บทที่4

“ใช่ค่ะที่รัก ฉันมีพลังอย่างที่คุณพูด” เซี่ยว่านชิวพยักหน้า

“เยี่ยม!”

หลิวเฉิงอดกำหมัดอย่างตื่นเต้นไม่ได้

มหัศจรรย์... มหัศจรรย์มาก!

แน่นอนว่าเซี่ยว่านชิวคนนี้ แฟนคนนี้เขาสร้างเธอขึ้นมาเองกับมือ

ไม่ว่าจะเป็นสถานะหรือคุณสมบัติล้วนมีครบถ้วน

มันเจ๋งจริง ๆ!!!

มีแฟนเป็นผีที่ทรงพลังขนาดนี้ ต่อให้มีผีดุร้ายจริง ๆในโลกนี้ พวกมันก็สู้เธอไม่ได้แน่

หากไม่ใช่เพราะว่าร่างกายเขาอ่อนแอมากในเวลานี้ เขาคงกระโดดโลดเต้นไปนานแล้ว

มันน่าทึ่งมาก!

“ที่รัก คุณพักก่อนเถอะ ฉันจะช่วยทำความสะอาดห้องให้เองนะ”

เซี่ยว่านชิวใช้พลังจิตวางหลิวเฉิงลงบนเตียงเบา ๆ จากนั้นเธอก็เริ่มควบคุมไม้ถูพื้นและเริ่มถู ในขณะที่ผ้าขี้ริ้วที่อยู่อีกด้านหนึ่งก็ขยับไปเองแล้วเริ่มเช็ดกระจก

สิ่งเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นท่ามกลางสายตาของหลิวเฉิง เขาตกใจนิดหน่อยเพราะเขาทำใจเอาไว้แล้ว

ไม่เพียงแต่เธอสามารถต่อสู้ได้ แต่ยังสามารถทำงานบ้านได้อย่างยอดเยี่ยม

และไม่กี่นาทีต่อมา เซี่ยว่านชิวก็ออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับกะลามังที่เต็มไปด้วยน้ำ

“ที่รัก มาสิ ฉันจะช่วยล้างเท้าให้เอง ฉันจะช่วยคุณเติมพลังและความสบายใจให้นะ”

เซี่ยว่านชิววางอ่างข้างเตียงและเรียกชายหนุ่มผู้เป็นที่รักของเธออย่างอ่อนโยน

เธอรู้ว่าแฟนของเธออารมณ์ค่อนข้างแปรปรวนรุนแรง และเขาคงนอนไม่หลับไปอีกพักใหญ่ การแช่เท้าในน้ำอุ่นแล้วนวดเบา ๆช่วยคลายเครียดได้เป็นอย่างดี

หลิวเฉิงตั้งค่าความรู้ของเธอเอาไว้สูงถึง 999 ซึ่งเป็นขีดจำกัดสูงสุด

นั่นหมายความว่าทุกอย่างที่เธอทำ เธอสามารถเรียนรู้มันได้อย่างรวดเร็ว รวมไปถึงเรื่องการนวดเองก็ด้วย

เซี่ยว่านชิวเรียกหลิวเฉิงว่าที่รัก เพราะเธอรู้ว่าที่โลกนี้ ยุคสมัยนี้ ผู้หญิงมักเรียกคนที่รักว่าที่รักหรือไม่ก็สามี

อันที่จริง หลิวเฉิงคิดว่าความสุขของเขามาเร็วเกินไป เร็วจนเขาไม่ทันได้ตั้งตัว

เขาค่อย ๆวางเท้าลงไปในกะลามังน้ำอุ่นโดยไม่รู้ตัว น้ำอุ่นสบายเท้ามาก และที่สบายกว่านั้นก็คือมือเล็ก ๆสีขาวของเธอที่ค่อนข้างเย็น ค่อย ๆขยับ นวดเท้าเขา ทำให้เขาผ่อนคลายมากขึ้น

หลิวเฉิงเพลิดเพลินไปกับการนวด เขาเอนตัวลงนอนที่เตียง มองเพดานและรู้สึกว่ามันเหมือนกับความฝัน

นี่... สบายจัง!!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มุมปากของหลิวเฉิงก็ยกยิ้มอย่างพึงพอใจและมีความสุข เขาค่อย ๆหุบยิ้มแล้วผล็อยหลับไปช้า ๆ

เมื่ออยู่กับเซี่ยว่านชิว ผีสาวที่ทรงพลังและแข็งแกร่ง หลิวเฉิงรู้สึกปลอดภัยอย่างอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้จนเขาวางใจและต้องการพักผ่อน

หลิวเฉิงซึ่งเหนื่อยมามากแล้วได้นอนลงและไม่กี่นาทีต่อมา เขาก็ผล็อยหลับไปจริง ๆ

หลังจากเซี่ยว่านชิวเห็นหลิวเฉิงหลับไปแล้ว เขาก็ควบคุมให้ผ้าเช็ดเท้าลอยเข้ามาในมือ เธอค่อย ๆบรรจงเช็ดเท้าของหลิวเฉิงให้แห้งอย่างไม่รังเกียจ จากนั้นก็ทำให้อ่างน้ำลอยไปเทน้ำทิ้งในห้องน้ำ จากนั้นก็ห่มผ้าให้กับหลิวเฉิง

มนุษย์ที่ถูกดูดพลังหยางไป จำเป็นต้องได้รับการพักผ่อนที่เพียงพอและเยอะเป็นพิเศษ

หลิวเฉิงเองก็เป็นแบบนี้ เขาไม่ได้พักผ่อนเพียงพอ แถมยังหลับไม่สนิทด้วย

เซี่ยว่านชิวไม่ได้รบกวนแฟนของเธออีก แต่เธอยังคงมุ่งมั่นทำความสะอาดห้องต่อไป จากนั้นจึงล้างมือเตรียมทำอาหาร

คุณสมบัติด้านความรู้อันมากล้นของเธอนั้นยังครอบคลุมไปถึงด้านการทำอาหารอีกด้วย

มันไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลย หากจะบอกว่าเซี่ยว่านชิวนั้น สามารถทำอาหารได้ทั้งสมัยก่อนและสมัยใหม่ ไม่ว่าจะเป็นทั้งของในประเทศหรือต่างประเทศ

ตราบใดที่วัตถุดิบมีพอ เธอก็ทำมันออกมาได้

ในฐานะผี เซี่ยว่านชิวไม่จำเป็นต้องนอนพักผ่อนเหมือนกับมนุษย์ ดังนั้นเมื่อไม่มีอะไรทำ เธอจึงคิดว่าอยากทำอาหารอร่อย ๆให้แฟนของเธอดีกว่า

เซี่ยว่านชิวเดินไปยังตู้เย็น เปิดตู้เย็นออกมา สายตาเธอมองไปยังชั้นในตู้เย็นและอดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้น

“ถ้าไม่มีอาหาร อย่างนั้นก็ต้องออกไปซื้อก่อน”

หลังจากพูดจบ เธอก็มองไปที่หลิวเฉิงซึ่งนอนหลับสนิทอยู่บนเตียง ร่างของเธอสว่างวาบก่อนที่จะหายไป

ความสามารถ: เทเลพอร์ต

เซี่ยว่านชิวปรากฎตัวอีกครั้งที่ซุปเปอร์มาเก็ตขนาดใหญ่ที่อยู่ติดกับหอพักหลิวเฉิง

มันเป็นเวลาตีสามครึ่งแล้วและซุปเปอร์นี้ก็มีเพียงแสงสีแดงจากกล้องวงจรปิดที่กระพริบอยู่เท่านั้น ไม่มีใครสักคนที่อยู่ที่นี่

เซี่ยว่านชิวเดินไปที่ชั้นขายเนื้อ เธอหยิบเนื้อวัวและไก่สด ๆจากนั้นก็เข้าไปในบริเวณชั้นขายผัก เมื่อเดินต่อไปเรื่อย ๆ เธอก็หยิบขวดซีอิ๊วขาวและเครื่องปรุงรสต่าง ๆมาด้วย

ถ้าหากไม่ใช่ช่วงกลางดึกและมีเพียงเซี่ยว่านชิวเดินช็อปแบบนี้ เกรงว่าหากมีสักคนเผลอมาเห็นเข้า พวกเขาคงคิดว่าเธอเป็นเชฟมืออาชีพแน่นอน

“เท่านี้น่าจะพอแล้ว”

หลังจากเลือกของแล้ว เซี่ยว่านชิวก็พยักหน้าพอใจเล็กน้อย เธอเดินไปที่เครื่องคิดเงิน หยิบธนบัตรสีแดงสองสามใบจากกระเป๋าของเธอแล้ววางมันลง จากนั้นก็หายตัวไปจากซุปเปอร์มาร์เก็ตทันที

ไม่มีใครเห็นฉากนี้ นอกจากกล้องวงจรปิดที่เปิดอยู่ตลอด 24 ชั่วโมง

อย่างไรก็ตาม ใครที่เห็นภาพจากกล้อง พวกเขาจะเห็นเพียงแค่ว่าเนื้อสัตว์ ผักและบรรดาเครื่องปรุงรสมันลอยขึ้นมาเอง ไม่มีใครสามารถจับภาพของเซี่ยว่านชิวได้

ผีเป็นสิ่งมีชีวิตที่พิเศษและอุปกรณ์ของคนธรรมดาไม่สามารถจับภาพเธอได้

ติดเพียงแค่ว่าเงินที่เธอวางตรงเค้าเตอร์คิดเงิน มันไม่ใช่เงิน แต่เป็น... บางอย่าง