งรีบเพื่อสกัดกั้นพวกมัน

"แกร้ง!" ประกายไฟและเสียงของโลหะกระทบกันดังไปทั่วอากาศขณะที่ใบมีดที่ส่งออกมาโดยพื้นที่มิติของรอย เอาชนะการต่อต้านที่เทรนต์สร้างขึ้นอย่างเร่งด่วนนั้นทั้งหมด

ทำลายความพยายามอันน่าสงสารและน่าสิ้นหวังของเขา พวกมันพุ่งที่เทรนต์อย่างน่ากลัว

เขากลิ้งไปทางขวา หลบพวกมันเป็นชุดๆ

แต่... มี 4 เล่มที่ทะลวงเข้าเข่า เท้า และขาของเขาด้วยความดุร้าย มันแทงทะลุเนื้อหนังและกระดูกแล้วทะลุหลังออกมาอีกด้านหนึ่ง เลือดสด ๆ พุ่งออกมาจากบาดแผลของเขาและเลื่อนไปที่ส่วนปลายของอาวุธก่อนที่จะหยดลงบนพื้น

เมื่อเห็นเช่นนั้นรอยก็พบอารมณ์ของเทรนต์เปลี่ยนเป็นดิ่งลงเหว!

'บัดซบ ขาซ้ายของข้าขยับไม่ได้เลย' เทรนต์สะบัดแขนเพื่อสร้างความสมดุลให้ตัวเองหลังจากถอยหลังไป 4-5 ก้าว และกัดฟันเพื่อบังคับให้ความเจ็บปวดจากเสียงคำรามที่ปลายลิ้นของเขาไหลลงลำคอ ขณะที่เขาหันมาจ้องรอยอย่างระแวดระวัง

'เขาใช้ความสามารถพิเศษของผู้เชี่ยวชาญอาวุธที่ปลุกพลังกับข้า ผู้ทำสัญญาพูดถูก เขาไม่ใช่คนที่มือสังหารระดับเงินจะจัดการด้วยตัวคนเดียวได้' เทรนต์กลืนน้ำลายลงคออย่างประหม่า

จากนั้น… เขาก็สังเกตเห็นท่าทางบ้าคลั่งในดวงตาของรอย

ภายใต้การจ้องมองของเขา เทรนต์ถอยหลังหนึ่งก้าวด้วยความหวาดกลัว

'คนเราจะมองคนอื่นด้วยเจตนาสังหารเช่นนี้ได้อย่างไร' เทรนต์สบตากับรอย

'ข้าเป็นอะไรไป? ทำไมข้าถึงรู้สึกแบบนี้?' รอยไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร แต่เมื่อเขาเห็นใบมีดที่ทิ่มแทงเนื้อของเทรนต์ ตามด้วยเลือดที่ไหลออกมาจากบาดแผล เขาก็ยิ้มเหมือนปีศาจ

ความเจ็บปวดของมือสังหารคนนี้ทำให้เขายิ้มกว้างจนเกือบสุดหู

เขาไม่สามารถระงับความสุขที่เห็นเขาได้รับบาดเจ็บได้

ราวกับว่าเขาไม่ใช่ตัวเองอีกต่อไป!

ในขณะนี้ หากเขาสามารถเห็นเงาสะท้อนของเขาในกระจก เขาจะเห็นว่าหมอกสีดำกำลังเข้ามาแทนที่ตาขาวในดวงตาของเขา

“แกเป็นอะไร เป็นนักเวทย์หรืออัศวินกันแน่?” เทรนต์ถาม

"เป็นที่ทราบกันโดยทั่วกันว่าบอลด์วินอาจเป็นทั้งคู่ หากเจ้าต้องการถ่วงเวลา อย่างน้อยก็ถามคำถามที่น่าสนใจ" เสียงของรอยไม่เหมือนปกติของเขา มันฟังดูลึกลับและดำมืดที่เสียดแทงไปถึงหัวใจ

'เขารู้!' นักฆ่ารู้สึกเหมือนฟ้าร้องจนหัวใจแทบกระโจนออกจากปาก

"ฆ่ามัน! ฆ่ามันให้ตาย!"

ทันทีหลังจากที่เขาตะโกนคำสั่งนั้น ร่างสีดำก็พุ่งออกมาจากโครงประตูสีเทาที่ยังสร้างไม่เสร็จของอาคารหลังหนึ่ง เขาเป็นเหมือนลูกธนูที่พุ่งเข้าใส่รอย เห็นสายฟ้าที่ครอบคลุมดาบของเขาที่แทงไปข้างหน้าและรวบรวมกระจุกไว้ที่ปลายดาบ

ขณะที่ดูเหมือนว่ามันจะแทงรอย ในขณะนั้นร่างกายส่วนใหญ่ของเขาก็ละลายกลายเป็นหมอก และรูกว้างขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นกลางลำตัวของเขา จากหลุมนั้นเผยให้เห็นเทรนต์ ดาบของซาเวียร์ทะลุผ่านหมอกไปในพริบตาต่อมา และสายฟ้าที่รวมตัวกันที่ปลายของเขาก็ถูกปล่อยออกมาในรูปของสายฟ้าพิโรธ ซึ่งฟาดใส่เทรนต์จนทำให้ผมของเขากลายเป็นสีดำดังตอตะโก!

นอกจากนี้ เมื่อซาเวียร์พุ่งออกมาจากที่ซ่อนของเขาด้วยแรงทะยานที่มากเกินไปในการลอบสังหารรอย เขาก็ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการพุ่งเข้าชนรอยได้

แต่ในขณะที่พวกเขาอยู่ห่างกันแค่หนึ่งเซ็นติเมตร ร่างของรอยก็สลายตัวกลายเป็นหมอกดำ

ซาเวียร์เดินผ่านหมอกนั้นเหมือนคนที่เดินสะดุด ขณะที่พวกมันรวมตัวกันเป็นหมอกสูง 5 เมตรที่อยู่ข้างหลังเขา

ครึ่งบนของหมอกขนาดใหญ่กลายเป็นศีรษะ คอ หน้าอก และมือของรอยทันที มือที่ถือดาบหนักที่เรียกว่าดาบสังหารปีศาจ

"หวือ!"

ดวงตาของเขาหรี่ลงอย่างเคร่งขรึม มือของเขากดต่ำลงพร้อมกับดาบสีม่วงที่มีเส้นสีแดงๆ ฟาดลงมาที่ซาเวียร์ซึ่งเหมือนกำลังสับสนอยู่ ในขณะที่ศีรษะของเขาถูกลดระดับลง ทำให้เขาเห็นเงาดาบของรอย ที่ทอดเข้ามาใกล้เขาบนพื้น เขาก็รู้สึกกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับชีวิตเขา.

"บัดซบ ข้าจะต้องไม่มาตายที่นี่" รวบรวมกำลังทั้งหมดที่มี เขาบิดร่างกายให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อสกัดกั้นดาบของรอย

"แกร้ง!" ดาบของพวกเขาปะทะกัน และแรงกระแทกทำให้ข้อมือของซาเวียร์แตก และเหวี่ยงเขาออกห่างจากรอย และตรงเข้าไปหาเทรนต์

เทรนต์ยังคงยืนเป็นอัมพาตเพราะถูกสายฟ้าฟาด

ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถทำอะไรได้เมื่อซาเวียร์กระเด็นเข้ามาชนและทับเขาอย่างแรง

ซาเวียร์รู้สึกเจ็บแปลบที่ข้อมือของเขาและรู้อย่างรวดเร็วว่ามันหักไปแล้ว แต่เขาต้องระงับความเจ็บปวดเอาไว้แล้วรีบลุกขึ้นยืนถือดาบไว้ในมือของเขาและมองไปข้างหลัง แล้วเห็นว่ารอยที่ตัวลุกเป็นไฟปรากฏขึ้นในแววตาของเขาในขณะนั้น

『เสริมพลังเปิดใช้งานแล้ว! ค่าสถานะทั้งหมดของคุณเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า』

"ห-ยังไง? เจ้ารู้ได้ยังไงว่าข้าอยู่ที่นั่น?! อะไรทำให้ข้าถูกจับได้?" ซาเวียร์ถามด้วยความงุนงง

รอยหัวเราะเบา ๆ “เสียงหายใจของเจ้า… มันดังเกินไป”

เทรนต์ควบคุมร่างกายของเขาได้อีกครั้ง “พวกเรามีสองคนต่อเขาเพียงคนเดียว เราได้เปรียบกว่า ร่วมมือกันปราบปรามและสังหารเขา”

"คนเดียวงั้นหรือ?" รอยเย้ยหยัน “ใครว่าข้าอยู่คนเดียว”

ด้วยคำพูดเหล่านี้ เขาทำให้เกิดลางสังหรณ์ร้ายในใจของเทรนต์และซาเวียร์

ซาเวียร์เอียงคอไปด้านข้างและมองไปที่เทรนต์ เห็นเพียงดวงตาของเขาที่เบิกกว้างด้วยความตกใจ

“เขาพูดจริงหรือเปล่า”

เทรนต์ตอบว่า "ข้าเพิ่งรู้สึกได้ว่ามีคนผ่านอาณาเขตของข้าเข้าไปในไซต์งานนี้"

ทันใดนั้นก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้น

"ข้าหวังว่าข้าจะมาถึงทันเวลา"

พวกเขามองไปทางขวาจากจุดที่มีเสียงและพบกับชายรูปงามคนหนึ่ง

ดวงตาของซาเวียร์ เบิกกว้างเมื่อเห็นเขา "สวิฟ์ทเดธ?!"

นี่เป็นคนสุดท้ายที่เขาคาดว่าจะมาอยู่ที่นี่

“คิดถึงข้ามากไหมศิษย์พี่”

"ทำไมเจ้าถึงอยู่ที่นี่?"

“แน่นอน มาฆ่าเจ้าตามคำสั่งเจ้านายของข้า!”

ทันทีที่พูดคำนั้น สวิฟ์ทเดธซึ่งปลอมตัวเป็นชายก็เทเลพอร์ตเข้ามาใกล้เขา แทงกริชไปทางเขาทันที เขาหลบมันด้วยการไถลตัวออกไป 20 เมตรจากตำแหน่งเดิมของเขา และเกิดรอยร้าวรอยที่สองในดาบของเขา

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด