บทที่ 416 ปีศาจผู้อ่อนโยน [2]
“นายใจดีมากวิคเตอร์...แต่นายรู้ไหมว่าวันหนึ่งเธอจะไม่สามารถมีบุคลิกแบบนี้ต่อไปได้” นาตาเซียพูดด้วยความเป็นกลาง “เหมือนกับฉัน สักวันมือของเธอจะต้องแปดเปื้อน และวันหนึ่งเธอจะต้องตื่นขึ้นมาและพบว่าโลกนี้เป็นสถานที่ที่เลวร้ายยิ่งกว่าที่เธอคิด” เธอพูดขณะที่มองไปที่มาเรียแล้วมองไปที่วิคเตอร์อีกครั้ง วิคเ...
