ตอนที่แล้ว2. การทดสอบพลังวิญญาณ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป4.เผชิญผู้ก่อปัญหา

3.ตรีลักษณ์ศักสิทธิ์ของปรมาจารย์จิตวิญญาณ


วิลเลียมรู้ดีว่าชะตากรรมของเขาจะต้องเปลี่ยนไป อย่างไรก็ตามเขาก็มีประสบการณ์ทั้งหมดอยู่ในตัว

“จิตวิญญาณของข้ายังอยู่ขั้นปนเปื้อน… ยังมีหนทางที่ต้องเดินอีกยาวไกล”

เขาวางคริสตัลลงบนโต๊ะแล้วใช้นิ้วเคาะ พลางตกเข้าสู่ภวังค์แห่งห้วงความคิดอันลึกล้ำ

ถ้ามีใครเห็นเขาในตอนนี้ คงไม่เชื่อว่านี่คือเด็กอายุแค่สิบเอ็ดขวบ

ไม่ว่าจะเป็นการแสดงออก ท่วงท่าที่นั่ง จังหวะเคาะโต๊ะแปลกๆ

หรือแม้กระทั่งดวงตาที่แน่วแน่...

ทุกอย่างล้วนบ่งบอกถึงความเป็นผู้มีประสบการณ์ในชีวิต แบบผู้ใหญ่ไม่ใช่แบบเด็ก

เขาย้อนเวลากลับมาพร้อมกับความทรงจำทั้งหมด

และที่สำคัญที่สุดคือประสบการณ์ของเขาที่ติดมาด้วย เขามีความรู้มากมาย

ต้องขอบคุณการสั่งสอนของอาจารย์

ต้องขอบคุณชีวิตที่ยาวนานและความทุ่มเทของเขาหลังการล่มสลายของโลกนี้

“ข้ามีหลายอย่างที่ต้องทำ… แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังคงโดดเด่นแม้จะย้อนเวลากลับมาแล้วก็ตาม”

เขายืนขึ้นช้าๆ เดินไปที่ลิ้นชักหลักในห้อง แล้วหยิบกระเป๋าเป้ใบใหญ่ออกมาสวมเข้ากับไหล่

“ความแข็งแกร่งเป็นเพียงหนึ่งเดียวที่แท้จริงที่จะกำหนดชีวิตและโชคชะตาของคนๆ หนึ่ง”

เขาพูดขึ้นก่อนจะปิดประตูตามหลัง

โลกภายนอกมืดกว่าจากที่มองผ่านหน้าต่าง เขารู้ดีว่ามันเป็นเวลาดึกมากแล้ว

แต่เขาก็ยังคงเดินผ่านถนนที่ว่างเปล่า มุ่งหน้าสู่ป่าใหญ่ข้างหน้า

นี่คือป่าสัตว์อสูรตอนใต้ขนาดใหญ่ หรือป่าแห่งคำอธิษฐาน

โลกใบนี้มีสองทวีปหลักที่มีแผ่นดินแคบๆห้าแห่งเชื่อมระหว่างสองทวีป

สถานศึกษาตั้งอยู่บนทวีปทางใต้

ภายใต้การปกครองของหนึ่งในอาณาจักรที่มีอำนาจมากที่สุดในทวีป คือ อาณาจักรโนวิสติก

กล่าวได้ว่าสถานศึกษาแห่งนี้เป็นหนึ่งในห้าสถานศึกษาชั้นนำของอาณาจักร

และเป็นหนึ่งในร้อยสถานศึกษาชั้นนำของโลก

มันไม่ได้ยอดเยี่ยมมากนัก แต่ก็ไม่ได้แย่เหมือนกัน

ไม่ว่าจะพูดกันว่าบรรดาศิษย์และอาจารย์ของที่นี่มีความแข็งแกร่งแค่ไหน

แต่ในสายตาของวิลเลี่ยมแล้ว สถานศึกษานี้และแม้แต่สถานศึกษาอื่นๆในโลกนี้

ก็ยังมีการเรียนการสอนที่ย่ำแย่มาก พวกเขาทั้งหมดล้วนอ่อนแอ!

แต่ไม่ใช่ความผิดของพวกเขา

เขารู้ว่านี่มันเกิดจากแผนอันลึกล้ำของสัตว์อสูรที่เป็นศัตรูตลอดกาลของมนุษย์

ในฐานะคนมีชีวิตรอดและเป็นสักขีพยานของการทำลายล้างโลกใบนี้

และเคยไปยังสถานที่ที่เกินกว่าใครจะไปถึง

เขาพูดได้อย่างไม่อายว่าแม้ความรู้ที่เรียบง่ายที่สุดของเขานั้นก็ห่างไกลเกินความเข้าใจของผู้คนในที่นี้

ยกตัวอย่างเช่น ลองมาดูความรู้ขั้นพื้นฐานเของปรมาจารย์จิตวิญญาณกัน

ในโลกนี้ ความแข็งแกร่งของปรมาจารย์วิญญาณถูกค้นพบโดยใช้วิธีพิเศษเมื่ออายุหกขวบ

เมื่อเทียบโลกภายนอกที่วิลเลียมเคยอาศัยอยู่แล้ว

สิ่งเกือบเหมือนกันคืออายุที่เข้าทดสอบ

แต่สิ่งที่แตกต่างกันคือลักษณะของการทดสอบและการแปรผล

คนในที่นี้เชื่อในจิตวิญญาณโดยกำเนิดที่ปรากฎขึ้นในการทดสอบเท่านั้น

และมุ่งเน้นไปที่คุณค่าของพลังวิญญาณเป็นหลัก

ตัวอย่างเช่น คนที่มีจิตวิญญาณของสิงโตจะจัดว่าเป็นปรมาจารย์วิญญาณที่ทรงพลัง

ส่วนคนที่มีจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ที่ห่างออกไปเช่น

จิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์เสือบินหรือจิตวิญญาณความมืดอสรพิษเกล็ดดำก็จะถือว่าเป็นอัจฉริยะ

เช่นเดียวกับค่าของพลังวิญญาณที่วัดได้ในการทดสอบ

ถ้าสูงกว่า 25 ก๊จะเป็นที่ยอมรับในฐานะปรมาจารย์จิตวิญญาณ

แต่ถ้ามากกว่าร้อยจะทำให้กลายเป็นเด็กอัจฉริยะ

สำหรับวิลเลี่ยมแล้ว จิตวิญญาณของเขาไม่ได้มีรูปร่างที่โดดเด่น

และพลังวิญญาณของเขาก็วัดได้เพียงแค่สิบสองตอนอายุสิบเอ็ดขวบ

ถ้าตามมาตรฐานของที่นี่ เขาจัดเป็นคนที่ล้มเหลว ไม่มีใครสนใจที่จะดูแลเด็กเหล่านี้

เขาจึงถูกทอดทิ้งเหมือนฝุ่นผงและต้องคอยรับใช้ปรมาจารย์จิตวิญญาณคนอื่นๆเพื่อเอาชีวิตรอด

แต่วิลเลียมรู้ดีกว่านั้นอย่างมาก

จุดเริ่มต้นอาจเป็นปัจจัยที่ดีในการกำหนดความแข็งแกร่งในอนาคต แต่มันไม่ใช่ทั้งหมด

จากการใช้ชีวิตที่นอกโลกนี้ เขารู้ว่าโลกของปรมาจารย์จิตวิญญาณที่แท้จริง

มีหลักสำคัญสามประการในการประเมินศักยภาพของปรมาจารย์จิตวิญญาณ

เรียกว่า ตรีลักษณ์ศักสิทธิ์ของปรมาจารย์จิตวิญญาณ

สิ่งเหล่านี้คือ: พลังวิญญาณ ความบริสุทธิ์ของจิตวิญญาณ

และเทคนิคการฝึกจิตวิญญาณหรือจะเรียกคัมภีร์การบ่มเพาะก็ได้

สิ่งที่สำคัญไม่ใช่จุดเริ่มต้น แต่เป็นสิ่งที่ทำหลังจากจุดเริ่มต้นนั้น

ตัวอย่างเช่น ลักษณ์อันศักดิ์สิทธิ์ที่สอง ความบริสุทธิ์ของจิตวิญญาณ

เป็นแนวคิดที่เปลี่ยนแปลงชีวิตของวิลเลียม

ลักษณ์ของความบริสุทธิ์จิตวิญญาณสร้างขึ้นจากแนวคิดที่ว่า

มนุษย์ทุกคนเป็นปรมาจารย์จิตวิญญาณ

ต่างมีจิตวิญญาณเป็นของตนเองแต่มีความบริสุทธิ์ที่แตกต่างกัน

การชำระสิ่งปนเปื้อนเหล่านี้จะปลดปล่อยศักยภาพที่แท้จริงของมนุษย์

มันเปลี่ยนผู้พ่ายแพ้และล้มเหลวอย่างวิลเลี่ยมให้กลายเป็นขุมพลังที่แท้จริง

และเป็นผู้ทรงอิทธิพลที่แท้จริงในโลกแห่งปรมาจารย์จิตวิญญาณ

แต่การพูดมักจะง่ายกว่าการกระทำเสมอ! การจะชำระจิตวิญญาณนั้น

ต้องทำหลายอย่างเป็นประจำจนเป็นกิจวัตรประจำวัน

ส่วนที่ยากที่สุดคือต้องเชื่อมโยงสิ่งนี้เข้ากับเทคนิคการฝึกจิตวิญญาณที่ดี

ร่วมกับการเพิ่มพลังวิญญาณอย่างต่อเนื่อง

มันต้องใช้ความพยายามรอบด้าน แต่วิลเลียมไม่ได้ห่วงเรื่องนั้น

เขาทำสิ่งเหล่านี้เมื่อตอนอายุเกินสิบเจ็ดปี

แม้ว่ามันจะถูกมองว่าเป็นไปไม่ได้ตามมาตรฐานของโลกจิตวิญญาณที่แท้จริงภายนอก

เขาก็ยังทำมันได้สำเร็จ

ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณอาจารย์ของเขา

แล้วทำไมเขาจะต้องสงสัยในความสามารถของเขาที่จะทำมันอีกครั้งตอนอายุสิบเอ็ดเล่า

"ข้าต้องหาเงินก่อน"

เขารู้ว่าอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดคือเงิน เขามาจากครอบครัวที่ยากจน

จึงไม่มีใครพึ่งได้นอกจากตัวเอง

ถ้าจะหาเงิน เขาต้องเข้าป่าไปล่าสัตว์อสูร

สัตว์อสูรทั่วไปแข็งแกร่งพอที่จะฆ่าคนที่ไร้พลังอย่างเขาได้

แต่เขาไม่มีทางเลือก

ป่าแห่งคำอธิษฐานเป็นหนึ่งในป่าที่ใหญ่ที่สุดในโลก

มันแผ่ปกคลุมหลายอาณาจักร มีสถานศึกษากว่าสิบแห่งแบ่งปันกิจกรรมภายในป่าแห่งนี้

มันเป็นธรรมดาที่สถานศึกษาจะควบคุมการเข้าถึงป่า

โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามันสามารถเปลี่ยนคนอย่างวิลเลียมให้กลายเป็นคนที่ร่ำรวยและแข็งแกร่งได้

แต่จริงๆแล้วสถานศึกษาไม่ได้เข้มงวดการเข้าป่าแต่อย่างใด

และไม่ใช่สถานศึกษานี้แห่งเดียวที่ทำเช่นนั้น

ท้ายที่สุด หากคนที่อ่อนแออย่างพนักงานทำงานเบ็ดเตล็ดเช่นวิลเลี่ยม

ตัดสินใจเข้าไปในป่า ก็ควรรับผิดชอบชีวิตของตัวเอง

ป่าไม่ใช่สถานที่สวยงามที่จะใช้ท่องเที่ยว มันมีความตายที่หลั่งไหลเข้ามาจากทุกด้าน

ใครก็อาจเสียชีวิตได้ง่ายๆ แล้วอย่างนี้การจำกัดการเข้าป่าจะมีไว้เพื่ออะไร?

ข้อจำกัดเดียวคือห้ามคนภายนอกเข้าไปในพื้นที่ที่ควบคุมโดยสถานศึกษา

แต่วิลเลี่ยมเป็นส่วนหนึ่งของสถานศึกษา

เขาพบเส้นทางหลักที่มุ่งสู่ป่าอย่างง่ายดายและเริ่มเดินต่อไปข้างหน้า

เขาหยิบกระเป๋าเป้ออกมากลางทาง ตรวจสอบสิ่งของในนั้น ในกระเป๋ามีเพียงสามสิ่ง

ดาบเหล็กขึ้นสนิม ขวดน้ำ และแร่ชิ้นเล็กๆ ที่ใช้เป็นพลุสัญญาณขอความช่วยเหลือ

กระเป๋าของวิลเลียมไม่มีอย่างอื่นเลย ท้ายที่สุดพนักงานทำงานเบ็ดเตล็ด

จะส่งทุกสิ่งที่พวกเขาซ่อมแซมคืนให้กับเหล่าศิษย์ที่พวกเขารับใช้ในตอนท้ายของวัน

ถ้าวิลเลียมจะบรรยายถึงอุปกรณ์ปัจจุบันของเขา

เขาจะบอกว่านี่เป็นอุปกรณ์ที่แย่ที่สุดที่เขาเคยมีมาในชีวิต

ถ้าเขาจะเรียกว่ามันเป็นสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุดครั้งที่สองในชีวิตของเขา

คงไม่มีครั้งไหนที่เรียกว่าครั้งที่หนึ่งได้แน่นอน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด