CD บทที่ 343 ประตูหลัง

สิบโมงครึ่งบนชั้นห้าของห้างหัวเป่ยในห้องสำนักงานของยิมปราณก้นเหว

มีหลายคนอยู่ในห้องนี้ นอกจาก จีชุนฮัวและคนของเขาอีกสองสามคนแล้ว ยังมีตัวแทนจากทั้งสองฝ่ายในสัญญา คนหนึ่งเป็นผู้จัดการห้างหัวเป่ย อีกคนคือโจวหยางและพวก แล้วในฐานะผู้ที่อยู่เบื้องหลังทุกอย่างจ้าวอยู่ เขาก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน

จีชุนฮัวมีความสามารถมากจริง ๆ เขาใช้ระเบียบสองสามข้อผ่านกระบวนการยุติธรรมเพื่อบังคับให้นายจางซึ่งกำลังถูกพิจารณาคดีในเรือนจำ คืนสิทธิ์การยิมให้กับทางห้าง จากนั้น เขาใช้เส้นสายพิเศษของเขาเพื่อเสนอข้อตกลงกับทางห้างให้พวกเขาโอนกรรมสิทธิ์ให้กับจ้าวอยู่ในราคาที่เหมาะสม การทำธุรกรรมที่แม้แต่นายเถาก็จัดการไม่ได้ แต่ชุนฮัวสามารถจัดการมันได้ภายใน 24 ชั่วโมง!

การเซ็นสัญญาเป็นไปอย่างราบรื่น หลังจากที่การทำสัญญาเสร็จสิ้น โจวหยางก็จะกลายเป็นเจ้าของยิมปราณก้นเหวอย่างเป็นทางการ

หลังจากพิธีการเสร็จสิ้น ผู้จัดการห้างก็เข้ามาจับมือโจวหยางและพูดติดตลกว่า

“คุณโจว ถ้ามีอะไรต้องการ คุณมาหาฉันได้ตลอด ได้โปรดอย่าเปลี่ยนตัวล็อคของประตูหลังด้วยตัวเอง นี่เป็นบทเรียนจากความผิดพลาดครั้งก่อน มันสร้างปัญหาให้เรามาก ตึกใหญ่ในย่านนี้มีมากมายซึ่งเราก็มีปัญหามากมายอยู่แล้ว ดังนั้น ท่านประธานจึงไม่ต้องการให้มีเรื่องกับตำรวจหรือศาลอีกต่อไป!”

“ครับ เข้าใจแล้วครับ!” ถึงจะพูดไปอย่างนั้น แต่จริง ๆ แล้วโจวหยางไม่เข้าใจอะไรเลยนอกจากจับมือผู้จัดการห้าง

เมื่อตัวแทนจากห้างหัวเป่ยออกไป จ้าวหยู่ก็เข้ามาหยุดจีชุนฮัว และดึงเขากลับเข้าไปในสำนักงาน จากนั้นเขาก็ส่งการ์ดให้เขา

“นี่สองแสนสำหรับคุณ!” จ้าวอยู่ยัดการ์ดใส่มือของจีชุนฮัว

“นี่มัน…” จีชุนฮัวประหลาดใจ และถามด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน “เจ้าหน้าที่จ้าว มันหมายความว่าอย่างไร?”

“ฉัน จ้าวอยู่ ไม่เคยเอาเปรียบเพื่อนของฉัน” จ้าวอยู่พูดอย่างตรงไปตรงมา “ในเมื่อคุณช่วยฉัน ฉันก็ไม่ให้คุณทำงานฟรี ๆ”

“ถ้าอย่างนั้น…” จีชุนฮัวมองจ้าวอยู่อย่างระมัดระวังแล้วพูดว่า “ตกลง เจ้าหน้าที่จ้าว ถ้าคุณปฏิบัติต่อฉันแบบเพื่อน ฉันจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แล้วในอนาคต ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลืออะไรอีก ให้โทรมาหาฉันได้เลย แต่คุณช่วยหยุดเอาใบชาและถ้วยชาของฉันเสียที ตกลงมั้ย?” จีชุนฮัวหยิบการ์ดและไปจับมือจ้าวอยู่

จ้าวอยู่ยิ้มอย่างซุกซน เขาเกือบจะจับมือจีชุนฮัว แต่จากนั้น เขาก็ทำท่าแปลก ๆ เขากลอกตาและสวดมนต์

“ข้าแต่ท่านไท่ซ่างเหล่าจวิน…”

นั่นทำให้จีชุนฮัวเหงื่อเย็นไหลออกมา และจ้าวอยู่ก็จับมือเขาในขณะที่หัวเราะ

จากนั้น เขาก็พูดว่า “รอยยิ้มเมื่อพบกัน ความเกลียดชังจงหายไป”

และแล้วความแค้นระหว่างทั้งสองก็มลายหายไป

จ้าวอยู่ให้รางวัลจีชุนฮัวสองแสนหยวนเห็นได้ชัดว่ามีความหมายลึกซึ้ง ขณะที่เขาพบว่าจีชุนฮัวมีความสามารถมาก หากเขาพบปัญหาในอนาคต เขาอาจต้องการความช่วยเหลือจากจีชุนฮัว

เพื่อนสามารถเป็นยานพาหนะของคุณได้ ในขณะที่ศัตรูเป็นอุปสรรค หากเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับจีชุนฮัว นั่นจะเป็นประโยชน์ต่อจ้าวหยู่มากขึ้นเท่านั้น

จีชุนฮัวก็ฉลาดเช่นกัน เขารู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าจ้าวอยู่เป็นคนที่ต้องการซื้อยิม หากเขามีความแค้นต่อจ้าวหยู่ เขาคงจะทำทุกวิถีทางเพื่อขัดแข้งขัดขาจ้าวอยู่

นอกจากนั้น ความแค้นระหว่างจ้าวอยู่และจีชุนฮัวเป็นเพราะโฮ่วเมิง

ตอนนี้โฮ่วเมิงได้รับการยืนยันแล้วว่าเขาถูกใส่ร้าย ดังนั้นเขาจึงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหัวหน้าทีมคูปิง ดังนั้นจ้าวอยู่จึงไม่มีข้อขัดแย้งใด ๆ กับจีชุนฮัวอีกต่อไป

หลังจากปรับความเข้าใจกับจีชุนฮัวแล้ว จ้าวหยู่ก็ทำธุระของเขาต่อทันที เขานำคนจากถนนหยู่ซื่อเพื่อตรวจสอบยิมและหารือเกี่ยวกับแผนการในอนาคต

เนื่องจากจางปาทำงานที่ยิมมาหลายปี เขาจึงมีความเข้าใจในธุรกิจนี้ดี ดังนั้นจ้าวหยู่จึงเชิญชวนเขามาทำงาน โดยทุกสิ่งเกี่ยวกับยิม จางปาสามารถเข้ามาจัดการได้โดยตรง

จางปาแนะนำจ้าวหยู่ว่าตามสถานการณ์ปัจจุบันของยิม พวกเขาควรดำเนินธุรกิจตามแบบเดิมเอาไว้ เพื่อรักษาฐานลูกค้าเดิม การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ย่อมไม่เกิดประโยชน์

จ้าวหยู่เห็นด้วย เนื่องจากเรื่องของพ่อค้าตลาดมืด ทำให้ลูกค้าที่ลงทะเบียนแพ็คเกจรายปีจึงสงสัยสถานการณ์ของยิม ดังนั้นจึงเป็นการดีที่สุดที่จะสร้างความไว้วางใจให้กับลูกค้าก่อน

แต่ในส่วนอื่น ๆ จ้าวหยู่ต้องการพัฒนาสองสามจุดที่ด้านหลังยิม เขาต้องการสร้างโรงฝึกต่อสู้ มันจะช่วยปรับปรุงทักษะการต่อสู้ของเขา และมันจะเป็นข้ออ้างให้เหมี่ยวอิงมาที่นี่อีกด้วย

จางปาพยักหน้าและกล่าวว่าเจ้านายคนก่อนก็มีความคิดแบบเดียวกัน แต่เนื่องจากยิมไม่ใช่ธุรกิจหลักของพวกเขา พวกเขาจึงไม่ได้ดำเนินการไปตามแผน ในเมื่อจ้าวหยู่มีความคิดแบบเดียวกัน เขาสามารถสานต่อแผนงานที่วางไว้ก่อนหน้านี้ได้

จากนั้นทุกคนก็เดินไปรอบ ๆ ยิมและพบกับโค้ชบางคน ที่น่าสนใจก็คือ มีโค้ชหลายคนที่ได้เห็นการต่อสู้ของจ้าวหยู่กับนายจาง ดังนั้นเมื่อพวกเขาเห็นจ้าวหยู่ พวกเขาจึงรู้สึกหวาดกลัว นอกจากนี้ พวกเขายังรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเจ้านายใหม่ โจวหยาง เขาให้ความเคารพต่อจ้าวหยู่มาก

แล้วที่สำคัญ โค้ชที่เคยโต้เถียงกับจ้าวหยู่ เมื่อเขาพบกับจ้าวหยู่ เขาก็พูดว่า

“อืม… โค้ช ในที่สุดฉันก็พบคุณ ผมมีนักเรียนหญิงไม่กี่คนที่อยากจะเรียนรู้พลังตุ๊กแกจากคุณ โปรดชี้แนะพวกเขาในภายหลังด้วยครับ ถ้าไม่รังเกียจ ผมก็อยากจะเรียนเหมือนกัน…”

“ตกลง เรื่องง่ายแค่นี้เอง…” จ้าวหยู่แสร้งทำเป็นรับปาก!

แต่เมื่อวันก่อน จ้าวหยู่ได้เปิดเผยตัวตนของเขาในฐานะเจ้าหน้าที่ตำรวจ และมีโค้ชพูดถึงเรื่องนี้แล้ว จางปาได้ใช้ไหวพริบบอกพวกเขาว่า จ้าวหยู่เป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจจริง ๆ และถูกส่งมาจากเจ้าหน้าที่ระดับสูงของเขาเพื่อดูแลความปลอดภัยและเป็นโค้ชนอกเวลา!

ด้วยคำอธิบายเช่นนี้ เขาจึงหลอกพวกโค้ชได้อย่างอยู่หมัด

หลังจากที่เขาได้พบกับพวกโค้ชแล้ว จ้าวหยู่ก็กลับไปที่ห้องสำนักงานพร้อมกับพรรคพวกของเขา ระหว่างทางกลับ จ้าวหยู่เห็นว่าห้องเก็บของที่เชื่อมต่อกับสำนักงานของผู้จัดการซึ่งเจ้าของเดิมเก็บของที่ถูกขโมยมาถูกฝ่ายบริหารของห้างทำลายจนยับเยิน เหลือเพียงทางออกฉุกเฉินซึ่งเป็น ‘ประตูหลัง’ ที่ผู้จัดการห้างพูดถึง

สิ่งที่ผู้จัดการหมายถึงก็คือ อย่าทำการค้าที่ผิดกฎหมายเหมือนที่เคยเกิดขึ้นก่อนหน้านี้ มิฉะนั้นทางห้างจะเข้ามายุ่ง

‘อย่าเปลี่ยนประตูหลังด้วยตัวเอง?’ จ้าวหยู่คิด ‘โอ้… เข้าใจแล้ว สถานที่นั้นคือประตูหลังของยิมซึ่งได้รับการปรับปรุงให้เป็นห้องเก็บของของพ่อค้าตลาดมืด’

เมื่อมองไปที่พื้นที่ว่างใกล้ประตูหลัง จ้าวหยู่ก็นึกถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น ในตอนแรก เขาพบกล้องวงจรปิดและอุปกรณ์เตือนภัยอินฟราเรดหลายตัวซึ่งดึงดูดความสนใจของเขา

‘เอ๊ะ? เดี๋ยวก่อนนะ… กล้องวงจรปิด… ประตูหลัง… เดี๋ยวนะ!?’ ทันใดนั้น จ้าวหยู่นึกถึงบางสิ่งที่สำคัญ ‘ร้านเบเกอรี่! ใช่แล้ว!’ เขาคิด

จ้าวหยู่พบกล้องวงจรปิดจำนวนมากที่ด้านหลังร้านเบเกอรี่ เขาวิ่งเข้าไปพบหน่วยเฉพาะกิจที่เฝ้าร้านเบเกอรี่อยู่ ดังนั้นเขาจึงแน่ใจว่าร้านเบเกอรี่เป็นที่ซ่องสุมของอาชญากร

จากนั้น จ้าวหยู่ก็รู้สึกแปลก ๆ และคิดว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง เขาคิดไม่ตกเกี่ยวกับมัน และในที่สุด เขาก็ตระหนักว่าสิ่งที่คาใจเขามาตลอดนั้นคืออะไร!