ตอนที่แล้วบทที่ 87 ห้องลับใต้ดิน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 89 จัดการผู้เชี่ยวชาญเกรย์

บทที่ 88 ทะลายกล่องสมบัติ (อ่านฟรี)


บทที่ 88 ทะลายกล่องสมบัติ

ในกลางอากาศ ฝาที่เปิดกว้างออกเพื่อเผยให้เห็นความสยดสยองที่อยู่ภายใน ซึ่งเป็นแนวของฟันที่เรียงกันเหมือนมีดและปากที่น่าจะพ่นไฟได้!

สวิฟ์ทเดธเงยหน้าขึ้นเผยให้เห็นรอยยิ้มที่มีเล่ห์เหลี่ยม

『ชิ้นส่วนวิญญาณระดับสูง: การเทเลพอร์ต』

เพียงชั่วพริบตาเธอก็เทเลพอร์ตจากจุดปัจจุบันไป 10 เมตรได้ ซึ่งเธอทิ้งภาพติดตาไว้เบื้องหลัง

สัตว์ประหลาดไม่สามารถแยกแยะของจริงจากของปลอมและโจมตีสิ่งที่ร่างติดตาของสวิฟ์ทเดธ

บูม!

กรามของมันหักภาพติดตาของเธอขาดครึ่ง ทำให้มันเบลอจนสลายหายไปราวหมอกควัน

ในขณะนั้นหีบกล่องที่เหมือนสัตว์ประหลาดก็ตระหนักว่ามันถูกหลอกแล้ว

รู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังใกล้เข้ามาจากด้านบน หีบสัตว์ประหลาดพยายามจะขยับออก แต่ถูกใครบางคนกระทืบอย่างแรงจนร่วงลงสู่พื้น

ตุ้บ!

มันตกลงบนพื้นและเปลวไฟในปากของมันระเบิด

ชั่วพริบตาถัดมา ก็เห็นไอน้ำสีดำพุ่งออกมาจากมัน

สิ่งที่กระทืบมันจมดินลงไปคือขาที่เพรียวบางที่มีเส้นกล้ามเนื้อที่เด่นชัดเจนยิ่งกว่าอนาคตของคนๆ หนึ่ง

“บึ้ม!”

สวิฟ์ทเดธกระทืบเท้าของเธอบนฝาของมันอีกครั้ง ทำให้มันเคลื่อนที่ไม่ได้ชั่วคราว

“ปูจิ!” “ปูจิ!”

สวิฟ์ทเดธโน้มตัวไปข้างหน้า มีดสั้นสองเล่มในมือของเธอแทงมันเข้าและออกหนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง และอีกหลายครั้งด้วยความเร็วจนมันตายโดยไม่รู้ว่าอะไรฆ่ามัน

ถ้ารอยอยู่ที่นี่ เขาคงรู้สึกหลงใหลที่ได้เห็นบั้นท้ายที่ไม่เปลี่ยนแปลงของเธอในชุดรัดรูปลอยอยู่ในอากาศ ราวกับผลไม้รสอร่อยที่อวบอิ่มสองผลที่เต็มไปด้วยน้ำผลไม้ขณะที่เธอกำลังฆ่าสัตว์ประหลาด

หีบยังคงนอนอยู่บนพื้น ฟันของมันกลายเป็นกองฝุ่นกระดูก

เธอเปิดมันด้วยมือของเธอ เผยให้เห็นความมืดภายในปากของหีบ

เธอสอดมือเข้าไปในนั้น ดึงสิ่งที่จับได้ออกมา ของบางอย่างไม่มีประโยชน์สำหรับเธอ แต่สามารถขายได้ราคามาก มีแหวนสีดำที่นิ้วก้อยของเธอ มันเป็นสมบัติเพราะมีที่เก็บของที่เป็นพื้นที่มิติ เธอซื้อมันโดยใช้ทองคำที่รอยโยนให้เธอ ของไร้ประโยชน์ทั้งหมดถูกเก็บไว้ในนั้น

“มันควรจะอยู่ที่ไหนซักแห่งในนี้” เธอพึมพำภายใต้ลมหายใจของเธอขณะที่เธอยังคงล้วงหีบสมบัติต่อไป

เธอใช้เวลาไม่นานในการดึงบันทึกการกระทำสกปรกของผู้เชี่ยวชาญเกรย์ออกมา

เมื่อถือของเหล่านี้ไว้ในมือ ดวงตาของเธอก็เปล่งประกายด้วยความซุกซน

'ผู้เชี่ยวชาญเกรย์จบแล้ว!'

ชั้นวางยังเก็บเอกสารจำนวนมาก

เธอรีบเดินไปดูพวกมันและได้ตระหนักว่าพวกมันเป็นใบเสร็จรับเงินจากการขายทรัพยากรที่ผู้เชี่ยวชาญเกรย์และพรรคพวกของเขาซึ่งมีอิทธิพลบางอย่างในเขตทางใต้ได้ลักลอบขายออกจากมณฑลภายใต้จมูกของท่านเคานต์

'ข้าควรออกไปเดี๋ยวนี้' เมื่อเก็บพวกมันไว้ในแหวนมิติของเธอ สวิฟ์ทเดธก็เดินกลับไปที่ประตูออกจากคุกใต้ดินที่ซ่อนอยู่ของผู้เชี่ยวชาญเกรย์มันถูกล็อค แต่ก็ไม่สามารถหยุดเธอจากการออกไปได้

เทเลพอร์ตเพียงครั้งเดียวก็ทำให้เธอปรากฏตัวขึ้นข้างๆ ทางเดินได้

วูบ วูบ วูบ

ในขณะนั้น เมื่อสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของเธอ เถาวัลย์ดูดเลือดหลายอันพุ่งออกมาจากผิวน้ำ พุ่งเข้าหาเธอราวกับลูกธนู เถาองุ่นมีช่องที่ขอบและมีฟันเต็มไปหมด แค่มองไปที่พวกเขาก็ทำให้เธอสะอิดสะเอียน เธอรู้ว่าเถาวัลย์เหล่านี้ต้องดูดเลือดคนและสัตว์จำนวนมากเพื่อให้ฟันงอกออกมา

'ข้าเพิ่งใช้พลังของชิ้นส่วนวิญญาณของข้า ความสามารถในการเทเลพอร์ตของข้ายังอยู่ในช่วงคูลดาวน์ ข้าไม่สามารถเทเลพอร์ตออกจากระยะของพวกมันได้ ข้าเดาว่าข้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องต่อสู้'

ขณะที่พวกมันเข้ามาใกล้เธอสวิฟ์ทเดธก็เหวี่ยงกริชของเธอเป็นแนวนอน

เงาสีเงินของมันทำให้ตาพร่ามัว และทิ้งเส้นสีเงินไว้ในอากาศ และเถาวัลย์จำนวนมากที่มันผ่านก็ถูกตัดออกเป็นสองท่อน

ของเหลวสีเขียวพุ่งออกมาจากส่วนที่บาดเจ็บของเถาวัลย์ที่ถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว และอีกส่วนก็กระเด็นออกไปทางสวิฟ์ทเดธ

พวกมันร้อนฉ่า

เธอพบว่าพวกมันมีพิษมากพอที่จะทำให้ผิวหนังของเธอไหม้และเป็นพิษได้ เธอจึงทะยานไปด้านข้างทันทีเพื่อหลบพวกมัน

"ฉ่าฉ่าฉ่า!"

ของเหลวสีเขียวหยดลงบนจุดที่เธอยืนอยู่เมื่อครู่ กินหญ้า โคลน และพื้นดิน และสร้างรอยบุ๋มเล็กๆ ในบริเวณนั้น มีหยดหนึ่งหยดลงบนเสื้อผ้าของเธอ ทำให้เกิดรูในเสื้อผ้าของเธอ ถ้าใครมองผ่านพวกเขา พวกเขาจะเห็นผิวที่ขาวราวกับน้ำนมของเธอ

ขณะที่เธอยืนขึ้น เธอถูกเถาวัลย์โจมตีมากขึ้นจากทุกด้าน

"หวือ!"

เธอใช้มีดสั้นทั้งสองของเธอฟันพวกมันส่วนใหญ่ แต่พวกมันมีจำนวนมากกว่าเธอมากทีเดียว

การต่อต้านพวกมันที่มีจำนวนมากขนาดนี้แน่นอนว่าเป็นเรื่องไร้ประโยชน์ แถมตอนนี้พวกมันก็จับตัวเธอไว้

เถาวัลย์ที่มีกลิ่นเหม็นพันรอบแขนขาของเธอและยกขึ้น ในชั่วพริบตาเธอก็ถูกยกขึ้นในอากาศ จากนั้นพวกมันก็ดึงเธอลงไปในท่อระบายน้ำอย่างรวดเร็วโดยวางแผนที่จะนำเธอไปใต้น้ำสกปรกที่ซึ่งพวกมันจะจับเธอเป็นเหยื่อ เมื่อเผชิญกับสถานการณ์ที่เลวร้ายเช่นนี้ สวิฟ์ทเดธก็ไม่มีความกลัวบนใบหน้าของเธอเลยแม้แต่น้อย ริมฝีปากของเธอเม้มเป็นรอยยิ้ม

คูลดาวน์ของความสามารถของเธอสิ้นสุดลงแล้ว!

เมื่อไม่นานมานี้ เธอได้หลบเลี่ยงการเผชิญหน้ากับพวกมันโดยการเทเลพอร์ตเข้าไปในคุกใต้ดินที่ซ่อนอยู่จากจุดที่อยู่นอกระยะของพวกมัน เธอหลบหนีทันทีด้วยการเทเลพอร์ตไปยังจุดนั้น นี่เป็นสถานที่ที่พวกมันไม่สามารถขยายไปถึงได้ และการสัมผัสกลิ่นของพวกมันก็ไม่เฉียบแหลมพอที่จะได้กลิ่นจากที่นั่น เถาวัลย์หันซ้ายหันขวาก่อนจะทิ้งตัวลงน้ำด้วยความผิดหวัง

สวิฟ์ทเดธยื่นนิ้วกลางไปทางเถาวัลย์ที่ลอยอยู่บนน้ำ “อย่าเจอกันเลยนะ… ไอ้พวกโง่!”

เธอเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง

เพื่อตามหาผู้เชี่ยวชาญเกรย์ เธอตระเวนไปทั่วคฤหาสน์หลังนี้ แหวนที่เขาครอบครองมีค่าเกินกว่าที่เธอจะยอมแพ้ได้

ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากรอบมุม

ไม่มีต้นไม้ใดที่สามารถจะบดบังสายตาเธอ

อย่างไรก็ตาม มีพุ่มไม้ขนาดใหญ่อยู่ข้างเธอ เธอกระโดดลงไปเพื่อซ่อนตัวจากทหารยาม

อย่างที่เธอคาดไว้ ยามเดินผ่านพุ่มไม้ในขณะที่คุยกันเรื่องผู้เชี่ยวชาญเกรย์

เมื่อแอบฟังการสนทนาของพวกเขา เธอพบว่าผู้เชี่ยวชาญเกรย์ไปที่ห้องหนังสือเพื่อทำงานหลังจากสัมผัสได้ว่าผู้ทำสัญญาแห่งนรกยามะออกไป

ตอนนี้เธอเคยมาที่นี่และรู้แผนผังของคฤหาสน์แห่งนี้แล้ว ห้องหนังสืออยู่ในตึกที่คุยกับผู้ทำสัญญาแห่งนรกยามะเมื่อครู่

หลบเลี่ยงทหารยามที่ตรวจตราบริเวณนั้น ย่องเข้าไปในอาคารที่โอ่อ่าที่สุดในสวนโดยใช้ความสามารถในการเทเลพอร์ตของเธอ และเดินไปตามคำบอกกล่าวของสาวใช้ที่อยู่ข้างใน เธอจึงเดินไปถึงที่ห้องหนังสือของเขา

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด