ตอนที่แล้วตอนที่ 15 อาวุธลับ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 17 ช่างตีอาวุธระดับต่ำ

ตอนที่ 16 แก่นแท้เพลิงหยางลึกล้ำ


ประตูเปิดออกทีละบาน…

ยิ่งเขาเปิดมากเท่าใดถังฮวนก็ยิ่งประหลาดใจมากเท่านั้น

ในห้องเหล่านี้จะมีอุปกรณ์อย่างค้อน คีมปากนกแก้ว และอุปกรณ์สำหรับตีอาวุธประเภทอื่น ยังมีสมุนไพรโอสถอีกหลายชนิด แต่ที่ถังฮวนเห็นมากที่สุดก็คืออัญมณีหลากหลายชนิดที่มีพลังวิเศษในตัว ในห้องหนึ่งนั้นถังฮวนเกือบจะหนาวตายเพราะความเย็นที่ออกมาจากอัญมณีเมื่อเขาเปิดประตู เทียบกับอัญมณีนั้นแล้ว หินหยกเย็นนั้นไม่ควรค่าให้พูดถึงเลย

“เอี๊ยด!”

ถังฮวนดันประตูที่หนักและหนาออก คลื่นความร้อนรุนแรงปะทะใบหน้าเขาทันทีจนทำให้เสื้อผ้าและเส้นผมของเขารู้สึกเหมือนกำลังจะติดไฟ มันเป็นข่าวดีที่ว่าไม้ที่นี่ไม่ใช่ไม้ทั่วไป มิเช่นนั้นในห้องและแม้แต่ทั้งหออาวุธเทพคงจะไหม้เป็นเถ้าถ่านไปแล้ว

เขาขยับประตูและโผล่หน้าไปมอง ข้างในมีก้อนกลมขนาดเท่าหินโม่อยู่ในห้องโดยไม่คาดคิด

ก้อนกลมทั้งก้อนนั้นเปล่งแสงสีแดงสว่างจ้า มันใสและปล่อยความร้อนอันรุนแรงออกมาอย่างต่อเนื่อง

“นั่นอะไรน่ะ?”

ถังฮวนรู้ตัวว่าเตาหลอมเทพเก้าหยางในตันเถียนของเขาพร้อมที่จะเคลื่อนไหว เพลิงแท้ในเตาหลอมเองก็ลุกไหม้ขึ้นมาด้วย การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้ถังฮวนเข้าใจได้ว่าความร้อนของมันนั้นอาจจะช่วยเพิ่มระดับของเพลิงแท้ได้เล็กน้อย

เขาควรจะทำอย่างไร?

ถังฮวนคิดจากนั้นจู่ ๆ เขาก็ตาลุกวาว ชายชราที่คุ้มกันประตูบอกแค่ว่าเขาห้ามเอาอะไรออกมา แต่ถ้าหากเขาดูดซับความร้อนจากมันและไม่ได้เอามันออกมา…แน่นอนว่ามันไม่ได้ขัดต่อกฎของห้องอาวุธลับเลย

หลังจากหัวเราะ ถังฮวนก็ถอดเสื้อผ้าและเข้าไปในห้องและปิดประตู

“เอ๋?”

ในเงาข้างประตูห้องอาวุธลับ ผู้เฒ่าตัวเตี้ยลืมตาขึ้นมาและยิ้มอย่างอัปลักษณ์บนใบหน้าผอมแห้ง

“เด็กนั่นสายตาเฉียบคม เขาเลือกห้องที่มี ‘หินโอสถหยางลึกล้ำ’ วางเอาไว้ ‘แก่นแท้เพลิงหยางลึกล้ำ’ ในหินโอสถนั้นสามารถเพิ่มระดับของเพลิงแท้ได้ แต่ถ้าหากดูดซับมากเกินไปจะเป็นอันตราย เขาจะทนได้มากแค่ไหนกัน?”

“จะอย่างไรเขาก็เป็นแค่ผู้ฝึกยุทธขั้นหนึ่งที่เพิ่งจะเปิดเส้นปราณได้สี่เส้น มันดีมากแล้วที่อยู่ในห้องนั้นได้ไม่กี่นาที”

ผู้เฒ่าตัวเตี้ยยิ้มและลูบเครายาวจากนั้นจึงหลับตา

ในห้อง ถังฮวนผู้เปลือยเปล่าได้นั่งสมาธิแล้ว

ยิ่งใกล้ก้อนกลมเท่าใดเขาก็ยิ่งรู้สึกร้อนมากเท่านั้น และแม้แต่จะผสานเพลิงแท้แล้ว ความร้อนสูงนี้ก็ยิ่งทำให้เขาแทบจะหายใจไม่ออก แค่เวลาไม่กี่ลมหายใจเขากูเหมือนกับกุ้งสุก ทั้งร่างกายของเขาสีแดงฉานและเส้นขนในร่างกายก็ส่งกลิ่นเหม็นไหม้ออกมาด้วย

ถังฮวนฝืนตัวเองให้ใจเย็นและตั้งสมาธิ ไม่นานลูกไฟที่เกิดจากเพลิงแท้ก็ปรากฏบนฝ่ามือของเขา

จากนั้นต่อมา ฝ่ามือของถังฮวนที่มีเปลวไฟห่อหุ้มก็อัดมันกลายเป็นลูกไฟ แม้ว่าเขาจะได้รับการคุ้มกันโดนเพลิงแท้ แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากความร้อน ถังฮวนไม่ลังเลแม้แต่น้อยและใช้วิชาจิตเสริมเส้นปราณในทันทีด้วยจิตตั้งมั่นทั้งหมด เตาหลอมในตันเถียนของเขาเองก็หมุนอย่างรวดเร็วด้วย

ต่อมาสายความร้อนสองสายในมือเขาก็ทะยานขึ้นมาจากเส้นปราณ ต่อมามันก็กลับเข้ามาที่เตาหลอมในตันเถียนและผสานกับเพลิงแท้อย่างรวดเร็ว

ที่แรก ในตอนที่เขาหลอมหินหยกเย็น ถังฮวนได้ใช้เพลิงแท้ไปเป็นจำนวนมาก ที่แกนกลางเพลิงนั้นนับว่าเบาบาง แต่ในทันทีที่ความร้อนสองสายไปหลอมรวมกัน ที่แกนเพลิงก็ลุกโชติช่วงจนถึงจุดสูงสุดในทันที

ไม่เพียงเท่านั้น แต่ด้วยความร้อนสองสาย แม้แต่เพลิงเองก็รุนแรงขึ้นด้วย

ถังฮวนดีใจมาก เขาพยายามจะอดทนต่อความรู้สึกร้อนในเส้นปราณและดูดซับพลังปราณต่อไป ความร้อนทั้งสองสายนั้นเข้าสู่เตาหลอมเทพเก้าหยางอย่างไม่หยุดพัก

เขาไม่รู้ตัวเลยว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใดแล้ว

“เขายังไม่ออกมาอีกรึ?”

ที่ด้านข้างห้องอาวุธลับ ผู้เฒ่าตัวเตี้ยลืมตาด้วยความแปลกใจและยิ้มชมเชย

“เด็กคนนั้นอดทนได้จนถึงตอนนี้”

“สิบห้านาทีแล้ว แต่เขายังอยู่ในห้องอีกงั้นหรือ?”

อีกสิบห้านาทีผ่านไป ผู้เฒ่าตัวเตี้ยนั่งเฉยไม่อยู่

“หรือว่าเมื่อดูดซับแก่นแท้เพลิงหยางลึกล้ำเข้าไป ตันเถียนของเขาจะรับไม่ไหวแล้วเขาก็ตายเพราะร่างระเบิด? เด็กคนนั้นมีพรสวรรค์หลอมหินหยกเย็นได้รวดเร็วและเข้ามาในห้องอาวุธลับได้ก่อนใคร ถ้าเขาตายเช่นนี้ก็น่าเสียดายเกินไปแล้ว!”

“ฟึ่บ!”

เมื่อเขาพูดกับตัวเอง ผู้เฒ่าตัวเตี้ยก็ลุกขึ้นมา ร่างกายของเขาแล่นหายไปกลายเป็นริ้วแสง ความเร็วของเขานั้นน่าตกตะลึง

แต่เขาก็กลับมาเร็วกว่าเดิม

เมื่อเขานั่งสมาธิที่ประตูห้องอีกครั้ง ใบหน้าเขาก็เต็มไปด้วยความแปลกใจที่ปิดบังไม่ได้

“เด็กนั่นยังคงดูดซับแก่นแท้เพลิงหยางลึกล้ำอยู่เลย แล้วเขาก็ไม่เป็นอะไรงั้นรึ?”

ครึ่งชั่วโมง…สี่สิบห้านาที…สองชั่วโมง…

“เขาทนรับแแก่นแท้เพลิงหยางลึกล้ำมากขนาดนั้นได้อย่างไร? แก่นแท้เพลิงหยางลึกล้ำมันแข็งแกร่งมาก ลืมเรื่องนักตีอาวุธระดับต่ำไปได้เลย ต่อให้ข้าดูดซับมันมากเกินไป ข้าเองก็ได้รับผลสะท้อนกลับ เครื่องในข้าได้ไหม้เป็นถ่านแน่!”

“แต่เด็กคนนี้ เขายังไม่หยุดอีกรึ?”

เมื่อเวลาผ่านพ้นไป สีหน้าแปลกใจบนใบหน้าผู้เฒ่าเตี้ยก็แทนที่ด้วยความตกตะลึงสุดขั้ว ใช้เวลาอยู่นานกว่าที่เขาจะได้ยินเสียงฝีเท้า เขาเงยหน้ามองและเห็นเด็กหนุ่มวิ่งออกมา ใบหน้าของเขาแดงก่ำและคิ้วและหัวของเขาก็ไม่เหลือเส้นผมแม้แต่เส้นเดียว

“ใต้เท้า ข้าขอตัวก่อน”

พอชายชรามองเขาด้วยสีหน้าประหลาด ถังฮวนก็อดรู้สึกผิดไม่ได้ เขาหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วน

“ข้าไม่ได้เอาอะไรออกมานะ”

ผู้เฒ่าเตี้ยจ้องมองถังฮวนโดยไม่ขยับเขยื้อน

“ใต้เท้า ข้าไปได้แล้วหรือยัง?”

หรือว่าเขาจะรู้แล้ว? ถังฮวนรู้สึกกังวลใจ ขณะที่พูดเขาก็พร้อมจะออกมาจากที่นี่อยู่แล้ว เมื่อเห็นว่าผู้เฒ่าไม่ตอบสนอง ถังฮวนก็เดินให้เร็วขึ้น ไม่นานจากนั้นเขาก็ออกมาได้

“โอ้!”

หลังจากถังฮวนเดินออกมาได้ไม่นาน ผู้เฒ่าก็ตื่นขึ้นราวกับเพิ่งฟื้นจากความฝันและรีบวิ่ง ไม่นานเขาก็ผลักประตูและเข้าห้องที่มีหินโอสถหยางลึกล้ำ ด้านในห้องยังมีความอบอุ่นอยู่ แต่ในหินกลมนั้นกลายเป็นสีเข้มแล้ว

ผู้เฒ่าสีหน้าเปลี่ยนไป เขารีบแตะหินด้วยมือ จากนั้นใบหน้าผอมแห้งของเขาก็บิดเบี้ยว เขาร้องด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส

“ไอ้เด็กเวรเอ้ย มันดูดซับแก่นแท้เพลิงหยางลึกล้ำไปหมดเลย ไม่เหลือให้ข้าเลย”

“แก่นแท้เพลิงหยางลึกล้ำมากขนาดนั้น แม้แต่สิบล้านเหรียญทองก็ซื้อไม่ได้!”

“...”

ถังฮวนที่ได้ยินเสียงร้องคำรามเบา ๆ อดหันไปมองไม่ได้ และจากนั้นเขาก็รีบเดินให้เร็วกว่าเดิม เขเาข้าใจคำว่า “ลับ” ที่จอยักษ์เขียนแล้ว สมบัติประหลาดทุกประเภทถูกซ่อนเอาไว้ที่นั่น และ “อาวุธ” ก็อาจจะหมายถึงอาวุธ

อาวุธที่อยู่ในหออาวุธเทพจะต้องเป็นอาวุธที่ยอดเยี่ยมแน่นอน และมันก็น่าเสียดายที่พลาดโอกาสในการดูอาวุธเหล่านั้น

แต่หลังจากเข้ามาที่ห้องอาวุธลับแล้ว สิ่งที่ถังฮวนได้มานั้นก็ไม่มีอะไรเทียบได้

หลังจากดูดซับความร้อนทั้งหมดในหินกลมมา เพลิงแท้ในตันเถียนของเขาก็เติบโตขึ้นอย่างมาก ในอดีตนั้นมันมีขนาดเท่ากับไข่ไก่ แต่ตอนนี้มันใหญ่เท่ากับชามใหญ่ซึ่งเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว แม้แต่นักตีอาวุธระดับสูงก็ไม่น่าจะมีเพลิงที่มากขนาดนี้ ใช่ไหม?

ถังฮวนรู้แล้วว่ามันหมายความว่าอะไร และดังนั้นเขาจึงเกิดความรู้สึกผิดขึ้นมา แต่หลังจากที่เดินออกมาจากห้องอาวุธลับ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาก็ไม่เคยจางหายไป

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด