ตอนที่ 22 : พรสวรรค์แห่งลอร์ดของหลิงเอ๋อร์! เตรียมสู้ศึก!
ตอนที่ 22 : พรสวรรค์แห่งลอร์ดของหลิงเอ๋อร์! เตรียมสู้ศึก!
หลังจากโจวโจวกลับไปที่บ้านไม้ของลอร์ด เขาก็เปิดตลาดซื้อขายขึ้นมาและตั้งข้อเสนอสำหรับเนื้อกิ้งก่าหมอกทะเลทรายระดับเหล็กดำขั้นต้น 20,000 หน่วย!
เนื้อ 10,000 หน่วยใช้สำหรับซื้อวัสดุพื้นฐาน!
เนื้ออีก 10,000 หน่วยใช้สำหรับซื้อวัสดุทำยาฟื้นพลัง เมคาโนสไตรเดอร์ วารีศพทองคำ และคริสตัลออโรร่า
ข้อเสนอรวม 20,000 หน่วยขึ้นอันดับหนึ่งอย่างรวดเร็ว มันกลายเป็นประเด็นเผ็ดร้อนสำหรับลอร์ดมากมายในทันที
กระดานสนทนาโลก
“เชี่ย! เห็นข้อเสนอใหม่ของพี่เจ้าตะวันสาดแสงกันไหม? คราวนี้มันคือเนื้อของกิ้งก่าหมอกทะเลทรายระดับเหล็กดำขั้นต้น 20,000 หน่วย!”
“ทุกครั้งที่ฉันเห็นจำนวนการแลกเปลี่ยนของเจ้าตะวันสาดแสง ฉันก็รู้สึกว่ามันบ้ามากทุกทีเลย!”
“มันเป็นไปได้ไหมว่าเจ้าตะวันสาดแสงกำลังโกงอยู่?”
“คนข้างบน ไร้สาระ”
“นายคิดว่าเจตจำนงสูงสุดตาบอดงั้นเหรอ? ทำไมเจตจำนงสูงสุดต้องยอมให้มีการโกงด้วย?”
“ฉันจะได้กินเนื้ออีกแล้ว ขอบคุณมากพี่ใหญ่เจ้าตะวันสาดแสง”
“พูดตามตรงนะ มันเป็นเพราะพี่ใหญ่เจ้าตะวันสาดแสงจริงๆ ที่ขายเนื้อมากพอจนคนที่ทำอะไรช้าๆ อย่างฉันยังซื้อได้”
“เจ้าตะวันสาดแสง ฉันรักนาย!”
“มันต้องมีอีกแน่ ฉันเห็นเจ้าตะวันสาดแสงขายเนื้อมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว”
“ว่าแต่คริสตัลออโรร่ามันคืออะไรกัน?”
…
โจวโจวเองก็กำลังอ่านคอมเมนต์บนกระดานสนทนา
“มันเป็นวันที่สามแล้ว มีลอร์ดขายเนื้อมากขึ้นแล้ว ราคาของพวกมันน่าจะตกลงในไม่ช้า” โจวโจวคิด
อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่ได้กังวลมากนัก มันมีลอร์ดจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินเป็นพันล้านคน ไม่ว่าราคาเนื้อจะลดลงเท่าใด เขาก็ไม่ต้องกังวลว่าจะไม่สามารถขายเนื้อมอนสเตอร์ของเขาได้
เขาซึ่งเป็นผู้ควบคุมการซื้อขายเนื้อส่วนใหญ่จะเป็นผู้ที่ทำเงินได้มากที่สุดเสมอ
เขาปิดหน้าต่างซื้อขายลงเมื่อเจ้าโอสถวิญญาณจากเมื่อวานส่งข้อความมาหาเขา
[เจ้าโอสถวิญญาณ: พี่ตะวันสาดแสง พี่มีเวลาแลกเปลี่ยนกันไหม? หลิงเอ๋อร์มีดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตและหญ้าโลหิตจับตัวด้วย]
[เจ้าตะวันสาดแสง: เธอมีหญ้าโลหิตจับตัวอีกแล้วเหรอ? ฉันอยากได้พวกมันทั้งหมดเลย เธอมีเท่าไร?]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิต 800 หน่วย, หญ้าโลหิตจับตัว 200 หน่วย]
[เจ้าตะวันสาดแสง: 0.0]
[เจ้าตะวันสาดแสง: ขอฉันถามได้ไหมว่าพรสวรรค์แห่งลอร์ดของเธอเกี่ยวกับสมุนไพรใช่ไหม? เธอไม่ตอบก็ไม่เป็นไรนะ มันไม่เกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนของพวกเรา]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ไม่เป็นไรพี่ พรสวรรค์แห่งลอร์ดของหลิงเอ๋อร์คือการปลูกสมุนไพร]
ข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นในอึดใจต่อมา
อีกฝ่ายส่งรูปถ่ายพรสวรรค์แห่งลอร์ดของเธอมาให้ดู
โจวโจวอึ้งไป
อย่างไรก็ตาม เขาก็อดมองดูด้วยความสงสัยไม่ได้
[พรสวรรค์แห่งลอร์ด: สวนสมุนไพรเทวะ (ระดับตำนาน)]
[สวนสมุนไพรเทวะ: ดินแดนของท่านจะมีสิ่งปลูกสร้างพิเศษ สวนสมุนไพรเทวะ สมุนไพรที่ปลูกในสวนสมุนไพรเทวะจะสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมที่สุดในการเจริญเติบโตรอบๆ สมุนไพรโดยอัตโนมัติ และลดเวลาการเจริญเติบโตของสมุนไพรลงอย่างมาก]
[การลดเวลาสำหรับสมุนไพรแต่ละชนิดมีดังนี้:]
[สมุนไพรระดับเหล็กดำ: ลดเวลาเจริญเติบโตลง 99.9%!]
[สมุนไพรระดับบรอนซ์เขียว: ลดเวลาเจริญเติบโตลง 89.9%!]
[สมุนไพรระดับเงินขาว: ลดเวลาเจริญเติบโตลง 79.9%!]
[สมุนไพรระดับทองคำเหลือง: ลดเวลาเจริญเติบโตลง 69.9%!]
[สมุนไพรระดับแพลตตินั่มขาว: ลดเวลาเจริญเติบโตลง…]
…
[สมุนไพรระดับตำนาน: ลดเวลาเจริญเติบโตลง 69.9%!]
ปากของโจวโจวเปิดอ้าออก
เอฟเฟกต์ของพรสวรรค์แห่งลอร์ดอันนี้ไม่โกงไปหน่อยเหรอ?!
ไม่แปลกใจเลยที่เจ้าโอสถวิญญาณคนนี้จะมีดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิตและหญ้าโลหิตจับตัวมากมายขนาดนี้ในเวลาแค่วันเดียว
เธอปลูกพวกมันเอง
นอกจากนี้นี่ยังเป็นพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับตำนานอันที่สองที่เขาได้เห็นนอกจากของเขาเอง
เธอแข็งแกร่งมากจริงๆ
ตามที่คาดไว้จากพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับตำนาน!
อย่างไรก็ตาม โจวโจวก็ยังรู้สึกว่าพรสวรรค์แห่งลอร์ดของเขาแข็งแกร่งกว่าเมื่อเทียบกัน
เพราะอัตราการดรอป 100% ของเขาสามารถทำให้พรสวรรค์แห่งลอร์ดของคนอื่นดรอปออกมาได้ ในอนาคต เขาอาจจะได้ครอบครองพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับเทวะด้วยซ้ำ!
ในเวลานั้นเอง จู่ๆ โจวโจวก็บังเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งและพิมพ์ออกไป:
[เจ้าตะวันสาดแสง: พรสวรรค์แห่งลอร์ดของเธอแข็งแกร่งจริงๆ อย่าเปิดเผยพรสวรรค์แห่งลอร์ดของเธอให้ใครเห็นอีกในอนาคตนะ ไม่อย่างนั้นมันจะดึดดูดอันตรายเข้ามาได้]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: หลิงเอ๋อร์รู้น่า แต่หนูคิดว่าพี่เป็นคนที่หนูไว้ใจได้ ดังนั้นหนูเลยบอกพี่เกี่ยวกับพรสวรรค์แห่งลอร์ดของหนู]
[เจ้าตะวันสาดแสง: …นั่นก็เหมือนกัน ไม่ว่าเธอจะเจอใครในอนาคตก็อย่าบอกคนอื่นเกี่ยวกับพรสวรรค์แห่งลอร์ดของเธอในทันที แม้ว่าเธอจะแข็งแกร่งมากๆ แล้วในอนาคต เธอก็ต้องเก็บพรสวรรค์แห่งลอร์ดของเธอไว้เป็นความลับ ฉันจะไม่บอกใคร]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ขอบคุณนะพี่เจ้าตะวันสาดแสง หลิงเอ๋อร์เข้าใจแล้ว]
[เจ้าตะวันสาดแสง: อืม นอกจากนี้ฉันยังอยากทำข้อตกลงกับเธอ]
[เจ้าตะวันสาดแสง: ฉันอาจจะต้องการสมุนไพรหลายๆ ประเภทในอนาคต ดังนั้นฉันจึงอยากร่วมมือกับเธอในระยะยาว เธอต้องรับผิดชอบในการจัดหาสมุนไพรให้ฉัน และฉันจะรับผิดชอบในการจ่ายเงินให้เธอ]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ได้เลย! หลิงเอ๋อร์เองก็อยากรู้จักพี่เจ้าตะวันสาดแสงมากกว่านี้เหมือนกัน]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: แม้ว่าหลิงเอ๋อร์จะมีลูกน้อง 15 คนแล้ว แต่หลิงเอ๋อร์ก็ยังอยากคุยกับคนจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินอยู่ดี]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: แต่ลอร์ดคนอื่นๆ ไม่ได้สนใจหนูเท่าไร มีแค่พี่เจ้าตะวันสาดแสงที่ไม่เพียงแต่จะสนใจหนู แต่พี่ยังเป็นห่วงหนูด้วย]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ยังไงก็เถอะ ขอบคุณมากนะคะพี่ตะวันสาดแสง]
โจวโจว “...”
ใครจะกล้าไม่สนใจเธอถ้าเธอบอกพวกเขาเกี่ยวกับพรสวรรค์แห่งลอร์ดของเธอ?
[เจ้าตะวันสาดแสง: ไม่เป็นไร ว่าแต่เธอมีผู้เชี่ยวชาญกี่คนแล้วตอนนี้]
[เจ้าโอสถวิญญาณ: ไม่มีเลยสักคน ลูกน้องที่หลิงเอ๋อร์อัญเชิญออกมาไม่มีอาชีพเลย]
[เจ้าตะวันสาดแสง: …]
นี่มันไม่ไร้สาระไปหน่อยเหรอ?!
โจวโจวพูดไม่ออก
อย่างไรก็ตาม เขาก็บังเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา
เจ้าของพรสวรรค์แห่งลอร์ดระดับตำนานที่หาได้ยากยิ่งเช่นนี้ไม่ควรตายในการทดสอบลอร์ดมือใหม่ในอีกสี่วันข้างหน้าเลยเพียงเพราะเธอไม่มีพลังของอาชีพทหารใช่ไหม?
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งและพิมพ์ออกไป:
[เจ้าตะวันสาดแสง: เธอไม่น่าจะขาดแคลนอาหารแล้วเนื่องจากการแลกเปลี่ยนเมื่อวาน ดังนั้นฉันจะให้ของอย่างอื่นกับเธอละกันคราวนี้]
จากนั้นเขาก็ส่งรูปภาพรายละเอียดใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ไปให้กับหลิงเอ๋อร์
[เจ้าตะวันสาดแสง: เป็นไง?]
ห่างออกไปหลายร้อยล้านกิโลเมตรในเมืองโอสถวิญญาณ
หลิงเอ๋อร์มองไปยังข้อมูลของใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่และดวงตาอันแสนน่ารักของเธอก็อดเบิกกว้างขึ้นมาไม่ได้
แม้ว่าเธอจะยังเด็ก แต่เธอก็ไม่ได้โง่
เธอย่อมรู้ว่าใบเปลี่ยนอาชีพนี้สามารถช่วยเธอและลูกน้องของเธอในการทดสอบลอร์ดมือใหม่ในอีก 4 วันได้!
เธอลังเลอยู่ชั่วขณะ จากนั้นก็พิมพ์ออกไป:
[เจ้าโอสถวิญญาณ: หนูอยากได้มันจริงๆ… แต่พี่ตะวันสาดแสงเองก็ต้องการมันใช่ไหม?]
[เจ้าตะวันสาดแสง: ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ได้ขาดแคลนใบเปลี่ยนอาชีพพวกนี้]
ไม่เลย!
ในช่วงที่ผ่านมา จำนวนของใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ในมือของเขามีมากถึง 2,298 ใบแล้ว! ดังนั้นพวกมันจึงไม่มีประโยชน์กับเขาเลย
มันไม่ใช่ปัญหาอะไรที่จะเอาบางส่วนออกไปแลกเปลี่ยน
นอกจากนี้ ตอนนี้พวกเขายังร่วมมือกันอีก
โจวโจวไม่อาจทนเห็นเด็กน้อยตายในปากของมอนสเตอร์แห่งหมอกได้
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเลือกใช้ใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่เป็นชิปต่อรอง
ดอกไม้ต้นกำเนิดโลหิต 800 หน่วยและหญ้าโลหิตจับตัว 200 หน่วย
โจวโจวได้แลกเปลี่ยนสมุนไพร 20 หน่วยต่อใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ 1 ใบ และใช้ใบเปลี่ยนอาชีพทหารดาบโล่ไปทั้งหมด 50 ใบในการแลกเปลี่ยนกับเธอ
การแลกเปลี่ยนจบลงด้วยความสุขของทั้งสองฝ่าย
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป
ในตลาดซื้อขาย เนื้อกิ้งก่าหมอกทะเลทรายระดับเหล็กดำขั้นต้น 20,000 หน่วยของโจวโจวได้ถูกแลกเปลี่ยนเป็นวัสดุอื่นจนหมดแล้ว
มันประกอบไปด้วยไม้ 44,000 หน่วย, ทรายละเอียด 36,000 หน่วย เหล็ก 40,000 หน่วย และหิน 80,000 หน่วย!
นอกจากนี้ยังมีวัตถุดิบสำหรับการสร้างเมคาโนสไตรเดอร์ 560 ชุด สมุนไพร 850 ชุดสำหรับการสร้างยาฟื้นพลังชีวิต สมุนไพร 750 ชุดสำหรับการสร้างยาฟื้นพลังงาน และสมุนไพรอีก 100 ชุดสำหรับการสร้างวารีศพทองคำ
“วัตถุดิบพวกนี้ได้มาง่ายๆ ซะจริง”
โจวโจวมองไปยังผลลัพธ์ของการแลกเปลี่ยนและรู้สึกมีความสุขมาก
สิ่งเดียวที่น่าเสียดายก็คือเขาไม่ได้คริสตัลออโรร่ามาเลย
ดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะหายากจริงๆ แม้แต่ลอร์ดนับพันล้านคนจากดาวเคราะห์สีน้ำเงินก็ยังไม่มีมัน
3 ชั่วโมงต่อมา ไป่อี้และคนอื่นๆ ก็เสร็จสิ้นการพักผ่อน
โจวโจวไม่เสียเวลาอีก เขานำทหารทุกคน เนซาริโอ้ และหมอระดับเหล็กดำขั้นกลางไปยังตำแหน่งของหัวหน้ากิ้งก่าหมอกทะเลทราย
…
